@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
15-11-08
02:44
Περί Κολάσεως...Νο2
Κυκλοφόρησε στο Ίντερνετ
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μια πραγματική απάντηση που δόθηκε σε ενδιάμεσες εξετάσεις/ προόδους στη χημεία στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.
Η απάντηση ήταν τόσο βαθιά σε νόημα που ο καθηγητής θέλησε να τη
μοιραστεί με τους συναδέλφους του μέσω Ίντερνετ και για αυτό έφτασε και σε εμάς και πιθανόν και σε πολλούς από εσάς.
Η ερώτηση είχε ως εξής και βαθμολογούταν με έξτρα βαθμούς:
Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη;; (στη χημεία ή εξώθερμη δίνει
θερμότητα ενώ η άλλη απορροφά)
ΟΙ περισσότεροι φοιτητές έδωσαν απαντήσεις παρέχοντας αποδείξεις
βασισμένες στο Νόμο του Boyle (ένα αέριο ψύχεται όταν μεγαλώνει ο όγκος και
θερμαίνεται όταν συμπιέζεται) ή κάτι παρόμοιο. Ωστόσο, ένας έγραψε τα εξής:
"Πρώτον πρέπει να γνωρίζουμε αν ο όγκος της κόλασης αυξάνεται προς το
χρόνο. Επομένως χρειάζεται να ξέρουμε το ρυθμό με τον οποίο οι ψυχές εισρέουν
στην κόλαση και το ρυθμό με τον οποίο διαφεύγουν. Νομίζω ότι μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε ότι όταν μια ψυχή πάει στην κόλαση, δεν πρόκειται να φύγει.
Επομένως, δεν διαφεύγουν ψυχές. Τώρα για το πόσες ψυχές μπαίνουν, ας
δούμε πόσες διαφορετικές θρησκείες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. Οι περισσότερες από αυτές δηλώνουν ότι αν δεν είσαι οπαδός τους τότε θα πας στη κόλαση.
Εφόσον υπάρχουν περισσότερες από μία τέτοια θρησκεία και εφόσον οι άνθρωποι δεν ανήκουν σε περισσότερη από μία θρησκεία τότε μπορούμε να εξαγάγουμε ότι όλες οι ψυχές πάνε στην κόλαση. Και όπως έχουν οι ρυθμοί γεννήσεων και θανάτων, θα πρέπει να αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην κόλαση θα αυξηθεί εκθετικά.
Τώρα, ο λόγος για τον οποίο εξετάζουμε το ρυθμό αλλαγής του όγκου της
κολάσεως είναι γιατί ο Νόμος του Boyle δηλώνει ότι για να παραμείνει
σταθερή η θερμοκρασία και η πίεση στην κόλαση, ο όγκος της πρέπει να αυξάνεται αναλόγως με τις ψυχές που προστίθενται.
Αυτό μας δίνει 2 περιπτώσεις:
1. Εαν η Κόλαση διαστέλλεται με πιο αργό ρυθμό από αυτόν με το οποίο
εισέρχονται ψυχές, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα αυξάνονται μέχρι να
σκάσει η Κόλαση και να ξεχυθούν οι ψυχές.
2. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με ρυθμό πιο γρήγορο από τη αύξηση των
ψυχών, τότε η θερμοκρασία και ή πίεση θα πέφτουν μέχρι να παγώσουν τα καζάνια της.
Ποια από τις 2 περιπτώσεις ισχύει;
Αν αποδεχθούμε το αξίωμα το οποίο μου είπε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής
ότι "Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί" και συνθεωρήσουμε
και το γεγονός ότι χθες το βράδυ κοιμήθηκα μαζί της, τότε ισχύει η δεύτερη
υπόθεση και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση είναι εξώθερμη και ότι
ήδη έχει παγώσει. Απόρροια αυτής της θεωρίας είναι ότι η κόλαση αφού έχει
παγώσει άρα δεν δέχεται άλλες ψυχές και επομένως έχει εκλείψει.... αφήνοντας
μόνο τον Παράδεισο. Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει την ύπαρξη ενός Θεϊκού
Όντος, το οποίο εξηγεί γιατί χθες το βράδυ η Τερέζα φώναζε συνεχώς: ¨Θεέ
μου, Θεέ μου!"
