negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
negative μπορείς να με λες κι Αναστασία αν θες ή Κ.Ε. ή Κουε (ακούω σε όλα )
τον Μοναχό, τον διαβάζω με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον
Δε γράφει συχνά αλλά όταν γράφει είναι πάντα ζωγραφιές
Εχω αναθεωρήσει πολλές φορές τις σκέψεις μου με βάση τα γραπτά του
Γιαυτό και νωρίτερα δήλωσα ότι τον σέβομαι και σαν άνθρωπο και σαν επιστήμονα
ο Μπάγκς ίσως απλά είναι πιο επίμονος από εμένα
Εγώ ψάχνω και θέλω να ψάχνω την αλήθεια όσο είναι αυτό δυνατόν για το παιδί μου
Να είσαι σίγουρος όμως, ότι απ όσο έχω καταλάβει, κι εγώ κι ο Μπαγκς, έχουμε ένα κοινό στοιχείο κι ας μη μας φαίνεται
Αυτό είναι η αγάπη για τα παιδιά μας και η αγωνία μας να τους προσφέρουμε το καλύτερο δυνατόν με τα μέσα που έχουμε στη διάθεση μας
ΨΑΧΝΟΜΑΣΤΕ
αυτό είναι κάτι που προσωπικά θεωρώ ότι τιμάει τον κάθε γονιό
δεν επαναπαύεται σε κάτι και το ψάχνει... το ρωτάει...
Μπορεί ο μπαγκς να φαίνεται αμετανόητος και αμετάκλητος
Το τι δουλειά όμως γίνεται μέσα του, μόνο αυτός το ξέρει καθώς κι εγώ ξέρω μέσα μου τις σκέψεις που κάνω
Μπορεί να σας φαίνεται αστείο που ο γιος μου είναι μόλις 11 μηνων κι εγώ από τώρα αναρωτιέμαι τι θα του διδάξω και τι θα του πω
Είναι από την αγάπη μου και μόνο όμως αυτή η αγωνία
Δεν λέω ότι εχω το αλάθητο, δεν λέω ότι δε θα κάνω λάθος ως γονιός
Θέλω όμως εφόσον έχω τα εφόδια (Internet) να προσπαθήσω να του παρέχω την καλύτερη και σωστότερη το δυνατόν εκπαίδευση σε κοινωνικά ζητήματα
Θέλω το παιδί μου να είναι υγιές και σωματικά και πνευματικά και συναισθηματικά
Το ξαναείπα ότι δε θα χαρώ αν γίνει ομοφυλόφιλο, όμως δεν θα το αγαπήσω ούτε μια σταγονίτσα λιγότερο
Δε θα χαρώ, όχι γιατί δε θα καλύπτει τις προσδοκίες μου να κάνει οικογένεια και να δει την ευτυχία και την πλήρωση με τρόπο που θεωρώ εγώ σωστό, αλλά γιατί φοβάμαι ότι ο ίδιος θα έχει μια δύσκολη ζωή
Εγώ θα τον αποδεχτώ όπως και αν έχει
Με προβληματίζει λοιπόν ότι αν υπάρχει έστω και μία πιθανότητα να υπάρχουν κάποιοι εξωγενείς παράγοντες προς αυτή την κατεύθυνση, εγώ θα ήθελα να κάνω το καλύτερο δυνατόν και να τις αφανίσω
Είναι λάθος αυτό?
Αυτό ψάχνω... και νομίζω αυτό ψάχνει και ο Μπάγκς και γιαυτό τον υποστηρίζω
Απλά ο καθένας μας έχει διαφορετικό τρόπο έκφρασης κι οκ ο Μπάγκς είναι και λίγο πιο ξεροκέφαλος
Για μένα όλο αυτό το θέμα συζήτησης έχει την πηγή ύπαρξης του σε δυο πράγματα...φόβος και προσδοκίες...που για μένα και τα δυο είναι κακοί σύμβουλοι,πόσο μάλιστα όταν κάποιος είναι γονιός!Γιατί σου στερούν την όποια νηφαλιότητα μπορεί να έχουμε ως άνθρωποι.
