Tsipouro
Διάσημο μέλος
Ο Tsipouro αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Κτηνίατρος και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 3,037 μηνύματα.
25-02-09
18:52
Δεν είναι και λίγες οι φορές που είχα κάνει με διάφορους σχετικές συζητήσεις.
Είχα αναφέρει παραπάνω το παράδειγμα του κορυφαίου Γάλλου μαθηματικού Blaise Pascal. Ένος ανθρώπου ευφυέστατου, προφανώς παθιασμένου με τις ΘΕΤΙΚΕΣ επιστήμες, με βαθύ θρησκευτικό συνάισθημα.
Πως γίνεται κάποιος να διαπρέψει στις θετικές επιστήμες, οι οποίες έχουν σαν πεδίο δεδομένων την ίδια τη φύση (η όποια σύμφωνα με το Χριστιανικό δόγμα δημιουργήθηκε από το Θεό - βλ. το κεφάλαιο Γένεσις στην παλαιά διαθήκη), εφόσον πιστεύει στην Χριστιανική θρησκεία, ακολουθεί τις Χριστιανικές πεποιθήσεις που καθορίζουν έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής και όπως πολύ σωστά είπε και ο Necropethamenos σε ποστ του, εφόσον αποκλίνει από αυτόν τον τρόπο ζωής (ή προσπαθήσει να τον προσαρμόσει στις επιθυμίες/ανάγκες/φιλοδοξίες του) αυτόματα ΠΑΥΕΙ να είναι Χριστιανός και γίνεται απλά άτομο για μπινελίκωμα που το παίζει Χριστιανός (όπου Χριστιανός μπορείτε να βάλετε την οποιαδήποτε άλλη μορφή πίστεως, αλλά το θέμα μας είναι ο Χριστιανισμός και η σχέση του με την επιστήμη);
Μια δυνατή απάντηση που θεωρώ ότι συμβιβάζει την επιστήμη με το Χριστιανικό δόγμα, θα ήταν το ότι ο Θεός, ως παντοδύναμος, δημιούργώντας τον άνθρωπο (όχι, δεν διαφωνώ με την Δαρβινική θεωρία, απλά προσπαθώ να προχωρήσω με βάση τις διδαχές της Χριστιανικής θρησκείας, όπως υποθέτω ότι θα τα έλεγε ένας πολύ πιστός Χριστιανός), έδωσε στον άνθρωπο την διανόηση, ώστε να δημιουργήσει νοητικά και τεχνικά εργαλεία για την μελέτη της δημιουργίας.
Ίσως πάνω σε αυτόν τον άξονα να κινήθηκε και ο Pascal.
Σαφώς και η πλήρης υιοθέτηση των Χριστιανικών διδαχών από κάποιον του θέτει νοητικούς φραγμούς στη μελέτη του κόσμου. Σε κάποια ερωτήματα, η απάντηση βρίσκεται μέσα στις γραφές και η απόκλιση από τις γραφές, του αφαιρεί την ιδιότητα του Χριστιανού. Προσπαθώντας λοιπόν να σπάσει αυτά τα όρια, είναι αναπόφευκτη η απόρριψη του Χριστιανισμού και η αναζήτηση της αλήθειας σχετικά με τον κόσμο που μας περιβάλλει με μόνο στήριγμα τις προσωπικές δυνάμεις του καθενός.
Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση του να "ψάχνεσαι" για μια ολόκληρη ζωή πάνω στην αναζήτηση αυτής της αλήθειας. Και στην αναζήτησή σου να κλίνεις προς διαφορετικά δόγματα ή να προχωράς σταθερά στηριζόμενος στις δυνάμεις σου και μόνο σε αυτές.
Κάπως έτσι είμαι κι εγώ άθρησκος και ψάχνομαι ακόμα στο θέμα των πεποιθήσεών μου.
Είχα αναφέρει παραπάνω το παράδειγμα του κορυφαίου Γάλλου μαθηματικού Blaise Pascal. Ένος ανθρώπου ευφυέστατου, προφανώς παθιασμένου με τις ΘΕΤΙΚΕΣ επιστήμες, με βαθύ θρησκευτικό συνάισθημα.
