Covenant
Δραστήριο μέλος
Ο Covenant αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 677 μηνύματα.
05-12-05
01:33
Εxp με αυτην μου την φραση υποδηλωνω οτι οντως δεν ειχα μια τοσο "δυνατη" αγαπη,που η αγαπη ξεκιναει απο τον ερωτα ειναι αλληλενδετα μεταξυ τους.
Οντως δεν μπορω να πω οτι οι παλιες μου αγαπες μου αφησαν κατι να θυμαμαι μεχρι τωρα και αυτο το πιστευω γιατι απο τοτε μεχρι τωρα εχουν περασει χρονια,εχω αλλαξει και μαζι σταθεροποιησει τις αποψεις και τον χαρακτηρα μου,ενω τοτε "πλαθομουν" σαν χαρακτηρας που με πλαθαν παραλληλα και οι γυναικες που ειχα αγαπησει.
Εν ολιγις θελω να πω οτι πλεον ειμαι 100 φορες πιο αυτογνωστης των απαιτησεων/αναγκων μου στην αγαπη απο οτι ημουν τοτε και μετα απο σκεψη μπορω να πω οτι δεν εχω κατι το τοσο πολυτιμο για να θυμαμαι και να αναπολω το παρελθον...
Αυτο συμβαινει γιατι η αγαπη που νιωθω την δεδομενη στιγμη ειναι ασυγκριτα δυνατοτερη και πιο "ειλικρινης" απο τοτε που ημουν εφηβος.
Οχι πως εχω κακες εμπειριες,εν αντιθεση μπορω να πω οτι σχεδον ολοι μου οι χωρισμοι γιναν σε ιδανικο κλιμα με αγκαλιες και φιλια,ποτε δεν μαλωσα και χωρισα,δεν υπαρχει στις εμπειριες μου κατι τετοιο.
Σιγουρα εχουν ενα χωρο στην καρδια μου,αλλα τον βλεπω οτι ειναι ενας χωρος αναμνησεων χωρις πλεον να ευωδιαζουν πλεον τα ονοματα τους γιατι τα υπερκαλυπτει σε καθε βαθμο το υπεροχο αρωμα του ονοματος της τωρινης αγαπημενης μου...
Οντως δεν μπορω να πω οτι οι παλιες μου αγαπες μου αφησαν κατι να θυμαμαι μεχρι τωρα και αυτο το πιστευω γιατι απο τοτε μεχρι τωρα εχουν περασει χρονια,εχω αλλαξει και μαζι σταθεροποιησει τις αποψεις και τον χαρακτηρα μου,ενω τοτε "πλαθομουν" σαν χαρακτηρας που με πλαθαν παραλληλα και οι γυναικες που ειχα αγαπησει.
Εν ολιγις θελω να πω οτι πλεον ειμαι 100 φορες πιο αυτογνωστης των απαιτησεων/αναγκων μου στην αγαπη απο οτι ημουν τοτε και μετα απο σκεψη μπορω να πω οτι δεν εχω κατι το τοσο πολυτιμο για να θυμαμαι και να αναπολω το παρελθον...
Αυτο συμβαινει γιατι η αγαπη που νιωθω την δεδομενη στιγμη ειναι ασυγκριτα δυνατοτερη και πιο "ειλικρινης" απο τοτε που ημουν εφηβος.
Οχι πως εχω κακες εμπειριες,εν αντιθεση μπορω να πω οτι σχεδον ολοι μου οι χωρισμοι γιναν σε ιδανικο κλιμα με αγκαλιες και φιλια,ποτε δεν μαλωσα και χωρισα,δεν υπαρχει στις εμπειριες μου κατι τετοιο.
Σιγουρα εχουν ενα χωρο στην καρδια μου,αλλα τον βλεπω οτι ειναι ενας χωρος αναμνησεων χωρις πλεον να ευωδιαζουν πλεον τα ονοματα τους γιατι τα υπερκαλυπτει σε καθε βαθμο το υπεροχο αρωμα του ονοματος της τωρινης αγαπημενης μου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Covenant
Δραστήριο μέλος
Ο Covenant αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 677 μηνύματα.
