Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
18-12-08
18:44
Δεν έχω κάνει λάθος στο τόπικ, δεν ήθελα να το βάλω στην ποίηση, ήθελα να το παραθέσω εδώ, γιατί θεωρώ ότι εξηγεί πανέμορφα γιατί είναι δικαιολογημένα τα επεισόδια των τελευταίων ημερών και πώς φτάσαμε ως εδώ:
Σώπα, μη μιλάς!
του Αζίζ Νεσίν
Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή
κόψ' τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή είναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί
έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα,
μου λέγανε: "σώπα".
Στο σχολείο μου κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε :"εσένα τι σε νοιάζει ; Σώπα!".
Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
"κοίτα μην πεις τίποτα, σσσσ....σώπα!".
Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα είκοσί μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου
η σιωπή του μικρού.
Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
"Τι σε νοιάζει εσένα;", μου λέγανε,
"θα βρεις το μπελά σου, σώπα".
Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
"Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, σώπα".
Παντρεύτηκα, έκανα παιδιά,
η γυναίκα μου ήταν τίμια κι εργατική
και ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή, που της έλεγε "Σώπα".
Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε :
"Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα".
Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γείτονες μας ένωνε, όμως, το Σώπα.
Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος, σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα".
και μαζευτήκαμε πολλοί
μια πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη, αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά, φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ εύκολα, μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το "Σώπα".
Μάθε το στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσα σου
και κάν' την να σωπάσει.
Κόψ' την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο, από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου
και θα γλιτώσεις από το βραχνά να μιλάς χωρίς να μιλάς
να λες "έχετε δίκιο, είμαι σαν κι εσάς".
Αχ! Πόσο θα 'θελα να μιλήσω ο κερατάς.
Και δεν θα μιλάς,
θα γίνεις φαφλατάς,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς .
Κόψε τη γλώσσα σου, κόψ' την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμήσεις.
Κόψε τη γλώσσα σου.
Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσα μου,
γιατί νομίζω πως θα 'ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο,
με έναν ψίθυρο, με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λέει:
ΜΙΛΑ!....
Σώπα, μη μιλάς!
του Αζίζ Νεσίν
Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή
κόψ' τη φωνή σου
σώπασε επιτέλους
κι αν ο λόγος είναι αργυρός
η σιωπή είναι χρυσός.
Τα πρώτα λόγια που άκουσα από παιδί
έκλαιγα, γέλαγα, έπαιζα,
μου λέγανε: "σώπα".
Στο σχολείο μου κρύψαν την αλήθεια τη μισή,
μου λέγανε :"εσένα τι σε νοιάζει ; Σώπα!".
Με φιλούσε το πρώτο κορίτσι που ερωτεύτηκα και μου λέγανε:
"κοίτα μην πεις τίποτα, σσσσ....σώπα!".
Κόψε τη φωνή σου και μη μιλάς, σώπαινε.
Και αυτό βάσταξε μέχρι τα είκοσί μου χρόνια.
Ο λόγος του μεγάλου
η σιωπή του μικρού.
Έβλεπα αίματα στο πεζοδρόμιο,
"Τι σε νοιάζει εσένα;", μου λέγανε,
"θα βρεις το μπελά σου, σώπα".
Αργότερα φωνάζανε οι προϊστάμενοι
"Μη χώνεις τη μύτη σου παντού,
κάνε πως δεν καταλαβαίνεις, σώπα".
Παντρεύτηκα, έκανα παιδιά,
η γυναίκα μου ήταν τίμια κι εργατική
και ήξερε να σωπαίνει.
Είχε μάνα συνετή, που της έλεγε "Σώπα".
Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε :
"Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα. Σώπα".
Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γείτονες μας ένωνε, όμως, το Σώπα.
Σώπα ο ένας, σώπα ο άλλος, σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα".
και μαζευτήκαμε πολλοί
μια πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη, αλλά μουγκή!
