suspiria
Διάσημο μέλος
Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
17-09-08
11:21
Δε διαφωνώ καθόλου. Συνηθίζουν ο ένας τον άλλον, συνηθίζουν την αίσθηση ασφάλειας μίας σχέσης και αυτό αφυπνίζει την επιθυμία τους για κάτι καλύτερο ή την ικανότητά τους να διακρίνουν ένα πρόβλημα.
υποθέτω οτι θα υπάρχει και ένα αισθηματάκι αγάπης το οποίο θα μοιάζει με έρωτα και θα παραπλανεί το άτιμο
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
suspiria
Διάσημο μέλος
Η ρόζα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 2,065 μηνύματα.
17-09-08
11:14
Ο φόβος της μοναξιάς και της αποτυχίας είναι συχνά μεγάλο ναρκωτικό της θέλησής μας για μία καλή και ποιοτική σχέση... Και κάπου τέτοιοι άνθρωποι δυσκολεύονται, πιστεύω, να διακρίνουν τα όρια ανάμεσα στο "συμβιβάζομαι" και "καταπιέζομαι".
Αυτό είναι κάπως γενικό πάντως. Αν το ζευγάρι είναι μαζί για πολύ πολύ καιρό μετά ο ένας συνηθίζει τον άλλο και δεν μπορούν να χωρίσουν ακόμα κι αν τσακώνονται συνέχεια και δεν τα πηγαίνουν καθόλου καλά μεταξύ τους. Δε μου έχει τύχει με ερωτικό σύντροφο, όμως μου έχει τύχει με φίλη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.