Αυτός ο μαθητής πήρε το μοναδικό "Α"
Πέρα πάντως απ’ την εξήγηση του μαθηταρά – πηδηχταρά, εγώ έχω μεγάλο ενδιαφέρον για την κόλαση! Τουλάχιστον εκεί δεν βαριέται κανείς ...
Κυκλοφόρησε στο Ίντερνετ
Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μια πραγματική απάντηση που δόθηκε σε ενδιάμεσες εξετάσεις/ προόδους στη χημεία στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον.
Η απάντηση ήταν τόσο βαθιά σε νόημα που ο καθηγητής θέλησε να τη
μοιραστεί με τους συναδέλφους του μέσω Ίντερνετ και για αυτό έφτασε και σε εμάς και πιθανόν και σε πολλούς από εσάς.
Η ερώτηση είχε ως εξής και βαθμολογούταν με έξτρα βαθμούς:
Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη;; (στη χημεία ή εξώθερμη δίνει
θερμότητα ενώ η άλλη απορροφά)
ΟΙ περισσότεροι φοιτητές έδωσαν απαντήσεις παρέχοντας αποδείξεις
βασισμένες στο Νόμο του Boyle (ένα αέριο ψύχεται όταν μεγαλώνει ο όγκος και
θερμαίνεται όταν συμπιέζεται) ή κάτι παρόμοιο. Ωστόσο, ένας έγραψε τα εξής:
"Πρώτον πρέπει να γνωρίζουμε αν ο όγκος της κόλασης αυξάνεται προς το
χρόνο. Επομένως χρειάζεται να ξέρουμε το ρυθμό με τον οποίο οι ψυχές εισρέουν
στην κόλαση και το ρυθμό με τον οποίο διαφεύγουν. Νομίζω ότι μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε ότι όταν μια ψυχή πάει στην κόλαση, δεν πρόκειται να φύγει.
Επομένως, δεν διαφεύγουν ψυχές. Τώρα για το πόσες ψυχές μπαίνουν, ας
δούμε πόσες διαφορετικές θρησκείες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. Οι περισσότερες από αυτές δηλώνουν ότι αν δεν είσαι οπαδός τους τότε θα πας στη κόλαση.
Εφόσον υπάρχουν περισσότερες από μία τέτοια θρησκεία και εφόσον οι άνθρωποι δεν ανήκουν σε περισσότερη από μία θρησκεία τότε μπορούμε να εξαγάγουμε ότι όλες οι ψυχές πάνε στην κόλαση. Και όπως έχουν οι ρυθμοί γεννήσεων και θανάτων, θα πρέπει να αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην κόλαση θα αυξηθεί εκθετικά.
Τώρα, ο λόγος για τον οποίο εξετάζουμε το ρυθμό αλλαγής του όγκου της
κολάσεως είναι γιατί ο Νόμος του Boyle δηλώνει ότι για να παραμείνει
σταθερή η θερμοκρασία και η πίεση στην κόλαση, ο όγκος της πρέπει να αυξάνεται αναλόγως με τις ψυχές που προστίθενται.
Αυτό μας δίνει 2 περιπτώσεις:
1. Εαν η Κόλαση διαστέλλεται με πιο αργό ρυθμό από αυτόν με το οποίο
εισέρχονται ψυχές, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα αυξάνονται μέχρι να
σκάσει η Κόλαση και να ξεχυθούν οι ψυχές.
2. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με ρυθμό πιο γρήγορο από τη αύξηση των
ψυχών, τότε η θερμοκρασία και ή πίεση θα πέφτουν μέχρι να παγώσουν τα καζάνια της.
