RafAspa94
Περιβόητο μέλος
Η RafAspa94 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια. Έχει γράψει 4,733 μηνύματα.
15-10-20
17:05
Αυτό μην το ξανά πεις. Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Αρχικά ασχολείσου με τον εαυτό σου. Γράψου γυμναστήριο, κάνε μια αλλαγή στην εμφάνιση σου. Βγες με τις παρέες σου. Αν δεν αγαπήσεις ΕΣΥ τον εαυτό σου, δεν θα το κάνει ΚΑΝΕΙΣ!!ειλικρινα ομως δεν ξερω πως να παω παρακατω...χανω σημαντικες μερες, χανω εμενα, δεν εχω ορεξη για τιποτα...πως να αφησω τον χρονο να περασει; και αν παρει υπερβολικα πολυ; και αν δεν με αγαπησει ποτε κανεις για αυτο που ειμαι; και αν συνεχισουν ετσι να με κοροιδευουν; πως θα εμπιστευτω ξανα; σκατα...δεν εχει κανενα νοημα να ελπιζω σε κατι καλυτερο...
RafAspa94
Περιβόητο μέλος
Η RafAspa94 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια. Έχει γράψει 4,733 μηνύματα.
15-10-20
12:32
Δεν ξέρω τι ακριβώς έγινε στη δική σας κατάσταση. Το σωστό πάντως είναι όταν αποφασίζεις να είσαι με κάποιον όσες δυσκολίες και να υπάρξουν, γιατί πάντα θα υπάρχουν, είναι να προσπαθείς να βρίσκεις λύσεις ειδικά σε μακροχρόνιες σχέσεις.Το θέμα είναι ότι ισχύει... Έκανε βλακείες και δεν μπορούσε να τις διορθώσει, με αποτέλεσμα να πληγώνομαι εγώ που λειτουργούσα με το συναίσθημα και να μην επηρεάζεται αυτός που λειτουργούσε με την λογική... Απλά εγώ ξέρω ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, που υποτίθεται ότι ο άλλος σημαίνει τόσα για σένα, όσα σήμαινα εγώ για εκείνον, δεν τον αφήνεις... Βέβαια, περίπου μισό χρόνο τώρα τσακωνομασταν συνέχεια για αυτά, αλλά και πάλι, φεύγεις χωρίς να προσπαθήσεις για αυτό, προτιμώντας να χάσεις έναν άνθρωπο που σου ήταν στήριγμα σε όλα σου;
Από εκεί και έπειτα, δυστυχώς, υπάρχει μια τάση να πληγώνουμε αυτόν τον άνθρωπο που μας φέρθηκε καλά γιατί ακριβώς το θεωρούμε δεδομένο οπότε ότι και να του κάνουμε θα τα υπομείνει και η αγκαλιά του θα εξακολουθήσει να είναι ανοιχτή.
RafAspa94
Περιβόητο μέλος
Η RafAspa94 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια. Έχει γράψει 4,733 μηνύματα.
15-10-20
12:16
Αν και ξέρω θα μου πεις απ'έξω από το χορό, πολλά τραγούδια λένε...όμως:Πώς μπορείς όμως να συνεχίσεις, όταν ο άλλος έχει προδώσει την εμπιστοσύνη σου; Όταν σε αφήνει γιατί λέει ότι δεν του αξίζεις και ότι το μόνο που κάνει είναι να σε στεναχωρεί; Αυτό δεν είναι μια απλή δικαιολογία; Γιατί αν ήταν έτσι και έβλεπε ότι μου κάνει κακό, θα το διόρθωνε, δεν θα έφευγε...
Γιατί δεν το βλέπεις σαν μια καλή δικαιολογία για να αποτραβηχτείς; Για κάτι τέτοια άτομα, πρέπει να παραμερίσεις το συναίσθημα και να ενεργοποιήσεις τη λογική σου.
Επίσης, πιστεύω πως αυτό το ξεστομίζουν όσοι-ες έχουν βρει κάτι άλλο ή απλά έχουν κουραστεί/βαρεθεί και σου ξεφουρνίζουν αυτή τη δικαιολογία με ήπιο τρόπο για να μη σε στενοχωρήσουν και καλά.
Συμβουλή: Δώσε χώρο και χρόνο στον εαυτό σου. Αν έφυγε -στο κάτω, κάτω- αυτός έχασε, όχι εσύ!