MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
11-09-08
00:11
Να 'σαι καλα Δυστυχώς δεν γνωρίζω και πολύ καλά το πως συνδέονται όλες οι περιοχές του εγκεφάλου, αλλά πάνω-κάτω η διαδικασία είναι η ακόλουθη:
Ένας ήχος εισέρχεται στο αυτί και -όπως είπα και πιο πάνω- μετά την "μετάφρασή" του σε ηλεκτρικό σήμα πηγαίνει σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, μεταξύ των οποίων και σε συγκεκριμένες συναισθηματικές περιοχές οι οποίες ενεργοποιούν και το λεγόμενο συμπαθητικό νευρικό σύστημα το οποίο με τη σειρά του απελευθερώνει ουσίες που εν τέλει φέρνουν τα αποτελέσματα που ανέφερα πιο πάνω. Όσο πιο πολύ ευχαριστιέται κάποιος, τόσο μεγαλύτερη ενεργοποίηση υπάρχει σε όλο αυτό το σύστημα.
Αυτή τη διαδρομή δεν την ακολουθούν όλα τα ακουστικά σήματα, αλλά μόνο όλα όσα είναι ευχάριστα για εμάς (για οποιοδήποτε λόγο: μας θυμίζουν κάτι ευχάριστο, μας χαλαρώνουν κτλ). Αν κάποιο άκουσμα δεν είναι ευχάριστο ενεργοποιείται αντίστοιχο κύκλωμα το οποίο δημιουργεί αποστροφή.
Οπότε εν τέλει ένα οποιοδήποτε σήμα -και φυσικά και ακουστικό- μπορεί υπό συγκεκριμένες συνθήκες να αλλάξει την συμπεριφορά των νευρώνων (ένας μηχανισμός είναι και αυτός του ελέγχου των νευροδιαβιβαστών).
Ένας ήχος εισέρχεται στο αυτί και -όπως είπα και πιο πάνω- μετά την "μετάφρασή" του σε ηλεκτρικό σήμα πηγαίνει σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου, μεταξύ των οποίων και σε συγκεκριμένες συναισθηματικές περιοχές οι οποίες ενεργοποιούν και το λεγόμενο συμπαθητικό νευρικό σύστημα το οποίο με τη σειρά του απελευθερώνει ουσίες που εν τέλει φέρνουν τα αποτελέσματα που ανέφερα πιο πάνω. Όσο πιο πολύ ευχαριστιέται κάποιος, τόσο μεγαλύτερη ενεργοποίηση υπάρχει σε όλο αυτό το σύστημα.
Αυτή τη διαδρομή δεν την ακολουθούν όλα τα ακουστικά σήματα, αλλά μόνο όλα όσα είναι ευχάριστα για εμάς (για οποιοδήποτε λόγο: μας θυμίζουν κάτι ευχάριστο, μας χαλαρώνουν κτλ). Αν κάποιο άκουσμα δεν είναι ευχάριστο ενεργοποιείται αντίστοιχο κύκλωμα το οποίο δημιουργεί αποστροφή.
Οπότε εν τέλει ένα οποιοδήποτε σήμα -και φυσικά και ακουστικό- μπορεί υπό συγκεκριμένες συνθήκες να αλλάξει την συμπεριφορά των νευρώνων (ένας μηχανισμός είναι και αυτός του ελέγχου των νευροδιαβιβαστών).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
10-09-08
23:37
Χωρίς να διαφωνώ ότι πιθανότατα πρόκειται για urban legend, με προβλημάτισε αυτό που είπες ότι η μουσική δεν μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο λειτουργίας ενός νευρικού κυττάρου. Με ιδιαίτερη επιφύλαξη (μιας και πάει καιρός που έκανα βιολογία και σίγουρα όχι τόσο εξειδικευμένη) θα έλεγα ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει σε μια περίπτωση που λέγεται Μουσικογενής Επιληψία. Έτυχε να ακούσω για αυτήν σε ένα ντοκιμαντέρ, δεν είναι ότι το έψαξα
Έχεις δίκιο... Δεν το εξήγησα καλά...
Φυσικά όταν ακούμε έναν Χ ήχο υπάρχει ανάλογη νευρική αντίδραση η οποία μεταφέρει ηλεκτρικά σήματα σε συγκεκριμένα κέντρα του εγκεφάλου (π.χ. κροταφικοί λοβοί για επεξεργασία του ήχου, αμυγδαλή για επεξεργασία συναισθημάτων κτλ). Η επιληψία ως νευρολογική διαταραχή μπορεί να περιγραφεί ως "βραχυκύκλωμα" των νευρικών συνδέσεων. Δηλαδή αντί το ηλεκτρικό σήμα από έναν Χ νευρώνα να ακολουθήσει τη σωστή διαδρομή, πηγαίνει σε πολλές, με αποτέλεσμα (όταν υπάρχει υπερβολική εισαγωγή δεδομένων) να έρχεται η κρίση κατά την οποία ενεργοποιούνται άσχετες περιοχές (γι' αυτό και κάποιοι επιληπτικοί "μυρίζουν" λάστιχο πριν την κρίση, έχουν σπασμούς στα άκρα, χάνουν την μνήμη τους κτλ).
Γιατί εξήγησα όλο τούτο τώρα... Απλά για να δείξω την διαφορά μεταξύ της ενεργοποίησης του εγκεφάλου λόγω ενός ακουστικού σήματος (σε δυσλειτουργία της οποίας οφείλεται και η επιληψία που ανέφερες) και της αλλαγής της λειτουργίας σε επίπεδο κυτάρρου. Τα ναρκωτικά αυτό που κάνουν είναι να αλλάζουν είτε τους νευροδιαβιβαστές που υπάρχουν στο σώμα μας και έτσι να αλλάζουν τις λειτουργίες των νεύρων (π.χ. πιο αργή μεταφορά σημάτων), είτε να μπλοκάρουν τις εισόδους των νευρώνων, με παρόμοια αποτελέσματα. Η φυσιολογική λειτουργία του ακουστικού τύμπανου δεν μπορεί από μόνη της σε καμμία περίπτωση να αλλάξει αυτούς τους δύο βασικούς μηχανισμούς ανταλλαγής μηνυμάτων μεταξύ των νευρώνων.
Όπως είπα βέβαια ο μόνος τρόπος για υπάρξουν παρενέργειες παρόμοιες με αυτές των ναρκωτικών είναι η συναισθηματική αντίδρασή μας απέναντι στην μουσική. Απλά αυτό μπορεί να γίνει με οτιδήποτε μας προκαλεί ευχαρίστηση, οπότε είναι ανόητο (κατά την άποψή μου) να θεωρήσουμε πως η συγκεκριμένη μουσική είναι κάτι το ιδιαίτερο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.