Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
16-04-09
01:39
"Γιατί δηλαδή είναι τόσο περίεργο να μην έχει πρόβλημα κάποιος να κάνει τις ανάγκες του με κάποιον άλλο;"Bραδυνή απορία (Δεν το λέω για να την "πω" απλώς απορία)
Γιατί δλδ είναι τόσο περίεργο να μην θέλει κάποιος να κάνει ... τις ανάγκες του με κάποιον άλλο?
"Περίεργο" μας φαίνεται πάντα αυτό που κάνουν...οι άλλοι
Σημασία έχει να νιώθεις καλά με αυτό που έχεις επιλέξει (ό,τι κι αν είναι αυτό και δε μιλάω για τα της τουαλέτας μόνο) και φυσικά να βρίσκεις και τον ανάλογο άνθρωπο που θα ταιριάξει μ' αυτό.
Όπως ακριβώς και στον έρωτα
Το αυτονόητο δηλαδή. Δεν είπα και καμιά σοφία...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
15-04-09
22:01
Δεκτό, αλλά αν σου ζητούσε κάποιος να εξηγήσεις το γιατί, πιθανότατα οι απαντήσεις σου θα στηρίζονταν σε εκλογικεύσεις και συνήθειες που απέκτησες κατά τη διάρκεια της ζωής σου (ο καθένας μας έχει τις δικές του, δεν κρίνω τις δικές σου, αναφέρομαι μόνο στο γεγονός).xmmm... δεν είναι απαραίτητο αυτό που λες. Ελπίζω να μην συμβεί σε κανέναν μας ποτέ μια τέτοια κατάσταση (yet συμβαίνει δεν είναι και επιστημονική φαντασία), παρόλαυτα σε ενα (ίσως ατυχές) αντιπαράδειγμα θα πω ότι το να κάτσω σε μια καρέκλα γυμνή από τη μέση και κάτω και να ανοίξω τα πόδια μου σε έναν επαγγελματία (γνωστό και ως...γυναικολόγο ) μου προκαλεί λιγότερη ντροπή από το να κάτσω στο ξέμπαρκο στην ίδια ακριβώς θέση μπροστά στο σύντροφό μου.
Είναι ένα είδος "απόφασης" το ποιον (ή τι) ντρεπόμαστε και ποιόν όχι, που πηγάζει μέσα από τις λογικές σκέψεις που επιλέγουμε να ασπαστούμε, ή να απορρίψουμε.
(...δε θέλω να το χοντρύνω, αλλά υποπτεύομαι ότι ο σύντροφός μας, μας βλέπει σε πολλές άλλες, λιγότερο "παραδοσιακές" στάσεις κατά τη διάρκεια του ερωτικού παιχνιδιού, που επίσης εκλογικεύοντας έχουμε "επιλέξει" να μην τις ντρεπόμαστε
Είμαι βέβαιη ότι θα συνόδευες τον καλό σου "εκεί που ο βασιλιάς πηγαίνει μόνος του" χωρίς δεύτερη σκέψη, αν υπήρχε ανάγκη να το κάνεις (π.χ. σπασμένο πόδι/χέρι [Φτουυυυυυυυυυ!!!!!!!!!!!]) και θα το έκανες και με χαμόγελο και τρυφερότητα, προσπερνώντας ήχους και μυρωδιές, αφού η λογική της αγάπη σου και της ηθικής σου υποχρέωσης, θα υπερίσχυε της λογικής που λέγαμε παραπάνω. Στο κάτω-κάτω όλοι έχουμε μυρίσει και ακούσει τον εαυτό μας, είναι υποφερτόΑν πάλι έπρεπε να βρεθώ στη θέση της "νοσοκόμας" προφανώς και θα το έκανα χωρίς δεύτερη σκέψη, αυτό όμως δεν αναιρεί το ότι όσο είμαστε υγιείς και οι δύο κάποια πράγματα "ακόμα και ο βασιλιάς τα κάνει μόνος του"
Στο πρώτο μου ποστ σε αυτό το θέμα, είπα ότι έχουμε την τάση να μιλάμε για τα άκρα όταν πιάνουμε παρόμοια θέματα. Γιατί οι επιλογές ή "υπερπαραγωγή του Χόλιγουντ" ή "πρώτο τραπέζι πίστα" είναι τα άκρα.
Οι καταστάσεις έχουν τη βαρύτητα που τους δίνουμε. Δεν λέω σε καμία περίπτωση να αλλάξουμε τις συνήθειες και τα θέλω μας, λέω μόνο να ξέρουμε από που προέρχονται.
(Δεν απαντώ προσωπικά σε σένα Αθηνούλα, αν και χρησιμοποιώ το ποστ σου, σαν αφορμή. Επίσης τα παραπάνω είναι μόνο η άποψή μου και δεν είναι απαραίτητα η σωστή).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
15-04-09
20:19
O καθένας από εμάς εάν ήταν στη θέση αυτού που χρειάζεται τη φροντίδα, δε μπορώ να φανταστώ ότι θα ένιωθε λιγότερη ντροπή με μια νοσοκόμα, απ' ότι με τον/την σύντροφό του...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
15-04-09
15:48
Μου γεννήθηκε η εξής απορία: Αν χρειαστεί μια μέρα να γηροκομήσετε το σύντροφό σας -ή εσάς εκείνος- τι θα κάνετε; Πάνες, πάπια (που θα θέλει άδειασμα και πλύσιμο...), καθαριότητα... Κούφια η ώρα που τ' ακούει, αλλά και έπειτα από ένα ατύχημα μπορεί να χρειαστεί να γίνονται όλ' αυτά, δηλαδή χωρίς να φτάσει κανείς σε βαθιά γεράματα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Isiliel
Επιφανές μέλος
Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 52 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
08-04-09
17:23
Έχουμε την τάση σε τέτοιας υφής θέματα να γενικεύουμε.
Το ότι θα έρθει κάποια στιγμή που θα μοιραστείς το μπάνιο με το σύντροφό σου δε σημαίνει ότι ΚΑΘΕ φορά που θα είναι στο ντους, εσύ θα επιδιώκεις να ..."υπογράφεις συμβόλαια".
Κι εγώ δεν προβληματίζομαι...
Το ότι θα έρθει κάποια στιγμή που θα μοιραστείς το μπάνιο με το σύντροφό σου δε σημαίνει ότι ΚΑΘΕ φορά που θα είναι στο ντους, εσύ θα επιδιώκεις να ..."υπογράφεις συμβόλαια".
Κι εγώ δεν προβληματίζομαι...
...κυρίως για λόγους αυτοσυγκέντρωσης.προτιμώ να είμαι μόνη μου όταν καλύπτω τις φυσικές μου ανάγκες
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.