Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
12-07-08
16:43
Φόβος; Στο μοναδικό τρακάρισμα που έχω ζήσει, που αναρωτιόμουν εκείνα τα δευτερόλεπτα όχι αν θα βγούμε ζωντανοί, αλλά αν θα πάθουμε κάτι που δεν αναστρέφεται..
Στο σεισμό του 99 επίσης, έκανα δεκαπέντε ημέρες να ξανακοιμηθώ μέσα σε σπίτι (ναι, στο αμάξι την έβγαζα ).
Αλλά ο φόβος που δεν θα ξεχάσω ποτέ όσο ζω, ήταν εκείνος που είδα στα μάτια του παππού μου πριν πεθάνει..
Στο σεισμό του 99 επίσης, έκανα δεκαπέντε ημέρες να ξανακοιμηθώ μέσα σε σπίτι (ναι, στο αμάξι την έβγαζα ).
Αλλά ο φόβος που δεν θα ξεχάσω ποτέ όσο ζω, ήταν εκείνος που είδα στα μάτια του παππού μου πριν πεθάνει..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
28-05-07
21:40
Όταν τράκαραμε με το αμάξι που οδηγούσε η Μάρα, επειδή μια μεθυσμένη αποφάσισε πως έπρεπε να σταματήσει επάνω μας! Καθόμουν στο πίσω κάθισμα, το αμάξι ήταν ένα cinquecento και θυμάμαι που σκεφτόμουν αν θα προλάβει να σταματήσει (μιας και ειναι αμάξι με μηδενικό πορτ μπαγκάζ) ή θα σταματήσει επάνω μου.. ευτυχώς σταμάτησε έγκαιρα, αλλά στο μεταξύ είχα φοβηθεί όσο ποτέ στη ζωή μου. Ήταν ξημερώματα 17.9.2005.
Το ίδιο περίπου ένιωσα και στον σεισμό του 99 που αναρωτιόμουν αν θα προλάβω να βγω..
Το ίδιο περίπου ένιωσα και στον σεισμό του 99 που αναρωτιόμουν αν θα προλάβω να βγω..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.