e-stekoumenos
Νεοφερμένος
Ο e-stekoumenos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 97 μηνύματα.
18-10-05
15:49
Αρχική Δημοσίευση από kynofilos:Συγγνώμη αλλά πού είναι όλη αυτή η ομορφιά που βλέπετε; Στη συνεχή φθορά και το θάνατο; Σε ένα σύμπαν γεμάτο μαύρες τρύπες που τρώει την ουρά του; Στην ανθρώπινη τεχνολογία που μας στοιχίζει υγεία; Στη γρίππη των πτηνών; Στην τέχνη που λέει μόνο ψέμματα; Στον υιό του ανθρώπου που μας επισκέφθηκε και τον εκτελέσαμε; Στις άμορφες πέτρες των βουνών; Στο πράσινο που γίνεται κίτρινο; Στον μετεωρίτη που θα πέση στη γη και προσπαθούμε να τον βομβαρδίσουμε να μη μας αφανίση; Στην ατέλεια των πάντων; Σε ένα δημιουργό το ίδιο ατελή όπως και τα δημιουργήματά του;
Στο ότι δεν υπάρχει κάτι σταθερό να στηριχτούμε να κινήσουμε τη γη;
Στη παραίσθηση της συνείδησης που ονομάζουμε πραγματικότητα;
Πού είναι το άφθαρτο που ψάχνω; Που είναι το αδιαφιλονίκητα ωραίο χωρίς σύγκριση;
Η διαδικότητα που ζούμε αποτελείται από το κακό και από το άσχημο απείρως διαιρεμένα. Το καλό και το όμορφο το ψάχνουμε όλοι μανιωδώς και ο ευρών αμοιφθήσεται.
Εδώ γεννηθήκαμε παραπληροφορημένοι από διαφημιστικά φυλλάδια ότι και καλά η ζωή στη γη θα είναι παρά-δωσω-ς. Ξεκινάμε τη ζωή έχοντας ξεχάσει τα πάντα και έχοντας υπογράψει συμβόλαιο αορίστου χρόνου. Μας κρατάνε αιχμάλωτους με ψευτιές και απειλές και υποσχέσεις... μας ρίχνουν ένα κομμάτι χαράς που και που να μη τα πάρουμε και τινάξουμε τον πλανήτη στον αέρα.
Όλο το δημιούργημα είναι άξιο του δημιουργού του. Εύκολα φαντάζομαι έναν δημιουργό τόσο κακό και διεστραμμένο όσο και ο χειρότερος άνθρωπος. Μια φύση που τρώει τα παιδιά της, ένας κόσμος του οποίου πόλεμος πατήρ πάντων.
Θα μου πείτε γιατί εισαι ακόμα εδώ; Περιμένω με ελπίδα να βγώ ψεύτης, να δω το έργο μέχρι τέλους, να εκπληρώσω το συμβόλαιο και να ρίξω μαύρη πέτρα πίσω μου.
Την ομορφιά που βλέπετε σας την χαρίζω, είναι άξιά σας.
Κυνόφιλε έχεις δίκιο σε αυτές τις παρατηρήσεις που κάνεις...και σε όλα αυτά συμφωνώ κι εγώ.Φυσικά την ομορφιά δεν την βλέπω στην καταστροφή αλλά στο αντικείμενο της,σε αυτό που καταστρέφουμε.Και παρότι η ομορφιά αυτή τείνει να εξαφανιστεί...υπάρχουμε, όπως λές κι εσύ, κάποιοι που συνεχίζουμε να την ψάχνουμε και να την αναζητούμε....εεε κι αυτή η αναζήτηση είναι απο μόνη της μια ομορφιά.Παρα τη γενικότερη καταστροφή και καταστροφολογία έχουμε την δύναμη να αναζητούμε (και στο βαθμό που μπορούμε) να επιλέγουμε κάτι το διαφορετικό,μπορούμε αν μη τι άλλο...τουλάχιστον να ονειρεύομαστε...κι αυτό είναι ομορφιά.Αυτά που γράφεις φίλε μου...είναι μια ομορφιά, η απογοήτευση και η απελπισία ταυτόχρονα που εκφράζεις για όλη αυτήν την ασχήμια προσδιορίζει μια ομορφιά.Άν ζούσαμε σε έναν παράδεισο με άνωθες εντολές ...για ηρεμία,γαλήνη,τάξη κτλ τότε δε θα μιλούσαμε ακριβώς για ομορφιά αλλά μάλλον για μονοτονία και φασισμό.Το ότι μπορούν να εκφράζονται και οι δυο απόψεις...όπως κι αν εκφράζονται...κάνει τελικά την ομορφιά πιο ευδιάκριτη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.