Ιππολύτη
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Ιππολύτη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 25 ετών. Έχει γράψει 1,972 μηνύματα.
14-02-21
16:06
Πράγματι οι ηθικές αξίες κατευθύνουν το νομικό σύστημα της κάθε κοινωνίας, το δεύτερο το χρησιμοποίησα για να καταδείξω το μέγεθος της αποκρυστάλλωσής τους ακριβώς μέσω της αποτύπωσης με νόμους, γιατί η έγνοια για θέσπιση ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων δεν προκύπτει απ' τη στομάχα του νομοθέτη που στοχάζεται.Τα νόμικα συστήματα της ανθρωπότητας είναι κατ βάσιν δύο, rule of law, και rule by law (command) και αποτελούν απλα ένα πλαίσιο ρυθμιστικών διατάξεων της κοινωνικής συμπεριφοράς μας. Οι ηθικές αξίες είναι κάτι πιο abstract που καθορίζουν την συμπεριφορά μας σε υποσυνείδητο επίπεδο, άρα μάλλον οι ηθικές αξίες κατευθύνουν το νομικό σύστημα της κάθε κοινωνιας και όχι το αντίθετο.
Το δόγμα της κάθε θρησκείας είναι διαφορετικό από τις βαθύτερες ηθικές αξίες που πρεσβευει και έχει και μεγάλη σχέση με την κοσμική εξουσία της κάθε εποχής. Ο πάπας που είναι πιο ισχυρός θα πρέπει να κάνει κάποιες παραχωρήσεις στο δόγμα, που δεν κάνουν λόγου χάριν οι ορθόδοξοι για να διατήρησει την ισχύ του αλλά αυτά είναι θέματα πολιτικής και όχι ηθικής γενικότερα.
Για παράδειγμα η ισότητα μεταξύ των ανθρώπων η οποία κατευθύνει την εποχή μας είναι χριστιανικό κονσεπτ που πηγάζει από την ισότητα στα μάτια του Θεού. Την ισότητα την αποδέχεσαι σαν αξίωμα πλέον. Δεν είναι ότι την σκέφτηκες λογικά. Έχεις ψυχική υποσυνειδητη αντίσταση στο άκουσμα της φράσης "οι άνθρωποι δεν είναι ίσοι και κάποιοι πρέπει να είναι δούλοι".
Αν είχες γεννηθεί βέβαια το 1000πχ κάτι τέτοιο θα σου φαινότανε απόλυτα φυσικό και θα είχες την ίδια ψυχική αντίσταση αν σου έλεγα πως εσύ και ο δούλος είστε το ίδιο και πρέπει να τον σέβεσαι. Το συλλογικό ασυνείδητο του τότε ήταν διαφορετικό από του τώρα.
Την ισότητα δε χρειάστηκε να τη σκεφτώ -ευτυχώς- γιατί γεννήθηκα όταν ήδη ήταν κατοχυρωμένη συνταγματικά (έστω ότι υπάρχει ουσιαστική εφαρμογή της). Μπορεί η ισότητα να υπήρχε κάποτε εντυπωμένη στις συνειδήσεις λόγω του χριστιανισμού, μπορεί όμως επίσης ο χριστιανισμός να χρησιμοποίησε την ισότητα (γιατί ο χριστιανισμός δεν είναι μια απλή ιδέα αλλά υπήρχε και υπάρχει ως δρώσα επιχείρηση) για δικές της σκοπιμότητες, όπως για να εξασφαλίσει τη διάκριση των τάξεων (ελέω Θεού μοναρχίες, ίσοι στα μάτια του Θεού αλλά η τάξη προκαθορισμένη από εκείνον).
Άλλο περιεχόμενο έχει λοιπόν η ισότητα στον χριστιανισμό κι άλλο η ισότητα ως σύγχρονο πραγματικό δικαίωμα. Δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω κάποια συμβολή της πρώτης στη διαμόρφωση της δεύτερης, όμως πλέον αποτελούν δύο πράγματα χωριστά στον δυτικό κόσμο, όχι αλληλένδετα.
Και έρχομαι στη σχέση δόγμα-ηθικές αξίες. Ανήκω σ' εκείνους που θεωρούν υποκρισία την πίστη με βάση όποιες ηθικές αξίες μάς κάνουν και μας αρέσουν χωρίς την τήρηση του δόγματος. Η θρησκεία δεν είναι κάτι ρευστό. Θες δε θες, η θρησκεία έρχεται πακέτο με ένα δόγμα που πρέπει να αποδεχτείς. Όταν λοιπόν το δόγμα ορίζει για παράδειγμα πως οι προγαμιαίες σχέσεις είναι αμαρτία, δεν είναι επιχείρημα το "είναι άλλοι πλέον οι καιροί και η θρησκεία με τους εκπροσώπους της κάνει σιωπηρές υποχωρήσεις", κάποιος κακοπροαίρετος θα 'λεγε πως αυτό είναι αίρεση.
