Tsipouro
Διάσημο μέλος
Ο Tsipouro αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Κτηνίατρος και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 3,037 μηνύματα.
30-09-08
21:53
Είχα βγει με ένα κολλήτο μου, που μπήκε μόνιμος ΕΠ.ΟΠ. στην πόλη μου, μια σειρά του και δύο φίλους του που κάνουν τώρα θητεία στην πόλη μου και αυτοί. Πολύς χαβαλές, λέγαμε μλκιες για τα γιωτόμπαλα εκεί πέρα, περνούσε η ώρα. Και εκεί που νόμιζα ότι θα κάψω τα μισά εγκεφαλικά μου κύτταρα, ο ένας από αυτούς που είχε τελιώσει ΑΤΕΙ ηλεκτρονικής ήταν πολύ ψαγμένος πάνω στο δικό μου αντικείμενο (Πληροφορική). Αρχίσαμε συζητήσεις για γενετικούς αλγορίθμους, νευρωνικά δίκτυα και δε συμμαζεύεται και σε μια φάση μου λέει και αυτός την ιστορία του...
Στην πτυχιακή του, είχε κατασκευάσει γεννήτρια συχνοτήτων και αφού τελίωσε την εργασία του, άφησε τα σχέδια και αναλυτικές οδηγίες κατασκευής της γεννήτριας στη βιβλιοθήκη της σχολής του, προκειμένου να μπορέσει να τα πάρει όποιος θέλει. Μετά από λίγο καιρό, που πήγε αυτός να τα δανειστεί για τον εαυτό του, δεν τα βρήκε! Φουστιά! Δεύτερη φουστιά, ήθελε να μάθει πληροφορίες για ένα αντικείμενο της ηλεκτρονικής, το οποίο δεν διδάσκεται στην ελλάδα ούτε καν σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Πάει στον καθηγητή και του ζητάει με ήρεμο τρόπο να του πει πέντε πράγματα γι' αυτό και ο καθηγητής αρνείται!!! Ταπώνει λοιπόν ο τζες τον καθηγητή: "Είμαι φοιτητής σου και είναι υποχρέωσή σου να με καθοδηγήσεις". Ο καθηγητής αναγκάζεται και του λέει κάποια πράγματα. Πράγματα, τα οποία "αλλού" διδάσκονται σε προπτυχιακό επίπεδο!
Ερώτηση: Γιατί στην Ελλάδα δεν διδάσκονται τέτοια θέματα σε προπτυχιακό επίπεδο;;; Σκέπτομενος σε μεγαλύτερο βάθος, ξαναρωτάω, αν διδάσκονταν, θα είμασταν άραγε η λεγόμενη γενιά των 700 ευρώ, ή μήπως η γενιά των 20000 και 50000 ευρώ; Και για να τεκμηριώσω τη σκέψη μου, ξέρατε ότι ένα πρόγραμμα ακριβούς προσομοίωσης της λειτουργίας ενός κινητήρα κοστίζει μέχρι και 100000 ευρώ; Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή όμως δεν υπάρχει προγραμματιστής ικανός να αναπτύξει μια τέτοια εφαρμογή. Και πως να είναι φυσικά, όταν το πιο προχωρημένο πράγμα που μαθαίνει κανείς στα μαθήματα της τεχνολογίας λογισμικού και των πληροφοριακών συστημάτων είναι ένα προγραμματάκι εξομοίωσης της λειτουργίας ενός ΑΤΜ; Γιατί λοιπόν μια ελληνική εταιρία να αγοράσει ένα τέτοιο πρόγραμμα και να μην έχει στο δυναμικό της προγραμματιστές ικανούς για να τα φτιάξουν; Προφανώς οι πανέξυπνοι Έλληνες επιχειρηματίες και οι ακόμα εξυπνότεροι που καθορίζουν τα προγράμματα σπουδών δεν το έχουν αναρωτηθεί. Ίσως βέβαια και να το έχουν αναρωτηθεί, αλλά και μόνο στην ιδέα του να αναγκάζονται να δίνουν πάνω από 1500 ευρώ (στην καλύτερη περίπτωση) σε εργαζόμενό τους τρώνε φρίκη. Να γιατί είμαστε χρόνια πίσω!
Α, και μια τελευταία ερώτηση... Γιατί για να σου δώσει ο καθηγηταράς το τόσο απαραίτητο, για να βγεις με καλές προοπτικές στην αγορά εργασίας "κάτι παραπάνω" πρέπει να τον συναντήσεις στις ώρες γραφείου κατ ιδίαν και να φτάνεις στο σημείο να του κατεβάσεις χριστοπαναγίες;
Δεν ξέρω αν θα τύχει ποτέ και σε μένα αυτό, αλλά σπάστηκα άσχημα με αυτό που έτυχε στο παλληκάρι και είμαι σίγουρος ότι έχει τύχει σχεδόν σε όλους όσους προσπαθούν να ανοίξουν τα φτερά τους στην Ελλάδα, πάντα υπάρχει κάποιος που τους τα κόβει...
