Άλλα μηνύματα του μέλους miskin σε αυτό το thread

- Τί σκέφτεσαι ;
- Θέλεις στʼαλήθεια νά σού πώ ;
-Φοβάμαι λίγο...

Μήπως τελικά ελπίζεις νά σέ ξεχάσω; Νά πάρω έτσι από τίς πλάτες σου
τό βάρος τής σκέψης μου;Μήπως ελπίζεις νά σέ ξεχάσουν όλοι;
Νά καταθέσεις έτσι τίς αλλόφερτες ελπίδες στεφάνι στό βωμό τού χτές...Νʼαπαλλαγείς,νά ελαφρύνεις...Νά μείνεις γυμνή κι αιθέρια,έτοιμη γιά την ιεροτελεστία τής εξιλέωσης...Νά βυθιστείς στό βάλτο όπως ο Αχιλλέας
στή φωτιά καί νά βγείς άτρωτη κι ανέγγιχτη...ξαναγεννημένη...
Ο απέναντι τοίχος έγινε οθόνη,κι εκεί σέ βλέπω νά κυματίζεις ακολου-
θώντας μιά διαδικασία παλλιροιακή,παρασυρμένη από τήν έλξη τής Σελήνης,καί νʼαφήνεσαι στό μουσικό χάδι τής νύχτας...

Iʼll meet you on the islands Θά σέ συναντήσω στά νησιά
that rise from the sea of sighs που ξεπροβάλλουν απο τή
θάλασσα τών στεναγμών
Θά σέ συναντήσω σέ νησιά
Iʼll meet you on the islands από κοραλλένια δάκρυα καί
of coral tears and crystal cries κρυστάλλινες μικρές κραυγές...
While your glance is loping round Κι όπως καλπάζει τό βλέμμα σου
chasing butterflies ολόγυρα κυνηγώντας πεταλούδες
the Crimson rose of passion τό πάθος, βαθυκόκκινο
τριαντάφυλλο
βλασταίνει μέσʼτά μάτια σου
is growing in your eyes
Crimson the rays that shine βαθυκόκκινες οι αχτίδες που
on your matted hair λάμπουν στά μπερδεμένα σου
bring up a furtive smile μαλλιά
you could never help ανασύρουν ενα φευγαλέο χαμό-
γελο που δέν μπορείς
νʼαποφύγεις
and when the night comes κι όταν έρχεται η νύχτα
and gives the sun a rest νά ξεκουράσει τόν ήλιο
gentle darkness is your only dress τό ευγενικό σκοτάδι
Freedom will get you soon είναι τό μοναδικό σου φόρεμα
just croon the magic tune... Η ελευθερία είναι κοντά
αρκεί νά βρείς τό μαγικό σκοπό



Τό άγγιγμα τής μουσικής...
νότες που στροβιλίζονται σʼένα ρυθμό που σέ καθηλώνει...
χιλιάδες ηλεκτρικές εκκενώσεις λαξεύουν τή σπηλιά τού μυαλού σου...
Ο απόηχος ενός στοιχειωμένου σούρουπου...κάποια μυστηριακή αμμουδιά...
Ατμόσφαιρα που αναπαύει τίς απελπισμένες κραυγές
αυτών που βρίσκονται “on the other side”...ξεχειλίζει μιά ερωτική αγωνία...η αμφιβολία στό πρόσωπο τού συντρόφου...η δοκιμασία τής εκλογής...νικήσαμε με τήν ψυχή στά δόντια...
Μέσα από τή γοητεία τής προχειρότητας ξεπροβάλλει
μιά κουτσουρεμένη ψυχεδέλεια...κι ο σχεδιασμένος χωρισμός
έγινε γιορταστική λιτανεία... -γεννήθηκε η αναβολή!..
Μιά παραμελημένη φαντασία μάς περιμένει νʼαπογειωθούμε...
Η απαλή ομίχλη τού απροσδόκητου κάνει πια τήν τελική απόπειρα μέσα
από μιά πυρακτωμένη παράκληση...
αναμονή τής κραυγής που θά παραλύσει κάθε αντίσταση...”Letʼs Ride!”

Σκέψη...λαβύρινθοι τών συλλογισμών,στό άπειρο σκοτάδι τού μυστικού
Σύμπαντος...Στούς υπόγειους διαδρόμους τής αχαλίνωτης φαντασίας,δισε-
κατομύρια στοές,μονοπάτια,διακλαδώσεις...!
Από κάθε εκατομυριοστόύλης,αναβλύζει τό παχύρευστο υγρό τής αντι-
φατικής γνώσης...
-Μʼενοχλεί που καταλαβαίνεις τί σκέφτομαι...μέ κάνει καί αισθάνομαι
άβολα...
Ηρέμησε,μήν ανησυχείς,απλά λαδώνω τήν πανοπλία σου γιά νά μπορείς
νά κινείσαι πιό άνετα...Δέν είμαι εγώ ο σιδεράς που σέ δένει καί σέ λύνει...
Αλλωστε μού φτάνει η χαραμάδα τού προσωπείου γιά νά περάσω...

