kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
12-01-09
23:28
Τι θα κάνατε εάν βλέπατε έναν άγνωστο, γονιό, να συμπεριφέρεται πολύ αυστηρά έως και βάναυσα στο παιδί του;
Ήμαστε τις προάλλες σε ένα εμπορικό κέντρο για φαγητό. Κοντά στο τραπέζι μας στεκόταν μία παρέα: ένα ζευγάρι με τα δύο παιδιά του, ηλικίας 4 το κορίτσι και 7 το αγόρι, και μία άλλη γυναίκα με ένα κοριτσάκι 3-4.
Ο γιος ήταν μάλλον άτακτος, κάτι που δεν είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια, αλλά είδαμε τον πατέρα να τραβάει το παιδί αγριεμένος. Πρώτα το πήγε σχεδόν σηκωτό μέχρι την άκρη, ο ίδιος ήταν εμφανός εξοργισμένος, το αγόρι έκλαιγε βουβά. Κάτι του είπε. Μετά γύρισαν, αλλά ο πατέρας δεν ήταν ικανοποιημένος και πήρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου από την τσάντα, το αγόρι από το μανίκι, και κατευθύνθηκαν προς το parking. Λίγο αργότερα είδαμε τις κυρίες με τα κορίτσια να τρωνε μόνες.
Το πρόβλημα είναι ότι προσωπικά μού είχε σφιχτεί το στομάχι, βλέποντας αυτή τη συμπεριφορά. Δεν είδα το αγόρι να κάνει κάτι τόσο κακό, και τους παρακολουθούσαμε επί ώρα... Κυρίως: δεν είδα τον πατέρα να προσπαθεί να του εξηγήσει.
Όσοι ήταν εκεί γύρω είχαν γυρίσει το κεφάλι ξαφνιασμένοι, κοιτάζονταν απορημένοι, τα φλιτζάνια και τα πηρούνια τους είχαν μείνει μετέωρα. Όλοι...
Το αγόρι έκλαιγε σιωπηλά, με μία έκφραση δυστυχίας, προσπαθούσε μόνο να κρατήσει αντίσταση, για να μην το πάει ο μπαμπάς του... όπου το πήγε. Αλλά αυτός επέμενε, τον γράπωνε βίαια από το μπράτσο, άλλαζε στάση και τον σήκωνε από τη μασχάλη, σταματούσαν, πήγαινε από πίσω του και τον έσπρωχνε...
Τι θα κάνατε; Τι θα έπρεπε να μπορεί να κάνει κανείς;
Τι συμβαίνει όταν ξένοι άνθρωποι γίνονται μάρτυρες τέτοιας -μάλλον- βίας;
Ουφ Γιδάκι μου, κατα πάσα πιθανότητα θα έκανα αυτό που έκανες κι εσύ- θα παρακολουθούσα τη σκηνή βουβή, εμβρόντητη, ανίκανη να αντιδράσω... Εδώ πας σε κάποιον που τον ξέρεις, και του λές ότι ίσως δεν έκανε καλά που φώναξε στο παιδί του μπροστά σε άλλους και ότι θα ήταν καλύτερα να το έπαιρνε κάπου παράμερα και να του εξηγούσε ήρεμα και με σαφήνεια ότι αυτό που έκανε ήταν κακό και ότι δεν θα έπρεπε να το κάνει, και αυτός γυρνάει και σου λέει έξαλλος "Δε θα μου πεις εσύ πώς να μεγαλώσω εγώ το παιδί μου"
Θα έπρεπε να μπορούμε να κάνουμε κάτι. Θα έπρεπε να υπάρχει έλεγχος, να μην έχουν το ελεύθερο άνθρωποι πολλές φορές ανίκανοι να είναι γονείς, να συμπεριφέρονται όπως τους τη δώσει σε μικρά παιδάκια. Θα έπρεπε...!
Τις προάλλες ήμουν σε ένα εμπορικό κέντρο και βρήκα ένα παιδάκι δακρυσμένο και μόνο του. Έπαθα πλάκα! Ήμουν με μία φίλη μου και το πλησιάζω και αρχίζω να το ρωτάω αν είναι καλά και πού είναι η μαμά του, ενώ η φίλη μου κοιτούσε τριγύρω μήπως έβλεπε τους γονείς... Το παιδάκι να μην μου απαντάει κι εγώ να σκέφτομαι πώς στο καλό θα βρω κάποιον υπεύθυνο για να βρούμε τους γονείς του μικρού. :S
Τι είχε γίνει τελικά; Ο μικρός κάτι είχε κάνει και ο μπαμπάς του το παράτησε για τιμωρία μόνο του στο εμπορικό κέντρο! Στο εμπορικό κέντρο, που στη δίπλα γωνία να είσαι μπορεί το παιδί να κάνει φτερά, με τόσο κόσμο που έχει, και να μην πάρει είδηση κανείς τίποτα!
Τελικά το παιδάκι τον εντόπισε κάπου παραπέρα μετά από ώρα, έτρεξε σ αυτόν και ο μπαμπάς ήταν εντελώς αδιάφορος, λες και βρήκε το σκυλάκι του που είχε πάει παραπέρα! Ούτε που ίδρωσε το αυτί του, και το παιδί ήταν μαζί μας για πάνω από δέκα λεπτά και δεν ξέρω για πόση ώρα πριν ήταν μόνο του... Μιλάμε δεν το πίστευα...!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.