04-05-09
17:36
Δεν ξερω. Πρεπει να μας πουν τα κοριτσια τη γνωμη τους γιαυτο. Τι εννοεις "ματαιωσεις" ομως ;Η Himela και όσοι υποστηρίζουν τη σημασία της άμεσης διαθεσιμότητας, πιστεύει ότι η αυτονομία καλλιεργείται με τη συνεχή παρουσία ενός διαθέσιμου συναισθηματικά ενήλικα που παρέχει υποστηρικτικό περιβάλλον; Μήπως η Michelle και όσοι πιστεύουν ότι η άμεση διαθεσιμότητα δεν παίζει και τόσο ρόλο, πιστεύουν παράλληλα ότι η αυτονομία καλλιεργείται με ματαιώσεις και χρόνο με τον εαυτό;
Παντως δεν θυμαμαι να ειπε η Himela οτι συγκεκριμενα η αυτονομια καλλιεργειται με το να ειναι ο γονιος συνεχεια διπλα στο παιδι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
04-05-09
16:31
Αρα στην ερωτηση μου απαντας "ναι".Υποψιάζομαι ότι πρόκειται για 'κείνα τα τόσο αυτονόητα πράγματα που κανένας δεν μπαίνει στον κόπο να επεξεργαστεί και που τελικά υπάρχουν ποιοτικές διαφορές στην αντίληψη του καθενός, εξ ου και οι διαφωνίες για τις προεκτάσεις του θέματος, όπως ο ρόλος της γυναίκας που συζητάται εδώ.
Διαφορες στην αντιληψη υπαρχουν λογω πεποιθησεων και γνωσεων-εμπειριας (κυριως απουσιας αυτων) που εχει ο καθενας. Ομως μπορουμε ολοι να συμφωνουμε για καποια αρχη βασει της οποίας εκφραζεται ο τελικος σκοπος του "μεγαλωνω σωστα". Δλδ (το λεω προχειρα οπως μου βγαινει αυτη τη στιγμη) φτιαχνω εναν ανθρωπο με σωστες αρχες,κριτηρια,κριτικη ικανοτητα,αρετες,αισθηση του σωστου και του λαθους, και με ζεστα ανθρωπινα συναισθηματα, ισορροπημενο, ετσι ωστε να μην εξαρταται νοητικά ή συναισθηματικά απο άλλους, και να μπορει να φτιαξει τη ζωη του, αναλαμβανοντας τις ευθυνες των πραξεων του.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
04-05-09
03:03
Ειναι σαν να ρωτας "ειναι δικαιο που θηλαζει η μητερα και οχι ο αντρας" Εαν κατι αναγκαιο (θηλασμος) συνεβαλε στο να χρειαζεται το παιδι περισσοτερο τη μανα απο τον πατερα, τοτε το ωφελος του παιδιου ειναι να γινει αυτο. Η ζωη δεν ειναι για κανεναν απολυτως δικαιη, ασχετως φυλλου.Όταν λέω μήνες, φαντάσου γύρω στους 6. Ουσιαστικά το παραλληλίζω με το θηλασμό, κατά τον οποίο αναπόφευκτα η μητέρα έρχεται πιο κοντά στο παιδί και αναπτύσσει πιο στενή σχέση μαζί του. Είναι λοιπόν δίκαιο να επιφορτίζεται μετά όλο του το μεγάλωμα, επειδή ανέπτυξε καλύτερη σχέση με αυτό κατά τους μήνες της εγκυμοσύνης και του θηλασμού;
Μα μολις πριν ανεφερες το οτι ο θηλασμος αναποφευκτα δημιουργει πιο στενη σχεση με τη μητερα.Πραγματικά αμφιβάλλω ότι αν σε ένα ζευγάρι και οι 2 ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ περνούσαν ίσο χρόνο με το παιδί και το φρόντιζαν εξίσου, θα είχε καλύτερη σχέση με αυτό η μητέρα.
Σε αυτες τις περιπτωσεις δε φταιει το οτι αφησε την καριερα, αλλά το οτι δεν το εκανε πληρως συνειδητα και δε το ηθελε πανω απ'ολα. Οταν μια μητερα θελει και την γεμιζει περισσοτερο απ'ολα το να μεγαλωσει σωστα το παιδι, και πιστευει οτι αυτο δε γινεται χωρις να θυσιασει και καποια πραγματα, τοτε δε θα πει ποτέ αυτο που αναφερεις. Αμα λεει τετοια, εμενα δε μου φαινεται και πολυ σοι γονιος..Θα διάλεγα να το βλέπει περισσότερο αυτός που θα θυσιάσει λιγότερα για να το επιτύχει αυτό.Πιστεύω ακράδαντα ότι για να μεγαλώσει ένα παιδί σωστά, πρέπει οι γονείς του να είναι ευτυχισμένοι και να μην νιώθουν ότι θυσίασαν τη ζωή τους για αυτό, διότι αυτό βγαίνει σε καταπιεσμένο μίσος και υπερβολικές απαιτήσεις από το παίδι όπως έχουμε δει πολλάκις ("Θυσίασα τη ΖΩΗ μου για σένα κι εσύ με απογοητεύεις έτσι??? Κωλόπαιδο, ανάθεμα την ώρα που σε γέννησα!!" Τραβηγμένο; Το έχω ακούσει πολλές φορές σε διάφορες παραλλαγές από μάνες που σταμάτησαν τη δουλειά για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους...)