Πετύχαμε πολλά, φτάσαμε ψηλά, μας δώσανε παράσημα,
τα πάντα κι όλα πολύ εύκολα, μόνο με το Σώπα.
Μεγάλη τέχνη αυτό το "Σώπα".
Μάθε το στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσα σου
και κάν' την να σωπάσει.
Κόψ' την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο, από τη στιγμή που δεν το μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες, τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου
και θα γλιτώσεις από το βραχνά να μιλάς χωρίς να μιλάς
να λες "έχετε δίκιο, είμαι σαν κι εσάς".
Αχ! Πόσο θα 'θελα να μιλήσω ο κερατάς.
Και δεν θα μιλάς,
θα γίνεις φαφλατάς,
θα σαλιαρίζεις αντί να μιλάς .
Κόψε τη γλώσσα σου, κόψ' την αμέσως.
Δεν έχεις περιθώρια.
Γίνε μουγκός.
Αφού δε θα μιλήσεις, καλύτερα να το τολμήσεις.
Κόψε τη γλώσσα σου.
Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσα μου,
γιατί νομίζω πως θα 'ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο,
με έναν ψίθυρο, με ένα τραύλισμα, με μια κραυγή που θα μου λέει:
ΜΙΛΑ!....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
17-12-08
02:56
Δλδ οι κακοι μπατσοι ευθυνονται για την εκπαιδευση τους ;
Δηλαδή ένας κακός χειρούργος δεν ευθύνεται αν δεν έχει εκπαιδευτεί σωστά και πραγματοποιεί χειρουργικές επεμβάσεις; Αυτός κρατάει νυστέρι, ο αστυνομικός κρατάει πιστόλι. Βλέπεις εσύ μεγάλη διαφορά; Δε πρέπει κάθε επαγγελματίας να είναι υπεύθυνος για την ποιότητα της εργασίας του;
Το παραδέχεται και ο άνθρωπος των ΜΑΤ στη συνέντευξή του:
Γι' αυτούς τους κακούς μπάτσους μιλάω κι εγώ!Αυτό υπάρχει στην Αστυνομία. Όταν έχεις ένα όπλο και κινείσαι μέσα στο πλήθος, νιώθεις διαφορετικά. Σου παρέχει ασφάλεια, τονώνει τον εγωισμό σου. Γιʼ αυτό λέμε ότι οι Αστυνομικοί πρέπει να είμαστε επαγγελματίες.
Θεωρεις οτι ειναι σοφο να το λες αυτο, οταν δε γνωριζεις καθολου τον εν λογο αστυνομικο, και οταν τελικά φαινεται να πηγαινουμε προς φονο εξ αμελειας ;
Μα δεν χρειάζεται να τον γνωρίζω. Τα υπομνήματά και οι μετέπειτα πράξεις του, μιλούν από μόνα τους. Αν είχε όντως διαπράξει φόνο εξ' αμελείας, πρώτος αυτός θα έπρεπε να ζητά συγγνώμη όπως θα έκανε οποιοσδήποτε σκότωνε ένα παιδί κατά λάθος. Αντίθετα αυτός δεν έστειλε καν τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια του θύματος· αυτός ο οικογενειάρχης! Για το ποιοι είμαστε μιλούν οι πράξεις μας και καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
16-12-08
02:10
Αθώοι και οι «δολοφόνοι» του 4χρονου Παναγιώτη
Είπατε τίποτα για δικαιοσύνη και δικαιολογημένα επεισόδια;
Αθώοι οι υπάλληλοι της Εθνικής Τράπεζας στη Μυτιλήνη για το θάνατο του μικρού Παναγιώτη Βασιλέλλη. Μιλά στο TVXS o δημοσιογράφος που είχε ανοίξει τον λογαριασμό για να σωθεί το παιδί, και τον οποίο μπλόκαρε η τράπεζα με αστείες δικαιολογίες.
