Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
05-07-08
15:35
Aπίστευτο!
Και όλο το σεντόνι απίστευτο δηλαδή, αλλά αυτό μου κάνει φοβερή εντύπωση. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι, όντως. Δεν βρίσκονται, λέμε, πια τέτοιοι εργαζόμενοι, και μάλιστα στο δημόσιο. Και όμως, καμιά φορά κι εμείς κοιτάμε μόνο τα άσχημα. Είναι και τα όμορφα εκεί έξω, που πάντα θα μας κρατάνε αισιόδοξους...
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Αν έδειξες φωτογραφία του Ωρίωνα, δεν πιάνεται τίποτα.-
όχι δεν έδειξα φωτό
κι έχεις δίκιο... αυτό ήταν το πιο απίστευτο απ όλα
αφού όταν τον είδα να με περιμένει με έπιασαν τα κλάμματα εκεί επιτόπου μπροστά του
όση ώρα το έφτιαχνε αυτός εγώ έκλαιγα με αναφυλιτά και τώρα που το σκέφτομαι πάλι μου έρχεται να βάλω τα κλάμματα
ίσως σας φανεί υπερβολικό αυτό που λέω αλλά όταν έχεις πραγματικά ταλαιπωρηθεί πολύ κι όταν φτάνεις τελικά στην όαση της ερήμου και πίνεις δροσερό νερό απ την πηγή της, σε πιάνουν πραγματικά τα κλάμματα από συγκίνηση
μετά ο άνθρωπος προσπαθούσε και να με ηρεμίσει ότι εντάξει δεν έγινε και τίποτα
να σημειώσω επιπλέον ότι πέραν του περασμένου ωραρίου... μιλάμε για Παρασκευή έτσι?
Δεν ήταν και μια οποιαδήποτε ημέρα... ήταν Παρασκευή!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
05-07-08
11:10
θα σας πω την ιστορία μου που περιλαμβάνει προς μεγάλη μου έκπληξη ΤΡΕΙΣ ανθρώπους
(Ακολουθεί σεντόνι )
εδώ και λίγο καιρό αντιμετωπίζω πρόβλημα με το θέμα "βρεφικός σταθμός"
Η αδερφή μου που μέχρι τώρα μου κρατούσε το μωρό, έπιασε δουλειά και δεν μπορεί πλέον άλλο να το κρατάει παρόλο που είχαμε πει ότι θα τον κρατήσει έως τον Σεπτέμβρη που είχα κάνει τα χαρτιά μας για να πάει σε δημόσιο σταθμό (αν λειτουργούσε το μέσον και τον έπαιρναν)
Ξαφνικά λοιπόν μου προέκυψε ότι δεν έχω που να αφήσω το παιδί από τον Ιούλιο...
Μια συνάδελφος μου έκανε νύξη για τους βρεφικούς όχι του δήμου αλλά μέσω ΙΚΑ
Ξεκίνησα έναν αγώνα δρόμου να ετοιμάσω τα χαρτιά του παιδιού ώστε ΜΗΠΩΣ τον πάρουν από Σεπτέμβριο αλλά και με μία πιθανότητα 1 στο μύριο να τον πάρουν από Ιούλιο
Ανθρωπος πρώτος
Εκεί που πήγα να κάνω την αίτηση μου, βρήκα την υπεύθυνη για αυτά τα ζητήματα να μιλάει στο τηλέφωνο
Με παρακάλεσε να την περιμένω όσο μιλούσε και φυσικά το έκανα καθότι έπρεπε να κάνω την αίτηση μου
Σε όλη τη διάρκεια του τηλεφωνήματος την άκουγα να ΠΑΡΑΚΑΛΑΕΙ τους ανωτέρους της, να της δώσουν άλλες 3 θέσεις για παιδάκια για να μην μείνουν έξω αυτά τα καημένα και κρίμα είναι για τους γονείς τους ( ο δημόσιος υπάλληλος του ΙΚΑ? έπαθα το πρώτο πολιτισμικό σοκ μου)
Αφού τελείωσε το τηλεφώνημα που είχε πολλές τέτοιες πληροφορίες που δεν γράφω γιατί το σεντόνι θα γίνει ακόμα πιο μεγάλο της είπα τον πόνο μου και το πρόβλημα μου
Την αλήθεια όπως ακριβώς έχει
ότι δεν έχω που να αφήσω το παιδί τον Ιούλιο και ότι οι ιδιωτικοί μου ζητάνε 350 το μήνα συν 250 εγγραφή...
