κι εγω το εχω σκεφτει ετσι, αλλα απο την αλλη δεν μπορεις να ξερεις κι αν αυτος που ζητα να χωρισετε εαν αισθανεται ανετα να ειναι cool και φιλος κτλ κτλ μαζι σου.
Ωραια δηλαδη ειμασταν ζευγαρι οχι φιλαρακια και μετα χωριζουμε επειδη το θελω π.χ. εγω.
Ε, μετα πως να μην "χαθουμε";
Να σε παρω τηλεφωνο να δω τι κανεις;
Κι αν φαω βρισιμο;(μπορει να το σκεφτετεικαποιος)
Και αν με το να κραταω επαφες μαζι της την πληγωνω ακομα περισσοτερο.(Επισης λογικο.)
Και αν εχει αλλο δεσμο και μιλωντας μαζι μου ρωτησει ο αλλος ποιος ειμαι, απαντησεις εσυ ο πρωην και γινει μπαχαλο η υποθεση; (μπορει κι αυτο)
ρε συ θελω, αλλα ντρεπομαι...πως θα την αντικρυσω.(Ενοχες με λιγα λογια λογο του οτι πληγωσε καποιον σημαντικο μεχρι τοτε στην ζωη του)
Και παει λεγοντας...Τις πιθανες καθυσυχαστικες απαντησεις σε αυτα που λεω, τις ξερω αλλα εκεινη την ωρα ΔΕΝ μπορεις να εισαι σιγουρος οτι ισχυουν αυτες.
Μετα να σε παρω να παμε για καφε;
Και να μιλησουμε για τις ζωες μας;;;Οχι πλεον για τις κοινες μας εμπειριες, αλλα για το πως περναει ο καθενας μονος του... αν εχει καινουργια σχεση, τι κανουν οι κοινοι γνωστοι -αυτοι δηλαδη που καποτε βγαινατε μαζι και τωρα οχι-...κτλ κτλ!Τρομερα ευχαριστη ατμοασφαιρα ε;
οπως και να εχει οπως προειπα σε οσο φιλικο-ηρεμο τροπο και αν χωρισει ενα ζευγαρι μετα ειναι πολυ δυσκολο να κρατηθουν επαφες, γιατι δεν μιλαμε για φιλαρακια μιλαμε για ζευγαρι.
Οι επαφες μπορει να κοπουν ειτε απο αυτον που του ανακοινωνεται η "διακοπη" (λογικο), ειτε απο αυτον που την ζητα.(Εξισου λογικο για αλλους λογους)
Αυτα τα λεω γιατι θελω να παιρνω τα πραγματα σφαιρικα και να βλεπω ή να υποθερτω πως μπορει να σκεφτεται και η αντιπερα οχθη.
Να σημειωσω οτι σε αυτη την θεση που περιγραφετε εχω βρεθει κι εγω και μιλαμε για μακροχρονια σχεση (ξερεις michelle),οπου απο εκει και υστερα δεν υπηρξε sms ουτε για ενα "καλησπερα ελπιζω να περνας καλα"...
Οχι μονο βλακεια το θεωρουσα michelle, αλλα απιστευτη καφριλα.Ομως μετα σκεφτηκα και λεω..."ποιος ξερει ομως για ποιον λογο δεν μπορει ή δεν αισθανεται να το κανει."
Δεν "περπατω στα παποuτσια" της για να ξερω τον λογο.
Σκοπος μου δεν ειναι να δικαιολογησω ουτε τους μεν ουτε τους δε(ν).Πιστεψτε με αν καποιος σιγουρα πληγωνεται απο κατι τετοια και λεει "Μα γιατι ρε ****το..." ειναι ο υποφαινομενος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Η πληγη θα δημιουργηθει (εχει ηδη σχηματιστει μολις τελειωσε αυτο που ειχατε), απλως τωρα πρεπει να παλαιψεις με τις ομορφες αναμνησεις που εχεις στο μυαλο σου, για να το επουλωσεις.
Ποναμε...κι ετσι καταλαβαινουμε οτι ζουμε και οτι η καρδια μας λειτουργει...
Τιποτα δεν τελειωνει με εναν χωρισμο...Οσο κι αν αισθανεσαι την γη να χανεται κατω απο τα ποδια σου.