“in front of a presence,so many plays to play...”
Ολες οι νύχτες δέν είναι ίδιες...Αλλες ειναι υγρές όπως τά μαύρα μάτια
καί άλλες στεγνές καί λογοτεχνικές,κλέβοντας διαλόγους καί στιγμιότυπα μέ μιά “δημοσιογραφική αδιακρισία”...
Ετσι, γιά παράδειγμα,μαθαίνεις γιά τίς νυχτερινές βόλτες τού μικρού
Γιάννη στόν κήπο-υπνοβατική αδεία-καί γιά τά λόγια που ξεφεύγουν από
τόν ύπνο,δραπετεύοντας από αυτά τά γλυκά όνειρα που βλέπουν τά κορίτσια...
Α! κι οι εφιάλτες...όχι τίποτα τρομερό καί φρικτό...απαλοί φόβοι μόνο και μικρές συναισθηματικές “δυσαναλογίες”... Τά αστεία τού επόμενου πρωινού γιά τούς τυχερούς που βρέθηκαν μπροστά στήν ομολογία...
Ομως ο νούς έχει δυνατά φίλτρα! Αφήνει νά βγαίνουν μόνο τά ανώδυνα. Κι ο ύπνος είναι μεγάλος απατεώνας! Δέν ξεγελιέται τόσο εύκολα... Ο ύπνος ξέρει...Κι αυτός που ξέρει ποτέ δέν είναι τόσο αφελής...Ολα τά πραγματικά απόρρητα φυλλάσονται στήν σιωπηλή πλευρά...
Η συνομωσία τής σιωπής...Αγνωστοι κανόνες μάς όρισαν φύλακες τού
αιώνιου μυστικού...Δέν πρέπει νά μάς ξεφύγει ούτε λέξη...Στήν κρυφή κοιλάδα,μοναχοί καί σιωπηλοί σάν δέντρα...Δέν πρέπει νά μάς ξεφύγει
ουτε λέξη...Μιά λέξη καί όλα γκρεμίζονται...
Νοιώθω τό άγγιγμα τού κροταλία πολύ κοντά μου,καί προσπαθώ νά
θυμάμαι οτι όλα τά φιδάκια είναι εξημερώσιμα...
Νύχτες διαίτης,ή λαίμαργες νύχτες,ρυθμίζουμε τήν όρεξη μας αναλόγως...
Κι εγώ επίορκος βασανιστής,μπουκαδόρος καί λωποδύτης...κλέβω στιγμές,εκφράσεις,αδέσποτα βλέμματα...καί συνεχίζω τήν ιστορία μου,
ψάχνοντας κοινά σημεία στή βουβαμάρα...Πολύ σύντομα θά γίνω καί προ-
δότης,έτσι γιά νά παραπλανήσω τόν έρωτα...
Χρησιμοποιώ τά επίκτητα γιά νά αναιρέσω τά έμφυτα...

βlue and brown,todayʼs banner!
Foreign tongue for unknown Realms...

Τά ρούχα ορίζουν τήν καθημερινή μας επικράτεια.Κάθε μέρα γεννιέται
κι ένα βασίλειο.Κάθε μέρα συντάσσεται καί ένας καταστατικός χάρτης που
περιγράφει τά δικαιώματα καί οριοθετεί τό ζωτικό μας χώρο.
Ανάλογα μέ τή διάθεση καί τά συναισθήματα που έχουμε πρόχειρα.
Ορίζεται η γλώσσα,τό αλφάβητο...οι λέξεις που επιτρέπονται καί οι
συνεναίσεις που αναλίσκονται στό όνομα τής ομαλής διαδοχής.
Ετσι περνάνε οι ώρες καί αλλάζουν οι συσχετισμοί...
Η απουσία γίνεται ανακούφιση γιά λίγο...οι άστοχες παρουσίες
ξεκουράζουν τά μάτια κι ελαφρώνουν τό βλέμμα...

