Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
24-11-08
14:07
Ελπίζω να μην βγαίνω πολύ εκτός θέματος, αλλά με έφαγε η περιέργεια για το ποιά εννοείς ακριβώς.
Την εν λόγω είδηση μας την είχε δώσει ο πρόεδρος του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, ο οποίος τυγχάνει να είναι και καθηγητής στο μεταπτυχιακό μου. Δεν μας είπε τα ονόματα των ιδρυμάτων που ακόμη συγκαταλέγονται στη λίστα. Θέλω να πιστεύω πως το ΕΜΠ θα πρέπει να είναι ένα από αυτά...
Θα ήθελα όμως να σταθώ σε μια είδηση, η οποία ενώ κατατέθηκε στο παρόν θέμα από την Isiliel, πέρασε απαρατήρητη, μάλλον άδικα. Αυτό, επειδή θέτει κάποια δεδομένα που αλλάζουν τον προσανατολισμό της συζήτησης και αναιρούν τα όσα έχουν μέχρι τώρα ειπωθεί για το επίπεδο των ιδιωτικών ιδρυμάτων.
Θα θέσω λοιπόν ευθέως την ερώτηση: Θα εμπιστευόσασταν ένα ιδιωτικό κολέγιο το οποίο θα είχε ιδρυθεί από καθηγητές των ΑΕΙ και θα λειτουργούσε σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά δεδομένα; Είναι άραγε βιώσιμες τέτοιες προσπάθειες; Πιστεύετε πως το επίπεδο ενός τέτοιου κολεγίου θα ήταν εξίσου χαμηλό με αυτό των ήδη υπαρχόντων;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
24-11-08
13:47
Είναι πολύ απλό και ας κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις. Το δημόσιο όπως και να το κάνεις είναι για βόλεμα. Δε νομίζω να θέλει κάποιος να μπει στο δημόσιο για να κάνει καριέρα. Όταν λοιπόν ένα άτομο με τις δικές σου απόψεις περί "βολέματος" μου λέει ότι μου ταιριάζει γάντι το δημόσιο, τότε φυσικά και με ειρωνεύεται αφού ουσιαστικά μου λες ότι "τέτοιος που είσαι, το δημόσιο είναι ταμάμ για σένα". Το ότι χρησιμοποίησα πρώτο πρόσωπο πάντως, έχει να κάνει κυρίως με το να εκφράσω το πως σκέφτεται κάποιος που ΔΕΝ θέλει να εξισωθούν τα δημόσια με τα ιδιωτικά Παν/μια. Πες τώρα ότι δεν είχες αυτό στο μυαλό σου και ότι είχες κάθε καλή πρόθεση.
Ένας νέος που (για να επιμένει κάτι θα ξέρει και συνεπώς το δέχομαι) έχει επίπεδο γνώσης άνω του μετρίου, έχει βλέψεις για άνοδο και πρόοδο, με μεράκι και θέληση για το καλύτερο κλπ, είναι αυτό που χρειάζεται το δημόσιο για ν' αλλάξει προς το καλύτερο και να μη θεωρείται προσβλητικό το να θέλει κανείς να ενταχθεί σ' αυτό.
Δεν βλέπω πού βρίσκονται οι κακές προθέσεις, εκτός από το γεγονός ότι είναι δικές μου, άρα εκ προοιμίου κάτι το κακό θα πρέπει να έχουν. Αυτό το θέμα με την ειρωνεία έχει γίνει πλέον καραμέλα και το θεωρώ πια ως επιθετική τακτική από τη μεριά σου. Θα σε συμβούλευα να βρεις στιβαρότερα επιχειρήματα, πέραν της συνεχούς γκρίνιας, ώστε ο διάλογος να έχει επίπεδο, αντί να είναι επίπεδος.
Να ρωτησω εγω κατι αλλο...εχουμε την εντυπωση πως τα ηδη υπαρχοντα στη χωρα μας ανωτερα και ανωτατα εκπαιδευτικα ιδρυματα δεν ειναι ειναι αρκετα...?