Αυτη (η γη), ουτε καν κουνιεται, απλως μεσα μας γινεται ενα τετοιο μπαχαλο συναισθηματικο που νομιζουμε οτι οχι μονο εχει χαθει κατω απο τα ποδια μας, αλλα εχει φυγει κι ο ουρανος πανω απο το κεφαλι μας...
Για εμενα μιλωντας αυτο που λεω ειναι οτι η καρδια μου ειναι σαν μια παραλια γεματη ψιλη αμμο...
Οταν αγαπησω καποιον και τον βαλω μεσα θα κανει αμετρητες βολτες πανω σε αυτην αφηνωντας τα -γλυκα οσο ειμαστε μαζι- σημαδια του ή αποτυπωματα του αν θες.
Μολις ομως αποφασισει να φυγει απο την ζωη, τα τοσο ομορφα σημαδια που μου αφηνε, γινονται πληγες και πονανε...
Ο χρονος ομως (αυτος ο μεγαλος γιατρος που ναι μεν γιατρευει τα παντα, αλλα δεν χρησιμοποιει ποτε αναισθητικο και ποναει!) και η ιδια η ζωη με καποια νεα αγαπη ισως (η οποια παντα ερχεται απο εκει που δεν το περιμενεις), θα ερθουν σαν ενα κυμα να σβησουν τις πληγες και τα σημαδια (οχι ομως τις αναμνησεις) κι ετσι ο επομενος στον οποιο θα ανοιξω παλι την πορτα της καρδιας μου, θα μπει και θα αφησει κι αυτος με την σειρα του τα σημαδια του...
Στο χερι σου ειναι φυσικα, αλλα οχι μονο στο χερι σου...Ο χρονος και η ιδια η ζωη θα παιξουν καταλυτικο ρολο σ' αυτο.Ειναι λογικο να πικραινεσαι που το εχασες (αυτος ο κομπος που ανεβαινει στον λαιμο),αλλα το σημαντικο ειναι το τελευταιο που λες...Στο χέρι μου (για να μην πω στο μυαλό μου καλύτερα) είναι -και μάλλον εσύ το κατάφερες αυτό, mario- να τον έχω στην καρδιά μου και να τον σκέφτομαι, χωρίς να πικραίνομαι που τον έχασα, αλλά να χαίρομαι που γνώρισα ένα τόσο ξεχωριστό άνθρωπο, που μου έδωσε τόσα πολλά.
Ειναι αυτο που λενε:"Μην λυπασαι που τελειωσε κατι...να χαιρεσαι που ειχες την ευκαιρια να το ζησεις."
Απλως θελει δυναμη για να συνεχισουμε!Αλλοιμονο αν δεν πληγωθουμε, αν δεν κλαψουμε, αν δεν πανικοβληθουμε αν δεν μελαγχολησουμε...τα περασα ολα αυτα κι ακομα περισσοτερα και δεν ντρεπομαι στιγμη να το πω.Ομως σφιγγεις τα δοντια και συνεχιζεις.
Και πιστεψε με, την καρδια μου μετα το τελος αυτης της σχεσης την μαζεψα κομματι κομματι...αλλα απο την αλλη να ειμαι με μια κοπελα η οποια για τον α-β λογο πλεον επαψε να αισθανεται οτι αισθανοταν καποτε για μενα, δεν θα το ηθελα στιγμη...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Την ιδια φαση περναγα κι εγω το καλοκαιρι.Ξερεις μακροχρονια σχεση κτλ κτλ...Κι εμενα μεσα μου υπηρχε αυτη η μικρη ελπιδα οτι μπορει να ξαναγυριζε, αλλα πεστο ο χρονος, πεστο ο ιδιος μου ο εαυτος πεστο η ζωη με εκανε να καταλαβω πως κατι τετοιο δεν θα ξαναγινοταν.
Ειλικρινα εαν πραγματικα το θελεις και θα ειναι και κατι ΚΑΛΟ ευχομαι να ξαναγυρισει! (Λεω ομως το "καλο", γιατι ειναι δωρο αδωρο να αλλαξει η κατασταση τωρα και μετα απο λιγο να ξανατραβηξεις τα ιδια...)
