DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
04-05-09
18:59
οταν παρεις την αποφαση να δημιουργησεις οικογενεια κανεισ θυσιες, κανεις υποχωρησεις. ετσι το βλεπω εγω... και στο κατω κατω μπορεις να αφησεις για λιγα χρονια τη δουλεια σου και μολις το τεκνο σου φτασει σε μια ηλικια που δε σε χρειαζεται να επανελθεις στην αγορα εργασιας.
βασικα ποιος ο λογος να κανεις παιδι αν δυσκολευεσαι να το βαλεις πανω απο την καριερα σου?
...Ναι! και η αγορά εργασίας θα σου κάνει welcome party γιατί θα σε έχει επιθυμήσει τρελλά κι απίστευτα και θα σου κάνει δώρο τα ένσημα που θα έχεις χάσει σε κουτί με ρόζ κορδέλα!
Παραιτούμαι.
(Τίποτα δεν κάνεις για να το βάλεις πάνω από κάτι άλλο. Όλες οι επιλογές (υποτίθεται) συντελούν στην ισορροπημένη ανάπτυξη ενός ανθρώπου που όταν γεράσει θα μπορεί να χαμογελάει στον εαυτό του και στους γύρω του.
Και η δουλειά δε σημαίνει αυτομάτως καριέρα, σημαίνει και βιοπορισμό, επικοινωνία, δημιουργικότητα (στις καλές περιπτώσεις)
Και αυτό με τις υποχωρήσεις, επιμένω, θα πρέπει να αφορά και στους δύο γονείς, δεν κάνεις ένα παιδί για να πάρεις το παράσημο της μάνας-κουράγιο, κά-νε-τε ένα παιδί για να φτιάξετε έναν άνθρωπο και για να είναι στο τέλος όλοι κι εσείς και αυτό ευτυχισμένοι)
Sorry για την αρχή του μηνύματος, πραγματικά δεν ήθελα να σε ειρωνευτώ, αλλά με χωρίζουν κάποιες χιλιάδες ένσημα από το ρομαντισμό που αποπνέει η ανάρτηση σου...
Σημείωση ΟΔ: Το μήνυμα αυτό προήλθε από το θέμα Ο ρόλος της γυναίκας στη σημερινή οικογένεια
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
26-01-09
10:49
Το να κάνεις ένα παιδι ανεπιθυμητης εγκυμοσυνης σε κατατάσσει στο 10% των γυναικών που δε θα έριχναν το παιδί τους για προσωπικούς (δηλ.εγωιστικούς αν μη τι αλλο) λόγους.΄
Επίσης το να κανεις παιδί δεν σε κατατάσσει στην κατηγορία των γυναικών χωρίς ζωή και φιλοδοξίες.
Επίσης επιμένω,μπορείς να γινεις 10% και να έχεις οικογένεια. Αν πετύχω ως συγγραφέας -που είναι η φιλοδοξια μου- δεν προκειται να σταθει εμποδιο η οικογενεια μου. Το μυαλο μου θα με κάνει 10% όχι η οικογενειακή μου κατάσταση. Ο άντρας και τα παιδια μου θα με στηρίζουν ο μεν οικονομικά τα δε ηθικά.
Μήπως η Κικη Δημουλά έχασε τον οιστρο της επειδη παντρευτηκε? Οχι, αντιθετα την ωφελησε δημιουργικα η περίοδος αυτή. Μήπως η Ναταλία εμπόδισε με την φυσικη της παρουσία τον πατέρα της Φρέντυ Γερμανό απ'το να γράφει κορυφαία βιβλία? Μήπως η πλειοψηφία των ελληνίδων γυναικών βουλευτων-μπορεις να το τσεκαρεις αυτο- δεν ειναι παντρεμενες με παιδια(πχ.Γιαννάκου,Γεννηματά,Μπακογιάννη,Ράγιου)? Κι όμως,έφτασαν ψηλά.
Υπάρχουν πολλα παραδείγματα,παλια και σημερινα.
Όταν λες οτι μια γυναικα που κατ'αναγκη γινεται μητέρα προσαρμοζεται όπως προστάζει η ανθρώπινη φύση,το αποτέλεσμα αυτής της πράξης δε λέγεται προσαρμογή? Αν όχι θα σκισω το πτυχίο φιλολογίας μόλις το πάρω.
Σου το εύχομαι ολόψυχα να πετύχεις το στόχο σου και να έχεις πάντα τις καλύτερες συνθήκες γι αυτό.
Αλλά άσε τις υπόλοιπες του παραδείγματος γιατί δε μας παίρνει. Άστο καλύτερα. Γυναίκες που κουβαλάνε πίσω τους, οικογένειες τέτοιων διαμετρημάτων, βουλευτικές αποζημειώσεις, και εκμετάλλευση/ρευστοποίηση τηλεοπτικών/κοσμικών παρουσιών, τί να πώ κι εγώ τώρα?
Σαφώς και θέλεις να πεις κάτι σωστό κατά τη γνώμη σου, το οποίο αντιλαμβάνομαι αλλά επέτρεψε μου να πιστεύω ότι δεν σε βοηθά η διατύπωση και η επιλογή των παραδειγμάτων.
Τί γίνεται όμως...
Όταν είσαι στο γραφείο και πρέπει να τελειώσεις μια δουλειά που δεν σε περιμένει και το πιτσιρίκι στο σπίτι ανεβάζει πυρετό?
α. ζητάς βοήθεια για τη δουλειά, τρέχεις στο πιτσιρίκι, και το άτομο που σε βοήθησε πιστώνεται την ολοκλήρωση του project
βου. ζητάς βοήθεια για το πιτσιρίκι, μένεις στη δουλειά, χώνεσαι στις τύψεις
γου. παίρνεις τη δουλειά στο σπίτι (αν γίνεται), τρέχεις στον παιδίατρο, γυρνάς να το τακτοποιήσεις, στο 90% των περιπτώσεων οι ιώσεις σκάνε όταν δεν είναι ανοιχτά τα φαρμακεία και τρέχεις για εφημερεύον και τέλος ξενυχτάς και στον Η/Υ
δου. ... όλο και κάποια συνστεκίτισσα θα το συμπληρώσει, εγώ έχω ζήσει τουλάχιστον τα βου, γου και ε γιατί δεν υπάρχει άτομο να με αντικαταστήσει. και
ε. κι όταν μεγαλώνει και μένει μόνο του ψιλοάρωστο στο σπίτι για να μην πάει σχολείο και χειροτερέψει, σε κοιτάει και σε παρακαλάει να μείνεις μαζί του ενώ εσύ βλέπεις ήδη το δεκάωρο στη δουλειά να διαμορφώνεται και κόβεσαι στα δύο συναισθηματικά...
Λοιπόν, παιδί μόνο από επιλογή, μόνο με συνειδητή εμπλοκή σε ό,τι συνεπάγεται, και ο σύντροφος, σύζυγος, ο ο,τιδήποτε τέλος πάντων, οφείλει από σεβασμό και μόνο σε όσα εσύ και μόνο εσύ τελικά θα χρειαστεί να κάνεις ή να θυσιάσεις να σε ακολουθήσει στις επιλογές σου. Αν θέλει εσένα πραγματικά.
(και να μην ξεχάσω. enough is enough. στα πρώιμα στάδια της εγκυμοσύνης το έμβρυο δεν έχει συνείδηση και δεν έχει εγκεφαλικές λειτουργίες και εννοείται ότι μέχρι τον τοκετό δεν αποτελεί αυτόνομο οργανισμό.)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.