Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
21-06-07
03:24
Δεν ήθελα να παραθέσω δυο συνεχόμενα δικά μου κείμενα, όμως αφού δεν γράφει κανείς, θα συνεχίσω. Φαίνεται ότι σε αυτήν ειδικά την κάρτα ξέρω για τι μιλάω. Θα δημοσιεύσω ένα ακόμη ποίημα από τα Χρονικά του Μεγάλου Χάους, το οποίο το έγραψα πέρισυ, μόλις 5 μέρες μετά το πρώτο, που δημοσίευσα στην Αυτοκράτειρα, γεγονός αρκετά αξιοπρόσεκτο, αφού ήλθε μετά από τρία χρόνια πλήρους σιωπής. Μιλάει για τη μύηση του πυρός και τον δρόμο που οδηγεί στον Αυτοκράτορα.
Είναι επικίνδυνο να παίζεις με τα στοιχειά του πυρός. Ποτέ δεν έρχονται αν πρώτα εσύ δεν τα καλέσεις. Όταν την τρομερή επίκληση προφέρεις, κανείς Θεός ή Δαίμονας δεν έχει πια εξουσία να επέμβει. Το κτήνος της φωτιάς θα πυρπολήσει το εσώτερό σου σύμπαν. Ένας κόσμος θα πεθάνει, ένας θα γεννηθεί. Έτσι εξαγνίζονται οι ψυχές κι οι εραστές βαπτίζονται στ' απύθμενα νερά της Στύγγας, εκεί που όμνυαν οι θεοί τον πιο βαρύ τους όρκο. Και τότε ο πόλεμος, πατήρ των πάντων, ξεκινά. Τα παγωμένα υδάτινα σκοτάδια παλεύουνε να καταπιούν τη φλόγα, ζητούν αχόρταγα απ' το φως της να τραφούν, σιωπηλά, ζηλόφθονα κι αρπακτικά, με αρχαία πείνα. Ποιος είναι άξιος να σταθεί σε τέτοια μάχη απέναντι σ' Αυτήν πού 'χει τη δύναμη να θέτει τους Θεούς σ' αιώνια λήθη; Ποιο χέρι θα κρατήσει το σπαθί, την ώρα που οι δαιμονικές ορδές του φόβου παρατάσσονται σε τούτο τον συμπαντικό Αρμαγεδώνα; Ποιος όρκος, ποια αλήθεια και ποια πίστη δεν θα δειλιάσουνε την ώρα που οι σάλπιγγες ηχούν και οι κτηνώδεις βαρβαρικές ιαχές δονούν με βία τις χορδές του Κόσμου; Ποια προσευχή θα εισακουστεί μέσα απ' των όπλων την κλαγγή και πάνω απ' τις κραυγές των πληγωμένων;
Οι θρύλοι λένε ότι κάποιοι εκλεκτοί δώσαν τη μάχη και νικήσαν, τη μέρα που γεννήθηκε η ζωή σ' αυτήν τη Γη. Τότε ο μεγάλος νικητής, με το δικαίωμα που οι μοίρες του είχαν τάξει, εκστόμισε μια ευχή, κατάρα ή προφητεία, που χαράχτηκε αμετάκλητα στις αβέβαιες διαδρομές του Μεγάλου Χάους: «Κάθε πλάσμα που γεννιέται με αθάνατη ψυχή θά 'ρθει η στιγμή να δώσει αυτήν τη μάχη. Μόνο έτσι θα γεννιούνται νέοι κόσμοι: μέσα από πάγο, από ατσάλι και φωτιά»…
Αρμαγεδών
Είναι επικίνδυνο να παίζεις με τα στοιχειά του πυρός. Ποτέ δεν έρχονται αν πρώτα εσύ δεν τα καλέσεις. Όταν την τρομερή επίκληση προφέρεις, κανείς Θεός ή Δαίμονας δεν έχει πια εξουσία να επέμβει. Το κτήνος της φωτιάς θα πυρπολήσει το εσώτερό σου σύμπαν. Ένας κόσμος θα πεθάνει, ένας θα γεννηθεί. Έτσι εξαγνίζονται οι ψυχές κι οι εραστές βαπτίζονται στ' απύθμενα νερά της Στύγγας, εκεί που όμνυαν οι θεοί τον πιο βαρύ τους όρκο. Και τότε ο πόλεμος, πατήρ των πάντων, ξεκινά. Τα παγωμένα υδάτινα σκοτάδια παλεύουνε να καταπιούν τη φλόγα, ζητούν