Μηπως παρα εχουμε γεμισει πτυχιουχους και η αμοιρη Ελλαδα μας δεν μπορει να τους απορροφησει? Φανταστειτε να ειχαμε και αλλα ιδρυματα στη χωρα μας και δη και του εξωτερικου...Ενιγουει...επι του θεματος τωρα, αυτο που πιστευω ειναι οτι δεν μπορουμε να συγκρινουμε πανεπιστημια παγκοσμιως αναγνωρισμενα οπως το ΜΙΤ ή το Γιειλ , οταν για να εισελθεις ειναι τρομερα δυσκολο, ακομα και εαν εξαιρεσεις το οικονομικο θεμα, με παραρτηματα ξενων πανεπιστημιων/κολεγιων στην Ελλαδα...ειναι αστειο
Αρκετα πανεπιστημια εχουμε, αρκετους επιστημονες...ο πατερας μου υδραυλικο εψαχνε πριν μια εβδομαδα και ακομα τον περιμενει...
Εδώ η Νεράιδα θέτει ένα ζήτημα στο οποίο ήθελα κι εγώ ν' αναφερθώ. Πράγματι, στη δική μου γενιά, μόνο ένα 30% των αποφοίτων λυκείου περνούσε σε ΑΕΙ και ΤΕΙ συνολικά. Τότε φυσικά το επίπεδο των εισακτέων ήταν υψηλότερο και ο ανταγωνισμός στην αγορά εργασίας χαμηλότερος, άρα και οι πιθανότητες απορρόφησης ενός πτυχιούχου από τον ιδιωτικό ή το δημόσιο τομέα ήταν σημαντικά υψηλότερες. Ενώ λοιπόν πρώτη η δική μου γενιά αποφοίτων, οι οποίοι πήραμε το πτυχίο μας πριν το τέλος της δεκαετίας του '80 ή στις αρχές αυτής του '90 άρχισε ήδη ν' αντιμετωπίζει πρόβλημα ανεργίας, οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν επέλεξαν να γεμίσουν την Ελλάδα με αμφιβόλου ποιότητας ιδρύματα. Κάθε χωριό και ΤΕΙ, κάθε κωμόπολη και ΑΕΙ. Ο μόνος στόχος φαίνεται να ήταν το "βόλεμα" κάποιων ημετέρων ως καθηγητών και η οικονομική ανάπτυξη της επαρχίας, πράγμα απολύτως θεμιτό, όμως όχι και όταν στρέφεται εις βάρος της παιδείας. Έλλειψη οργάνωσης, υποδομών, αδυναμία αξιολόγησης κλπ, χαρακτήρισαν τα νεότευκτα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Ακόμη και τα "παλιά" ΑΕΙ και ΤΕΙ γέμισαν ασφυκτικά με κόσμο (το παράδειγμα που ανέφερε παραπάνω η Underwater περί της ατελείωτης ουράς στη φιλοσοφική είναι χαρακτηριστικό), ενώ οι χρηματοδοτήσεις δεν αυξήθηκαν αναλόγως, οι υποδομές δεν επαρκούν και τελικά οι πανεπιστημιακοί φτάνουν να ζητούν συνεχώς μείωση των εισακτέων, χωρίς φυσικά να εισακούονται.
Το αποτέλεσμα ήταν να φτάσουμε να συζητάμε αν πρέπει να περνάει στο πανεπιστήμιο κάποιος με βαθμό απολυτηρίου κάτω του 10 και μάλιστα κάτι τέτοιο να παρουσιάζεται ως "προοδευτική" θέση. Φυσικά, εξ αυτών των συνθηκών δημιουργήθηκε ένα φαινόμενο πληθωρισμού, όπου τελικά όλοι λίγο πολύ έχουν από ένα πτυχίο, το οποίο τους χρησιμεύει απλά για να εντάσσονται στην κατηγορία των "άνεργων ή υποαπασχολούμενων πτυχιούχων". Τώρα πια, δεν θα μείνει κανείς χωρίς πτυχίο. Ελπίζω όλοι να θυμόμαστε την περίπτωση των πτυχίων που κατέληξαν περιτύλιγμα για σουβλάκια.