Η διατήρηση της ισχύος της θρησκείας μέσω της επιχειρηματικής της δραστηριότητας είναι πολιτική αλλά σίγουρα όχι άσχετη της ηθικής, ειδικά όταν υπάρχει κοσμάκης από κάτω που άμεσα επηρεάζεται. Ούτε είναι αθώες οι παραχωρήσεις στο δόγμα ούτε γίνονται παραχωρήσεις μόνο απ' την καθολική εκκλησία. Και ο εξαναγκασμός για μη λήψη της θείας κοινωνίας ένεκα κορονοϊού στις ορθόδοξες κοινωνίες, είναι μια παραχώρηση υπέρ της υγείας των πιστών, γι' αυτό φυσικά υπάρχουν και τόσες αντιδράσεις, θίγεται το αίμα και το σώμα του Χριστού ως πηγή μετάδοσης του κακού ιού, θου Κύριε. Η πίστη είναι η επιλογή και επιμονή σε συγκεκριμένες αξίες-θέσφατα. Όταν μπαίνουν σ' αυτά επιφυλάξεις, δεν αλλοιώνεται και η πίστη;
Ναι, βέβαια η αμαρτία καλείται τέτοια, ακριβώς για να σου προκαλέσει την ενοχή και να σε αποτρέψει από την επανάληψή της. Φυσικά όταν όλη σου η ζωή (ως ομοφυλόφιλος) θεωρείται απ' τον χριστιανισμό αμαρτωλή, γιατί ακόμα και οι σκέψεις μπορούν να είναι αμαρτωλές σ' αυτή τη θρησκεία (κάνε 10 μετάνοιες που σκέφτηκες κακό για τον συνάνθρωπό σου), ακόμη κι αν δεν προβαίνει κανείς σε ομοφυλοφιλικές πράξεις, είναι μάλλον υγιές να απομακρυνθεί από αυτή για να σώσει τον εαυτό του απ' το μόνιμο αίσθημα ενοχής.Έχει μεγάλο ενδιαφέρον αυτό που λες.
Δεν νομίζω ότι η θρησκείες προσαρμόζονται. Καταρχάς, η ομοφυλοφιλία δεν ήταν ποτέ ενοχοποιημένη από τον Χριστιανισμό. Η ομοφυλοφιλία είναι απλώς μια ακόμη αμαρτία. Ο Χριστός έπλυνε τα πόδια των αμαρτωλών, γευμάτισε με τους χειρότερους εγκληματίες.
Πέρα απ'αυτό, με ποιο τρόπο έχει προσαρμοστεί ο Χριστιανισμός στο θέμα της ομοφυλοφιλίας; Ακόμα και η Καθολική εκκλησία (η πιο φιλελεύθερη σε τέτοια θέματα) διατηρεί μέχρι στιγμής το δόγμα. Αν κάνω λάθος, στείλε μου ένα link που να με διαψεύδει.
Ο Καθολικισμός πάντως είναι μόνο ένα κομμάτι του Χριστιανισμού, και ο Χριστιανισμός με τη σειρά του είναι ένα κομμάτι της θρησκείας. Δεν μπορούμε να κρίνουμε μόνο βάσει του Χριστιανισμού. Η δεύτερη μεγαλύτερη θρησκεία (ο μουσουλμανισμός) δεν έχει αποδεχτεί την ομοφυλοφιλία, ούτε πρόκεται να το κάνει. Οι ομοφυλόφιλοι είναι άνθρωποι που "σκορπίζουν διαφθορά στη Γη", σύμφωνα με τους μουσουλμάνους, γι'αυτό πρέπει να καταστρέφονται άμεσα, σε αντίθεση με τον Χριστιανισμό ο οποίος προσφέρει λύτρωση και όχι καταστροφή.
Αυτές ακριβώς τις καταρχήν αμαρτωλές σκέψεις απενοχοποίησε ο πάπας Φραγκίσκος, κάνοντας τον εξής παραλληλισμό “Tendencies are not sin. If you have a tendency to anger, it’s not a sin. Now, if you are angry and hurt people, the sin is there.” τον οποίο βρίσκω παντελώς άκαιρο γιατί ο θυμός είναι ένα συναίσθημα που έρχεται και φεύγει σε όλους τους ανθρώπους και μπορείς να το ελέγξεις. κλικ
Νομίζω πως ήδη καταλαβαίνεις ποια είναι η γνώμη μου για το αν προσφέρει "λύτρωση και όχι καταστροφή" ο χριστιανισμός στους ομοφυλόφιλους. "Μια ζωή γεμάτη ενοχή" και "λύτρωση" δεν μπορούν να μπουν στην ίδια πρόταση.