αχόρταγα απ' το φως της να τραφούν, σιωπηλά, ζηλόφθονα κι αρπακτικά, με αρχαία πείνα. Ποιος είναι άξιος να σταθεί σε τέτοια μάχη απέναντι σ' Αυτήν πού 'χει τη δύναμη να θέτει τους Θεούς σ' αιώνια λήθη; Ποιο χέρι θα κρατήσει το σπαθί, την ώρα που οι δαιμονικές ορδές του φόβου παρατάσσονται σε τούτο τον συμπαντικό Αρμαγεδώνα; Ποιος όρκος, ποια αλήθεια και ποια πίστη δεν θα δειλιάσουνε την ώρα που οι σάλπιγγες ηχούν και οι κτηνώδεις βαρβαρικές ιαχές δονούν με βία τις χορδές του Κόσμου; Ποια προσευχή θα εισακουστεί μέσα απ' των όπλων την κλαγγή και πάνω απ' τις κραυγές των πληγωμένων;
Οι θρύλοι λένε ότι κάποιοι εκλεκτοί δώσαν τη μάχη και νικήσαν, τη μέρα που γεννήθηκε η ζωή σ' αυτήν τη Γη. Τότε ο μεγάλος νικητής, με το δικαίωμα που οι μοίρες του είχαν τάξει, εκστόμισε μια ευχή, κατάρα ή προφητεία, που χαράχτηκε αμετάκλητα στις αβέβαιες διαδρομές του Μεγάλου Χάους: «Κάθε πλάσμα που γεννιέται με αθάνατη ψυχή θά 'ρθει η στιγμή να δώσει αυτήν τη μάχη. Μόνο έτσι θα γεννιούνται νέοι κόσμοι: μέσα από πάγο, από ατσάλι και φωτιά»…
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
19-06-07
18:21
Αφού λοιπόν περάσαμε μέσα από την σκοτεινή πλευρά και μάθαμε να χρησιμοποιούμε τα όπλα της, όπλα που όμως πάντα εγκυμονούν κινδύνους, αμέσως μετά βρήκαμε την Αγάπη, τη ζεστάσιά της, τη δύναμή της, την αδυσώπητη ροή της. Βρήκαμε μέσα μας τη γυναίκα και μάθαμε να την αγαπούμε. Τώρα ήρθε η ώρα της πράξης. Εδώ περνούμε πια στη φωτεινή μας πλευρά για να συναντήσουμε το πρώτο πανίσχυρο όπλο της: Την πύρινη Ασπίδα της Αλήθειας. Όπλο αμυντικό, αλλά κι επιθετικό. Η μεγαλύτερή της δύναμη είναι ότι σκορπίζει τα σκοτάδια. Κανένα ψεύδος δεν μπορεί να διαλανθάνει, κάτω από το χρυσό της φως. Όποιος πάρει στα χέρια την Ασπιδα της Αλήθειας, θα έχει ένα χάρισμα και μια κατάρα. Κανείς δεν θα μπορεί πια να τον ξεγελάσει, ούτε και ψέμματα να πει, όμως σ' αντάλλαγμα δεν θα μπορεί κι αυτός ψέμματα να πει στον εαυτό του. Είναι βαριά η θυσία που απαιτεί η δύναμη του όπλου αυτού για να δοθεί σε κάποιον. Αν κάποιος καταχραστεί την Ασπίδα της Αλήθειας και την χρησιμοποιεί ως όργανο επιβολής της Δικής του αλήθειας, η ίδια η δομή του σύμπαντος κινδυνεύει. Ο σφετεριστής θα καεί από το ίδιο του το όπλο και η λάμψη της πυράς του θα γραφεί στο χώρο των ιδεών.
Ο Αυτοκράτορας περιμένει σαν άλλος Αμφιάραος να παραδώσει την εξουσία του και ν' αποσυρθεί στα ιερά του καθήκοντα. Άραγε θα τον ξαναδούμε στο δρόμο μας; Μόλις σταθείς μπροστά του σε ρωτά: "Ποιος είσαι και τι γυρεύεις;" Εσύ πρέπει ν' απαντήσεις: "Είμαι ΕΓΩ και γυρεύω το βασίλειό μου". "Αφού είσαι το ΕΓΩ, είσαι ο νέος Αυτοκράτορας", αποκρίνεται κατόπιν εκείνος. "Έλα μαζί μου να σου δείξω το λαό σου".