Σήμερα, μόνο δύο ΑΕΙ μας συγκαταλέγονται μέσα στη λίστα των 500 καλύτερων στον κόσμο, με προοπτική μέσα στα επόμενα 10 χρόνια να μην υπάρχει πια κανένα στη σχετική λίστα.
Και μια σημερινή είδηση: Μόλις γύρισα από το ΑΠΘ, όπου άκουσα ότι ολόκληρο το πανεπιστήμιο δεν θα μπορέσει πιθανώς να ξαναδώσει μεταπτυχιακά, όπως και διδακτορικά, λόγω αδυναμίας των τμημάτων και των σχολών ν' αξιολογηθούν, ενώ οι σχετικές προθεσμίες έχουν ήδη εκπνεύσει. Σκεφτείτε το καλά αυτό και βγάλτε τα συμπεράσματά σας. Ακόμη κι αν τελικά "μπαλωθεί" η κατάσταση, το ότι έχει τεθεί τέτοιο ζήτημα για πρώτη φορά, είναι ενδεικτικό των συνθηκών που επικρατούν στη δημόσια εκπαίδευση...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
21-11-08
17:16
Αν θα πήγαινα σε ένα κολλέγιο...Όχι δα...Ήθελα να γίνω μηχανικός και αυτό θα γίνω...Όχι ένας απλός εργαζόμενος όπως όλοι εκείνοι που βγαίνουν από τα κολλέγια...
Θεωρίες αγαπητέ μου. Στη δουλειά μου έχουμε δύο χημικούς μηχανικούς από το ΑΠΘ. Απλοί εργαζόμενοι μουτζούρηδες είναι, εξειδικευμένοι βιομηχανικοί εργάτες με τον κατώτερο μισθό. Σιγά τα ωά δηλαδή. "Γιατί δεν φεύγεις να πας σε άλλη δουλειά ρε φίλε;" ρωτάω το συνάδελφο. "Πού να βρω άλλη τέτοια δουλειά, στην Ελλάδα η βιομηχανία είναι υπανάπτυχτη" απαντά αυτός. Καλό να κάνεις όνειρα, όχι όμως να ζεις και μέσα σε αυτά...
Δεν θα μου φαινόταν καθόλου απίθανο αν στον ιδιωτικό τομέα ένας απόφοιτος του έπαιρνε πολύ περισσότερα από κάποιον απόφοιτο του τμήματος μου (Πληροφορική ΟΠΑ). Αυτά που μαθαίνουν είναι πιο χρήσιμα.-
Οι O.P.A. ("shame on you γραμματείς και φαρισαίοι, you' re hypocrits") ήταν κι αυτόι από την ίδια σχολή; Έμαθαν ενδιαφέροντα πράγματα στ' αλήθεια...
1. Απ'οσο ξέρω και στροφάρω (λίγο δλδ) για τη δική μου τη σχολή δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο, αλλά και να υπήρχε , μετά το διάβασμα που έριξα και που ρίχνω για να μπω στο Ιατρικό του ΑΠΘ, σιγά και μην έφευγα... Πλας ουάν : Σε καμία περίπτωση δεν θα ήθελα να επιβαρύνω οικονομικά τους γονείς μου περεταίρω.
Υπάρχει το αντίστοιχο περίφημο Βουλγάρικο-Ρουμάνικο-Γιουγκοσλάβικο πανεπιστήμιο με τα μαθήματα να τα περνάει κανείς με μπαχτσίσι ή με δώρο (καφέ, λάδι κλπ), όπως είπε και ο George. Επειδή τυγχάνει να έχω προσωπική και μακρόχρονη εμπειρία επί του θέματος, η ασχετοσύνη των γιατρών που προέρχονται από τέτοια ιδρύματα, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, είναι πέραν κάθε ορίου φαντασίας. Ο θεός να μας φυλάει δηλαδή...
