Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
25-04-09
18:54
οχι ο χρονος ειναι διαφορετικος δεν ειναι απλα μια χωρικη διασταση ακομα, δεν μπορεις να τον φανταστεις σαν ενα αξωνα παραπανω γιατι πολυ απλα οι κανονες μετασχηματισμου του ειναι διαφορετικοι, οι χωρικες διαστασεις μενουν αναλιωτες σε απλους γαλιλεικους μετασχιματισμους ο χρονος οχι θελει μετασχηματισμους λορεντζ.
...Οσες φορες και να διαβασεις το χρονικο του χρονου φυσικη δεν ξερεις (ουτε μπορεις να την καταλαβεις) αυτα ειναι βιβλια καλα για να περναει η ωρα αλλα υσικη δεν ειναι
Χμμ, το Χρονικό του Χρόνου δεν το έχω διαβάσει. Δεν ξέρω εάν το φτωχό μου μυαλό είναι σε θέση να κατανοήσει τα τελικά συμπεράσματα της Φυσικής, τουλάχιστον όμως προσπαθώ. Εάν παραδινόμουν στην άγνοια, θα έκανα κι εγώ αυτό που λες: "ναι αλλα το να λες "υπαρχει θεος" ειναι σαν να παραδιδεσε". Δεν παραδινόμαστε, ούτε στο θεό, ούτε στην άγνοια. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να ήθελε να καταλάβει και που να μην έλαβε τελικά τις απαντήσεις του...
Πάντως, ο Neil Turok, στην ερώτηση "Τι είναι ο χρόνος", απάντησε "Είναι αυτό για το οποίο γνωρίζουμε τα λιγότερα απ' όλα". Φαντάζομαι πως κάτι παραπάνω θα ήξερε...
για ενα φωτονιο το συμπαν ειναι ενα σημειο σε μια στιγμη.
οσο κουφο και αν ακουγετε αυτο...
Πολύ ενδιαφέρον σημείο, θα ήθελα μια διευκρίνηση: Πώς μπορείς να λες πως για ένα φωτόνιο το σύμπαν είναι ένα σημείο σε μια στιγμή, όταν γνωρίζουμε πως η ταχύτητα του φωτός, αν και τεράστια σε μέτρο, είναι πεπερασμένη και όταν σήμερα ακόμη λαμβάνουμε φως (δηλαδή φωτόνια) από την "βρεφική ηλικία" του σύμπαντος;
ενα αντικειμενο δεν μπορει να επιταχυνθει ετσι ωστε να φτασει η ξεπερασει το c η ΓΣ επιτρεπει την μετρικη διαστολη με οποιεσδηποτε ταχυτητες. Μαλιστο αυτο εινα παρατηρηθεν φαινομενο, λεγεται frame dragging και το εχουμε δει κοντα σε μαυρες τρυπες.
ειναι διαφορετικο πραγμα η μετρικη διαστολη απο την κινηση.
Επίσης εξαιρετικά ενδιαφέρον. Έχει εξηγηθεί αυτό το φαινόμενο με κάποιον τρόπο, ή αποτελεί ακόμη μια πρόκληση για έρευνα στο μέλλον; Ακόμη, θα ήθελα να επαναφέρω την προηγούμενη ερώτησή μου: "Πώς τα σημεία Α, Β και Γ αντιλήφθηκαν την μεταξύ τους απομάκρυνση με τη μέθοδο της ανταλλαγής ακτίνων φωτός, αφού σύμφωνα με τη θεωρία το φως άρχισε να διαδίδεται στο σύμπαν μόλις 380.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη;". Νομίζω πως η απάντηση σχετίζεται με αυτό που ρωτώ παραπάνω, περί της θεώρησης της "πανταχού παρουσίας" των φωτονίων, την οποία έθεσες.
Όταν πάντως καταφέρνουμε και σε προκαλούμε αρκετά ώστε να γράψεις, πάντα ανταμοιβόμαστε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
23-04-09
23:05
Οι αποστάσεις αναφέρονται στο χώρο. Ο χρόνος υπεισέρχεται, όταν στη μέτρηση των αποστάσεων χρησιμοποιούμε το φως για να καθορίσουμε πόσο χρόνο κάνει αυτό για να καλύψει την απόσταση μεταξύ δύο σημείων. Ωστόσο, ο χωρόχρονος είναι τετραδιάστατος. Μπορούμε άραγε να φανταστούμε το χρόνο ως έναν ακόμη άξονα, κάθετο στους άξονες x, y, z του χώρου, σ' ένα καρτεσιανό σύστημα συντεταγμένων, ή η έννοια του τετραδιάστατου είναι διαφορετική στην περίπτωσή μας; Τελικά ξέρουμε τι ακριβώς είναι ο χρόνος;ΤΕΛΕΙΩΣ ΑΠΛΑ η γενικη θεωρια της σχετικοτητας περιγραφει τον χωροχρονο, τι ειναι ο χωροχρονος? Ο χωροχρονος ειναι οι αποστασεις και οι μεταβολες αυτων των αποστασεων κατω απο τις επιδρασεις της μαζας και της υλης.