Πως γίνεται κάποιος να διαπρέψει στις θετικές επιστήμες, οι οποίες έχουν σαν πεδίο δεδομένων την ίδια τη φύση (η όποια σύμφωνα με το Χριστιανικό δόγμα δημιουργήθηκε από το Θεό - βλ. το κεφάλαιο Γένεσις στην παλαιά διαθήκη), εφόσον πιστεύει στην Χριστιανική θρησκεία, ακολουθεί τις Χριστιανικές πεποιθήσεις που καθορίζουν έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής και όπως πολύ σωστά είπε και ο Necropethamenos σε ποστ του, εφόσον αποκλίνει από αυτόν τον τρόπο ζωής (ή προσπαθήσει να τον προσαρμόσει στις επιθυμίες/ανάγκες/φιλοδοξίες του) αυτόματα ΠΑΥΕΙ να είναι Χριστιανός και γίνεται απλά άτομο για μπινελίκωμα που το παίζει Χριστιανός (όπου Χριστιανός μπορείτε να βάλετε την οποιαδήποτε άλλη μορφή πίστεως, αλλά το θέμα μας είναι ο Χριστιανισμός και η σχέση του με την επιστήμη);
Μια δυνατή απάντηση που θεωρώ ότι συμβιβάζει την επιστήμη με το Χριστιανικό δόγμα, θα ήταν το ότι ο Θεός, ως παντοδύναμος, δημιούργώντας τον άνθρωπο (όχι, δεν διαφωνώ με την Δαρβινική θεωρία, απλά προσπαθώ να προχωρήσω με βάση τις διδαχές της Χριστιανικής θρησκείας, όπως υποθέτω ότι θα τα έλεγε ένας πολύ πιστός Χριστιανός), έδωσε στον άνθρωπο την διανόηση, ώστε να δημιουργήσει νοητικά και τεχνικά εργαλεία για την μελέτη της δημιουργίας.
Ίσως πάνω σε αυτόν τον άξονα να κινήθηκε και ο Pascal.
Σαφώς και η πλήρης υιοθέτηση των Χριστιανικών διδαχών από κάποιον του θέτει νοητικούς φραγμούς στη μελέτη του κόσμου. Σε κάποια ερωτήματα, η απάντηση βρίσκεται μέσα στις γραφές και η απόκλιση από τις γραφές, του αφαιρεί την ιδιότητα του Χριστιανού. Προσπαθώντας λοιπόν να σπάσει αυτά τα όρια, είναι αναπόφευκτη η απόρριψη του Χριστιανισμού και η αναζήτηση της αλήθειας σχετικά με τον κόσμο που μας περιβάλλει με μόνο στήριγμα τις προσωπικές δυνάμεις του καθενός.
Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση του να "ψάχνεσαι" για μια ολόκληρη ζωή πάνω στην αναζήτηση αυτής της αλήθειας. Και στην αναζήτησή σου να κλίνεις προς διαφορετικά δόγματα ή να προχωράς σταθερά στηριζόμενος στις δυνάμεις σου και μόνο σε αυτές.
Κάπως έτσι είμαι κι εγώ άθρησκος και ψάχνομαι ακόμα στο θέμα των πεποιθήσεών μου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Tsipouro
Διάσημο μέλος
Ο Tsipouro αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών, επαγγέλεται Κτηνίατρος και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 3,037 μηνύματα.
25-02-09
14:13
Λόγω του ότι δεν έχω χρόνο να γράψω λεπτομερώς την άποψή μου (θα το κάνω το απόγευμα), απλώς θα αναφέρω το παράδειγμα του Blaise Pascal (Γάλλος μαθηματικός, θεμελίωσε την θεωρία Πιθανοτήτων και την επιστήμη των υπολογιστών κατασκευάζοντας την πρώτη μηχανή που μπορούσε να εκτελεί τις 2 βασικές μαθηματικές πράξεις (πρόσθεση και αφαίρεση), ενώ είχε συνδράμει σημαντικά στην πρόοδο της μαθηματικής ανάλυσης και της μηχανικής). Ο Blaise Pascal υπήρξε πιστός Χριστιανός, κατορθώνοντας όμως να ισορροπήσει το θρησκευτικό του συναίσθημα με το πάθος του προς τις επιστήμες και την αλήθεια που προκύπτει από τα πρόσματά τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.