Με μια του κίνηση οι κήρυκες φυσούν τις φανφάρες και κρούουν τα τύμπανα. Τότε ο λαός καλείται να μετέχει στη στέψη του νέου Αυτοκράτορα. Όταν η πλατεία γεμίσει ασφυκτικά, ο παλιός Αυτοκράτορας οδηγεί το νέο, ντυμένο με χρυσή και πορφυρή χλαμύδα. "Ιδού Μεγαλειότατε ο λαός σου. Εδώ είναι άντρες και γυναίκες, πλούσιοι και φτωχοί, μορφωμένοι και αδαείς, πολιτισμένοι και βάρβαροι, άγιοι κι εγκληματίες, ενάρετοι και διεστραμμένοι, ηθικολόγοι και ακόλαστοι, ήρωες και δειλοί, θύματα και θύτες. Εδώ είναι όλες οι μορφές, όλες οι ποιότητες που μπορεί κανείς να βρει μέσα σε κάθε κοινωνία. Όταν ξεκίνησες νεαρέ μου Αυτοκράτορα το δρόμο, είχες ιδέες και ιδανικά, ήθελες ν' αλλάξεις τον κόσμο, έλεγες πως αν τον κυβερνούσες εσύ θά 'ταν καλύτερος. Ιδού λοιπόν η ευκαιρία που ευχήθηκες. Πάντα το Μέγα Χάος εκπληρώνει αυτό που θέλεις πάνω απ' όλα, ό,τι με θέρμη και ανάγκη ευχηθείς, όμως πρέπει να σταθείς αντάξιος για μία τέτοια εύνοια. Έχεις δικαίωμα να εφαρμόσεις όποιο πολίτευμα επιθυμείς, να κάνεις πόλεμο ή ειρήνη, η εξουσία σου εκτείνεται όσο πιάνει το μάτι. Χρησιμοποίησέ την με σύνεση, σαν τους σοφούς βασιλειάδες που δέσποζαν στα παραμύθια της γιαγιάς σου. Η ευτυχία του λαού σου εξαρτάται από τη φωτισμένη σου Δεσποτεία. Υπερασπίσου την τιμή και την ανεξαρτησία της χώρας, κάνε τους εχθρούς να σε φοβούνται και τους φίλους να σε σέβονται, οργάνωσε τη χώρα να παράγει, μοίρασε σωστά τους θησαυρούς, κυβέρνησε με δικαιοσύνη. Από τις επιλογές σου ως κυβερνήτη θα κριθεί η πορεία στο εξής, γι' αυτό μάθε ν' ακούς τι θέλει ο λαός σου. Μάθε να κυβερνάς τον κόσμο μέσα σου, και όλο το σύμπαν θα μπορείς να κυβερνήσεις. Η Εξουσία είναι ο τρομερότερος Δαίμονας που γέννησε ποτέ ο νους του ανθρώπου. Ωστόσο είναι απαραίτητος στον Αυτοκράτορα. Μάθε την υπέρτατη επίκληση κι αιχμαλώτισέ τον σε μπουκάλι. Χρησιμοποίησε τη δύναμή του χωρίς να δηλητηριαστείς από του φιδιού τη γλώσσα που κολακεύει το μεγαλείο σου. Εσύ θ' αποφασίσεις αν θέλεις όταν διαβαίνεις με τη χρυσή σου άμαξα στους δρόμους του βασιλείου, ο λαός να σε χειροκροτεί από αγάπη ή από κολακεία, να σε ζητωκραυγάζει ή με σφιγμένα δόντια να σιωπά. Σοφός Αυτοκράτορας είναι αυτός που χειρίζεται την επιείκια και την αυστηρότητα με φωτισμένο τρόπο". Με τα λόγια αυτά ο Αυτοκράτορας σου δίνει τη χρυσοποίκιλτη στολή του με τα σύμβολα της δύναμης. Αυτός φοράει έναν τρίχινο μανδύα κι αποσύρεται στο Ιερό του Απόλλωνα, πέρα στην Υπερβορεία. Τώρα είσαι εσύ ο Αυτοκράτορας...
Καλή μου Isi, σε παρακαλώ μη δημοσιεύσεις ακόμη την επόμενη κάρτα, έχω και κάτι άλλο να δημοσιεύσω νωρίτερα.
Ο Αυτοκράτορας περιμένει σαν άλλος Αμφιάραος να παραδώσει την εξουσία του και ν' αποσυρθεί στα ιερά του καθήκοντα. Άραγε θα τον ξαναδούμε στο δρόμο μας; Μόλις σταθείς μπροστά του σε ρωτά: "Ποιος είσαι και τι γυρεύεις;" Εσύ πρέπει ν' απαντήσεις: "Είμαι ΕΓΩ και γυρεύω το βασίλειό μου". "Αφού είσαι το ΕΓΩ, είσαι ο νέος Αυτοκράτορας", αποκρίνεται κατόπιν εκείνος. "Έλα μαζί μου να σου δείξω το λαό σου".