Πέρα από τον πολύ ωραίο τρόπο που μας παρουσίασες τον τρόπο επέκτασης του σύμπαντος, η αναλογία δεν παύει να ισχύει. Το σύμπαν κατά τη στιγμή του big bang, με τα σημερινά δεδομένα απόστασης και μονάδες μέτρου, είχε μέγεθος ελάχιστο και όλη η ύλη και η ενέργεια που εμείς βλέπουμε, πλανήτες, άστρα, γαλαξίες, ήταν συμπιεσμένα εκεί. Όπως είπες κι εσύ:Συνεπως τι σημαινει η φραση “το συμπαν ηταν σε ενα μεγεθος μικροτερο απο ενα ατομο”. Σημαινει οτι ΜΕ ΤΙΣ ΤΩΡΙΝΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΜΕΤΡΟΥ το συμπαν ΤΟΤΕ ηταν πολυ πολυ μικρο. Αλλα οι μοναδες μετρου εχουν οριστει αυθαιρετα απο εμας βαση των ανθρωπινων βιοματων και μεγεθων. Οι ιδιες οι αποστασεις αλαζουν, ενας τροπος να γινει κατανοητο αυτο ειναι οτι το χωροχρονικο συνεχες μεγαλωνει...αλλα η ουσια ειναι μια, μιλαμε με μαθηματικα ΟΧΙ φαντασια.
Η πυκνότητα ήταν "άπειρη", όπως άκουσα τον Neil Turok, φυσικό του Cambridge, να λέει σε κάποιο ντοκιμαντέρ. Αλήθεια, τι φυσικό νόημα έχει η παραδοχή άπειρης πυκνότητας;Αν πηγαιναμε το χρονο αναποδα τοτε τα Α, Β και Γ θα ηταν πολυ κοντα μεταξυ τους, συνεπως οι αποστασεις τους θα ηταν μικροτερες μεχρι που καποια στιγμη θα επεφταν το ενα πανω στο αλλο.
Τελικά ο χώρος ήταν απείρως μικρός, ή η πυκνότητα απείρως μεγάλη;
Όπως λες κι εσύ: "Η απαντιση ειναι αφοπλιστικη και ειναι: Εχει σημασια?"
Η θεωρία λέει ότι το μεγαλύτερο μέρος της διαστολής του σύμπαντος, δηλαδή η απομάκρυνση των σημείων Α, Β και Γ μεταξύ τους, όπως ωραία θέτεις το παράδειγμα, έγινε κατά τα πρώτα δισεκατομμυριοστά του δευτερολέπτου μετά την έκρηξη:Κατ αρχας το Α θα εστελνε την αλληλεπιδραση i στα Β και Γ και θα εβλεπε οτι τα Β και Γ απομακρυνονται απο αυτο (εν πασι περιπτωση η αποσταση τους μεγαλωνει). Θα εβλεπε επισις οτι και το Β απομακρυνεται απο το Γ. Θα υπεθετε λοιπον οτι τα Β και Γ απομακρυνονται με κεντρο το Α.
Το Β θα εβλεπε ακριβως το ιδιο πραγμα αλλα και το Γ θα εβλεπε ακριβως το ιδιο πραγμα. Τελικα το κεντρο απο το οποιο απομακρυνονται που ειναι? Ειναι το Α το Β η το Γ? Αν κατσουν και προεκτεινουν τις κατευθυνσεις πανω στις οποιες κινουντε οπως υπολογιζει το ενα για το αλλο δεν θα καταληξουν σε ενα κοινο κεντρο δεν θα τεμνονται πουθενα. Δεν απομακρυνονται απο “καπου” απλα απομακρυνονται ΟΛΑ μεταξυ τους με ΤΟΝ ΙΔΙΟ τροπο.
