12-01-09
22:55
Τι θα κάνατε εάν βλέπατε έναν άγνωστο, γονιό, να συμπεριφέρεται πολύ αυστηρά έως και βάναυσα στο παιδί του;
Ήμαστε τις προάλλες σε ένα εμπορικό κέντρο για φαγητό. Κοντά στο τραπέζι μας στεκόταν μία παρέα: ένα ζευγάρι με τα δύο παιδιά του, ηλικίας 4 το κορίτσι και 7 το αγόρι, και μία άλλη γυναίκα με ένα κοριτσάκι 3-4.
Ο γιος ήταν μάλλον άτακτος, κάτι που δεν είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια, αλλά είδαμε τον πατέρα να τραβάει το παιδί αγριεμένος. Πρώτα το πήγε σχεδόν σηκωτό μέχρι την άκρη, ο ίδιος ήταν εμφανός εξοργισμένος, το αγόρι έκλαιγε βουβά. Κάτι του είπε. Μετά γύρισαν, αλλά ο πατέρας δεν ήταν ικανοποιημένος και πήρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου από την τσάντα, το αγόρι από το μανίκι, και κατευθύνθηκαν προς το parking. Λίγο αργότερα είδαμε τις κυρίες με τα κορίτσια να τρωνε μόνες.
Το πρόβλημα είναι ότι προσωπικά μού είχε σφιχτεί το στομάχι, βλέποντας αυτή τη συμπεριφορά. Δεν είδα το αγόρι να κάνει κάτι τόσο κακό, και τους παρακολουθούσαμε επί ώρα... Κυρίως: δεν είδα τον πατέρα να προσπαθεί να του εξηγήσει.
Όσοι ήταν εκεί γύρω είχαν γυρίσει το κεφάλι ξαφνιασμένοι, κοιτάζονταν απορημένοι, τα φλιτζάνια και τα πηρούνια τους είχαν μείνει μετέωρα. Όλοι...
Το αγόρι έκλαιγε σιωπηλά, με μία έκφραση δυστυχίας, προσπαθούσε μόνο να κρατήσει αντίσταση, για να μην το πάει ο μπαμπάς του... όπου το πήγε. Αλλά αυτός επέμενε, τον γράπωνε βίαια από το μπράτσο, άλλαζε στάση και τον σήκωνε από τη μασχάλη, σταματούσαν, πήγαινε από πίσω του και τον έσπρωχνε...
Τι θα κάνατε; Τι θα έπρεπε να μπορεί να κάνει κανείς;
Τι συμβαίνει όταν ξένοι άνθρωποι γίνονται μάρτυρες τέτοιας -μάλλον- βίας;
Ήμαστε τις προάλλες σε ένα εμπορικό κέντρο για φαγητό. Κοντά στο τραπέζι μας στεκόταν μία παρέα: ένα ζευγάρι με τα δύο παιδιά του, ηλικίας 4 το κορίτσι και 7 το αγόρι, και μία άλλη γυναίκα με ένα κοριτσάκι 3-4.
Ο γιος ήταν μάλλον άτακτος, κάτι που δεν είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια, αλλά είδαμε τον πατέρα να τραβάει το παιδί αγριεμένος. Πρώτα το πήγε σχεδόν σηκωτό μέχρι την άκρη, ο ίδιος ήταν εμφανός εξοργισμένος, το αγόρι έκλαιγε βουβά. Κάτι του είπε. Μετά γύρισαν, αλλά ο πατέρας δεν ήταν ικανοποιημένος και πήρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου από την τσάντα, το αγόρι από το μανίκι, και κατευθύνθηκαν προς το parking. Λίγο αργότερα είδαμε τις κυρίες με τα κορίτσια να τρωνε μόνες.
Το πρόβλημα είναι ότι προσωπικά μού είχε σφιχτεί το στομάχι, βλέποντας αυτή τη συμπεριφορά. Δεν είδα το αγόρι να κάνει κάτι τόσο κακό, και τους παρακολουθούσαμε επί ώρα... Κυρίως: δεν είδα τον πατέρα να προσπαθεί να του εξηγήσει.
Όσοι ήταν εκεί γύρω είχαν γυρίσει το κεφάλι ξαφνιασμένοι, κοιτάζονταν απορημένοι, τα φλιτζάνια και τα πηρούνια τους είχαν μείνει μετέωρα. Όλοι...
Το αγόρι έκλαιγε σιωπηλά, με μία έκφραση δυστυχίας, προσπαθούσε μόνο να κρατήσει αντίσταση, για να μην το πάει ο μπαμπάς του... όπου το πήγε. Αλλά αυτός επέμενε, τον γράπωνε βίαια από το μπράτσο, άλλαζε στάση και τον σήκωνε από τη μασχάλη, σταματούσαν, πήγαινε από πίσω του και τον έσπρωχνε...
Τι θα κάνατε; Τι θα έπρεπε να μπορεί να κάνει κανείς;
Τι συμβαίνει όταν ξένοι άνθρωποι γίνονται μάρτυρες τέτοιας -μάλλον- βίας;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.