Προσωπικα οσο κι αν πονεσα, οσο χαλια και αν αισθανομουν, τελικα ανασυγκροτηθηκα και καταλαβα οτι ΕΠΡΕΠΕ να παρω τα πανω μου...Το σημαδι τελικα που μου αφησε ανεξιτηλο και θα παραμεινει ετσι, οχι ομως για να μου θυμιζει το ποσο πονεσα, αλλα τις μοναδικες στιγμες που μοιραστηκα μαζι της...
Ειναι ασχημες καταστασεις το ξερω...ειδικα για οποιον ειναι ευαισθητος... αισθανεσαι (τουλαχιστον εγω), ενα αορατο χερι να περναει το στηθος σου και να σου κοβει ενα κομματι απο την καρδια σου.
Εσυ καλη μου, αυτο που εχεις να κανεις οσο κλισε και αν ακουστει ειναι να αφησεις την ζωη να παιξει το παιχνιδι της.Ειναι ροδα και συνεχεια γυριζει...
Μετα απο καθε καταιγιδα και καθε μπορα ο ηλιος παντα βγαζει τις αχτιδες του...δειλα στην αρχη, μεχρι να φωτισει και να ζεστανει τα παντα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Προσωπικα πιστευω οτι ενας απο τους λογους που ξεχωριζει το συναισθημα απο την λογικη ειναι και τα "πρεπει".
Αλλα ενταξει δεν θα χαλασουμε τις καρδις μας γι'αυτο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρχική Δημοσίευση από Skoulikadera---:Εγώ πάντως πιστεύω πως αυτή είναι μια γενίκευση που βασίζετε στην λογική του "θύματος". Δέν πιστεύω πως ύπαρχουν θύτες κα θύματα στις σχέσεις όσο και "σκάρτος" να είναι ο άλλος είμαστε εμείς υπεύθυνοι για τους εαυτούς μας και εμείς θέτουμε τα όρια τα οποία δεν θα επιτρέψουμε στον άλλο να τα ξεπεράσει...Δεν είναι πάντα εύκολο αυτό, όμως αν πιστεύουμε ότι αξίζουμε κάτι καλύτερο ας ανοίξουμε τα μάτια μας και ας το αναζητήσουμε...!
Σε κάθε περίπτωση πάντως κάτι κερδίζουμε άπο κάθε σχέση μας και αυτό το συνηδειτοποιούμε πολύ αργότερα
Συμφωνω σε αυτο που λες σκουλικαντερακι.
Απλως λεω οτι Παραδειγμα αυτο), για να εξηγησω καλλιτερα τι ελεγα.
"Εγω π.χ. τα εχω με μια κοπελα.οκ;
Εγω απεναντι της ειμαι "σωστος".Δηλαδη την αγαπω, την σεβομαι,δεν της εχω πει ψεματα,δεν εχω κανει κατι με καμια αλλη,εγω παραμερισει προσωπικους εγωισμους κτλ κτλ κτλ.
Και αυτη απο το μερος της,εχει παει με αλλους ή αλλον κι εγω δεν το ξερω.Αρα αυτοματα και ψεματα μου εχει πει, και δεν με σεβεται."
Αρα αυτη η κοπελα σε αυτη την σχεση ειναι η "λαθος".
Και αν τελικα χωρισουμε, οσο και αν μου φανει οτι στην αρχη μπορει να με εκμεταλευτηκε μιας και ειχε και εμενα για τον "α,β,γ" λογο και ειχε και καποιον αλλο για την υπολοιπη αλφαβητα,στο τελος δεν θα βγω εγω ο χαμενος.
Μιας και οπως ειπες πολυ σωστα κατι κερδιζουμε απο καθε σχεση και καθε κατασταση.
Τα ορια που λες υπαρχουν αλλα οταν αγαπας, πολλες φορες τα τραβας ολο και πιο πισω...και δυστυχως μπορει αυτο να σημαινει οτι θα σε "καβαλησει-πληγωσει" ο αλλος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρχική Δημοσίευση από panraf:Ξέρω πως είναι. Προσπάθησε να ασχοληθείς με πράγματα που σου αρέσουν για να μην το σκέφτεσε πολύ. Να περνάς όσο το δυνατόν περισσότερο ευχάριστα τον χρόνο σου με την παρέα σου και σιγά σιγά θα γίνει λιγότερο οδυνηρό. Η αρχή είναι δύσκολη.
Μια κουβεντα ειναι...
