lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 841 μηνύματα.
01-09-08
12:01
Βλέπεις ταινία ενώ έχεις παιδί! Τα ειλικρινή μου συγχαρητήρια: έχεις ακόμα χρόνο, κουράγιο και αρκετό μυαλό για να θυμάσαι τι έγινε μετά από την όγδοη διακοπή!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 841 μηνύματα.
29-08-08
13:54
Πάντως δεν νομίζω πως άμα όλοι οι υπόλοιποι τρόποι λειτουργούν θα υπάρχει νοήμων γονιός που θα δείρει το παιδί του για να μάθει πως είναι ότι πονάει.
Μόνο κάτι φασίστες πατεράδες προκαλούσαν τα παιδιά τους ώστε να μην τα δείρουν ποτέ άλλοι έξω.... ναι και αυτό το έχω ακούσει!
Μόνο κάτι φασίστες πατεράδες προκαλούσαν τα παιδιά τους ώστε να μην τα δείρουν ποτέ άλλοι έξω.... ναι και αυτό το έχω ακούσει!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 841 μηνύματα.
29-08-08
13:32
Lugar.
Όταν τίθεται θέμα ζωής και θανάτου, αλλάζουν τα πράγματα. Σπάνια όμως συμβαίνει αυτό. Τις περισσότερες φορές, είμαστε υπερβολικοί με τα παιδιά και τους κινδύνους που διατρέχουν να χτυπήσουν.
Νινιάου
ένα ζουζούνι προσπαθεί να μάθει να περπατάει, οπότε πέφτει κάθε πέντε βήματα κι εσύ είσαι γονιός και όταν πέφτει χειροκροτείς και λές μπράβο για να μην φοβηθεί το μικρό και δεν ξαναπροσπαθήσει. Γενικά έχεις βγάλει τα έπιπλα ώστε να υπάρχει χώρος κι όμως μια φορά πέφτει και από γκαντεμιά χτυπάει τόσο κοντά στο μάτι που για κάτι χιλιοστά θα μπορούσε να το έχει βγάλει. Κάνεις το σταυρό σου, ευχαριστείς τα αγγελάκια που το σώσανε πηγαίνεις να δεις αν θέλει ράμματα και την επόμενη συνεχίζεις να χειροκροτείς κάθε πέσιμο γιατί έτσι πρέπει να κάνεις.
Τα θέματα "ζωής και θανάτου" είναι καθαρή τύχη σε πολλές περιπτώσεις και, όπως μου'πε ο παιδίατρος μια φορά "είναι ελάχιστη η πιθανότητα αλλά τι θα σου απαντήσω αν έτυχε στο δικό σου το παιδί κι εγώ δεν το'χω φροντίσει". Η ακεραιότητα του παιδιού είναι ευθύνη σου και απειλείται συνέχεια, αν και πολύ σπάνια κάτι παθαίνει κι έτσι είσαι πάντα σε μια λεπτή ισσοροπία μεταξύ του να μην το φοβήσεις για τα πράγματα που θα του ανακόψουν την πορεία του (πχ πέσιμο στο περπάτημα) και να το φοβήσεις για αυτά που θεωρείς ότι είναι περισσότερο επικίνδυνα (πχ στο δρόμο και με την γνώση ότι όσα και να του μάθεις όταν το παιδί έχει κάτι στο μυαλό του ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να βγει από το τρυπάκι για να κοιτάξει για αυτοκίνητα).
Συνήθως θα χτυπήσεις όταν έχεις την αίσθηση ότι κάποια πράγματα θες να γίνονται αυτόματα (ξέρω ότι ακούγεται άσχημο). Έξις δευτέρα φύσις. Αυτά στα λέω γιατί ενώ όλοι μου λένε ότι είμαι ψύχραιμη και σπάνια κόβω τα παιδιά μου από το να προσπαθήσουν κάτι, η καρδούλα μου το ξέρει το αν αγχώνομαι πολλές φορές. Αλλά αφού δεν έχουν πιάσει τα ήρεμα λόγια εγώ για τα αυτοκίνητα και το μπαλκόνι θα έδινα ξυλιά στις ηλικίες που δεν πιάνουν άλλες τιμωρίες. Μεγαλύτερα όταν μπορείς να στερήσεις το μπαλκόνι ή την βόλτα ως τιμωρία, παύει να χρειάζεται η ξυλιά. Ελπίζεις βέβαια ότι θα έχουν καταλάβει νωρίτερα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 841 μηνύματα.
29-08-08
12:51
Δεν είναι, για μένα, τόσο σημαντικό ή τρομακτικό το ότι θα "καταστρέψει το σύμπαν" ή θα κινδυνέψει. Όλα θα τα ζήσει ένα παιδί. Και θα προσβάλλει, και θα μας νευριάσει, και πείσμα θα κρατήσει και θα χτυπήσει. Το ζήτημα είναι να τα περάσει όλα χαρούμενο. Και να βγει κερδισμένο.
Σκέψου ότι πόλλα από τα θέματα είναι ζωής και θανάτου, όπως ο δρόμος ή το μπαλκόνι. Σκέψου ότι είναι σαν να έχεις δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω σε κάποιον και αν κάτι δεν κάνεις σωστά μπορεί να συμβεί κάτι μοιραίο. Αυτό είναι από τα συναισθήματα που τα αντιλήφθηκα όταν ένοιωσα την εξάρτηση του 1ου μωρού μου από τους γύρω του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 841 μηνύματα.
28-08-08
15:55
Βρε κούνελε τι ηλικία έχουν τα αγόρια σου? Ίσως να το είπες και να μην το θυμάμαι.
ΟΥΟΥΟΥΠΣ ΣΟΡΡΙ πρώην κούνελε νυν ΜΠΙΠ ΜΠΙΠ
ΟΥΟΥΟΥΠΣ ΣΟΡΡΙ πρώην κούνελε νυν ΜΠΙΠ ΜΠΙΠ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lugar
Πολύ δραστήριο μέλος
Η lugar αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 58 ετών. Έχει γράψει 841 μηνύματα.
28-08-08
15:47
Δεν θυμάσαι πως είναι όταν είσαι 3, 4 ή 5 χρονών ως προς αυτά τα πράγματα γιατί δεν τους δίνεις σημασία. Από τα 2 αρχίζει μια διαδικασία (οι Άγγλοι λένε αυτή την ηλικία the terrible twos) όπου το παιδί εδραιώνει την προσωπικότητα του, κάτι σαν μια πρώτη εφηβεία. Επειδή σε αυτήν την ηλικία δεν υπάρχει πλήρης επίγνωση του αποτελέσματος (κοινώς απλώς εκφράζει το θυμό του, την λύπη του, τον εκνευρισμό του χωρίς να μπορεί να σκεφτει ότι μια κίνηση του μπορεί να έχει τελεσίδικα αποτελέσματα) οι κινήσεις των παιδιών δεν έχουν την πρόθεση να σε βλάψουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.