Nascentes morimur
Διάσημο μέλος
Η Nascentes morimur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,524 μηνύματα.
06-02-24
15:21
Κοιμηθήκαμε γλυκά σ' έναν κόσμο και ξυπνήσαμε βίαια σε έναν άλλο.
Nascentes morimur
Διάσημο μέλος
Η Nascentes morimur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,524 μηνύματα.
28-11-23
15:37
O μοναδικός τρόπος σωτηρίας αυτού του κόσμου είναι να ονειρεύεται. Γιατί από τη στιγμή που δεν ονειρεύεται είναι άρρωστος. Αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι ο κόσμος όλος έχει φορέσει σκούρα γυαλιά και δεν βλέπει τίποτα. Δεν είναι έτσι. Ακόμη και όταν δεν αντιδρά, ακόμη και όταν δεν προφέρει τα χρώματα, ξέρει ότι υπάρχουν.
Αγγελόπουλος: «Να ονειρεύεται…»
«Αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι ο κόσμος όλος έχει φορέσει σκούρα γυαλιά και δεν βλέπει τίποτα. Δεν είναι έτσι…». Τα προφητικά λόγια του μεγάλου δημιουργού του ευρωπαϊκού σινεμά Θόδωρου Αγγελόπουλου
www.doctv.gr
Nascentes morimur
Διάσημο μέλος
Η Nascentes morimur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,524 μηνύματα.
27-01-22
14:03
—Μια εικόνα ή ένα βιβλίο θα έπαιρνες μαζί σου ως τελευταία αποσκευή;
«Μια εικόνα. Ενα τοπίο που, όσος καιρός κι αν πέρασε, λειτουργεί μέσα μου μουσικά. Εχει ρυθμό, αναπτύσσεται στο χρόνο... Ψάχνοντας τότε, το '69, για το χωριό της "Αναπαράστασης", βρέθηκα σ' ένα χωριό ψηλά στα Ζαγόρια... Μαύριζε η γκρίζα πέτρα από νερό. Πένθιμες γυναικείες φιγούρες χάνονταν στα ερείπια. Μια γέρικη φωνή τραγουδούσε στο έρημο καφενείο: "Μωρή κοντούλα λεμονιά". Στάθηκα εκεί στην άκρη. Η φωνή ράγισε κι έσπασε έπειτα από λίγο. Έμεινε το τοπίο με τη βροχή. Έμεινα κι εγώ. Αυτό θα'παιρνα μαζί μου.»
Συνομιλία του Θόδωρου Αγγελόπουλου με τον Michel fais
(Ελευθεροτυπία, 31 Μαΐου 2002)
«Μια εικόνα. Ενα τοπίο που, όσος καιρός κι αν πέρασε, λειτουργεί μέσα μου μουσικά. Εχει ρυθμό, αναπτύσσεται στο χρόνο... Ψάχνοντας τότε, το '69, για το χωριό της "Αναπαράστασης", βρέθηκα σ' ένα χωριό ψηλά στα Ζαγόρια... Μαύριζε η γκρίζα πέτρα από νερό. Πένθιμες γυναικείες φιγούρες χάνονταν στα ερείπια. Μια γέρικη φωνή τραγουδούσε στο έρημο καφενείο: "Μωρή κοντούλα λεμονιά". Στάθηκα εκεί στην άκρη. Η φωνή ράγισε κι έσπασε έπειτα από λίγο. Έμεινε το τοπίο με τη βροχή. Έμεινα κι εγώ. Αυτό θα'παιρνα μαζί μου.»
Συνομιλία του Θόδωρου Αγγελόπουλου με τον Michel fais
(Ελευθεροτυπία, 31 Μαΐου 2002)
Nascentes morimur
Διάσημο μέλος
Η Nascentes morimur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,524 μηνύματα.
25-01-22
13:09
Θόδωρος Αγγελόπουλος
Nascentes morimur
Διάσημο μέλος
Η Nascentes morimur αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,524 μηνύματα.
09-12-21
14:06
..Δεν περίμενα να σε δω έτσι ξαφνικά. Για μια στιγμή, νόμισα πως σε ονειρεύομαι, όπως όλα αυτά τα χρόνια. Θυμάσαι τον σταθμό; Έτρεμες κάτω απ' την βροχή όπως τώρα. Φύσαγε ένας δυνατός άνεμος. Έφυγα για να ξαναγυρίσω...και χάθηκα. σε παράξενους δρόμους.Αν απλώσω το χέρι μου, σ' αγγίζω. Ξαναβρίσκω τον χρόνο. Αλλά κάτι με κρατά. Θα ήθελα να μπορούσα να σου πω, "ξαναγύρισα"! Αλλά κάτι με κρατά...Το ταξίδι δεν τελείωσε ακόμα. Όχι ακόμα... απόσπασμα από την ταινία "Το βλέμμα του Οδυσσέα" του Θ. Αγγελόπουλου