Από το να αρχίζουμε να χαρακτηρίζουμε την οποιοδήποτε ''ομάδα'' ανθρώπων ως ανώμαλους αφύσικους κτλ π και στην συνεχεία να αγωνιούμε για την διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας,στο πως να μην μου γίνει ο γιος μου ανώμαλος(γιατί εκεί είναι όλο το θέμα) ας κάνουμε μια καλή αυτοκριτική και ας δούμε , όσο και εάν μας πονάει αυτό , τα αίτια των όσων πιστεύουμε ή απεχθανόμαστε.
Έναν γονιό μάλλον θα έπρεπε να τον απασχολεί η ποιότητα της ψυχής του παιδιού του, εάν θες , και όχι με ποιον πλαγιάζει στο κρεβάτι του.
Έχοντας μεγαλώσει ένα καλό παιδί και έναν ώριμο ενήλικα δεν νομίζω ότι θα έπρεπε να σε απασχολεί κάτι περισσότερο από αυτό.Τα άλλα όλα είναι προσωπικές προβολές.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Γιατί ένας πατέρας πρέπει να φιλάει στο στόμα τον γιο του?Είναι απαραίτητο?Αυτό είναι εξωγενής παράγοντας?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Monaxos....η λογική και αυτό του είδους το σκεπτικό είναι πολύ απλό..Λοιπόν......ο μοναδικός ο πρωταρχικός ο σημαντικότερος λόγος και σκοπός που έχουμε ως έθνος(αλλά και ως ανθρώπινο είδος) είναι να τεκνοποιούμε...τίποτε άλλο...και όλοι οι άλλοι είναι παιδιά κατώτερου θεού και εμπόδιο στο έργο της τεκνοποίησης.....α!! και της σωστής ανατροφής των παιδιών μας.OK. Δεν καταλαβα τι εννοείς, οπότε πάω πάσο, ελπίζοντας κάποιος που κατάλαβε την επιχειρηματολογία σου να είναι σε θέση να σου απαντήσει και να μπω και εγώ στο νόημα.
Τι να πω?είμαστε στο 2008 και η ιστορία επαναλαμβάνετε ξανά και ξανά..λυπάμαι που ακόμα βάζουμε μπροστά από όλα τις φοβίες μας...και που μερικοί προτιμούν να βρίσκονται σε μια πεισματική άρνηση από το να κατανοήσουν και να επικοινωνήσουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
πριν πάω για ύπνο, λίγη ακόμα τροφή για όλους
Και μια γυναίκα που κρατούσε ένα μωρό στην
αγκαλιά της, είπε,
Μίλησέ μας για τα Παιδιά.
Και αυτός είπε:
Δεν είναι δικά σας τα παιδιά.
Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τον εαυτό της.
Έρχονται μέσα από σας, αλλά όχι από σας
Και παρόλο που είναι μαζί σας, δε σας ανήκουν.
Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας, αλλά όχι τις σκέψεις σας
Γιατί έχουν τις δικές τους σκέψεις.
Μπορείτε να στεγάσετε το σώμα τους, αλλά όχι την ψυχή τους
Γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο που σεις δεν μπορείτε να επισκεφθείτε, ούτε και στα όνειρά σας.
Μπορείτε να προσπαθήσετε να είστε σαν κι αυτά, αλλά μη ζητάτε να τα κάνετε σαν κι εσάς.
Γιατί η ζωή δεν πάει προς τα πίσω, ούτε καθυστερεί με το χθες.
Είστε το τόξο απʼ όπου τα παιδιά σας, σαν ζωντανά βέλη, εκτοξεύονται προς τα εμπρός…
Χαλίλ Γκιμπράν
Αυτό λέγετε ..αγάπη...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Μου άρεσε και μένα ο διάλογος μας..σ ευχαριστώ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
δεν διαφωνώ μαζί σου
επί του πρακτικού όμως
έρχεται ο Ωρίωνας μου (ο γιος μου) σε 5 χρόνια που θα είναι 6 ετών και με ρωτάει
Μαμάαααααααααααααααααα
Σήμερα στο σχολείο ένα παιδί μου είπε ότι οι άντρες που φιλιούνται με άλλους άντρες είναι ωραίο γιατί είδε τον θείο του τον Τάκη να το κάνει με έναν φίλο του!