«Παρατήρησε τά δάκτυλά τους καθώς χαράζουν τό χώρο...
Καυτά αποτυπώματα,χειρονομίες καί καμώματα...»
Ας μπορούσε η δεύτερη φορά νά είναι τό ίδιο μαγική...
Ας μπορούσε η γνώση νά κλείσει γιά άλλη μιά φορά τά μάτια...
Αφησε τήν αφέλεια νά φυγαδεύσει μιά ελπίδα,άφησε τήν ελπίδα νά
ψιθυρίσει μιά υπόσχεση,καί μετά άφησέ τη νά φύγει...
Ενα τραγούδι,μιά παραχώρηση...Ετσι εκτίω τή ποινή μου!Ετσι ξεγελάω τη μοναξιά!Μέ ασπίδα τήν ανταπόδωση,δέν μένουν χρέη καί υπόλοιπα,μόνο η στιγμή καί η απόδειξη.Μιά προμελετημένη αναχώρηση...
Μικρή συνωμοσία!Μάς βλέπουν,μάς ακούνε...Τό νά φυλάγεσαι χωρίς
αιτία σημαίνει οτι μέ βάζεις νά ψάχνω.Μού ορίζεις μιά αναβολή καί ένα
αίνιγμα χωρίς νά είμαι σίγουρος οτι θέλεις νά βρώ τή λύση...
Ισορροπία καί ακροβασίες ανάμεσα στήν οικειότητα κάι τόν ερωτισμό.
Αναπαύομαι στίς ευεργεσίες τής όρασης,καταγράφω κινήσεις καί αντιδράσεις,αφήνομαι στό θράσος τής παρατήρησης,προσέχω νά μήν υπερβώ τά όρια της ενόχλησης,καί περιμένω!

Κεντώ τίς νύχτες...Λόγια επιμελημένα καί περίτεχνα,
γιά τό κυνήγι τής αλεπούς!
Μέ λέξεις δυσεύρετες πλέκω φράσεις δύσλυτες κι έτσι πισθάγκωνα
δένω τά πάθη...
Φράσεις μέ ανώτατη παιδεία,εκπαιδευμένα λαγωνικά λιγνά καί όμορφα
καί ευέλικτα...
Καί η αύρα τής σιωπής χαιδεύει αδιάντροπα τό ξίφος τού Αλέξανδρου,
μέ γελάκια γόρδια,περιπαιχτικά,μέ τή συγκατάβαση τού μπάτσου στόν
υπόδικο καί τού κλητήρα τό σέβας,καί τού ύπνου τή στερνή κατάφαση...
Φθοροποιά,απατηλά καί ύπουλα ξεγελάσματα τής αυπνίας!

Τρέφομαι μέ τά δάκρυα I live on tears
που κυλάνε από τά μάτια rolling from the eyes
μιάς αποχαιρετιστήριας νύχτας of a farewell night
μίας καί μοναδικής... the one and only...
Οταν αμείλικτοι κώδικες when playful codes
ξεδιπλώνουν ερωτικά μονοπάτια unfold erotic paths
πάνω στό ζεστό κορμί κάποιου ξένου... on a warm strangerʼs body

Είμαι ο Ξένος... I am the stranger
Μού χρωστάς μόνο and you owe me
τά πρωινά σου δάκρυα... just the tears of the morning
Είμαι “ευκαιρία”... I am a bargain
Σού δίνω έναν έρωτα ακριβό I love you dearly
καί τήν ελευθερία σου άθικτη... you get your freedom back
so cheaply
Ανταλλάσσω
κάθε μέρα ταξιδιού I trade every travelling day
γιά μιά παθιασμένη γυμνή προσευχή for a naked passioned pray
σʼένα κοριτσίστικο γλυκό κήπο in a little girlʼs sweet garden
βαθειά μέσα στόν γυναικείο παράδεισο... far inside the ladies Eden...

Είμαι ο ξένος... I am the stranger
πάντα τόσο χρήσιμος... always so useful
νά σού δείχνω φωτογραφίες showing pictures
από τό πιθανό σου μέλλον... of your probable future
Ελα τώρα μωρό μου... Come on now baby
ξέχνα τό σίγουρο παρελθόν, forget your certain
past
Ελα βάλε τά δυνατά σου... Come on and do your
best
Ελα,η νύχτα περνάει γρήγορα... Come on the night runs
fast

Κρυφό χαμόγελο πληρότητας καθρεπτίζεται μυστικά στόν ορίζοντα.
Χωρίς αντίπαλο,χωρίς αποδέκτη.Αόρατα βλέμματα τό καμαρώνουν,
φανταστικό ακροατήριο...συγκαταβατικό,ευλύγιστο,εύπλαστο καί στή
...σωστή απόσταση..!
Τό πρόσωπό σου γεμάτο κρυψώνες.Χάρτης γιά τό κυνήγι τού θησαυρού...
Κρυφά σκιρτήματα,σημάδια τών καιρών-παιγνίδια τών θεών!
Υπό τήν σκέπη τού «πρώτου τη τάξει»,συμμαχίες μέ τούς κεραυνούς
συνομιλίες μέ τίς καταιγίδες...
Βορά στή βία τής συνάντησης..
στού λόγου τά δαγκώματα...ζωντανεύεις χείμμαρους,ζωγραφίζεις μονοπάτια
στού χρόνου τά ναρκοπέδια...


and here I stand inventing names
for the unknown pretty face
primitive talk just moves and cries
I need perfect allibies..!
The time I spent explaining the night
borns crazy creatures in my mind...
and hereʼs again that strange feeling
kisses falling from the ceiling
kisses in the darkest red
kisses all around my bed...!