Μου είπε ότι θα κάνει ό,τι μπορεί μήπως μπορέσουμε και βάλουμε το παιδί από Ιούλιο αν και δύσκολο καθ ότι κι αυτοί τον Αυγουστο κλείνουν και κανένας σταθμός δεν το δεχεται αυτό...
Την πίστεψα όμως (και καλά έκανα)
Εκανε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ό,τι μπορούσε
Ανθρωπος Δεύτερος
Η διευθύντρια του παιδικού σταθμού παρόλο που ήταν πραγματικά κάθετα αρνητική για να πάρουν το παιδί από Ιούλιο, τελικώς λίγο απ της πιέσεις της ανωτέρω κυρίας, λίγο απ τη δική μου πίεση που ήμουν και συναισθηματικά φορτισμένη... δέχτηκε να πάρει το παιδί στον σταθμό από Δευτέρα
Ανθρωπος Τρίτος
Με πήραν τηλέφωνο λοιπόν εχτές και μου είπαν ότι οκ, θα το πάρουν το παιδί και να πάω να κάνω τα χαρτιά να μου κόψουν εισητήριο για το παιδί
Μέσα σε όλα χρειαζόταν και το βιβλιάριο του ΙΚΑ μου φυσικά
Πάω η χαζοβιόλα στις 12,30 το μεσημέρι γιατί νωρίτερα διάβαζα στέκι
Ανακαλύπτει η υπεύθυνη ότι το βιβλιάριο υγείας μου δεν είναι θεωρημένο... λόγω εγκυμοσύνης και λόγω τοκετού κλπ δεν είχε ετοιμαστεί το βιβλιάριο μου...
Μου λέει λοιπόν να μη στεναχωριέμαι κι οκ ας το κάνουμε τη Δευτέρα το εισητήριο αφού πρώτα θεωρήσω το βιβλιάριο μου
Εγώ όμως πιεζόμουν και έπρεπε να τελειώσω χτες... να πάει τη Δευτέρα κανονικά το παιδί γιατί εγώ πρέπει να πάω για δουλειά
Η ώρα είχε πάει μία παρά τέταρτο κι έπρεπε να φτάσω στο ΙΚΑ του περιστερίου από Ομόνοια που ήμουν έως τη μία το μεσημέρι... ένα τέταρτο στη διάθεση μου για να θεωρήσω το βιβλιάριο μου
Για καλή μου τύχη είχα πάρει ραδιοταξί με αναμονή κι επιστροφή... με περίμενε λοιπόν ταξί κάτω απ το ΙΚΑ
Κατεβαίνω σίφουνας κι εξηγώ στον ταρίφα ότι πρέπει να πάμε πίσω σφεντόνα...
Στο μεταξύ τηλεφωνώ στο ΙΚΑ της περιοχής μου στο μητρώο και ρωτάω τον υπεύθυνο όλο αγωνία τι ώρα κλείνουν. Η ώρα έχει πάει παρά δέκα...
Μου λέει στη μία και με ρωτάει τι θα ήθελα
Του εξηγώ ότι είναι ανάγκη να θεωρήσω σήμερα το βιβλιάριο μου και μου απαντάει Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΤΟΥ ΙΚΑ.... μην ανησυχείς... αφού είναι ανάγκη θα σε περιμένω!
Και με περίμενε ρε παιδιά... έφτασα στη μία και είκοσι... και με περίμενε με το ΙΚΑ κλειστό... με περίμενε πίσω απ τα κατεβασμένα ρολλά...
και μου το έφτιαξε ο άνθρωπος καλή του ώρα όπου κι αν βρίσκεται...