τι θα του απαντήσω εγώ με κάθε ειλικρίνεια λοιπόν?
Ναι να του απαντήσεις απλά όπως θα έκανες στον εαυτό σου.Δεν θα επηρεάσεις κανέναν... θα απαντήσεις όπως και στην ερώτηση την κλασσική....μαμά πως γίνονται τα παιδιά?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου στο θεωρητικό κομμάτι
Και για να είμαι ειλικρινής, με συμφέρει να πιστεύω ότι αυτό ισχύει
Θα έβγαζα μια πολύ μεγάλη σκοτούρα απ το κεφάλι μου
Πες μου λοιπόν... για ποιο λόγο δεν μου αρκεί?
Γιατί να ψάχνομαι και να αγχώνομαι?
Να επαναπαυτώ λοιπόν? Να τα αφήσω όλα πάνω στη φύση και στο έργο της?
Είναι αυτό το χρέος και το ζητούμενο ενός γονιού?
Γιατί ΑΥΤΟ είναι το ερώτημα
τι κάνει ο ΓΟΝΙΟΣ
τι πρέπει να κάνει
τι οφείλει να κάνει
ΜΑΚΑΡΙ να έχεις δίκιο, είναι πολύ πιο εύκολο αυτό
Το να μεγαλώνεις ένα παιδί ή δυο δεν είναι εύκολο όπως και να χει.Είναι δύσκολο.Αλλά πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να το κάνουμε δυσκολότερο.
Για μένα ένας γονιός δεν χρειάζεται να φορτώνει τις προσδοκίες του, όποιες και εάν είναι αυτές στο παιδί του.Για μένα πρέπει να είναι εκεί και να είναι διαθέσιμος να μάθει από αυτό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
κάνεις μεγάλο λάθος εδώ
ή μάλλον όχι ακριβώς λάθος....
ο πόθος ναι, δεν ορίζεται από τάσεις μόδας
ο πειραματισμός όμως ορίζεται
μια στάση ζωής, ορίζεται
μια συγκεκριμένη συμπεριφορά, ορίζεται
κι αν πιστεύεις ότι το να είναι κάποιος Bi, δεν είναι ακριβώς μόδα, τότε θα ήθελα να μου πεις ότι η φύση έχει κάνει κάποιους ανθρώπους να ποθούν και άντρες και γυναίκες
Θα διαφωνήσω μαζί σου ''κακή επιρροή''
Ο πειραματισμός είναι απόλυτα φυσιολογικός και δεν θα αλλάξει κανένα μελλούμενο.
Ούτε μια στάση συμπεριφοράς μπορεί να αλλάξει κάτι.Η συμπεριφορά που οφείλει ένας γονιός να έχει είναι να είναι πάντα ανοιχτός και εάν θες έτοιμος να απαντήσει χωρίς φόβο και πάθος σε κάθε ερώτηση του παιδιού του.
Υ.Γ.Η φύση τα κανόνιζε πάντα αυτά χωρίς να ρωτήσει κανέναν από εμάς εάν μας αρέσει ή όχι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Πραγματικά δεν θα μπορούσα να ζητήσω καλύτερο παράδειγμα αυτού που μόλις ανέφερα και το οποίο ο φίλος μας νεγκατιβ κάνει μάλιστα ποστ. Αρνείται λοιπόν πεισμάτικά να δεχτεί οτι απλά δεν το θέλω, δεν μ'αρέσει. Κολλάει αγωνίες έχθρες μένος κλπ και γράφει όσα γράφει. Και ρωτώ, αυτή η πολιτική είναι ή δεν είναι το ακόλουθο;
Κύριε συνομιλητή Buggs είναι δικαίωμα σου να σου αρέσει ότι επιλέγεις εσύ.Αλλά δεν είναι δικαίωμα σου να επιβάλεις στους άλλους ακόμα και στο παιδιά σου την άποψη σου επί του θέματος.Χαρακτηρίζοντας το ως μη φυσιολογικό γιατί απλά δεν είσαι εσύ ο δημιουργός τούτου το κόσμου.Αναφέρθηκα στην αγωνία και στο μένος σου γιατί απλά δεν θέλεις να καταλάβεις ότι δεν υπάρχει κάποιο μαγικό ραβδί που θα μεγαλώσει τα παιδιά σου όπως το θέλεις εσύ.Μπορεί τα παιδιά σου να θέλεις να τα δεις στρατιωτικούς ή γιατρούς...αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα γίνουν.