Ποια από τις 2 περιπτώσεις ισχύει;
Αν αποδεχθούμε το αξίωμα το οποίο μου είπε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής
ότι "Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί" και συνθεωρήσουμε
και το γεγονός ότι χθες το βράδυ κοιμήθηκα μαζί της, τότε ισχύει η δεύτερη
υπόθεση και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση είναι εξώθερμη και ότι
ήδη έχει παγώσει. Απόρροια αυτής της θεωρίας είναι ότι η κόλαση αφού έχει
παγώσει άρα δεν δέχεται άλλες ψυχές και επομένως έχει εκλείψει.... αφήνοντας
μόνο τον Παράδεισο. Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει την ύπαρξη ενός Θεϊκού
Όντος, το οποίο εξηγεί γιατί χθες το βράδυ η Τερέζα φώναζε συνεχώς: ¨Θεέ
μου, Θεέ μου!"
Αυτός ο μαθητής πήρε το μοναδικό "Α"
Πέρα πάντως απ’ την εξήγηση του μαθηταρά – πηδηχταρά, εγώ έχω μεγάλο ενδιαφέρον για την κόλαση! Τουλάχιστον εκεί δεν βαριέται κανείς ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
28-09-08
17:41
Ξεκινά η μεγαλύτερη έρευνα για τις επιθανάτιες εμπειρίες
«Αντίθετα με την κρατούσα αντίληψη, ο θάνατος δεν έρχεται σε μια στιγμή»
Η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα μελέτη για τις λειτουργίες της συνείδησης στα όρια του θανάτου ξεκινά σε επιλεγμένα ευρωπαϊκά και αμερικανικά νοσοκομεία.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι το 10% έως 20% των ανθρώπων που επιστρέφουν στη ζωή έπειτα από μια καρδιακή ανακοπή, η οποία τους έφερε πέρα από τα όρια του κλινικού θανάτου, αναφέρουν διαυγείς, δομημένες σκέψεις και συχνά λεπτομερείς αναμνήσεις. Η νέα μελέτη AWARE (AWAreness during REsuscitation, Συναίσθηση κατά την Ανάνηψη) συντονίζεται από το Πρόγραμμα Ανθρώπινης Συνείδησης, μια διεθνή συνεργασία για τη μελέτη του εγκεφάλου, της συνείδησης και του θανάτου, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον στη Βρετανία.
Έπειτα από μια αρχική φάση 18 μηνών σε επιλεγμένα βρετανικά νοσοκομεία, η μελέτη τώρα επεκτείνεται στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Ανακοινώνοντας την έναρξη της μελέτης σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη στα Ηνωμένα Έθνη, οι ερευνητές περιορίστηκαν στην επιστημονική πλευρά του θέματος και δεν συνέδεσαν τις επιθανάτιες εμπειρίες με θρησκευτικές απόψεις για τη μεταθανάτια ζωή.
«Αντίθετα με την κρατούσα αντίληψη, ο θάνατος δεν είναι μια συγκεκριμένη στιγμή. Είναι μια διαδικασία που αρχίζει, όταν η καρδιά σταματά να κτυπά και οι πνεύμονες και ο εγκέφαλος παύουν να λειτουργούν - μια ιατρική κατάσταση που ονομάζεται καρδιακή ανακοπή και η οποία, από βιολογική άποψη, είναι συνώνυμη του κλινικού θανάτου» δήλωσε ο δρ Σαμ Πάρνια, ειδικός στο θέμα και επικεφαλής των πειραμάτων.
«Στη διάρκεια της καρδιακής ανακοπής, και τα τρία κριτήρια του θανάτου είναι παρόντα. Στη συνέχεια ακολουθεί μια χρονική περίοδος, που μπορεί να διαρκέσει από λίγα δευτερόλεπτα μέχρι μια ώρα ή και παραπάνω, στη διάρκεια της οποίας η επείγουσα ιατρική βοήθεια μπορεί να πετύχει να θέσει ξανά την καρδιά σε λειτουργία κι έτσι να αναστρέψει την διαδικασία του θανάτου. Αυτό που οι άνθρωποι βιώνουν στη διάρκεια αυτής ακριβώς της περιόδου ανακοπής, προσφέρει ένα μοναδικό παράθυρο για να κατανοήσουμε τι είναι πιθανό να βιώσουμε όλοι μας όταν πεθάνουμε» εξήγησε.