ο ταρίφας δεν πίστευε στα μάτια του
με γύρισε πίσω ετοιμάσα τα χαρτιά του παιδιού κι όλα καλά... από Δευτέρα ξεκινάμε
Εχω γεμίσει με αισιοδοξία ότι τελικά δεν είναι όλοι καθίκια... ναι υπάρχουν κι άνθρωποι γύρω μας
(Ακολουθεί σεντόνι )
εδώ και λίγο καιρό αντιμετωπίζω πρόβλημα με το θέμα "βρεφικός σταθμός"
Η αδερφή μου που μέχρι τώρα μου κρατούσε το μωρό, έπιασε δουλειά και δεν μπορεί πλέον άλλο να το κρατάει παρόλο που είχαμε πει ότι θα τον κρατήσει έως τον Σεπτέμβρη που είχα κάνει τα χαρτιά μας για να πάει σε δημόσιο σταθμό (αν λειτουργούσε το μέσον και τον έπαιρναν)
Ξαφνικά λοιπόν μου προέκυψε ότι δεν έχω που να αφήσω το παιδί από τον Ιούλιο...
Μια συνάδελφος μου έκανε νύξη για τους βρεφικούς όχι του δήμου αλλά μέσω ΙΚΑ
Ξεκίνησα έναν αγώνα δρόμου να ετοιμάσω τα χαρτιά του παιδιού ώστε ΜΗΠΩΣ τον πάρουν από Σεπτέμβριο αλλά και με μία πιθανότητα 1 στο μύριο να τον πάρουν από Ιούλιο
Ανθρωπος πρώτος
Εκεί που πήγα να κάνω την αίτηση μου, βρήκα την υπεύθυνη για αυτά τα ζητήματα να μιλάει στο τηλέφωνο
Με παρακάλεσε να την περιμένω όσο μιλούσε και φυσικά το έκανα καθότι έπρεπε να κάνω την αίτηση μου
Σε όλη τη διάρκεια του τηλεφωνήματος την άκουγα να ΠΑΡΑΚΑΛΑΕΙ τους ανωτέρους της, να της δώσουν άλλες 3 θέσεις για παιδάκια για να μην μείνουν έξω αυτά τα καημένα και κρίμα είναι για τους γονείς τους ( ο δημόσιος υπάλληλος του ΙΚΑ? έπαθα το πρώτο πολιτισμικό σοκ μου)
Αφού τελείωσε το τηλεφώνημα που είχε πολλές τέτοιες πληροφορίες που δεν γράφω γιατί το σεντόνι θα γίνει ακόμα πιο μεγάλο της είπα τον πόνο μου και το πρόβλημα μου
Την αλήθεια όπως ακριβώς έχει
ότι δεν έχω που να αφήσω το παιδί τον Ιούλιο και ότι οι ιδιωτικοί μου ζητάνε 350 το μήνα συν 250 εγγραφή...
Μου είπε ότι θα κάνει ό,τι μπορεί μήπως μπορέσουμε και βάλουμε το παιδί από Ιούλιο αν και δύσκολο καθ ότι κι αυτοί τον Αυγουστο κλείνουν και κανένας σταθμός δεν το δεχεται αυτό...
Την πίστεψα όμως (και καλά έκανα)
Εκανε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ό,τι μπορούσε
Ανθρωπος Δεύτερος
Η διευθύντρια του παιδικού σταθμού παρόλο που ήταν πραγματικά κάθετα αρνητική για να πάρουν το παιδί από Ιούλιο, τελικώς λίγο απ της πιέσεις της ανωτέρω κυρίας, λίγο απ τη δική μου πίεση που ήμουν και συναισθηματικά φορτισμένη... δέχτηκε να πάρει το παιδί στον σταθμό από Δευτέρα
Ανθρωπος Τρίτος
Με πήραν τηλέφωνο λοιπόν εχτές και μου είπαν ότι οκ, θα το πάρουν το παιδί και να πάω να κάνω τα χαρτιά να μου κόψουν εισητήριο για το παιδί
Μέσα σε όλα χρειαζόταν και το βιβλιάριο του ΙΚΑ μου φυσικά
Πάω η χαζοβιόλα στις 12,30 το μεσημέρι γιατί νωρίτερα διάβαζα στέκι
Ανακαλύπτει η υπεύθυνη ότι το βιβλιάριο υγείας μου δεν είναι θεωρημένο... λόγω εγκυμοσύνης και λόγω τοκετού κλπ δεν είχε ετοιμαστεί το βιβλιάριο μου...