Με μια του κίνηση οι κήρυκες φυσούν τις φανφάρες και κρούουν τα τύμπανα. Τότε ο λαός καλείται να μετέχει στη στέψη του νέου Αυτοκράτορα. Όταν η πλατεία γεμίσει ασφυκτικά, ο παλιός Αυτοκράτορας οδηγεί το νέο, ντυμένο με χρυσή και πορφυρή χλαμύδα. "Ιδού Μεγαλειότατε ο λαός σου. Εδώ είναι άντρες και γυναίκες, πλούσιοι και φτωχοί, μορφωμένοι και αδαείς, πολιτισμένοι και βάρβαροι, άγιοι κι εγκληματίες, ενάρετοι και διεστραμμένοι, ηθικολόγοι και ακόλαστοι, ήρωες και δειλοί, θύματα και θύτες. Εδώ είναι όλες οι μορφές, όλες οι ποιότητες που μπορεί κανείς να βρει μέσα σε κάθε κοινωνία. Όταν ξεκίνησες νεαρέ μου Αυτοκράτορα το δρόμο, είχες ιδέες και ιδανικά, ήθελες ν' αλλάξεις τον κόσμο, έλεγες πως αν τον κυβερνούσες εσύ θά 'ταν καλύτερος. Ιδού λοιπόν η ευκαιρία που ευχήθηκες. Πάντα το Μέγα Χάος εκπληρώνει αυτό που θέλεις πάνω απ' όλα, ό,τι με θέρμη και ανάγκη ευχηθείς, όμως πρέπει να σταθείς αντάξιος για μία τέτοια εύνοια. Έχεις δικαίωμα να εφαρμόσεις όποιο πολίτευμα επιθυμείς, να κάνεις πόλεμο ή ειρήνη, η εξουσία σου εκτείνεται όσο πιάνει το μάτι. Χρησιμοποίησέ την με σύνεση, σαν τους σοφούς βασιλειάδες που δέσποζαν στα παραμύθια της γιαγιάς σου. Η ευτυχία του λαού σου εξαρτάται από τη φωτισμένη σου Δεσποτεία. Υπερασπίσου την τιμή και την ανεξαρτησία της χώρας, κάνε τους εχθρούς να σε φοβούνται και τους φίλους να σε σέβονται, οργάνωσε τη χώρα να παράγει, μοίρασε σωστά τους θησαυρούς, κυβέρνησε με δικαιοσύνη. Από τις επιλογές σου ως κυβερνήτη θα κριθεί η πορεία στο εξής, γι' αυτό μάθε ν' ακούς τι θέλει ο λαός σου. Μάθε να κυβερνάς τον κόσμο μέσα σου, και όλο το σύμπαν θα μπορείς να κυβερνήσεις. Η Εξουσία είναι ο τρομερότερος Δαίμονας που γέννησε ποτέ ο νους του ανθρώπου. Ωστόσο είναι απαραίτητος στον Αυτοκράτορα. Μάθε την υπέρτατη επίκληση κι αιχμαλώτισέ τον σε μπουκάλι. Χρησιμοποίησε τη δύναμή του χωρίς να δηλητηριαστείς από του φιδιού τη γλώσσα που κολακεύει το μεγαλείο σου. Εσύ θ' αποφασίσεις αν θέλεις όταν διαβαίνεις με τη χρυσή σου άμαξα στους δρόμους του βασιλείου, ο λαός να σε χειροκροτεί από αγάπη ή από κολακεία, να σε ζητωκραυγάζει ή με σφιγμένα δόντια να σιωπά. Σοφός Αυτοκράτορας είναι αυτός που χειρίζεται την επιείκια και την αυστηρότητα με φωτισμένο τρόπο". Με τα λόγια αυτά ο Αυτοκράτορας σου δίνει τη χρυσοποίκιλτη στολή του με τα σύμβολα της δύναμης. Αυτός φοράει έναν τρίχινο μανδύα κι αποσύρεται στο Ιερό του Απόλλωνα, πέρα στην Υπερβορεία. Τώρα είσαι εσύ ο Αυτοκράτορας...
Καλή μου Isi, σε παρακαλώ μη δημοσιεύσεις ακόμη την επόμενη κάρτα, έχω και κάτι άλλο να δημοσιεύσω νωρίτερα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.