05-12-05
01:15
Aγαπητε Μανωλη (κανω λαθος; )
ο καθενας μας πλαθεται μεσα απο διαφορετικα βιωματα,με ποικιλους χαρακτηρες στον κοινωνικο του περιγυρο με αποτελεσμα οτι σου λεει ο καθενας να εχει πρωτα την προσωπικη του σκοπια και μετα την πιο γενικευμενη.
Πανω στο θεμα που σου ειπε η φιλη σου,επειδη ειχα και εγω μεχρι προτινως την ιδια αποψη με σενα,μπορω να πω οτι δεν ισχυει στον βαθμο που τον εννοει η κοπελα.
Επισης μην ξεχνας οτι οι κοπελες σκεφτονται διαφορετικα και στοιγματιζονται (απο τον πρωτο της πχ) διαφορετικα απο οτι ενας αντρας.
Δυστυχως ομως εχω συμπερανει,οπως και εσυ πιστευω μεχρι τωρα,οτι παραειμαστε αισθηματιες και συναισθηματικοι εμεις οι αντρες (τουλαχιστον μιλω για μενα κ ειμαι σιγουρος οτι εισαι στην ιδια οχθη με μενα) και οντως η "πρωτη" αληθινη αγαπη παραμενει χαραγμενη μεσα μας,ιδιως αν ειχαμε και καποια σχεση μαζι της και οχι εναν πλατωνικο ερωτα που κατελλειξε να μετατραπει σε μαυρη τρυπα των αισθηματων/ελπιδων μας προς αυτο το ατομο.
Μεχρι την ως τωρα εμπειρια μου,πιστευα οτι δεν θα ερωτευτω και παραλληλα αγαπησω (για την αγαπη το εννοω κυριως) σε τετοιο βαθμο με μια κοπελα που παιδευομουν για χρονια,εχoντας "ανταποκριση" (μην το σχολιασω περαιτερω) αλλα παντα ο Πλατωνας παρεμενε ο αγαπημενος της αρχαιος ελληνας...
Αυτο που ειχα ακουσει και ισχυει ειναι,οτι ο ερωτας περνιεται με ερωτα και στην συγκεκριμενη περιπτωση ο ερωτας ειναι η απαρχη μια σχεσης αγαπης.
Πιστευα λοιπον οτι δεν υπηρχε περιπτωση να μου συμβει κατι τοσο εντονο και δυνατο (τουλαχιστον ετσι οπως το ειχα ζησει)....μεχρι που ηρθε η επομενη κοπελα που μου ανετρεψε τις μεχρι τωρα απαισιοδοξες βλεψεις μου προς το μελλον
Απλα να ξερεις ενα πραγμα και θα το κατανοησεις με την εμπειρια που αποκομιζεις μερα με την μερα...παντα οταν εισαι ερωτευμενος ή ακομα χειροτερα την αγαπας την αλλη,τοτε βλεπεις με παρωπιδες και ζεις αρκετα τυφλωμενος με αποτελεσμα να την εχεις θεοποιησει και να πιστευεις οτι αυτα που σου προσφερει η ιδια (ή υποσχεται οτι θα σου προσφερει) ειναι εκατομυρια φορες περισσοτερο απο αυτο που ειχες ονειρευτει.
Το θεμα ειναι οτι ολοι στα λογια ειμαστε καλοι,ποιοι και ποιες ομως καναν πραξεις προς τον συντροφο (νυν ή υποψηφιο) ολα αυτα που ταζαν;
Για να κλεισω για να μην επεκταθω περαιτερω (την εχω την ταση ) θα ηθελα να σου πω οτι ποτε μην λες ποτε,γιατι καποια μερα απο την εκπληξη που θα εχεις παθει (για καποια νεα στην ζωη σου) μπορει πραγματικα να ταραξει την ζωη σου και να σε κανει να νομιζεις οτι εισαι ναυαγος σε λαστιχενια βαρκα στην μεση του ειρηνικου....