Μου λέει λοιπόν να μη στεναχωριέμαι κι οκ ας το κάνουμε τη Δευτέρα το εισητήριο αφού πρώτα θεωρήσω το βιβλιάριο μου
Εγώ όμως πιεζόμουν και έπρεπε να τελειώσω χτες... να πάει τη Δευτέρα κανονικά το παιδί γιατί εγώ πρέπει να πάω για δουλειά
Η ώρα είχε πάει μία παρά τέταρτο κι έπρεπε να φτάσω στο ΙΚΑ του περιστερίου από Ομόνοια που ήμουν έως τη μία το μεσημέρι... ένα τέταρτο στη διάθεση μου για να θεωρήσω το βιβλιάριο μου
Για καλή μου τύχη είχα πάρει ραδιοταξί με αναμονή κι επιστροφή... με περίμενε λοιπόν ταξί κάτω απ το ΙΚΑ
Κατεβαίνω σίφουνας κι εξηγώ στον ταρίφα ότι πρέπει να πάμε πίσω σφεντόνα...
Στο μεταξύ τηλεφωνώ στο ΙΚΑ της περιοχής μου στο μητρώο και ρωτάω τον υπεύθυνο όλο αγωνία τι ώρα κλείνουν. Η ώρα έχει πάει παρά δέκα...
Μου λέει στη μία και με ρωτάει τι θα ήθελα
Του εξηγώ ότι είναι ανάγκη να θεωρήσω σήμερα το βιβλιάριο μου και μου απαντάει Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ ΤΟΥ ΙΚΑ.... μην ανησυχείς... αφού είναι ανάγκη θα σε περιμένω!
Και με περίμενε ρε παιδιά... έφτασα στη μία και είκοσι... και με περίμενε με το ΙΚΑ κλειστό... με περίμενε πίσω απ τα κατεβασμένα ρολλά...
και μου το έφτιαξε ο άνθρωπος καλή του ώρα όπου κι αν βρίσκεται...
ο ταρίφας δεν πίστευε στα μάτια του
με γύρισε πίσω ετοιμάσα τα χαρτιά του παιδιού κι όλα καλά... από Δευτέρα ξεκινάμε
Εχω γεμίσει με αισιοδοξία ότι τελικά δεν είναι όλοι καθίκια... ναι υπάρχουν κι άνθρωποι γύρω μας
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
05-07-08
10:52
ορίστε το ανοίγω το θέμα στα κοινωνικά
εδώ θα μπορέσουμε να γράψουμε διάφορες ιστορίες από ανθρώπους που μας βοήθησαν, που έκαναν κάτι καλό για εμάς, παρόλο που μας ήταν άγνωστοι (ή έστω δεν μας είχαν και κάτι σπουδαίο, δεν ήταν φίλοι ή συγγενείς) χωρίς να υπάρχει κάποιο αντάλλαγμα για αυτούς... χωρίς να έχουν προσωπικό όφελος...
ας μιλήσουμε για όλους αυτούς τους άγνωστους που παραμένουν Ανθρωποι μέσα στη ζούγκλα της ζωής μας
ίσως μας ωθήσει μια ιστορία αύριο να γίνουμε κι εμείς λίγο πιο άνθρωποι, ή μας βοηθήσει να δούμε τις καταστάσεις λίγο πιο αισιόδοξα ελπίζοντας ότι θα βρεθεί και στο δικό μας δρόμο ένας Άνθρωπος
εδώ θα μπορέσουμε να γράψουμε διάφορες ιστορίες από ανθρώπους που μας βοήθησαν, που έκαναν κάτι καλό για εμάς, παρόλο που μας ήταν άγνωστοι (ή έστω δεν μας είχαν και κάτι σπουδαίο, δεν ήταν φίλοι ή συγγενείς) χωρίς να υπάρχει κάποιο αντάλλαγμα για αυτούς... χωρίς να έχουν προσωπικό όφελος...
ας μιλήσουμε για όλους αυτούς τους άγνωστους που παραμένουν Ανθρωποι μέσα στη ζούγκλα της ζωής μας
ίσως μας ωθήσει μια ιστορία αύριο να γίνουμε κι εμείς λίγο πιο άνθρωποι, ή μας βοηθήσει να δούμε τις καταστάσεις λίγο πιο αισιόδοξα ελπίζοντας ότι θα βρεθεί και στο δικό μας δρόμο ένας Άνθρωπος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.