(Γενικα μιλαω )
Ποσο να κραταει αραγε η αρχη...
Οχι οτι δεν ειναι σωστα αυτα που λες, αλλα οταν η σχεση ηταν σοβαρη και οτι κανεις σου θυμιζουν εκεινη ή εκεινον...
Απλως θελει δυναμη...
Και κατι ακομα.
Βρε παιδια πραγματικα πιστευετε οτι αυτος που αξιζει, κερδιζει λιγοτερα απο αυτον που του φερθηκε σκαρτα;
Εγω γιατι πιστευω το ακριβως αντιθετο.
(και ναι την εχω πατησει, αλλα μακροπροθεσμα εγω βγηκα κερδισμενος,ασχετα αν τον πρωτο καιρο φαινομουν ο χαμενος της υποθεσης )
Ενταξει εκεινη την περιοδο μπορει να δειχνει το αντιθετο αλλα οπως ελεγαν και οι σοφοι αρχαιοι ημων προγονοι (michell μην μου πεις οτι μιλαω παλι για την Ελλαδα θα σε δαγκωσω!!! )
"ο κλεφτης και οψευτης τον πρωτο χρονο χαιρονται"!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αρχική Δημοσίευση από panraf:Δυστηχώς μερικοί που αξίζουν πραγματικά στο τέλος παίρνουν πολύ λίγα, και άλλοι που δεν αξίζουν πολλά παίρνουν περισσότερα.
Προσωπικα πιστευω το ακριβως αντιθετο...
Εκεινη την στιγμη μπορει αυτος ποθ αξιζει να μοιαζει ο χαμενος, αλλα αυτο ειναι μονο για εκεινη την περιοδο...
Μακροπροθεσμα ο "καλος" (μην με ρωτησετε ποιος ειναι ο" καλος") παντα βγαινει κερδισμενος!
Ροδα ειναι και γυριζει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Nαι και μαλιστα αυτο το καλοκαιρι.Αρχική Δημοσίευση από panraf:Έχετε ποτέ χωρίσει μετά από κάποια μακροχρόνια σχέση
Μακροχρονια και μαλιστα πολυ, μην σε ξεγελανε τα 24 μου χρονια.
Ηταν,αλλα δεν μπορω να κανω και τιποτα...και αυτός ο χωρισμός (ο οποίος μπορεί να έγινε για οποιοδήποτε λόγο) να είναι οδυνηρός?
Συμφωνω απολυτα!Μπορεί να μην είναι υποχρεωτικά μακροχρόνια η σχέση, γιατί αυτό που μετρά είναι το δέσιμο σε ένα ζευγάρι
Οταν αγαπας καποιον και χωριζεις μαζι του απο επιλογη του*ειδικα*,ειναι σιγουρα οδυνηρο για εσενα μιας και ακομα κατι σημαινει για εσενα.
Με πληγωσε και μαλιστα πολυ και δεν προκειτε να το ξεχασω οχι για κανεναν αλλο λογο αλλα γιατι τα παντα σε αυτη την ρημαδοζωη ειναι "μαθηματα" και εφοδια για το μελλον.αλλά γενικά ο χωρισμός να σας πλήγωσε πολύ και να τον θυμάστε για πάντα.
Οσο ομως και αν μπορει να πληγωθηκα ποτε δεν επαψα να την ευχαριστω για οτι μου προσεφερε τοσα χρονια. (Και μαλιστα για μια σχεση με αποσταση.)
"Ποτε μην στεναχωριεσαι(υπερβολικα) για κατι που τελειωνει..να χαιρεσαι που ειχες την ευκαιρια να το ζησεις..."
Εxω γραψει σε αλλο thread λεπτομερειες και δεν θελω να τις ξαναπω απλως και μονο για να μην γινω κουραστικος.
Οπως και να εχει η την καρδια μου τηνβλεπω σαν μια παραλια απο αμμο...(οσο αστειο και αν ακουγεται)
Καθε εναν που αγαπας τον αφηνεις να περπατησει εκει και να αφησει τα σημαδια του...
Οταν αποφασισει να φυγει τα σημαδια μενουν και σε "στοιχιωνουν", μεχρι που η επομενη "αγαπη" θα εισβαλει σαν κυμμα που θα σβησει τα "παλια", για να αφησει τα δικα της "σημαδια"...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.