Με σενα..οχι για σενα.Με μένα μιλάς όμως τώρα και θέλω να πιστεύω ότι δεν έχεις δει κάποια τέτοια ασυνέπεια εκ μέρους μου.
Γενικα σε εχω για πολυ λογικο ατομο. Απλά στο συγκεκριμενο θεμα, το "γιατι να μην κανω καριερα και να μεγαλωσω παιδι", μου δινει την αφορμη να το πω.Χρειαζονται και θυσιες στη ζωη. Μπορει να μην ειναι απαραιτητο να εγκαταλειψει τα παντα η γυναικα για το παιδι. Αλλα καλο ειναι να μπορει να προσαρμοζεται σε μια κατασταση τετοια. Να μην τα αφησει ολα, αλλά να βρει μια μεση λυση. Που δε θα ειναι και παντοτινη καθως τα παιδια, μεγαλωνουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
04-05-09
01:14
Δεν ξερω για μηνες. Ουτε το "καλυτερη" πως θα μεταφραζεται. Το σιγουρο ειναι, πως με τη μανα εχει διαφορετικη σχεση. Ισως ανεξηγητη ακομα. Εγω λεω οτι αν ισχυει αυτο, και αν θεωρουμε οτι συμφωνουμε οτι το ζητουμενο ειναι το καλυτερο για το παιδι, τοτε δε πρεπει να κολλαμε στο οτι ενας ρολος γερνει πιο πολυ προς καποιο φυλλο.Πρώτον, ας θεωρήσουμε το τραβηγμένο σενάριο ότι η μητέρα αφότου γεννήσει πέφτει σε κώμα και ξυπνάει μερικούς μήνες μετά. Ποιός θεωρείς ότι θα έχει αναπτύξει καλύτερη σχέση με το παιδί πλέον; Λογικά, ο πατέρας. Θα έπρεπε λοιπόν να επιφορτιστεί και τα 18 χρόνια του μεγαλώματος του παιδιού για αυτό;
Περι ισορροπιων : συμφωνω φυσικα, αλλά προφανως δεν ειναι εφικτο να βλεπει και τους 2 γονεις ισες ωρες. Βασει της προηγουμενης θεωριας, αν επρεπε να διαλεξεις, δε θα διαλεγες η μανα να το βλεπει περισσοτερο ;
Το ωραιο ειναι οτι πολλες γυναικες, οταν τους συμφερει, επικαλουνται την ιδιοτητα του φυλλου τους. Οταν ομως δε τους βολευει (καριερα), τους πιανει το "περι απολυτης ισοτητας"..
Αυτο ειναι πολυ σωστο και δυστυχως πολλοι εργοδοτες ειναι καπως "αλλου"..Σίγουρα πάντως θα βοηθούσε στην ισότητα το να συνειδητοποιήσουν πολλοί εργοδότες αλλά και η νομοθεσία της χώρας, ότι δεν είναι απαραίτητο πάντα ένας εργαζόμενος να βρίσκεται εκτός σπιτιού για να εργαστεί και ότι πάρα πολλές δουλειές γίνονται εξίσου καλά και από το σπίτι.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
04-05-09
00:55
Noμιζω πως οι επιληπτικοι αφροι οφειλονται στο ποσοστο των γυναικων που το κανουν αυτο. Που οσο αυξανεται, τοσο αυξανει και ο ρυθμος αυξησης του καθως "οι αλλες το κανουν, να μεινω πισω εγω ; " κλπ.Εγώ πάλι δεν καταλαβαίνω γιατί θα έπρεπε να αφρίζω σαν επιληπτικός επειδή κάποιες γυναίκες γουστάρουν τους ματσό...
Γιατί (ξε)πουλιούνται γιατί ...γιατί γιατί γιατί! Γούστο τους, καπέλο τους και...σεξουαλικό τους καθήκον (ρε)
Οσο για τα αρχικα του θεματος :
Οχι ολα, προς θεου.Αλλά ειναι οντως δυσκολο να κατανοησουμε οτι μια τοσο σημαντικη διαφορα μεταξυ των φυλλων, οσο η δημιουργια ζωής, επηρεαζει την καταλληλοτητα καποιων ρολων ; Υπαρχει μεταξυ μανας και παιδιου μια ειδικη σχεση, που ποτε δε μπορει να εχει ο πατερας ακριβως την ιδια. Τουλαχιστον ετσι φαινεται. Δεν μας λεει αυτο, οτι το παιδι θα ωφεληθει περισσοτερο να μεγαλωνει με τη μανα περισσοτερο, απότι με τον πατερα ή ακομα χειροτερα με εναν ξενο ;Ποιός ορίζει ποιοί είναι οι "φυσικοί" ρόλοι; ...
Και γιατί πρέπει ντε και καλά να υπάρχουν καθορισμένοι ρόλοι; Ας επιλέγει το κάθε ζευγάρι ο,τι το βολεύει, γιατί πρέπει να μπουν όλα σε καλούπια βάσει φύλου;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.