Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
10-08-08
21:48
Η ψυχή είναι κάτι που αντιλαμβανόμαστε πλέον σαν ενέργεια, επηρεασμένοι ίσως από τη φύση του ηλεκτρισμού. Αλλά η κατανόηση του ηλεκτρισμού δεν μας βοήθησε -τουλάχιστον μέχρι στιγμής- να συλλάβουμε και το "ρευστό" που φαίνεται να κυκλοφορεί μέσα στο εγώ μας.
Με έναν παράξενο όμως τρόπο, άλλαξε τον τρόπο ζωής μας και επηρέασε την πνευματική και μαγική αναζήτηση.
Η ανάγκη ύπαρξης και επίκλησης δαιμόνων και αγγέλων για να επιτευχθούν οι μαγικές πράξεις σταμάτησε να υπάρχει, όταν ορίσαμε τελικά την ψυχή μας σαν ένα είδος ενέργειας που -σαν την ηλεκτρική- μπορούσαμε να ελέγξουμε με "μηχανισμούς".
Το 1777 ο Γερμανός Φ.Αντον Μέσμερ θεράπευσε στο Παρίσι τη Μαρία Τερέζα Παραντί και προκάλεσε σάλο γύρω από το όνομα του. Δημιούργησε μια θεραπευτική θεωρία, αυτήν του "ζωικού μαγνητισμού", με την οποία θεράπευσε πλήθος ανθρώπων. Συνέδεε κάδους "μαγνητισμένους" από αυτόν με σιδερένεις ράβδους, τις οποίες κρατούσαν οι ασθενείς του και μετέφερε έτσι -πάντα σύμφωνα με παρευρισκόμενους της εποχής- τη ζωική ενέργεια που απαιτούσαν τα σώματα των ασθενών για να γίνουν καλά.
Οι ασθενείς του όχι μόνο θεραπεύονταν, αλλά ένοιωθαν τη ροή της ενέργειας αυτής στο σώμα τους, σαν τσιμπήματα, δονήσεις και κύματα. Ο Μέσμερ έγραψε πάνω σ'αυτό: "Όλα τα σώματα είναι -όπως ο μαγνήτης- ικανά να μεταδώσουν αυτην τη μαγνητική αρχή (το ζωικό μαγνητισμό). Το υγρό αυτό διαπερνά τα πάντα και μπορεί να συγκεντρωθεί και να αποθηκευτεί, όπως το ηλεκτρικό υγρό (και) να δρα από απόσταση.
Η παράξενη τεχνολογία του Μέσμερ γρήγορα θεωρήθηκε τσαρλατανισμός, αλλά η μαγνητική θεώρηση της ψυχής, εισέβαλλε στην ψυχική έρευνα επηρεάζοντάς την βαθιά. Η θεραπεία των ασθενών του αποδόθηκε τελικά στην υποβολή -στην οποία θα αναφερθώ αργότερα, ίσως σε κάποιο άλλο τόπικ- αλλά ακόμα δεν είμαστε σίγουροι για το τι συνέβαινε ακριβώς.
Η θεωρία του "ζωικού μαγνητισμού" οδήγησε τελικά στην αντιμετώπιση της ψυχής σαν ένα είδος ενέργειας, που την υιοθέτησαν τελικά όλοι -ακόμα και οι σημερινοί υλιστές, μιλώντας για την ψυχική τους κατάσταση, χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως "νιώθω άδειος, έχασα ενέργεια, αποθηκεύω ενέργεια".
Η επιστημονική σκέψη της εποχής εκείνης, αναγνώρισε την ομοιότητα της ψυχής με τον μαγνητισμό και τον ηλεκτρισμό. Ο πραγματικός εφευρέτης του αλεξικέραυνου, Π.Ντίβιτς δεν προχώρησε τελικά στη δημιουργία μιας ηλεκτρικής θεωρίας, γιατί απλά θεωρούσε τον ηλεκτρισμό σαν μια πνευματική δύναμη και ένα θεολογικό, ουσιαστικά, ζήτημα.
Δεν ήταν μόνος του σ'αυτήν τη θεώρηση. Ένας μεγάλος κύκλος θεολόγων της εποχής εκείνης, είδε στον ηλεκτρισμό την Anima mundi, "την ψυχή του κόσμου".
Ο Έτινγκερ, ο Τόλαντ και ο Γούλστον βρήκαν στον ηλεκτρισμό και το μαγνητισμό τον τρόπο να εκπληρώσουν την αλχημική επιδίωξη της "πνευματοποίησης της Φύσης". Θεώρησαν ότι ο ηλεκτρισμός είναι το φως που δημιούργησε ο Θεός, την πρώτη (ή κάποια) μέρα της Δημιουργίας.
Η παραπάνω άποψη διαπέρασε όλη τη νόηση της εποχής...