3.Άν όμως αύριο μεθαύριο ένας Αμερικάνος αποφασίσει να χτίσει ιδιωτικό πανεπιστήμιο με γνωστή και σεβαστή επωνυμία (π.χ. Yale ή όπως γράφεται) για δικηγόρτους ή κάτι αντίστοιχο για γιατρούς, σκεφτείτε τί χαμός θα γίνει από άτομα που καλώς ή κακώς δεν εισήχθησαν στα αντίστοιχα κρατικά. Αλλά αν ήσασταν ο ιδιωκτήτης του πανεπιστημίου θα θυσιάζατε άραγε το σεβαστό "όνομα" και τη "φήμη" του πανεπιστημίου σας, βάζοντας μέσα άτομα που δεν πληρούν κάποιες προϋποθέσεις;
Μακάρι να είχαμε τέτοιου επιπέδου ξένα ιδιωτικά πανεπιστήμια στην Ελλάδα. Όχι, δεν θα διακύβευε κανείς το όνομα ενός τέτοιου ιδρύματος, ώστε να "χαρίζει" πτυχία σε αστοιχείωτους. Το πρότυπο αυτών των ιδιωτικών πανεπιστημίων γιατί φαντάζει απρόσιτο για τα ελληνικά δεδομένα, μπορεί να μου το εξηγήσει κάποιος;
Ε καλά, τους περισσότερους στην Ελλάδα ακριβώς το δημόσιο τους ενδιαφέρει. Θα σου πήγαινε αγαπητέ μου, γάντι μάλιστα...(χωρίς καμμία διάθεση υποτίμησης του δημοσίου, προσφέρει ασφάλεια, σιγουριά και άνεση, σε αντίθεση με τον ιδιωτικό τομέα που προσφέρει μόνο σκληρό ανταγωνισμό).Πολύ απλά γιατί μόνο οι ιδιωτικές επιχειρήσεις φαίνεται να σε ενδιαφέρουν. Για πάρα πολύ κόσμο όμως υπάρχει και το δημόσιο. Δεν δέχομαι λοιπόν, σε όλα τα χρόνια της εκπαίδευσης μου να είμαι σωστός και να μου παίρνει τη δουλειά ένας μέτριος (στην καλύτερη περίπτωση) που εξισώθηκε με μένα μόνο και μόνο γιατί για 2-3 χρόνια της ζωής του έσκασε λεφτά σε ένα ιδιωτικό.
"Κι εγώ δεν δέχομαι να μου παίρνει τη θέση ένας μέτριος που με ξεπερνά τυπικά, μόνο και μόνο επειδή έσκασε ένα κάρο λεφτά σε φροντιστήρια και παπαγάλισε τις άχρηστες έως επιζήμιες γνώσεις του λυκείου, προκειμένου να περάσει σ' ένα πανεπιστήμιο, όπου όσοι μπαίνουν κάποτε μοιραία βγαίνουν με πτυχίο", θα μπορούσε να πει κι ένας απόφοιτος ιδιωτικού πανεπιστημίου ή κολεγίου.
Έχω γνωρίσει πολλούς μέτριους έως άσχετους απόφοιτους κρατικών πανεπιστημίων, για να μπορώ ν' ακούω αυτούς τους αφορισμούς, χωρίς να πέφτω απ' την καρέκλα μου γελώντας (Rofl).