Ένα edit: Σε προηγούμενο ποστ μου είχα στηρίξει τη δουλεία που γίνεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, κρίνοντας όμως από κάποιους καθηγητές της σχολής μου. Δυστυχώς, συνειδητοποίησα ότι αυτοί αποτελούν μια πολυ μικρή μειοψηφία σε σχέση με τους ανεύθυνους, οι οποίοι έχουν τις υψηλές βαθμίδες στα πανεπιστήμια και καθορίζουν τα προγράμματα σπουδών.
Στην πτυχιακή του, είχε κατασκευάσει γεννήτρια συχνοτήτων και αφού τελίωσε την εργασία του, άφησε τα σχέδια και αναλυτικές οδηγίες κατασκευής της γεννήτριας στη βιβλιοθήκη της σχολής του, προκειμένου να μπορέσει να τα πάρει όποιος θέλει. Μετά από λίγο καιρό, που πήγε αυτός να τα δανειστεί για τον εαυτό του, δεν τα βρήκε! Φουστιά! Δεύτερη φουστιά, ήθελε να μάθει πληροφορίες για ένα αντικείμενο της ηλεκτρονικής, το οποίο δεν διδάσκεται στην ελλάδα ούτε καν σε μεταπτυχιακό επίπεδο. Πάει στον καθηγητή και του ζητάει με ήρεμο τρόπο να του πει πέντε πράγματα γι' αυτό και ο καθηγητής αρνείται!!! Ταπώνει λοιπόν ο τζες τον καθηγητή: "Είμαι φοιτητής σου και είναι υποχρέωσή σου να με καθοδηγήσεις". Ο καθηγητής αναγκάζεται και του λέει κάποια πράγματα. Πράγματα, τα οποία "αλλού" διδάσκονται σε προπτυχιακό επίπεδο!
Ερώτηση: Γιατί στην Ελλάδα δεν διδάσκονται τέτοια θέματα σε προπτυχιακό επίπεδο;;; Σκέπτομενος σε μεγαλύτερο βάθος, ξαναρωτάω, αν διδάσκονταν, θα είμασταν άραγε η λεγόμενη γενιά των 700 ευρώ, ή μήπως η γενιά των 20000 και 50000 ευρώ; Και για να τεκμηριώσω τη σκέψη μου, ξέρατε ότι ένα πρόγραμμα ακριβούς προσομοίωσης της λειτουργίας ενός κινητήρα κοστίζει μέχρι και 100000 ευρώ; Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή όμως δεν υπάρχει προγραμματιστής ικανός να αναπτύξει μια τέτοια εφαρμογή. Και πως να είναι φυσικά, όταν το πιο προχωρημένο πράγμα που μαθαίνει κανείς στα μαθήματα της τεχνολογίας λογισμικού και των πληροφοριακών συστημάτων είναι ένα προγραμματάκι εξομοίωσης της λειτουργίας ενός ΑΤΜ; Γιατί λοιπόν μια ελληνική εταιρία να αγοράσει ένα τέτοιο πρόγραμμα και να μην έχει στο δυναμικό της προγραμματιστές ικανούς για να τα φτιάξουν; Προφανώς οι πανέξυπνοι Έλληνες επιχειρηματίες και οι ακόμα εξυπνότεροι που καθορίζουν τα προγράμματα σπουδών δεν το έχουν αναρωτηθεί. Ίσως βέβαια και να το έχουν αναρωτηθεί, αλλά και μόνο στην ιδέα του να αναγκάζονται να δίνουν πάνω από 1500 ευρώ (στην καλύτερη περίπτωση) σε εργαζόμενό τους τρώνε φρίκη. Να γιατί είμαστε χρόνια πίσω!
Α, και μια τελευταία ερώτηση... Γιατί για να σου δώσει ο καθηγηταράς το τόσο απαραίτητο, για να βγεις με καλές προοπτικές στην αγορά εργασίας "κάτι παραπάνω" πρέπει να τον συναντήσεις στις ώρες γραφείου κατ ιδίαν και να φτάνεις στο σημείο να του κατεβάσεις χριστοπαναγίες;
Δεν ξέρω αν θα τύχει ποτέ και σε μένα αυτό, αλλά σπάστηκα άσχημα με αυτό που έτυχε στο παλληκάρι και είμαι σίγουρος ότι έχει τύχει σχεδόν σε όλους όσους προσπαθούν να ανοίξουν τα φτερά τους στην Ελλάδα, πάντα υπάρχει κάποιος που τους τα κόβει...
Ένα edit: Σε προηγούμενο ποστ μου είχα στηρίξει τη δουλεία που γίνεται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, κρίνοντας όμως από κάποιους καθηγητές της σχολής μου. Δυστυχώς, συνειδητοποίησα ότι αυτοί αποτελούν μια πολυ μικρή μειοψηφία σε σχέση με τους ανεύθυνους, οι οποίοι έχουν τις υψηλές βαθμίδες στα πανεπιστήμια και καθορίζουν τα προγράμματα σπουδών.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.