Επίσης δεν εννοείς να καταλάβεις ότι την σεξουαλική ταυτότητα του τέκνου σου δεν θα του την δώσεις ή αλλάξεις εσύ.Ούτε εσύ ούτε το gay σύστημα ούτε η ιερόδουλη κάποιου οίκου ανοχής.
Μπορείς όμως να αλλάξεις τον τρόπο σκέψης σου....
Εγώ προσωπικά εύχομαι όλα τα νέα παιδιά να είναι ευτυχισμένα με τους εαυτούς τους και να χαίρονται την ζωή που επιλέγουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
Δηλαδή δεν διαφημίζεται παντοιοτρόπως η γκέυ κουλτούρα εδώ και 15 χρόνια; Οταν ο Πέτρος ο Κώστόπουλος έγραφε "Έχει πλάκα να είσαι αντρας" και το εμφανιζε με το γνωστό τρόπο του, να λέει δηλαδή κάτι επικοινωνόντας και αναδεικνύοντας το αντίθετο, δεν ήταν βιαιη επιρροή; Είναι το ίδιο σαν να έλεγε "Είναι ωραίο να είσαι άντρας" ή ας πούμε "Η γοητεία να είσαι άντρας" ;;
Δεν είναι. Ομως φυσικά δεν θα έβγαινε κανείς να πεί "το να είσαι άντρας είναι της πλάκας""έχει πλάκα που οι άντρες κάνουν τους άντρες" (ενώ βασικά όλοι φοβούνται μήπως είναι γκέυ) . Γατί τότε όλοι θα έβγαιναν και θα φώναζαν "μας πιεζουν να γινουμε γκέυ". Ομως πολλοί γκέυ θα πούν, σε οποιονδήποτε εκφράσει το παραμικρο επίχείρημα γιατί αυτός ή τα παιδιά του δεν θα ήθελε να είναι γκέυ ότι:
1) Είναι ομοφοβικός
2) Είναι κλισε
3) Είναι πουριτανος, ρατσιστής κλπ
4) Είναι σφικτόκ..ος, κρύος, χωρίς φαντασία και τέλος
5) Φοβάται πολύ μήπως ανακαλύψει ότι είναι κι αυτός γκέυ
Ολα αυτά δεν είναι πίεση και ψυχοδιανοητική βία, ούτε κινδυνεύουν να ωθήσουν τους νέους πρός την ομοφυλοφιλία;
Τελος το κερασάκι ότι δηλαδή αν ήσουν δημοκρατικός, ανοικτόμυαλός και προπαντώς έξυπνος και ειλικρινής με τον εαυτό σου, ε τότε θα.... γινόσουν κι εσύ γκέυ και θα ησύχαζες κι εσύ και εμείς. Ποιο παιδί θα αρνιόταν να θεωρειται δημοκρατικο, ανοικτόμυαλο και προπαντώς έξυπνο;
Πώς λοιπον αγαπητη Ινβαλιντ βλέπεις να μην υπάρχει τίποτα που να ωθεί; Οταν μάλιστα οι πιέσεις δια μέσου αρνητικής κριτικής αφ ενός και υποτιθέμενων κινήτρων αφ ετέρου δεν τελειώνουν εκεί.
