Δεσμώτης
Περιβόητο μέλος
Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
22-12-08
01:12
Ενίοτε σκέφτομαι με ευχαρίστηση τη μελλοντική δυνατότητα μιας γεωγραφίας της συνείδησης του εαυτού μας σε άλλη διάσταση, τη διάσταση του θανάτου...
Δεν ξέρω αν θα χρειαστεί ο μελλοντικός ιστοριογράφος να'χει γυρίσει από τα πεθαμένα για να καταστεί δυνατό αυτό ή αν το Cern θα φωτίσει πτυχές νέων διαστάσεων που άλλοι ταυτίζουν με το simulation της αρχής του κόσμου και άλλοι με την εύρεση άλλων διαστάσεων, ίσως ακόμα και αυτής των νεκρών ή καλύτερα των μη ζώντων (για να μη το'χω τύψεις)...
Ίσως μια τέτοια χαρτογράφηση θα μπορούσε να αναχθεί σε θετική επιστήμη απέναντι στη συνείδηση της ψυχής μας...
Προς το παρόν βρισκόμαστε στην αρχή αυτής της δύσκολης τέχνης - τέχνη ακόμα, χημεία των αισθήσεων στο στάδιο, προς ώρας, της αλχημείας.
Ίσως η επιστημονική έρευνα του μέλλοντος ανακαλύψει ότι τα πάντα είναι διαστάσεις του ίδιου χώρου, ούτε υλικού αλλά ούτε και πνευματικού. Στη μία διάσταση θα ζούμε σώματα, στην άλλη θα ζούμε ψυχές. Και υπάρχουν ίσως άλλες διαστάσεις όπου ζούμε άλλα πράγματα, επίσης πραγματικά του εαυτού μας.
Ισως ανακαλύψουμε ότι αυτό που αποκαλούμε Θεό, και που βρίσκεται λίαν προφανώς σε ένα άλλο επίπεδο από αυτό της λογικής ή της χωροχρονικής πραγματικότητας, είναι κι αυτό ένας δικός μας τρόπος ύπαρξης, μια αίσθηση του εαυτού μας σε μια άλλη διάσταση του είναι (που ακόμα δεν φτάσαμε εκεί). Δεν μου φαίνεται αδύνατο.
Τα όνειρα θα είναι κι αυτά ίσως ή επίσης μια άλλη διάσταση στην οποία ζούμε, ή μια διασταύρωση δύο διαστάσεων. Όπως το σώμα ζει στο ύψος, στο πλάτος και στο μήκος, τα όνειρά μας, ποιος ξέρει άραγε, θα ζουν στο ιδεατό, στο εγώ και στο χώρο.
Στο χώρο λόγω της ορατής τους αναπαράστασης, στο ιδεατό λόγω μιας αναπαράστασης διαφορετικής από εκείνης της ύλης, στο εγώ λόγω της ξεχωριστής διάστασης ότι είναι δικά μας.
Το Εγώ του καθενός μας είναι ίσως μια θεϊκή διάσταση.
Όλα αυτά είναι πολύπλοκα, και όταν έρθει η ώρα τους ασφαλώς θα αποσαφηνιστούν.
Οι σημερινοί ονειροπόλοι είναι ίσως οι μεγάλοι πρόδρομοι της "τελικής" επιστήμης του μέλλοντος. Δεν πιστεύω, βεβαίως, σε μια τελική επιστήμη του μέλλοντος. Αλλά αυτό δεν μας αφορά εν προκειμένω.
Ενίοτε κάνω αυτού του είδους τη μεταφυσική, με την επιμελή και σεβαστική σχολαστικότητα αυτού που εργάζεται πραγματικά και κάνει επιστήμη. Το βασικό είναι να μην επαίρομαι πολύ γι'αυτό, δεδομένου ότι η έπαρση ζημειώνει την απόλυτη αμεροληψία της επιστημονικής ακρίβειας..
Δεν ξέρω αν θα χρειαστεί ο μελλοντικός ιστοριογράφος να'χει γυρίσει από τα πεθαμένα για να καταστεί δυνατό αυτό ή αν το Cern θα φωτίσει πτυχές νέων διαστάσεων που άλλοι ταυτίζουν με το simulation της αρχής του κόσμου και άλλοι με την εύρεση άλλων διαστάσεων, ίσως ακόμα και αυτής των νεκρών ή καλύτερα των μη ζώντων (για να μη το'χω τύψεις)...
Ίσως μια τέτοια χαρτογράφηση θα μπορούσε να αναχθεί σε θετική επιστήμη απέναντι στη συνείδηση της ψυχής μας...
Προς το παρόν βρισκόμαστε στην αρχή αυτής της δύσκολης τέχνης - τέχνη ακόμα, χημεία των αισθήσεων στο στάδιο, προς ώρας, της αλχημείας.
Ίσως η επιστημονική έρευνα του μέλλοντος ανακαλύψει ότι τα πάντα είναι διαστάσεις του ίδιου χώρου, ούτε υλικού αλλά ούτε και πνευματικού. Στη μία διάσταση θα ζούμε σώματα, στην άλλη θα ζούμε ψυχές. Και υπάρχουν ίσως άλλες διαστάσεις όπου ζούμε άλλα πράγματα, επίσης πραγματικά του εαυτού μας.
Ισως ανακαλύψουμε ότι αυτό που αποκαλούμε Θεό, και που βρίσκεται λίαν προφανώς σε ένα άλλο επίπεδο από αυτό της λογικής ή της χωροχρονικής πραγματικότητας, είναι κι αυτό ένας δικός μας τρόπος ύπαρξης, μια αίσθηση του εαυτού μας σε μια άλλη διάσταση του είναι (που ακόμα δεν φτάσαμε εκεί). Δεν μου φαίνεται αδύνατο.
Τα όνειρα θα είναι κι αυτά ίσως ή επίσης μια άλλη διάσταση στην οποία ζούμε, ή μια διασταύρωση δύο διαστάσεων. Όπως το σώμα ζει στο ύψος, στο πλάτος και στο μήκος, τα όνειρά μας, ποιος ξέρει άραγε, θα ζουν στο ιδεατό, στο εγώ και στο χώρο.
Στο χώρο λόγω της ορατής τους αναπαράστασης, στο ιδεατό λόγω μιας αναπαράστασης διαφορετικής από εκείνης της ύλης, στο εγώ λόγω της ξεχωριστής διάστασης ότι είναι δικά μας.
Το Εγώ του καθενός μας είναι ίσως μια θεϊκή διάσταση.
Όλα αυτά είναι πολύπλοκα, και όταν έρθει η ώρα τους ασφαλώς θα αποσαφηνιστούν.
Οι σημερινοί ονειροπόλοι είναι ίσως οι μεγάλοι πρόδρομοι της "τελικής" επιστήμης του μέλλοντος. Δεν πιστεύω, βεβαίως, σε μια τελική επιστήμη του μέλλοντος. Αλλά αυτό δεν μας αφορά εν προκειμένω.
Ενίοτε κάνω αυτού του είδους τη μεταφυσική, με την επιμελή και σεβαστική σχολαστικότητα αυτού που εργάζεται πραγματικά και κάνει επιστήμη. Το βασικό είναι να μην επαίρομαι πολύ γι'αυτό, δεδομένου ότι η έπαρση ζημειώνει την απόλυτη αμεροληψία της επιστημονικής ακρίβειας..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.