Το Συμβούλιο Εφετών Αιγαίου με βούλευμά του απάλλαξε από τις κατηγορίες τέσσερα υψηλόβαθμα στελέχη της Εθνικής Τράπεζας στη Μυτιλήνη και έναν γιατρό, οι οποίοι είχαν παραπεμφθεί σε δίκη με την κατηγορία της θανατηφόρας εκθέσεως ανηλίκου και στην ουσία αποφάνθηκε πως για το θάνατο του παιδιού δεν φταίει κανείς.
Η Εθνική τράπεζα είχε στερήσει πριν 7 χρόνια από τον μικρό Παναγιώτη που έπασχε από λευχαιμία τη δυνατότητα να ταξιδέψει στο εξωτερικό για να θεραπευτεί παρά το γεγονός ότι στον λογαριασμό που είχε ανοιχτεί τότε είχαν συνδράμει από το υστέρημά τους χιλιάδες πολίτες από τη Μυτιλήνη και όλη την Ελλάδα. Η Εθνική Τράπεζα αρνήθηκε να δώσει τα χρήματα στην οικογένεια "πατώντας" σε τυπικότητες ως προς τη μορφή του λογαριασμού.
Στο TVXS μίλησε ο άνθρωπος που είχε ανοίξει τον επίμαχο λογαριασμό. Ο Μανώλης Γιανακέλλος, δημοσιογράφος και ιδιοκτήτης του τηλεοπτικού σταθμού TVM μας τόνισε πως η απόφαση του Συμβουλίου Εφετών αποτελεί προσβολή στη μνήμη του μικρού παιδιού, πως αισθάνεται δεύτερη φορά πικραμένος γιατί δεν κατάφεραν τόσοι πολλοί άνθρωποι να σώσουν ένα παιδί, αλλά ούτε και να καταδικαστεί έμπρακτα η τακτική και τα κόλπα των τραπεζών.
«Ήταν απαίτηση των πολιτών που επικοινωνούσαν με το κανάλι μας να ανοίξει ο λογαριασμός και αυτό έπραξα. Ήταν συγκινητική η ανταπόκριση του κόσμου όχι μόνο από το νησί αλλά από ολόκληρη την Ελλάδα. Δεν ξέρω τι να πω σε αυτούς τους ανθρώπους. Μετά την απόφαση του Συμβουλίου Εφετών αισθάνομαι διπλά πικραμένος. Απ ό,τι φαίνεται δε φταίει κανείς για το θάνατο του παιδιού. Δε δόθηκαν τα λεφτά ούτε για την κατασκευή ενός κέντρου για τις νεοπλασματικές ασθένειες στο χωριό του παιδιού. Είναι ντροπή».
Η οικογένεια είχε προσφύγει στη Δικαιοσύνη ζητώντας να τους αποδοθεί το ποσό που είχε συγκεντρωθεί (130 εκατομμύρια δρχ), με τη δέσμευση τα λεφτά να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία Ιδρύματος στο Δήμο Γέρας και στη συνέχεια να κατασκευαστεί ένα Πολύκεντρο Υγείας στη μνήμη του παιδιού. Σύμφωνα με την οικογένεια, το Πολύκεντρο θα έχει ως αντικείμενο την οργάνωση και εμπλουτισμό, σε συνεργασία με τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, της δεξαμενής δοτών μυελού των οστών.
Οι γονείς του Παναγιώτη εξέδωσαν ανακοίνωση στην οποία παραλληλίζουν το θάνατο του παιδιού τους με τη δολοφονία του μικρού μαθητή στα Εξάρχεια πριν από μία εβδομάδα. Η ανακοίνωση αυτή καταλήγει υπογραμμίζοντας ότι: «Δυο είναι οι δολοφονίες». Ο Παναγιώτης Βασιλέλλης έφυγε από τη ζωή στις 4 Μαρτίου του 2000 σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών.
tvxs
Είπατε τίποτα για δικαιοσύνη και δικαιολογημένα επεισόδια;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.