kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
24-03-09
15:21
Αν και στην περίπτωση που θέλετε να το συζητήσουμε, εμένα αυτή η κοινωνία των Αμαζόνων γιατί μου φαίνεται ότι θα ήταν πολύ επιτυχημένη;;; ....
Ή πολύ αποτυχημένη... για προφανείς λόγους
γενικό μαλλιοτράβηγμα στα πάντα! :S
πς. δεν ξέρω αν οι γυναίκες είναι ανταγωνιστικές μόνο στο θέμα του "να βρούνε άντρα", αλλά νομίζω οι αιτίες είναι πολύ βαθύτερες και πηγάζουν από τις ανασφάλειες που έχουμε... γενικώς.
Γιατί άλλωστε οι καλύτεροι φίλοι για πολλές από εμάς είναι άνδρες;
πς2. σορρυ, η αλήθεια είναι πως δεν είμαι φαν του φεμινισμού...
-------------------------------
Μην είμαστε και τελείως οφφ
Δεν πιστεύω ότι ο γάμος προσφέρει στη σχέση- θεωρώ ότι είναι απλά μία κοινωνική σύμβαση με πολλή γραφειοκρατία, και ότι γίνεται κυρίως για λόγους φακελώματος.
Η σχέση όμως προσφέρει στο γάμο- αν έχει γερά θεμέλια, τότε η κοινωνική σύμβαση, μετατρέπεται σε μία υπόσχεση ζωής.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
05-02-09
19:52
Γαμοs καπωs αλλιωs σημαινει,κοψε απο εδω και περα στα σοβαρα τα οποια τσιλιμπουρδιματα σου ειχεs δεν ειχεs και δωσε στα σοβαρα βαση σε αυτην την σχεση γιατι μετα θα εχειs να κανειs με εμενα και με τον δικηγορο μου.Ακουγεται ωs απειλη αλλα δεν ειναι απλα κατοχυρωνη την αξιοπρεπεια σου εναντι του αλλου σε περιπτωση που ο αλλοs την πληγωση.Δεν υπαρχει τιποτα το κακο σε ολα αυτα, γιατι λοιπον θεωρουμε τον γαμο σωνει και καλα μαντατο κακων ειδησεων για το μελλον: Αν εισαι σωστοs μεσα στην σχεση δεν εχειs να φοβασε τιποτα, αντιθετα εαν δεν εισαι θα πρεπει να εισαι και ετοιμοs να αντιμετωπισηs και τηs οπoιεs συνεπειεs γιατι και ο αλλοs δεν σου φταιει σε τιποτα να χαραμιζει τα νιατα του η τα νιατα τηs μαζι σου χωριs την οποια εστω νομικη δικαιωση.
Μα όσοι φοβούνται ότι ίσως με τον γάμο, κάτι θα αλλάξει ή κάτι θα πάει στραβά, δεν εννοούν ότι φοβούνται μην μπλέξουν με νομικές διαδικασίες, αν είναι δυνατόν.
Έχεις την εντύπωση ότι αν παντρευτώ κάποιον και ανακαλύψω ότι με απατάει θα νιώσω καλύτερα με την όποια νομική δικαίωση; Αυτό είναι το τελευταίο που θα με ενδιαφέρει... Την οργή και τη στενοχώρια μου για το γεγονός, δεν πρόκειται να την εξελείψει το ότι θα έχω το νόμο με το μέρος μου- να το βράσω.
Δεν πρόκειται να επικαλεστώ κανέναν νόμο που τον υποχρεώνει να είναι μαζί μου ή να κάνει το ο,τιδήποτε- αν θέλει, το κάνει και έχει καλώς, αν δεν θέλει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kalypso
Περιβόητο μέλος
Η lily allen αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Μηχανολόγος μηχανικός και μας γράφει απο Μονακό (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,880 μηνύματα.
16-01-09
23:51
Πφφφ
Δεν ξέρω, αλλά έχω στο μυαλό μου τον γάμο σαν ένα μπαμπούλα, ένα συνονθύλευμα υποχρεώσεων, γκρίνιας, ρουτίνας ή δεν ξέρω τι. Δεν ξέρω πώς είναι να είσαι σε μία οικογένεια κανονική, επειδή οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν πολύ μικρή και επί πολλά χρόνια μετά καυγάδιζαν συνεχώς- οπότε υποθέτω ότι αυτό έχει συμβάλλει σε δύο πράγματα:
- να θέλω να δημιουργήσω μία μεγάλη ευτυχισμένη οικογένεια και να προσπαθήσω να μείνει έτσι για πάντα
- και ταυτόχρονα να βλέπω το γάμο σαν κάτι λιγάκι τρομακτικό, που είναι πολύ δύσκολο να πετύχει, αφού το είδα το έργο με τους γονείς μου
Οπότε δεν ξέρω αν βοηθάει ή όχι τη σχέση.
Θα ήθελα να την αφήνει όπως είναι- να παραμένει ανέπαφη, να μην επηρεάζεται από τη συνήθεια και το ότι είσαι πλέον νομικά δεμένος με τον άλλονα.
Δεν φοβάμαι τον γάμο, φοβάμαι την ενδεχόμενη αποτυχία του.
Αλλά χαίρομαι που αυτό μου δίνει ένα ακόμη κίνητρο να προσπαθήσω και να κάνω τη σχέση μου (εκείνη, την μία) να μένει ζωντανή και να ..πετύχει.
Δεν ξέρω, αλλά έχω στο μυαλό μου τον γάμο σαν ένα μπαμπούλα, ένα συνονθύλευμα υποχρεώσεων, γκρίνιας, ρουτίνας ή δεν ξέρω τι. Δεν ξέρω πώς είναι να είσαι σε μία οικογένεια κανονική, επειδή οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν πολύ μικρή και επί πολλά χρόνια μετά καυγάδιζαν συνεχώς- οπότε υποθέτω ότι αυτό έχει συμβάλλει σε δύο πράγματα:
- να θέλω να δημιουργήσω μία μεγάλη ευτυχισμένη οικογένεια και να προσπαθήσω να μείνει έτσι για πάντα
- και ταυτόχρονα να βλέπω το γάμο σαν κάτι λιγάκι τρομακτικό, που είναι πολύ δύσκολο να πετύχει, αφού το είδα το έργο με τους γονείς μου
Οπότε δεν ξέρω αν βοηθάει ή όχι τη σχέση.
Θα ήθελα να την αφήνει όπως είναι- να παραμένει ανέπαφη, να μην επηρεάζεται από τη συνήθεια και το ότι είσαι πλέον νομικά δεμένος με τον άλλονα.
Δεν φοβάμαι τον γάμο, φοβάμαι την ενδεχόμενη αποτυχία του.
Αλλά χαίρομαι που αυτό μου δίνει ένα ακόμη κίνητρο να προσπαθήσω και να κάνω τη σχέση μου (εκείνη, την μία) να μένει ζωντανή και να ..πετύχει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.