Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
25-08-08
23:29
Συμφωνώ αγαπητέ Λόρυ για το περί αντίβαρου στο καλάμι που αναφέρεις. Αυτό πιστεύω πως είναι και το βαθύτερο νόημα όλου του κειμένου. Εγώ θέτω μερικές ακόμη πλευρές, προς χάριν της συζήτησης.
Για το θέμα της προφοράς, χαίρομαι που αντιμετωπίζεις τα σχόλιά μου καλόκαρδα και με χιούμορ, γιατί αυτό ήταν στην πραγματικότητα. Απλά ήθελα να πω, ότι περισσότερο ενδιαφέρον έχουν οι ίδιες του οι απόψεις, από την προφορά του ονόματός του. Πάντως, είχε πλάκα, πράγματι.
Τώρα γιατί εγώ συνεχίζω να το γράφω λανθασμένα; (το γνωρίζω, δεν παριστάνω τον Κινέζο). Φαντάσου, ως παράδειγμα, να μάθαινα τώρα στα γεράματα, ότι τον αγαπημένο μου θείο, το Νίκο, που είχα μάλιστα το θάρρος να τον αποκαλώ Νικόλα, τον λένε στην πραγματικότητα Νίκωνα ή Νικόδημο. Ε, δύσκολα μπορώ να χωνέψω κάτι τέτοιο, όσο κι αν είναι λάθος.
Ας με συγχωρείτε για τον αχρείαστο ρομαντισμό μου, ελπίζω να μην το θεωρήσει αυτό ο Τζωρτζ Μπους ως προσβολή εναντίον των ΗΠΑ και βρεθώ σε κανένα Γκουαντάναμο.
ΥΓ: Το "απείρως" σημαντικότερο σημείο μέσα σ' ένα απειροσύνολο, ήταν φυσικά λογοπαίγνιο, δεν θεωρώ ότι είμαστε τόόόόσο σπουδαίοι.
Για το θέμα της προφοράς, χαίρομαι που αντιμετωπίζεις τα σχόλιά μου καλόκαρδα και με χιούμορ, γιατί αυτό ήταν στην πραγματικότητα. Απλά ήθελα να πω, ότι περισσότερο ενδιαφέρον έχουν οι ίδιες του οι απόψεις, από την προφορά του ονόματός του. Πάντως, είχε πλάκα, πράγματι.
Τώρα γιατί εγώ συνεχίζω να το γράφω λανθασμένα; (το γνωρίζω, δεν παριστάνω τον Κινέζο). Φαντάσου, ως παράδειγμα, να μάθαινα τώρα στα γεράματα, ότι τον αγαπημένο μου θείο, το Νίκο, που είχα μάλιστα το θάρρος να τον αποκαλώ Νικόλα, τον λένε στην πραγματικότητα Νίκωνα ή Νικόδημο. Ε, δύσκολα μπορώ να χωνέψω κάτι τέτοιο, όσο κι αν είναι λάθος.
Ας με συγχωρείτε για τον αχρείαστο ρομαντισμό μου, ελπίζω να μην το θεωρήσει αυτό ο Τζωρτζ Μπους ως προσβολή εναντίον των ΗΠΑ και βρεθώ σε κανένα Γκουαντάναμο.
ΥΓ: Το "απείρως" σημαντικότερο σημείο μέσα σ' ένα απειροσύνολο, ήταν φυσικά λογοπαίγνιο, δεν θεωρώ ότι είμαστε τόόόόσο σπουδαίοι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
22-08-08
23:23
Αρχική Δημοσίευση από Καρλ Σαγκάν:κάθε κυνηγός και κάθε βοσκός, κάθε ήρωας και κάθε δειλός, κάθε δημιουργός και κάθε καταστροφέας του πολιτισμού, κάθε βασιλιάς και κάθε ζητιάνος, κάθε ερωτευμένο ζευγάρι νεαρών, κάθε μάνα και κάθε πατέρας, κάθε αισιόδοξο παιδί, κάθε εφευρέτης και κάθε εξερευνητής, κάθε δάσκαλος ηθικής, κάθε διεφθαρμένος πολιτικός, κάθε “σούπερσταρ”, κάθε ανώτατος άρχων, κάθε άγιος και κάθε αμαρτωλός στην ιστορία του είδους μας έζησε εκεί- σε ένα κόκκο σκόνης αιωρούμενο σε μια ηλιαχτίδα."
Και κάθε ηλίθιος τυπολάτρης, κάθε φαρισαίος υποκριτής, κάθε ψώνιο, κάθε δήθεν τάχα ανθρωπιστής, κάθε καρυδιάς καρύδι, εδώ έζησε κύριε Σαγκάν μου. Σ' αυτόν τον κόκκο άμμου. Δεν είναι ότι ζουν ανάμεσά μας, είναι που δυστυχώς εμείς ζούμε ανάμεσά τους αγαπητέ μου Καρλ. Μήπως έχεις κανά κονέ στη ΝΑΣΑ και κανονίσεις να βρεθώ πάνω στο Voyager;
Όμως...
"Ο κόσμος είναι όλος μια φυλακή και δεν έχει αλλού να πας" λένε οι Propain.
Κι εδώ; Τι υπάρχει εδώ;
Την απάντηση την έδωσαν οι Ενδελέχεια: "Είναι εδώ...ό,τι είναι και πιο πέρα"!
Σημείωση: Δεν μπορώ ν' αντισταθώ στον πειρασμό να παρατηρήσω, ότι ο δάσκαλος ηθικής και ο διεφθαρμένος πολιτικός, ο "Σούπερσταρ" και ο ανώτατος ηγέτης και πάνω απ' όλα, ο άγιος και ο αμαρτωλός (όπως ο Χριστός και ο Ιούδας), συχνά είναι ένα και το αυτό πρόσωπο.
