30-04-09
03:53
Πως αντιλαμβάνεστε τη «Βασιλεία του Θεού», επί της Γης;
Αντιγράφω από το βιβλίο με αποσπάσματα κειμένων της Αλκυόνης Παπαδάκη, "Ξεφυλλιζοντας την σιωπή", εκδόσεις Καλέντη:
"Να 'μαστε λέει, όλοι μαζί...
Να 'μαστε σε μια βάρκα και ν' αρμενίζαμε.
Να 'ταν η θάλασσα γυαλί. Να 'χε φεγγαράδα.
Κι εμείς να λέμε αστεία και να γελάμε.
Ν' αγκαλιαζόμαστε και να τραγουδάμε.
Να μην είχαμε βάσανα και μαύρες σκέψεις.
Τίποτα να μην είχαμε.
Να 'μαστε ελεύθεροι σαν τα παιδιά. Και ν' αρμενίζαμε...
Και να 'ταν από πάνω μας ένας Θεός, γλυκός σα μέλι,
να μας καμάρωνε.
Να 'μαστε λέει!..."
Έτσι την αντιλαμβάνομαι.
Μπορεί ή δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί και γιατί;
Και ναι, και όχι. Όχι την δεδομένη στιγμή. Ναι σε ένα απώτερο μέλλον. Έχω την αίσθηση, ότι για να πραγματοποιηθεί, πρέπει πρώτα να αλλάξει κάτι θεμελιώδες μέσα μας. Σε μας τους ίδιους. Μόνιμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.