Μα καλά!!!γιατί τόση αγωνιά?Γιατί έχεις εναντιωθεί με τέτοιο μένος κατά αυτών των ανθρώπων?Τελικά θέλεις να μεγαλώσεις τα παιδιά σου απλά ή με στόχους άριας φυλής?Κανείς άντρας δεν πόθησε έναν άλλον άντρα από πλύση εγκεφάλου.Ο πόθος δεν ορίζεται από τάσεις μόδας ούτε οδηγείτε από αυτές.Αρχίζω να πιστεύω ότι σε ενοχλεί αυτός ο τρόπος έρωτα απλά και μόνο επειδή υπάρχει για κάποιους δικούς σου λόγους που θα πρέπει να δεις σύντομα.....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
negative
Εκκολαπτόμενο μέλος
και'γω θα συμφωνήσω με έναν χρήστη που έγραψε ότι η ανοχή της ομοφυλλοφυλίας από πολλούς και κυρίως πολλές σήμερα είναι υποκριτική. Και προσθέτω, ότι επειδή βοηθά να καλλιεργηθεί κάτι που δεν είναι αληθινό, δηλαδή την άποψη ότι η ομοφυλλοφυλία είναι κάτι φυσικό και ένας τρόπος ζωής όπως κάθε άλλος, είναι επικίνδυνος.
Οι γυναίκες νομίζουν ότι η αυξανόμενη τάση των ανδρών προς την ομοφυλλοφυλία είναι ένα από τα συμπτώματα της μετατροπής της κοινωνίας από φαλλοκρατική και συντηρητική σε φεμινιστική και σοσιαλιστική. Γι'αυτό και δεν αντιδρούν μα την ενθαρύνουν. Αλλά η στάση τους είναι πραγματικά πάρα πολύ επιπόλαια.
Εργάζομαι στον χώρο του θεάτρου, και για πολλά χρόνια συνεργάζομαι με ομοφυλλόφιλους. Παρατηρώ την προσωπικότητα τους, τις σχέσεις τους με τους ανθρώπους, τα καλλιτεχνικά τους ιδεώδη και συζητώντασ συχνά μαζί τους σε επίπεδο πολύ προσωπικό, έμαθα ότι πίσω από το γελιο τους κρύβουν μεγάλη δυστυχία. Και όχι επειδή δεν θα είναι ποτέ απόλυτα αποδεκτοί από την κοινωνία μα πρώτα από όλα (σας παρακαλώ κατεβάστε όλοι σας τις μάσκες) από τους ίδιους τους τους εαυτούς.
Το καμινγκ-αουτ, το μίσος προς την εκκλησία, τους "ομοφοβους" κλπ είναι μόνο τρόποι διαφυγής από την τεράστια υπαρξιακή τους κρίση, διότι δεν μπορούν να αποδεχτούν τους εαυτούς τους διαφορετικούς από όλους τους άλλους γύρω τους. Μάλλιστα γιαυτό το όνειρό τους είναι να μετατραπεί όλη η κοινωνία σε μια κοινωνία γκει, αισθάνονοντα κρυφό μίσος προς τις γυναίκες και φόβο προς τους κανονικούς άντρες.
Πολλοί από αυτούς επισκέφτονται επί δεκαετίες έναν ψυχολόγο, χωρις να έχουν κανένα αποτέλεσμα, διότι ο ψυχολόγος σήμερα προσπαθεί να τους περάσει ότι είναι απόλυτα φυσιολογικοι. Αλλιώς δεν μπορεί να εξηγήσει την κλίση τους, ιδιαίτερα από το 1972, όταν στην Αμερική κατώρθωσαν οι λόμπις να βγάλλουν την ομοφυλλοφυλία από τον κατάλογο των ψυχικών διαταραχών. Σήμερα ο μελαγχολικός με κατάθλιψη θεωρείται άρρωστος αλλά όχι ένας άντρας που αισθάνεται αηδία στην θέα του γυναικείου σώματος. Πόση υποκρισία!
Σκεφτήκατε ποτέ γιατί ένας ομφυλλόφιλος φοιτητής ιατρικής δεν θα γίνει ποτέ γυναικολόγος και μάλιστα δεν μπορεί να περάσει με τίποτα τις εξετάσεις γυναικολογίας; Είναι η περίπτωση ενός γνωστού μου. Διότι η βάση της ομοφυλλοφυλίας είναι ένας απίστευτος ΦΌΒΟΣ προς το γυναικείο φύλλο, η ίδια αντιπάθεια που αισθανόμαστε από παιδιά προς το αντίθετο φύλλο, που δεν έχει ξεπεραστεί. Συνεπώς οι γκει δεν έχουν τη δυνατότητα να ωριμάσουν πραγματικά κατά τη διάρκεια της ζωής τους, δεν θα μπορέσουν ποτέ να φτάσουν στο μεδούλι της ύπαρξης τους και μέχρι το τέλος της ζωής τους θα πολεμάνε με φοβίες και τον ίδιο τον εαυτό τους. Ταυτόχρονα θα καταπονούν ολόκληρη την κοινωνία, προκαλώντας τραυματα σε όλους.