Στο πλαίσιο της μελέτης, οι ερευνητές θα χρησιμοποιήσουν εξελιγμένες τεχνολογίες για να μελετήσουν τον εγκέφαλο και τη συνείδηση σε φάσεις κλινικού θανάτου.
Παράλληλα, θα ελέγξουν την ισχύ των ισχυρισμών για τις λεγόμενες «εξωσωματικές εμπειρίες» και τις αναφορές ορισμένων ασθενών ότι μπορούσαν να δουν και να ακούσουν στη διάρκεια του κλινικού θανάτου τους.
ΠΗΓΗ (...και σχετικά άρθρα)
«Αντίθετα με την κρατούσα αντίληψη, ο θάνατος δεν έρχεται σε μια στιγμή»
Η μεγαλύτερη μέχρι σήμερα μελέτη για τις λειτουργίες της συνείδησης στα όρια του θανάτου ξεκινά σε επιλεγμένα ευρωπαϊκά και αμερικανικά νοσοκομεία.
Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι το 10% έως 20% των ανθρώπων που επιστρέφουν στη ζωή έπειτα από μια καρδιακή ανακοπή, η οποία τους έφερε πέρα από τα όρια του κλινικού θανάτου, αναφέρουν διαυγείς, δομημένες σκέψεις και συχνά λεπτομερείς αναμνήσεις. Η νέα μελέτη AWARE (AWAreness during REsuscitation, Συναίσθηση κατά την Ανάνηψη) συντονίζεται από το Πρόγραμμα Ανθρώπινης Συνείδησης, μια διεθνή συνεργασία για τη μελέτη του εγκεφάλου, της συνείδησης και του θανάτου, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον στη Βρετανία.
Έπειτα από μια αρχική φάση 18 μηνών σε επιλεγμένα βρετανικά νοσοκομεία, η μελέτη τώρα επεκτείνεται στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ.
Ανακοινώνοντας την έναρξη της μελέτης σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη στα Ηνωμένα Έθνη, οι ερευνητές περιορίστηκαν στην επιστημονική πλευρά του θέματος και δεν συνέδεσαν τις επιθανάτιες εμπειρίες με θρησκευτικές απόψεις για τη μεταθανάτια ζωή.
«Αντίθετα με την κρατούσα αντίληψη, ο θάνατος δεν είναι μια συγκεκριμένη στιγμή. Είναι μια διαδικασία που αρχίζει, όταν η καρδιά σταματά να κτυπά και οι πνεύμονες και ο εγκέφαλος παύουν να λειτουργούν - μια ιατρική κατάσταση που ονομάζεται καρδιακή ανακοπή και η οποία, από βιολογική άποψη, είναι συνώνυμη του κλινικού θανάτου» δήλωσε ο δρ Σαμ Πάρνια, ειδικός στο θέμα και επικεφαλής των πειραμάτων.
«Στη διάρκεια της καρδιακής ανακοπής, και τα τρία κριτήρια του θανάτου είναι παρόντα. Στη συνέχεια ακολουθεί μια χρονική περίοδος, που μπορεί να διαρκέσει από λίγα δευτερόλεπτα μέχρι μια ώρα ή και παραπάνω, στη διάρκεια της οποίας η επείγουσα ιατρική βοήθεια μπορεί να πετύχει να θέσει ξανά την καρδιά σε λειτουργία κι έτσι να αναστρέψει την διαδικασία του θανάτου. Αυτό που οι άνθρωποι βιώνουν στη διάρκεια αυτής ακριβώς της περιόδου ανακοπής, προσφέρει ένα μοναδικό παράθυρο για να κατανοήσουμε τι είναι πιθανό να βιώσουμε όλοι μας όταν πεθάνουμε» εξήγησε.
Στο πλαίσιο της μελέτης, οι ερευνητές θα χρησιμοποιήσουν εξελιγμένες τεχνολογίες για να μελετήσουν τον εγκέφαλο και τη συνείδηση σε φάσεις κλινικού θανάτου.
