giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,000 μηνύματα.
24-02-23
17:57
Δεν είπα για χάρη, απλά εν τάξει η αλήθεια είναι πως δεν με αρέσει τόσο η τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα. Οι παππούδες μας από τα 13 τους δούλευαν και δεν θεωρούσαν τίποτα δεδομένο. Εμείς έχουμε επαναπαυτεί και για εμένα δεν είναι ορθό αυτό. Πάμε από το ένα άκρο στο άλλο. Από την παιδική εργασία ως αναγκαίο κακό για την επιβίωση της οικογένειας σε ένα είδος "παρασιτισμού". Οι γονείς μου όταν έδινα πανελλήνιες ήταν ξεκάθαροι, λεφτά για άλλη πόλη δεν έχουμε ή περνάς στη πόλη μας ή ξαναδίνεις ". Δεν το θεώρησα ποτέ αδικία. Οι άνθρωποι αυτοί έκαναν ήδη πολλά για εμένα, δεν είχα απαιτήσεις.Εδώ θα διαφωνήσω. Οι γονείς σου επέλεξαν να σε αποκτήσουν, όχι εσύ. Δεν σου έκαναν χάρη. Ούτε σου έκαναν χάρη που σε μεγάλωσαν (όχι εσένα συγκεκριμένα, γενικά). Αυτό έπρεπε να κάνουν. Είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν, αφού πήραν τέτοια απόφαση. Η λογική «Μετά τα 18 τράβα κόψε τον λαιμό σου» τι είδους αστείο είναι; Δεν λέω, τεράστια γαϊδούρια να στηρίζεσαι σε ολόκληρή σου την ζωή πάνω στους δικούς σου και τα λεφτά τους και να μην έχεις κάνει καμία προσπάθεια μόνος σου, αλλά είναι πολύ πιο περίπλοκο από αυτό. Παραμένεις παιδί τους, δεν σταματάς το δευτερόλεπτο που ενηλικιωθείς να είσαι παιδί τους και εκείνοι γονείς σου. Όσοι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα με αυτή την ιδέα ή με την ιδέα του ότι ενδέχεται στο μέλλον να χρειαστεί να στείλουν το παιδί τους άλλου να σπουδάσει, να το στηρίξουν οικονομικά, να να να, καλύτερα να μην κάνουν καθόλου παιδιά.
Εννοείται υποστηρίζω να βοηθάνε οι γονείς τα παιδιά τους και μετά τα 18. Εμείς εδώ δεν είμαστε Γερμανία, οι στενοί οικογενειακοί μας δεσμοί είναι λόγος περηφάνιας για τον πολιτισμό μας από τη δική μου σκοπιά απλά επιμένω να μην επαναπαυόμαστε.
Όσο για το μέλλον καλή μου Τζότζι, ας κρατάμε μικρό καλάθι γιατί στις εποχές που γυρνάμε αυτή τη στιγμή πραγματικός άθλος θα είναι να μεγαλώσεις παιδιά ως τα 18 τους από μόνο του. Οι εποχές αλλάζουν και αντί για μπροστά πάμε πίσω...
giannhs2001
Επιφανές μέλος
Ο Ιωάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 22 ετών, επαγγέλεται Ιστορικός και μας γράφει απο Κατερίνη (Πιερία). Έχει γράψει 18,000 μηνύματα.
24-02-23
17:31
Μαρεσει που εδώ μέσα θεωρούμε δεδομένο πως ένας γονέας είναι υπεύθυνος να ταΐζει το παιδί του και μετά τα 18 έτη. Καθένας και καθεμιά κάνει τις επιλογές του/της. Δεν είναι υποχρέωση των γονιών μας να μας υποστηρίζουν πια. Το χρέος τους το έκαναν, μας παρείχαν στέγη, τροφή, νερό ως τα 18. Αυτό είναι το μόνο καθήκον των γονιών. Από εκεί και έπειτα εναπόκειται στον κάθε γονιό το τι θα κάνει. Το λιγότερο που μπορούν να κάνουν είναι απλά να μη μας πετάνε στο δρόμο μόλις γίνουμε 18 όπως στην Γερμανία, γιατί δυστυχώς δεν έχουμε την οικονομία της Γερμανίας. Θα το θεωρουσα τρομερά υποκριτικό προσωπικά να πήγαινα σε άλλη πόλη και να είχα την απαίτηση και πάλι να με ξελασπώνουν οι γονείς μου. Εδώ ήδη ντρέπομαι που μένω στο ίδιο σπίτι ακόμα μαζί τους.
Δεν ξέρω πως θα είμαι ή αν θα γίνω και ποτέ γονέας αλλά αυτό που ξέρω είναι πως μέχρι τα 18 είναι οι υποχρεώσεις. Μετά από εκεί πάλι βοηθάμε όσο μπορούμε ( η ελληνική οικογένεια έχει στενούς δεσμούς και χαίρομαι για αυτό ) αλλά αυτό είναι δείγμα οικογενειακού δεσίματος και όχι υποχρέωσης. Δεν είναι αποτυχία να μη μπορείς να στείλεις το παιδί σου να σπουδάσει σε άλλη πόλη, αποτυχία είναι να μη μπορείς να του προσφέρεις τα βασικά ως τα 18.
Δεν ξέρω πως θα είμαι ή αν θα γίνω και ποτέ γονέας αλλά αυτό που ξέρω είναι πως μέχρι τα 18 είναι οι υποχρεώσεις. Μετά από εκεί πάλι βοηθάμε όσο μπορούμε ( η ελληνική οικογένεια έχει στενούς δεσμούς και χαίρομαι για αυτό ) αλλά αυτό είναι δείγμα οικογενειακού δεσίματος και όχι υποχρέωσης. Δεν είναι αποτυχία να μη μπορείς να στείλεις το παιδί σου να σπουδάσει σε άλλη πόλη, αποτυχία είναι να μη μπορείς να του προσφέρεις τα βασικά ως τα 18.