Αρχική Δημοσίευση από Καρλ Σαγκάν:The Earth is a very small stage in a vast cosmic arena. Think of the endless cruelties visited by the inhabitants of one corner of this pixel on the scarcely distinguishable inhabitants of some other corner, how frequent their misunderstandings, how eager they are to kill one another, how fervent their hatreds.
Αν πιάσεις κύριε Σαγκάν μου, έναν κόκκο άμμου, τον βάλεις στο μικροσκόπιο και τον κοιτάξεις, θα τον δεις να κατοικείται από πολλά εκατομμύρια βακτήρια. Αν τους πεις λοιπόν εσύ ότι υπάρχουν άπειροι κόκκοι άμμου, που στον καθένα απ' αυτούς ζουν εκατομμύρια βακτήρια, λες να τα πείσεις να σταματήσουν ν' ανταγωνίζονται μεταξύ τους, για την κατοχή του δικού τους κόκκου άμμου;
Μμμ (σκασμός βόδι! ), όσο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο τείνω προς την ιδέα, πως για το μόνο που θα καταφέρεις να τα πείσεις, είναι ν' αρχίσουν ν' αποικίζουν και τις κοντινότερες κόκκους άμμου, αγαπητέ μου Καρλ.
Αρχική Δημοσίευση από Καρλ Σαγκάν:Think of the rivers of blood spilled by all those generals and emperors so that, in glory and triumph, they could become the momentary masters of a fraction of a dot.
Όμως απ' τα τέσσερα δισεκατομμύρια μίλια κύριε Σαγκάν, οι ποταμοί του αίματος δεν φαίνονται κι αυτοί. Είναι εξίσου ασήμαντοι, όσο οτιδήποτε άλλο.
Τώρα που το ξαναβλέπω, αν όπως έχω παραπάνω ζητήσει, ήμουν επάνω στο Voyager και κοιτούσα τη Γη απ' αυτήν την απόσταση, με το τυφλό σκοτάδι του διαστήματος μπροστά μου και τη μικρή φωτεινή μου κουκκίδα να ξεμακραίνει, σαν το καράβι που αλαργεύει, όλοι οι ανώμαλοι αυτού του πλανήτη, όλα τα κακά και όλο το αίμα, θα είχαν προ πολλού ξεχαστεί. Μόνο Νοσταλγία, βαριά σαν του Ταρκόφσκυ, θα με είχε κυριεύσει.
Κάπως έτσι πρέπει νά 'ναι κι ο Θάνατος...
Μια φωτεινή κουκκίδα ο κόσμος που σβήνει, πίσω σκοτάδι καρτερεί και νοσταλγία, όλη η ζωή να περνά βιαστικά μέσα απ' τα μάτια σου, μια τελευταία αποτίμηση των όλων...
Στα λίγα δευτερόλεπτα που απομένουν, μέχρι να πάθει ανοξία ο εγκέφαλος και να σβήσει για πάντα.
Δεν μου γέννησε ευχάριστα συναισθήματα, για κάποιο λόγο, τούτη η φωτογραφία...
Αρχική Δημοσίευση από Καρλ Σαγκάν:Our posturings, our imagined self-importance, the delusion that we have some privileged position in the Universe, are challenged by this point of pale light. Our planet is a lonely speck in the great enveloping cosmic dark. In our obscurity, in all this vastness, there is no hint that help will come from elsewhere to save us from ourselves.
Ακριβώς κύριε Σαγκάν μου! Επειδή το σύμπαν είναι τεράστιο και από πουθενά δεν αναμένεται βοήθεια, επειδή το Κοσμικό Σκότος είναι απέραντο, πρέπει να σκεφτούμε ότι σε αυτήν τη γωνιά του Κόσμου δημιουργήθηκε Νοημοσύνη. Δημιουργήθηκε Παρατηρητής, που όπως έχει ειπωθεί σε άλλο θέμα, δημιουργεί και την Πραγματικότητα. Όταν το Μέγα Χάος μας στείλει έναν ακόμη Παρατηρητή, με τη δική του Πραγματικότητα, τότε ίσως να καταλάβουμε την ουσιαστική μας ασημαντότητα. Μέχρι τότε...Είμαστε, θέλοντας και μη, το κέντρο του σύμπαντος, ο Ομφαλός του Κόσμου. Του δικού μας Κόσμου...
Άλλωστε, αφού το Σύμπαν είναι θεωρητικά άπειρο, το κέντρο του μπορεί να είναι οπουδήποτε. Γιατί όχι εδώ δηλαδή;
Αρχική Δημοσίευση από Καρλ Σαγκάν:It has been said that astronomy is a humbling and character-building experience. There is perhaps no better demonstration of the folly of human conceits than this distant image of our tiny world. It underscores our responsibility to deal more kindly with one another, and to preserve and cherish the only home weʼve ever known, the pale blue dot”
Και η εικόνα των άλλων κόσμων, από την πλευρά που την παρατηρώ εγώ, φαντάζει εξίσου ταπεινή και μοιάζει ανούσια η εκεί ηλιθιότητα. Λες κάποιος άλλος Σαγκάν, μερικά απιθανικομμύρια έτη φωτός μακριά, να δείχνει προς τα εδώ και να λέει τα ίδια στους ανόητους του δικού του Κόσμου; Τελικά, who gives a damn? Αφού ποτέ κανείς μας δεν θα τους δει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.