Είναι πονος για έναν γονιο να ξέρει ότι το παδί τυου δεν θα γνωρίσει ποτέ την πατρικότητα. Ειναι πόνος για μια κοπέλα να φαει χιλόπιτα όχι για λόγο εμφάνισης ή χαρακτήρα αλλά επειδή ειναι γυναίκα, είναι πόνος για τον ίδιο να ερωτευτεί έναν ανδρα (και θα ερωτευεται συνέχεια αληθινους ανδρες γιατι θα ψαχνει την ιδια του την ανδρικοτητα) και να του φερθει βαναυσα, ειναι πονος για εναν θυληπρεπη να τον κοροιδευουν ολοι. Γιατι τοσος πόνος χωρίς λόγο; Η ομοφυλλοφυλία μπορέι να αποφευγθεί.
Πρωτα από όλα, αν στα σχολεια, στα μεσα μαζικης ενημέρωσης και στην οικογένεια δεν περνάει η ψευτιά ότι είναι κάτι καλό. Ένας άνθρωπος με ανδρικό σώμα για να ζήσει απόλυτα υγιής από ψυχική και φυσιολογική άποψη πρέπει να αφήσει τη φύση του να εκφραστεί πλήρως. Τα γενητικά του όργανα πρέπει να λειτουργούν με πληρώτητα, και η φυσιολογική λειτουργία τους όλοι ξέρουμε ποιά είναι.
Για όσους έγραψαν ότι οι πιθανότητες να εκδηλωθεί ομοφυλλοφιλία σε οικογένειες με δυνατή μητέρα, ίσως να είναι έτσι. Είναι η περίπτωση των περισσοτέρων ομοφυλλόφυλων που γνώρισα, και μάλιστα μητέρα αποπνικτική. Που τους αγαπάει υπερβολικά, είναι η καλύτερη φίλη τους και δεν τους αφήνει να φύγουν από το σπίτι ούτε στα 30 τους. Ηδη το αγόρι έχει οιδιπόδειο σύμπλεγμα και αγαπάει τη μητέρα του, αν αυτή κιολας είναι πάρα πολύ παρούσα στη ζωή του, αρχίζει να τη θεοποειεί με αποτέλεσμα να μη μπορεί να πλησιάσει καμιά γυνάικα, από φόβο η υπερβολικό σεβασμό.
Αργότερα η υπερβολική αγάπη γίνεται μίσος, μισογυνισμός. Δυο προσωπα του ίδιου πάθους... η ειδωλολατρία της θυληκότητας. Κάτι πάρα πολύ ανώμαλο, κάτι άρρωστο, μια σκλαβιά. όμως αυτό δε σημαίνει ότι ένας πιο αυστηρός πατέρας θα έληνε το πρόβλημα. Κατα τη γνώμη μου, ένα υγιές και αρμονικό σπιτικό, όπου ο πατέρας αγαπά τη μητέρα και η μητέρα τον πατέρα, όπου δεν υπαρχουν παιχνίδια ισχύος για το ποιός κυβρνάει ποιόν, και πάνω από όλα ένα περιβάλλον όπου το παιδί θα αισθανθεί ζεστασιά (ιδίως σήμερα που η κοινωνία έγινε μια τρομακτική ζούγκλα, και τα παιδιά με ευαίσθητη ψυχή ψάχνουν προστασία, και τελικά την ονειρέυονται στα χέρια ενος δυνατού ήρωα που θα τους γλιτώσει από τους εχθρούς), στοργή, αποδοχή και υποστήριξη.