Παράλληλα, θα ελέγξουν την ισχύ των ισχυρισμών για τις λεγόμενες «εξωσωματικές εμπειρίες» και τις αναφορές ορισμένων ασθενών ότι μπορούσαν να δουν και να ακούσουν στη διάρκεια του κλινικού θανάτου τους.
ΠΗΓΗ (...και σχετικά άρθρα)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
27-09-08
18:35
Θα έχουμε τουλάχιστον κάποια συνείδηση του εαυτού μας κατά το διασκορπισμό μας εις το περιβάλλον;; Και τι σόι ενέργεια είναι αυτή;; Δεν πιστεύω να έχει σχέση με new age αντιλήψεις, διότι μερικοί καχύποπτοι σκεπτικιστές εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους…[URL="https://www.skepdic.gr/Entries/Epsilon/energeia.htm"]εδώ...........
Δεν έχω την ίδια άποψη ούτε για την ύπαρξη της ψυχής με τον πολύ τον κόσμο, μιας και θεωρώ ότι το μόνο που υπάρχει πέραν του σώματος είναι ενέργεια. Έτσι με τον θάνατο η ενέργεια μας διαχέεται στο περιβάλλον.
........................................
(δεν έχω κοιτάξει και καλά το site τους...ίσως κάποια σημεία της γενικότερης θεματολογίας του να αντανακλούν και μια δογματική οπτική ...τέλος πάντων...)
[/URL]
DreamsRevenge
όλοι φαντάζομαι έχουμε ακούσει για ανθρώπους που υποβλήθηκαν σε ύπνωση και άρχισαν να διηγούνται εμπειρίες που (υποτίθεται) έχουν ζήσει αιώνες πριν, αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι ότι κάποιοι απ' αυτούς μιλούσαν ξένες (ή και αρχαίες;;!!) γλώσσες που ποτέ δεν έμαθαν στην τωρινή τους ζωή. Είναι όμως αξιόπιστες οι παρουσιάσεις τέτοιων γεγονότων; Μπορεί να είναι εντυπωσιακά, αλλά έχω την αίσθηση ότι οι μελετητές (π.χ ψυχαναλυτές κ.α...) δεν τα παίρνουν και πολύ στα σοβαρά… Δεν επιμένω κι όλας γιατί δεν τοʼ χω ψάξει και πολύ…. Πάντως, γενικότερα η ιδέα της μετενσάρκωσης δε με συγκινεί και τόσο…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
@nt¤wnis|~|¤e
Δραστήριο μέλος
Ο Αντώνης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 787 μηνύματα.
24-09-08
03:04
Το ενδιαφέρον ωστόσο είναι ότι η θεωρία της μετενσάρκωσης λύνει σε μεγάλο βαθμό τόσο το πρόβλημα της μέλλουσας ζωής όσο και της παρούσας.
..........................................................................................
[Άλλωστε τί εξήγηση έχουμε για όλες τις φαινομενικά αδικίες που συμβαίνουν στη ζωή μας? Γιατί κάποιοι είναι τόσο ευνοημένοι και κάποιοι άλλοι στα τάρταρα? Ο νόμος των πιθανοτήτων? ή κάποιος άλλος? Σύμφωνοι. Και δε μου λέτε? Μήπως ο νόμος προϋποθέτει την ύπαρξη νομοθέτη?]
Το ότι επιθυμούμε έντονα την παύση αυτών των αδικιών δε σημαίνει εξ ορισμού ότι το σύμπαν λειτουργεί με τέτοιο τρόπο ώστε αυτές να εξαλείφονται (μέσω της μετενσάρκωσης κτλ). Δεν αποκλείεται δηλαδή το σύμπαν να μας έχει...γραμμένους. Επίσης, είναι θεμιτό ένας αδικημένος άνθρωπος να παρηγοριέται με την ιδέα ότι στην επόμενη ζωή του θα έρθουν καλύτερα τα πράγματα;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.