ο καθενας μας πλαθεται μεσα απο διαφορετικα βιωματα,με ποικιλους χαρακτηρες στον κοινωνικο του περιγυρο με αποτελεσμα οτι σου λεει ο καθενας να εχει πρωτα την προσωπικη του σκοπια και μετα την πιο γενικευμενη.
Πανω στο θεμα που σου ειπε η φιλη σου,επειδη ειχα και εγω μεχρι προτινως την ιδια αποψη με σενα,μπορω να πω οτι δεν ισχυει στον βαθμο που τον εννοει η κοπελα.
Επισης μην ξεχνας οτι οι κοπελες σκεφτονται διαφορετικα και στοιγματιζονται (απο τον πρωτο της πχ) διαφορετικα απο οτι ενας αντρας.
Δυστυχως ομως εχω συμπερανει,οπως και εσυ πιστευω μεχρι τωρα,οτι παραειμαστε αισθηματιες και συναισθηματικοι εμεις οι αντρες (τουλαχιστον μιλω για μενα κ ειμαι σιγουρος οτι εισαι στην ιδια οχθη με μενα) και οντως η "πρωτη" αληθινη αγαπη παραμενει χαραγμενη μεσα μας,ιδιως αν ειχαμε και καποια σχεση μαζι της και οχι εναν πλατωνικο ερωτα που κατελλειξε να μετατραπει σε μαυρη τρυπα των αισθηματων/ελπιδων μας προς αυτο το ατομο.
Μεχρι την ως τωρα εμπειρια μου,πιστευα οτι δεν θα ερωτευτω και παραλληλα αγαπησω (για την αγαπη το εννοω κυριως) σε τετοιο βαθμο με μια κοπελα που παιδευομουν για χρονια,εχoντας "ανταποκριση" (μην το σχολιασω περαιτερω) αλλα παντα ο Πλατωνας παρεμενε ο αγαπημενος της αρχαιος ελληνας...
Αυτο που ειχα ακουσει και ισχυει ειναι,οτι ο ερωτας περνιεται με ερωτα και στην συγκεκριμενη περιπτωση ο ερωτας ειναι η απαρχη μια σχεσης αγαπης.
Πιστευα λοιπον οτι δεν υπηρχε περιπτωση να μου συμβει κατι τοσο εντονο και δυνατο (τουλαχιστον ετσι οπως το ειχα ζησει)....μεχρι που ηρθε η επομενη κοπελα που μου ανετρεψε τις μεχρι τωρα απαισιοδοξες βλεψεις μου προς το μελλον
Απλα να ξερεις ενα πραγμα και θα το κατανοησεις με την εμπειρια που αποκομιζεις μερα με την μερα...παντα οταν εισαι ερωτευμενος ή ακομα χειροτερα την αγαπας την αλλη,τοτε βλεπεις με παρωπιδες και ζεις αρκετα τυφλωμενος με αποτελεσμα να την εχεις θεοποιησει και να πιστευεις οτι αυτα που σου προσφερει η ιδια (ή υποσχεται οτι θα σου προσφερει) ειναι εκατομυρια φορες περισσοτερο απο αυτο που ειχες ονειρευτει.
Το θεμα ειναι οτι ολοι στα λογια ειμαστε καλοι,ποιοι και ποιες ομως καναν πραξεις προς τον συντροφο (νυν ή υποψηφιο) ολα αυτα που ταζαν;
Για να κλεισω για να μην επεκταθω περαιτερω (την εχω την ταση ) θα ηθελα να σου πω οτι ποτε μην λες ποτε,γιατι καποια μερα απο την εκπληξη που θα εχεις παθει (για καποια νεα στην ζωη σου) μπορει πραγματικα να ταραξει την ζωη σου και να σε κανει να νομιζεις οτι εισαι ναυαγος σε λαστιχενια βαρκα στην μεση του ειρηνικου....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.