Εκεί σίγουρα θα δημιουργηθούν οι συνθηκες για μια ομαλή ανάπτυξη της προωσοπικότητας του, και συνεπώς ελαχιστοποιούνται οι κίνδυνοι να αναπτύξει φοβίες, μίση, κομπλεξ κλπ.
Ξεχνάς ότι η ομοφυλοφιλία υπήρχε από αρχαιοτάτων χρόνων όπως επίσης και σε όλων των ειδών τις κοινωνίες είτε ήταν φαλλοκρατικές και συντηρητικές είτε φεμινιστικές και σοσιαλιστικές. Ακόμα η ομοφυλοφιλία υπήρχε και υπάρχει σε κοινωνίες με διαφορετικό θρήσκευμα.Άρα λογικά δεν έχει να κάνει με την δομή η τον χαρακτήρα της κάθε κοινωνίας.Δεν είναι ένα φαινόμενο η ομοφυλοφιλία που τώρα βρίσκετε σε ακμή.Είναι τελείως αφελές να πιστέψει κάποιος ότι κάποια κοινωνία βοηθά στην αύξηση των ατόμων με αυτή την σεξουαλική ταυτότητα.Μάλλον κάποιος άλλος καθορίζει τον αριθμό αυτών των ανθρώπων και όχι εσύ ή εγώ ή οποιοσδήποτε από εμάς.
Μια ποιο δημοκρατική κοινωνία το μόνο σκοπό που έχει είναι να παρέχει σε κάθε μέλος της την ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα να ζει χωρίς ενοχές.Να δίνει την δυνατότητα σε όλους μας να είμαστε χρήσιμοι για το γενικό καλό , να σεβόμαστε και να κατανοούμε την διαφορετικότητα του άλλου.Σε μια λοιπόν τέτοια κοινωνία το άτομο έχει την ευκαιρία, το δικαίωμα εάν θες ,στην μάθηση και αποδοχή του εαυτό του.
Όταν λοιπόν κάποια κοινωνία περιορίσει κάποια ομάδα ανθρώπων και της κολλήσει διάφορες ταμπέλες-χαρακτηρισμούς αυτή η ομάδα στιγματίζετε και δημιουργεί γκέτο.Σε κανένα είδους γκέτο κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να ερωτευθεί χωρίς ενοχές και τελικά να ζήσει ελεύθερα.Είναι απόλυτα φυσιολογικό λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι να δυσλειτουργούν και να έχουν θυμό.
Θυμήσου τις γυναίκες πριν το φεμινιστικό κίνημα ,ποια ήταν τα δικαιώματα τους στην κοινωνία ή ποια θα έπρεπε να ήταν?Θα σου θυμίσω ένα.....η γυναίκα τότε δεν είχε το δικαίωμα να πει στον σύζυγο της ότι δεν επιθυμεί να κάνει άλλο παιδί.Πολλές γυναίκες πέθαιναν από τις αλλεπάλληλες γέννες.Έτσι λοιπόν έγινε ένα φεμινιστικό κίνημα από ομάδες θυμωμένων γυναικών που όχι αδικαιολόγητα ζητούσαν τα δικαιώματα τους.
Είναι λοιπόν πολύ εύκολο να κάνεις ''προσωπικές'' συζητήσεις με ομοφυλόφιλους συνεργάτες σου και να φτάνεις στο συμπέρασμα ότι τελικά αυτοί δεν μπορούν να αποδεχτούν τον εαυτό τους,και ότι τελικά το πρόβλημα δεν είναι η κοινωνία άλλα οι εαυτοί τους.Και θα συμφωνήσω μαζί σου αλλά θα προσθέσω ότι την αποδοχή του εαυτού μας , μας την μαθαίνει η μητέρα και ο πατέρας μας.
Κλίνοντας θέλω να πω ότι όλοι μας πρέπει να μας αποδεχτούμε και αγαπήσουμε άσχετα με την διαφορετικότητα μας.Εάν λοιπόν το κάνουμε πραγματικά αυτό με ειλικρίνεια ίσως έχουμε λιγότερους πολέμους προσωπικό όφελος και πολλά άλλα σε αυτόν τον κόσμο.......
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.