giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,824 μηνύματα.
27-02-23
01:38
Τα γνωρίζω όσα λες. Απλά τονίζω ότι δεν είναι υποχρέωση των γονιών ούτε πρέπει να τα περιμένουμε όλα από αυτούς. Προφανώς δεν μπορεί κάποιος να μείνει μόνος του σε αυτές τις εποχές με έναν βασικό μισθό μόνο και σίγουρα η εργοδοσιακή αυθαιρεσία και αδιαφορία είναι γνωστές. Όμως οι εποχές είναι δύσκολες για όλους. Αμφιβάλλω για το κατά πόσο οι γονείς είναι σε θέση να βοηθήσουν τα παιδιά τους σε μια τόσο μεγάλη αλλαγή. Οι περισσότερες οικογένεια πλέον ζούνε και από σύνταξη παππούδων.Γιάννη να ρωτήσω εγώ κάτι με έμπειρα ελληνικής αγοράς καί μισθών, πώς ακριβώς μπορεί να συντηρηθεί ένας φοιτητής μόνος του παράλληλα με σπουδές σε άλλη πόλη με ενοίκιο, ρεύμα, νερό, σούπερ μάρκετ όλα στο θεό και παράλληλα νά σπουδάζει; Επίσης ξέρεις πολλούς εργοδότες πχ σε καφετέριες που σέβονται όταν ο φοιτητής έχει μαθήματα και εξεταστική; Γιατί όσους φίλους είχα που δούλευαν σέρβις τα ίδια παράπονα είχαν. Εδώ εμείς που περνούμε πάνω από βασικό μισθό και δε μπορούμε να αυτό συντηρηθούμε, όχι ένας φοιτητής. Και δε λέω να μην δουλέψει κάποιος παράλληλα με σπουδές, απλά θεωρώ ότι καί νά δουλεύει τα χρήματα δε θα είναι επαρκή για αυτοσυντήρηση και οι σπουδές θα πάνε πίσω.
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 17,824 μηνύματα.
24-02-23
17:31
Μαρεσει που εδώ μέσα θεωρούμε δεδομένο πως ένας γονέας είναι υπεύθυνος να ταΐζει το παιδί του και μετά τα 18 έτη. Καθένας και καθεμιά κάνει τις επιλογές του/της. Δεν είναι υποχρέωση των γονιών μας να μας υποστηρίζουν πια. Το χρέος τους το έκαναν, μας παρείχαν στέγη, τροφή, νερό ως τα 18. Αυτό είναι το μόνο καθήκον των γονιών. Από εκεί και έπειτα εναπόκειται στον κάθε γονιό το τι θα κάνει. Το λιγότερο που μπορούν να κάνουν είναι απλά να μη μας πετάνε στο δρόμο μόλις γίνουμε 18 όπως στην Γερμανία, γιατί δυστυχώς δεν έχουμε την οικονομία της Γερμανίας. Θα το θεωρουσα τρομερά υποκριτικό προσωπικά να πήγαινα σε άλλη πόλη και να είχα την απαίτηση και πάλι να με ξελασπώνουν οι γονείς μου. Εδώ ήδη ντρέπομαι που μένω στο ίδιο σπίτι ακόμα μαζί τους.
Δεν ξέρω πως θα είμαι ή αν θα γίνω και ποτέ γονέας αλλά αυτό που ξέρω είναι πως μέχρι τα 18 είναι οι υποχρεώσεις. Μετά από εκεί πάλι βοηθάμε όσο μπορούμε ( η ελληνική οικογένεια έχει στενούς δεσμούς και χαίρομαι για αυτό ) αλλά αυτό είναι δείγμα οικογενειακού δεσίματος και όχι υποχρέωσης. Δεν είναι αποτυχία να μη μπορείς να στείλεις το παιδί σου να σπουδάσει σε άλλη πόλη, αποτυχία είναι να μη μπορείς να του προσφέρεις τα βασικά ως τα 18.
Δεν ξέρω πως θα είμαι ή αν θα γίνω και ποτέ γονέας αλλά αυτό που ξέρω είναι πως μέχρι τα 18 είναι οι υποχρεώσεις. Μετά από εκεί πάλι βοηθάμε όσο μπορούμε ( η ελληνική οικογένεια έχει στενούς δεσμούς και χαίρομαι για αυτό ) αλλά αυτό είναι δείγμα οικογενειακού δεσίματος και όχι υποχρέωσης. Δεν είναι αποτυχία να μη μπορείς να στείλεις το παιδί σου να σπουδάσει σε άλλη πόλη, αποτυχία είναι να μη μπορείς να του προσφέρεις τα βασικά ως τα 18.