Δε μιλώ αφορμώμενη από τα γραπτά της χριστιανικής θρησκείας γιατί δεν πιστέυω σε αυτή και δε μου έχει λύσει ποτέ κάποιο πρόβλημα ώστε να τη συμβουλευτώ και τώρα.Είναι διαρκής η προσπάθεια που βλέπουμε να εναντιώνεται, είτε φανερά είτε κρυφά, αλλά απέναντι στην Ορθοδοξία.
Ομως, εκείνο που θέλω να πω είναι το οτι καλό είναι να συζητάμε και να λέμε την γνώμη μας.
Καλύτερο είναι να ψάξουμε στην θρησκεία μας να βρούμε κάτι. Οτιδήποτε. Απο εκεί να ξεκινήσουμε την όποια διαφωνία μας. Γιατι δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε. Καλύτερη είναι η διαφωνία. Οταν όμως μιλάμε για συγκεκριμένα πράγματα και όχι απλά εγώ πιστεύω στο καλό και είμαι καλός -ή και η συνείδηση μου κ.λ.π. κ.λ.π.
Και ποιος είπε οτι το καλό είναι αναγκαστικά και καλό.
Τα νομικά συστήματα τα αποδέχεται γιατί ως επιχείρηση έχει μεγάλον συμφέρον προς τούτο ζώντας απ' τους φορολογούμενους, είναι απλώς ένας συμβιβασμός.Τα νομικά συστήματα η Ορθοδοξία τα αποδέχεται. Ομως κάπου λέει <<διδάξω ανόμους τας οδούς σου>>.
Δηλαδή; υπάρχει κάποια σχέση του Θεού με την νομιμότητα των ανθρώπων;
Όσον αφορά το "διδάξω ανόμους τας οδούς σου" το οποίο πρώτη μου φορά συναντώ και απ' ότι είδα σημαίνει (και πες μου αν κάνω λάθος, έβαλα και τη συνέχεια προς επίρρωσιν) "Στους ανόμους θα διδάξω τους δρόμους σου· κι οι αμαρτωλοί σ' εσένα θα επιστρέψουν", καταλαβαίνω πως άνομοι = αμαρτωλοί και οι νόμοι είναι απλώς οι αξίες με τις οποίες οφείλουν να πορεύονται οι πιστοί. Φιλολογικά μιλώντας πολύ εύστοχη τοποθέτηση μου φαίνεται, γιατί ως τέτοιους νόμους θέλει να περάσει τις αξίες του ο χριστιανισμός και είναι καλό να τα συσχετίζει αυτά στο μυαλό του ο πιστός, kudos to David. Δεν είναι όμως νόμοι με την κυριολεκτική σύγχρονη σημασία, όπως είπα και πριν στον χάκερ έχουμε την ευχέρεια πια εφόσον το επιθυμούμε να τα ξεχωρίζουμε.
Όσο συνεχίζει να εξαπλώνεται η τάση απομάκρυνσης από τη θρησκεία είναι λογικό η τελευταία να αντιπροτείνει τρόπους διεύρυνσης του πελατολόγιου. Αυτό ίσως σημαίνει απορρόφηση κάποιων θρησκειών από άλλες σε μέλλοντα χρόνο για έξτρα αίσθημα συλλογικότητας και ισχυροποίησή τους, αν και προς το παρόν μεγαλύτερη διάσπαση παρακολουθώ εγώ, πχ πολυάριθμες αιρέσεις του προτεσταντισμού.Η ομοφυλοφιλία προβάλλεται απο ΜΜΕ όσο δεν πάει άλλο.
Ο Πάπας, είναι εκφραστής της παγκόσμιας θρησκείας, που έρχεται. Καλό και χρήσιμο είναι η γνώση της Ορθοδοξίας, γιατι σήμερα μας φεύγουν πολλά, αύριο με την νέα πανθρησκεία που θα μας φέρουν, ποιες θα είναι οι απόψεις μας; και πόση σχέση θα έχουν με αυτές που προσπαθούμε να πούμε εδώ; μάλλον μας βλέπω να καταντήσουμε αναχρονιστικοί τελικά. Και οι προκλήσεις που απορρέουν απο τον χρόνο που τρέχει και δεν περιμένει;