22-11-08
14:04
δεν χρειαζομαι ψυχολογο δεν νιωθω συνεχεια ετσι απλα με πηρε το παραπονο απο χθες βραδυ, στεναχωρηθηκα πολυ !!..εχω και γω τις χαρες μου δεν ειμαι καταθλιπτικο ατομο απλα καμια φορα με περνει απο κατω γιατι νιωθω πως εχω πολλα να δωσω αλλα δεν εχω βρει ακομη τον ανθρωπο για να το κανω αυτο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
22-11-08
13:55
Νιωθω μοναξια απεραντη, εχω αναγκη να αγαπηθω και να αγαπησω να ξερω πως υπαρχει και νοιαζεται ενας ανθρωπος και για μενα τελος παντων. εχω να κανω σχεση 3 χρονια και δεν ειναι πως δεν το προσπαθω, το θελω οσο τιποτα να με κοιταζει καποιος στα ματια και να νιωθει για μενα αλλα δεν μπορω να το βρω, μεχρι τωρα μονο εχω πληγωθει, τα βραδυα περνω αγγαλια και ζουλαω πανω μου ενα αρκουδακι που εχω η το κραταω απο το ποδι για να μπορεσω να κοιμηθω. το ξερω μπορει να γελασετε καποιος με αυτα που γραφω αλλα ηθελα πολυ να τα πω γιατι νιωθω πως θα σκασω.
χθες βραδυ που βγηκα στα γεννεθλια μας φιλης ηταν ολοι ζευγαρια φιλιοντουσαν ηταν αγγαλια και ενιωσα πολυ μοναξια με πηρε τοσο απο κατω που ξυπνησα σημερα και κλαιω.
οι φιλοι μου λενε οτι φταιει οτι δεν μιλαω πολυ η οτι δεν πιστευω στον εαυτο μου γι αυτο δεν μπορω να βρω και γω καποιον αλλα ξερω πως δεν ειναι ετσι, η αληθεια ειναι πως προσπαθω και κουραστικα να ειμαι μονη, μου λειπουν απλα πραγματα δεν ζηταω τρελες απαιτησεις, ενα χαδι μου λειπει αληθινο μια ματια τρυφερη τετοια πραγματα, τοσο απλα αλλα που σε κανουν τοσο ευτιχυσμενο ..
δεν ξερω τι να κανω για να σπασει η γκαντεμια μου, δεν ειναι [πως δεν εχω φιλους εχω και φιλους κανω και το αθλημα μου καθημερινα, γενικα κανω πραγματα αλλα ο ανθρωπος που θα κοιταξει κ μενα με αγαπη που στο καλο βρισκεται??
χθες βραδυ που βγηκα στα γεννεθλια μας φιλης ηταν ολοι ζευγαρια φιλιοντουσαν ηταν αγγαλια και ενιωσα πολυ μοναξια με πηρε τοσο απο κατω που ξυπνησα σημερα και κλαιω.
οι φιλοι μου λενε οτι φταιει οτι δεν μιλαω πολυ η οτι δεν πιστευω στον εαυτο μου γι αυτο δεν μπορω να βρω και γω καποιον αλλα ξερω πως δεν ειναι ετσι, η αληθεια ειναι πως προσπαθω και κουραστικα να ειμαι μονη, μου λειπουν απλα πραγματα δεν ζηταω τρελες απαιτησεις, ενα χαδι μου λειπει αληθινο μια ματια τρυφερη τετοια πραγματα, τοσο απλα αλλα που σε κανουν τοσο ευτιχυσμενο ..
δεν ξερω τι να κανω για να σπασει η γκαντεμια μου, δεν ειναι [πως δεν εχω φιλους εχω και φιλους κανω και το αθλημα μου καθημερινα, γενικα κανω πραγματα αλλα ο ανθρωπος που θα κοιταξει κ μενα με αγαπη που στο καλο βρισκεται??
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.