Τι σκέψεις κάνετε για τον ηλεκτρομαγνητισμό και τη σύνδεση του με την ύπαρξη ψυχής; Γίνονται δεκτές κι απόψεις σχετικές με τους νόμους του Κιρκώφ και Ομ μέχρι και για τα ηλεκτροφόρα σαλάχια
Με έναν παράξενο όμως τρόπο, άλλαξε τον τρόπο ζωής μας και επηρέασε την πνευματική και μαγική αναζήτηση.
Η ανάγκη ύπαρξης και επίκλησης δαιμόνων και αγγέλων για να επιτευχθούν οι μαγικές πράξεις σταμάτησε να υπάρχει, όταν ορίσαμε τελικά την ψυχή μας σαν ένα είδος ενέργειας που -σαν την ηλεκτρική- μπορούσαμε να ελέγξουμε με "μηχανισμούς".
Το 1777 ο Γερμανός Φ.Αντον Μέσμερ θεράπευσε στο Παρίσι τη Μαρία Τερέζα Παραντί και προκάλεσε σάλο γύρω από το όνομα του. Δημιούργησε μια θεραπευτική θεωρία, αυτήν του "ζωικού μαγνητισμού", με την οποία θεράπευσε πλήθος ανθρώπων. Συνέδεε κάδους "μαγνητισμένους" από αυτόν με σιδερένεις ράβδους, τις οποίες κρατούσαν οι ασθενείς του και μετέφερε έτσι -πάντα σύμφωνα με παρευρισκόμενους της εποχής- τη ζωική ενέργεια που απαιτούσαν τα σώματα των ασθενών για να γίνουν καλά.
Οι ασθενείς του όχι μόνο θεραπεύονταν, αλλά ένοιωθαν τη ροή της ενέργειας αυτής στο σώμα τους, σαν τσιμπήματα, δονήσεις και κύματα. Ο Μέσμερ έγραψε πάνω σ'αυτό: "Όλα τα σώματα είναι -όπως ο μαγνήτης- ικανά να μεταδώσουν αυτην τη μαγνητική αρχή (το ζωικό μαγνητισμό). Το υγρό αυτό διαπερνά τα πάντα και μπορεί να συγκεντρωθεί και να αποθηκευτεί, όπως το ηλεκτρικό υγρό (και) να δρα από απόσταση.
Η παράξενη τεχνολογία του Μέσμερ γρήγορα θεωρήθηκε τσαρλατανισμός, αλλά η μαγνητική θεώρηση της ψυχής, εισέβαλλε στην ψυχική έρευνα επηρεάζοντάς την βαθιά. Η θεραπεία των ασθενών του αποδόθηκε τελικά στην υποβολή -στην οποία θα αναφερθώ αργότερα, ίσως σε κάποιο άλλο τόπικ- αλλά ακόμα δεν είμαστε σίγουροι για το τι συνέβαινε ακριβώς.
Η θεωρία του "ζωικού μαγνητισμού" οδήγησε τελικά στην αντιμετώπιση της ψυχής σαν ένα είδος ενέργειας, που την υιοθέτησαν τελικά όλοι -ακόμα και οι σημερινοί υλιστές, μιλώντας για την ψυχική τους κατάσταση, χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως "νιώθω άδειος, έχασα ενέργεια, αποθηκεύω ενέργεια".
Η επιστημονική σκέψη της εποχής εκείνης, αναγνώρισε την ομοιότητα της ψυχής με τον μαγνητισμό και τον ηλεκτρισμό. Ο πραγματικός εφευρέτης του αλεξικέραυνου, Π.Ντίβιτς δεν προχώρησε τελικά στη δημιουργία μιας ηλεκτρικής θεωρίας, γιατί απλά θεωρούσε τον ηλεκτρισμό σαν μια πνευματική δύναμη και ένα θεολογικό, ουσιαστικά, ζήτημα.
Δεν ήταν μόνος του σ'αυτήν τη θεώρηση. Ένας μεγάλος κύκλος θεολόγων της εποχής εκείνης, είδε στον ηλεκτρισμό την Anima mundi, "την ψυχή του κόσμου".
Ο Έτινγκερ, ο Τόλαντ και ο Γούλστον βρήκαν στον ηλεκτρισμό και το μαγνητισμό τον τρόπο να εκπληρώσουν την αλχημική επιδίωξη της "πνευματοποίησης της Φύσης". Θεώρησαν ότι ο ηλεκτρισμός είναι το φως που δημιούργησε ο Θεός, την πρώτη (ή κάποια) μέρα της Δημιουργίας.
Η παραπάνω άποψη διαπέρασε όλη τη νόηση της εποχής...
Τι σκέψεις κάνετε για τον ηλεκτρομαγνητισμό και τη σύνδεση του με την ύπαρξη ψυχής; Γίνονται δεκτές κι απόψεις σχετικές με τους νόμους του Κιρκώφ και Ομ μέχρι και για τα ηλεκτροφόρα σαλάχια
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.