giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,802 μηνύματα.
27-02-23
01:38
Τα γνωρίζω όσα λες. Απλά τονίζω ότι δεν είναι υποχρέωση των γονιών ούτε πρέπει να τα περιμένουμε όλα από αυτούς. Προφανώς δεν μπορεί κάποιος να μείνει μόνος του σε αυτές τις εποχές με έναν βασικό μισθό μόνο και σίγουρα η εργοδοσιακή αυθαιρεσία και αδιαφορία είναι γνωστές. Όμως οι εποχές είναι δύσκολες για όλους. Αμφιβάλλω για το κατά πόσο οι γονείς είναι σε θέση να βοηθήσουν τα παιδιά τους σε μια τόσο μεγάλη αλλαγή. Οι περισσότερες οικογένεια πλέον ζούνε και από σύνταξη παππούδων.Γιάννη να ρωτήσω εγώ κάτι με έμπειρα ελληνικής αγοράς καί μισθών, πώς ακριβώς μπορεί να συντηρηθεί ένας φοιτητής μόνος του παράλληλα με σπουδές σε άλλη πόλη με ενοίκιο, ρεύμα, νερό, σούπερ μάρκετ όλα στο θεό και παράλληλα νά σπουδάζει; Επίσης ξέρεις πολλούς εργοδότες πχ σε καφετέριες που σέβονται όταν ο φοιτητής έχει μαθήματα και εξεταστική; Γιατί όσους φίλους είχα που δούλευαν σέρβις τα ίδια παράπονα είχαν. Εδώ εμείς που περνούμε πάνω από βασικό μισθό και δε μπορούμε να αυτό συντηρηθούμε, όχι ένας φοιτητής. Και δε λέω να μην δουλέψει κάποιος παράλληλα με σπουδές, απλά θεωρώ ότι καί νά δουλεύει τα χρήματα δε θα είναι επαρκή για αυτοσυντήρηση και οι σπουδές θα πάνε πίσω.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,802 μηνύματα.
24-02-23
17:57
Δεν είπα για χάρη, απλά εν τάξει η αλήθεια είναι πως δεν με αρέσει τόσο η τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα. Οι παππούδες μας από τα 13 τους δούλευαν και δεν θεωρούσαν τίποτα δεδομένο. Εμείς έχουμε επαναπαυτεί και για εμένα δεν είναι ορθό αυτό. Πάμε από το ένα άκρο στο άλλο. Από την παιδική εργασία ως αναγκαίο κακό για την επιβίωση της οικογένειας σε ένα είδος "παρασιτισμού". Οι γονείς μου όταν έδινα πανελλήνιες ήταν ξεκάθαροι, λεφτά για άλλη πόλη δεν έχουμε ή περνάς στη πόλη μας ή ξαναδίνεις ". Δεν το θεώρησα ποτέ αδικία. Οι άνθρωποι αυτοί έκαναν ήδη πολλά για εμένα, δεν είχα απαιτήσεις.Εδώ θα διαφωνήσω. Οι γονείς σου επέλεξαν να σε αποκτήσουν, όχι εσύ. Δεν σου έκαναν χάρη. Ούτε σου έκαναν χάρη που σε μεγάλωσαν (όχι εσένα συγκεκριμένα, γενικά). Αυτό έπρεπε να κάνουν. Είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν, αφού πήραν τέτοια απόφαση. Η λογική «Μετά τα 18 τράβα κόψε τον λαιμό σου» τι είδους αστείο είναι; Δεν λέω, τεράστια γαϊδούρια να στηρίζεσαι σε ολόκληρή σου την ζωή πάνω στους δικούς σου και τα λεφτά τους και να μην έχεις κάνει καμία προσπάθεια μόνος σου, αλλά είναι πολύ πιο περίπλοκο από αυτό. Παραμένεις παιδί τους, δεν σταματάς το δευτερόλεπτο που ενηλικιωθείς να είσαι παιδί τους και εκείνοι γονείς σου. Όσοι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με αυτή την ιδέα ή με την ιδέα του ότι ενδέχεται στο μέλλον να χρειαστεί να στείλουν το παιδί τους άλλου να σπουδάσει, να το στηρίξουν οικονομικά, να να να, καλύτερα να μην κάνουν καθόλου παιδιά.
Εννοείται υποστηρίζω να βοηθάνε οι γονείς τα παιδιά τους και μετά τα 18. Εμείς εδώ δεν είμαστε Γερμανία, οι στενοί οικογενειακοί μας δεσμοί είναι λόγος περηφάνιας για τον πολιτισμό μας από τη δική μου σκοπιά απλά επιμένω να μην επαναπαυόμαστε.
Όσο για το μέλλον καλή μου Τζότζι, ας κρατάμε μικρό καλάθι γιατί στις εποχές που γυρνάμε αυτή τη στιγμή πραγματικός άθλος θα είναι να μεγαλώσεις παιδιά ως τα 18 τους από μόνο του. Οι εποχές αλλάζουν και αντί για μπροστά πάμε πίσω...