Θεωρώ λογικό λοιπόν όσοι ενδιαφέρονται να εργαστούν στον ιδιωτικό τομέα, να μη νιώθουν να απειλούνται αφού εκεί ο εργοδότης ξεχωρίζει τα πτυχία. Απλό;
Καθόλου απλό. Η δουλειά που κάνω δεν έχει καμμία σχέση με το πτυχίο μου, ούτε καν με το μεταπτυχιακό μου. Έχω πάρει τη θέση από έναν χημικό μηχανικό κι η εργασία μου εκτιμάται ιδιαίτερα από τον εργοδότη μου. Δεν υπάρχουν θέσφατα στον ιδιωτικό τομέα, γι' αυτό σου λέω...δημόσιο και πάλι δημόσιο καλέ μου...
Υπάρχει κάποιο κολλέγιο (δε χρησιμοποιώ τον όρο ιδιωτικό επειδή στην Ελλάδα ακόμα δεν υπάρχουν ιδιωτικά πανεπιστήμια) που να έχει αποδείξει την αξία του στην Ελλάδα;;;
Που να είναι εφάμιλλο ή και ανώτερο από κάποιο δημόσιο πανεπιστημιακό ίδρυμα που διδάσκει κάτι περεμφερές;;;
Και εκτός των άλλων τα ιδιωτικά κολλέγια στην Ελλάδα ξεφύτρωσαν σαν μανιτάρια τα τελευταία 20 χρόνια νομίζω...Μην τα συγκρίνουμε με παγκοσμίου φήμης ιδιωτικά πανεπιστήμια που ιδρύθηκαν κοντά στο 1900...
Μήπως η γενικότερη νοοτροπία μας επί του θέματος φταίει που δεν έρχονται τέτοιου επιπέδου ξένα ιδρύματα να ανοίξουν παραρτήματα στη χώρα μας; Μήπως η αποθέωση καθετί του δημοσίου σ' αυτή τη χώρα δεν επιτρέπει την άνθιση υψηλού επιπέδου ιδιωτικών πρωτοβουλιών εδώ; (συνέχεια προβληματισμού που εξέθεσα παραπάνω)...
Σίγουρη δεν είμαι ούτε για το όνομα μου
Θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμβαδίσει η έννοια "κέρδος επιχείρησης"-εκπαίδευση/παιδεία.
Η έννοια "προσωπικό κέρδος" των καθηγητάδων του δημόσιου ΑΕΙ πώς συμβιβάζεται με την εκπαίδευση-παιδεία; Ξέρεις καλά ότι ένα από τα πλέον παθογενή στοιχεία των ελληνικών πανεπιστημίων είναι το ότι οι καθηγητές τα βλέπουν ως μέσα προώθησης των προσωπικών τους οικονομικών συμφερόντων. Με τα επιδοτούμενα προγράμματα γίνεται ένας χαμός. Τι είδους επιχείρημα είναι αυτό, δεν κατανοώ...
Εκτός αν όντως σε λένε αλλιώς και σε έχω μπερδέψει με κάποια άλλη, ή άλλο ίσως...
A και ένα μικρό κουτσομπολιό σχετικά με τον κρατικό έλεγχο σε αυτού του είδους τα μαγαζάκια/επιχειρήσεις!
Εκεί που δούλευα εγώ, ξέραμε ότι θα έχουμε έλεγχο αιφνιδιαστικό από το υπουργείο, πριν το μάθει ο επιθεωρητής που θα έκανε τον έλεγχο
Κι εμείς στη δουλειά ξέρουμε πότε θα έρθει ο έλεγχος και τα έχουμε όλα στην εντέλεια, δεν μου κάνει καμμία εντύπωση αυτό...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
19-11-08
23:58
Πολύς λόγος έγινε πριν από λίγα χρόνια για την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος και τη θεσμοθέτηση των μη κρατικών πανεπιστημίων. Καταλήψεις, χαμένα εξάμηνα, άρπα κόλα εξεταστικές. Η αναθεώρηση τελικώς δεν πέρασε.
Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα "Τα Νέα" σε σχετικό της θέμα, υπάρχει μια ολοένα αυξανόμενη τάση, νέοι που έχουν επιτύχει σε σχολές των κρατικών ΑΕΙ και ΤΕΙ, να εγκαταλείπουν τα δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα και να επιλέγουν να σπουδάσουν σε αντίστοιχο ή διαφορετικό τμήμα ιδιωτικού κολεγίου. Αυτό συμβαίνει ακόμη και σε περιπτώσεις σχολών "υψηλής ζήτησης", με υψηλές βάσεις εισαγωγής, οι οποίες εγκαταλείπονται, έναντι των κολεγίων, από φοιτητές που θα αναμενόταν να είναι πανευτυχείς για την εισαγωγή τους σε αυτές.
Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι τα πτυχία των ιδιωτικών κολεγίων δεν έχουν ακόμη αναγνωριστεί ως ισότιμα με αυτά των κρατικών ανώτερων κι ανώτατων ιδρυμάτων. Ωστόσο, η οδηγία της Ε.Ε. δεν αφήνει και πολλά περιθώρια. Έτσι, αναμένεται σε λίγα χρόνια ν' αναγνωριστεί η ισοτιμία μεταξύ των κολεγίων και των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, εισάγοντας έτσι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια από την πίσω πόρτα.
Οι φοιτητές όμως που επιλέγουν κάτι τέτοιο, έχουν σίγουρα τους λόγους τους. Οι κυριότεροι, τους οποίους επικαλούνται, είναι οι παρακάτω:
1) Καλύτερη ποιότητα σπουδών, εντατικό πρόγραμμα, φιλικοί και διαθέσιμοι καθηγητές, έλλειψη καταλήψεων, απεργιών και άλλων παρακωλύσεων της διδακτικής διαδικασίας.
2) Το κόστος φοίτησης σε δημόσιο πανεπιστήμιο της επαρχίας, είναι συγκρίσιμο με το κόστος φοίτησης σε ένα κολέγιο της πόλης τους. Η φοιτητική ζωή, φυσικά είναι πολύ καλύτερη.
3) Στα κολέγια διδάσκονται ειδικότητες που δεν υπάρχουν στα κρατικά ΑΕΙ και ΤΕΙ.
4) Τα δύο τελευταία χρόνια σπουδών γίνονται στην Αγγλία, σε φοιτητική εστία κόστους 300 ευρώ μηνιαίως.
5) Οι κρατικές σχολές στις οποίες επέτυχαν δεν ήταν η πρώτη τους επιλογή, αν και όπως είπαμε σημειώνονται διαρροές ακόμη κι από σχολές που αποτελούσαν την πρώτη επιλογή των επιτυχόντων.
6) Μέχρι να πάρουν το πτυχίο τους, το πιθανότερο είναι πως τα εργασιακά τους δικαιώματα θα έχουν ήδη αναγνωριστεί.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το γεγονός ότι ολοένα και περισσότεροι αλλοδαποί φοιτητές, από χώρες όπως η Τσεχία ή η Βουλγαρία, έρχονται να σπουδάσουν σε κολέγια της χώρας μας, αφού τα εδώ πτυχία, στις χώρες τους αναγνωρίζονται ως "πτυχία αγγλικών πανεπιστημίων".
-Θα αφήνατε τη σχολή σας για να γραφείτε σε ένα κολέγιο, παράρτημα αγγλικού πανεπιστημίου;
-Θεωρείτε ότι πράγματι η ποιότητα σπουδών και οι γνώσεις που παρέχονται από ένα τέτοιο κολέγιο, είναι εφάμιλλες ή και ανώτερες από αυτές των κρατικών πανεπιστημίων;
-Μήπως αισθάνεστε κορόιδα, εάν κάποιοι από εσάς συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις εναντίον της τροποποίησης του άρθρου 16;
ΥΓ: Δεν είναι τυχαίο που το θέμα το δημοσίευσα μεσάνυχτα παρά δύο...όπως τα πανεπιστήμιά μας!!!
Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα "Τα Νέα" σε σχετικό της θέμα, υπάρχει μια ολοένα αυξανόμενη τάση, νέοι που έχουν επιτύχει σε σχολές των κρατικών ΑΕΙ και ΤΕΙ, να εγκαταλείπουν τα δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα και να επιλέγουν να σπουδάσουν σε αντίστοιχο ή διαφορετικό τμήμα ιδιωτικού κολεγίου. Αυτό συμβαίνει ακόμη και σε περιπτώσεις σχολών "υψηλής ζήτησης", με υψηλές βάσεις εισαγωγής, οι οποίες εγκαταλείπονται, έναντι των κολεγίων, από φοιτητές που θα αναμενόταν να είναι πανευτυχείς για την εισαγωγή τους σε αυτές.
Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι τα πτυχία των ιδιωτικών κολεγίων δεν έχουν ακόμη αναγνωριστεί ως ισότιμα με αυτά των κρατικών ανώτερων κι ανώτατων ιδρυμάτων. Ωστόσο, η οδηγία της Ε.Ε. δεν αφήνει και πολλά περιθώρια. Έτσι, αναμένεται σε λίγα χρόνια ν' αναγνωριστεί η ισοτιμία μεταξύ των κολεγίων και των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, εισάγοντας έτσι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια από την πίσω πόρτα.
Οι φοιτητές όμως που επιλέγουν κάτι τέτοιο, έχουν σίγουρα τους λόγους τους. Οι κυριότεροι, τους οποίους επικαλούνται, είναι οι παρακάτω:
1) Καλύτερη ποιότητα σπουδών, εντατικό πρόγραμμα, φιλικοί και διαθέσιμοι καθηγητές, έλλειψη καταλήψεων, απεργιών και άλλων παρακωλύσεων της διδακτικής διαδικασίας.
2) Το κόστος φοίτησης σε δημόσιο πανεπιστήμιο της επαρχίας, είναι συγκρίσιμο με το κόστος φοίτησης σε ένα κολέγιο της πόλης τους. Η φοιτητική ζωή, φυσικά είναι πολύ καλύτερη.
3) Στα κολέγια διδάσκονται ειδικότητες που δεν υπάρχουν στα κρατικά ΑΕΙ και ΤΕΙ.
4) Τα δύο τελευταία χρόνια σπουδών γίνονται στην Αγγλία, σε φοιτητική εστία κόστους 300 ευρώ μηνιαίως.
5) Οι κρατικές σχολές στις οποίες επέτυχαν δεν ήταν η πρώτη τους επιλογή, αν και όπως είπαμε σημειώνονται διαρροές ακόμη κι από σχολές που αποτελούσαν την πρώτη επιλογή των επιτυχόντων.
6) Μέχρι να πάρουν το πτυχίο τους, το πιθανότερο είναι πως τα εργασιακά τους δικαιώματα θα έχουν ήδη αναγνωριστεί.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το γεγονός ότι ολοένα και περισσότεροι αλλοδαποί φοιτητές, από χώρες όπως η Τσεχία ή η Βουλγαρία, έρχονται να σπουδάσουν σε κολέγια της χώρας μας, αφού τα εδώ πτυχία, στις χώρες τους αναγνωρίζονται ως "πτυχία αγγλικών πανεπιστημίων".
-Θα αφήνατε τη σχολή σας για να γραφείτε σε ένα κολέγιο, παράρτημα αγγλικού πανεπιστημίου;
-Θεωρείτε ότι πράγματι η ποιότητα σπουδών και οι γνώσεις που παρέχονται από ένα τέτοιο κολέγιο, είναι εφάμιλλες ή και ανώτερες από αυτές των κρατικών πανεπιστημίων;
-Μήπως αισθάνεστε κορόιδα, εάν κάποιοι από εσάς συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις εναντίον της τροποποίησης του άρθρου 16;
ΥΓ: Δεν είναι τυχαίο που το θέμα το δημοσίευσα μεσάνυχτα παρά δύο...όπως τα πανεπιστήμιά μας!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.