nadfairy
Νεοφερμένος
Η nadfairy αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4 μηνύματα.
20-06-09
13:39
Κατα την γνωμη μου, πιστευω πως παιζει ρόλο και το ψυχολογικό dna ενος ανθρωπου..αν για παραδειγμα η μητερα σου ειναι αγχωτικη τοτε ισως και να εχεις κληρονομησει καποια γονιδια απο αυτην.. ωστοσο πιστευω πως υπαρχουν τροποι να το παλεψει καποιος..θα επαναλαβω πως οταν ανεφερα να μην του δινεις σημασια εννοουσα να μην το μεγαλοποιεις..να μην του δινεις μεγαλη αξια.. απλα να λες στον εαυτο σου.. οκ τωρα με εχει πιασει.. ξερω τι ειναι και θα το παλεψω,,,αν ομως χασουμε την ελπιδα και πουμε στον εαυτο μας.."ειμαι καταδικασμενος , δεν μπορω να κανω τιποτα , τοτε ειναι που το αγχος θα μας κατακλυσει". Μιλαω παντα απο προσωπικη εμπειρια και μετα απο πολυ ψαξιμο και συζητηση..καθε ανθρωπος αναλογα με τον χαρακτηρα του το βλεπει διαφορετικα και το παλευει διαφορετικα.. και πιστεψε με υπαρχουν παρα πολλοι εκει εξω.. η διαφορα ειναι πως δεν το λενε..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nadfairy
Νεοφερμένος
Η nadfairy αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4 μηνύματα.
13-06-09
02:07
σε ευχαριστω kalypso...ειναι μια καθημερινη μαχη.. πολυ επιπονη..οταν ελεγα να το αγνοησεις.. εννοουσα να μην το μεγαλοποιησεις...ισως χρησιμοποιησα λαθος εκφραση..οσο ξετυλιγεις το κουβαρι.. μερικες φορες ο πονος και η ανασφαλεια μεγαλωνει...μεχρι την συμφιλιωση.. το παλευω ομως! καλη συνεχεια και σε σενα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nadfairy
Νεοφερμένος
Η nadfairy αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4 μηνύματα.
13-06-09
01:13
Διαβασα τυχαια το μηνυμα της Simel..και αμεσως χτυπησε καμπανακι μεσα μου.. ακριβως το ιδιο ειχα παθει και εγω.. εκτος αυτου ομως εγω ξαναπηγα στο νοσοκομειο γιατι ειχα ζαλαδες.. μεχρι μαγνητικη εγκεφαλου εκανα.. το αποτελεσμα??? συγκεκριμενα ο γιατρος μου ειπε.. παθολογικα εισαι μια χαρα.. δεν 8ελεις παθολογο...ψυχολογο θες.. εχεις τεραστιο αγχος.. και εγω τον κοιταγα σαν χαζη.. αντι να ειμαι χαρουμενη τον κοιταγα λες και ηθελα οπωσδηποτε να μου πει πως εχω κατι..παλευω με το αγχος εδω και 6 χρονια.. με ψυχολογους, φαρμακα, συζητησεις.. οτι 8ες το εχω κανει.. παθαινα κρισεις πανικου, ζαλαδες, φοβιες.. και ολα αυτα τα εκανε το αγχος... οταν λοιπον διαβασα το μηνυμα σου η καρδια μου σφιχτηκε.. σαν να το ενιωθα εγω,,, και ενα εχω να σου πω τουλαχιστον απο προσωπικη εμπειρια.. κανε πραγματα που δεν σε πιεζουν, γεμισε τις ωρες της ημερας σου με οσο το δυνατον ευχαριστες καταστασεις.. και οταν σε πιασει το αγχος.. μην το πολεμας.. οσο αναρωτιεσαι γιατι και πως.. αυτο δυναμωνει..προσπαθησε να μην του δινεις σημασια..γυμναστικη ακομα.. δοκιμασε αεροβικη ή yoga...πιστευω πως βοηθαει..εγω αυτα προσπαθω να κανω.. εχω κανει μικρα βηματα.. που θα παει... θα το νικησω το θηριο.!!! και αν δεν το νικησω.. δεν θα πεσω αμαχητη!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.