Αλήθεια, τι επιτάχυνση είχαν αυτά τα σημεία (απείρως μεγάλη κι αυτή;) και πώς αντιλήφθηκαν την μεταξύ τους απομάκρυνση με τη μέθοδο της ανταλλαγής ακτίνων φωτός, αφού σύμφωνα με τη θεωρία το φως άρχισε να διαδίδεται στο σύμπαν μόλις 380.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη; Πώς θεωρούμε ότι ξαφνικά ξεπεράστηκε η ταχύτητα του φωτός, ενώ έκτοτε κάτι τέτοιο δεν μπορεί να συμβεί; Μήπως εδώ οι θεωρίες κομπιάζουν λίγο;Τότε όμως έγινε ξαφνικά μια δραματική αλλαγή. Το Σύμπαν εξερράγη, αυξάνοντας το μέγεθός του κατά τον τεράστιο παράγοντα του 10^2O σε μόλις 10-35 δευτερόλεπτα.
Το πληθωριστικό μοντέλο δέχεται ότι από την χρονική στιγμή 10^-35 sec το σύμπαν διπλασιάζεται σε μέγεθος κάθε 10^-34 sec που περνάει. Αλλά αν το σύμπαν διπλασιάζεται κάθε 10^-34 sec. οι γραμμικές διαστάσεις του μεγαλώσουν τρομερά, τουλάχιστον κατά 1050 φορές!
Ο ρυθμός διαστολής είναι μεγαλύτερος και από την ταχύτητα του φωτός. Το παλαιό μοντέλο πρόβλεπε ρυθμό διαστολής μόνο με τη ταχύτητα του φωτός.
Η εικόνα αυτή δείχνει το σύμπαν, όπως είπαμε, 380.000 χρόνια μετά τη Μεγάλη Έκρηξη και όχι τα πρώτα nanoseconds, για να μην παρεξηγούμαστε. Τότε το σύμπαν είχε "σχεδόν" τις σημερινές του διαστάσεις, βάσει των όσων προαναφέραμε.κοιταχτε την εικονα του WMAP δεν ειναι μικρη:p δεν δειχνει μικρες αποστασεις
Ωστόσο, τα περίεργα δεν σταματούν εκεί. Νέες ανακαλύψεις κάνουν τους επιστήμονες να "ξύνουν τα κεφάλια τους", όπως αναφέρει το σχετικό άρθρο. Συγκεκριμένα,
Το ταξίδι της γνώσης έχει ακόμη πολλές εκπλήξεις να μας προσφέρει. Δεν αναφέρομαι καθόλου στο θέμα του Θείου, ωστόσο θυμίζω πως η επιστήμη δεν κατέχει (ακόμη;) την παντογνωσία. Όλοι οι συνομιλητές θα πρέπει να το έχουν αυτό συνεχώς στο μυαλό τους.Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν μια γιγάντια «μάζα» σε απόσταση 12,9 δισ. ετών φωτός από τη Γη. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα τι είναι, αφού σχηματίστηκε όταν το Σύμπαν ήταν μόνο 800 εκατ. ετών και υποτίθεται πως δεν φιλοξενούσε τίποτε τόσο μεγάλο. Το αντικείμενο αποτελείται από αέριο και έχει μέγεθος περίπου το μισό από ό,τι ο Γαλαξίας μας. Οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν καν πώς να το αποκαλέσουν, οπότε το ονομάζουν απλά «μάζα» (blob). Ο αδόκιμος αυτός όρος, που μοιάζει να βγήκε από ταινία θρίλερ, εμφανίζεται 34 φορές στο άρθρο που θα δημοσιευτεί το Μάιο στην έγκριτη επιθεώρηση Astronomy and Astrophysics
Αρχική Δημοσίευση από Δεσμώτης:Διαισθάνομαι πως, αν είχαμε 5 χέρια με δύο δάχτυλα στο κάθε ένα και 8 μάτια, σήμερα θα μιλούσαμε ακριβώς για την ίδια θαυμαστή ακρίβεια των πάντων από τον Δημιουργό και...ωρολογοποιό μας.
Σύμφωνα με όσα μας έγραψε ο έποτε, περί πολλαπλών συμπάντων, είναι πιθανό να υπάρχει ένα σύμπαν με μια έλλογη μορφή ζωής με 5 χέρια, με 2 δάκτυλα το καθένα και 8 μάτια. Επειδή όμως αυτά τα χαρακτηριστικά θα είναι τέτοια ώστε να του εξασφαλίζουν την προσαρμογή στο περιβάλλον του και επειδή και τα άλλα όντα του Κόσμου εκείνου θα είναι παρομοίως κατασκευασμένα, δικαίως το έλλογο αυτό ον θα θαυμάζει τη Νόηση του Δημιουργού του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.