ανεξάρτητος
Νεοφερμένος
Ο ανεξάρτητος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 17 μηνύματα.
13-07-09
18:44
'Ανθρωποι που δεν εκτιμούν τις ευκαιρίες που τους δίνεις, μία δυο τρεις δεκατρεις φορές, δεν αξίζουν την προσοχή σου, πόσο μάλλον την αγάπη σου. Αυτά τα λάθη της...όπως μου είπε προχθές....δεν ήταν απλά λάθη, ήταν ολοφάνερη αδυναμία, ανημπόρια και η αρρώστια της, και αυτός που έμενε στα δύσκολα και τα έβγαζε πέρα ήμουν εγώ, όχι εκείνη. Στην αρχή κάνουμε ό,τι κάνουμε και μετά παραδεχόμαστε τα λάθη μας και επανερχόμαστε σαν μωρές παρθένες να ζητήσουμε συγνώμη, εξαρτημένες και μέσα στην αδυναμία μας, ε όχι, μέχρι πότε θα το δέχεται αυτό ένας αξιοπρεπής άντρας;...
...
'Οχι μόνο λοιπόν δεν θρηνώ, αλλά νοιώθω ότι βρίσκομαι σε ένα από τα μεγαλύτερα γλέντια της ζωής μου μακρυά της.
Αν έκανες σαφές τι ακριβώς ήθελες και τι περίμενες από αυτήν, αν συζήτησες μαζί της πριν της ανακοινώσεις το χωρισμό αρκετές φορές, αν δλδ υπήρχε μια πολύ καλή επικοινωνία με ξεκάθαρα τα θέλω τα μπορώ και τα ανέχομαι και από τις 2 πλευρές, τότε έχεις απόλυτο δίκιο στη θέση σου κατά τη γνώμη μου. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να ανέχεται κάτι που έχει καταστήσει σαφές ότι δεν το θέλει για πάντα.
Αλήθεια έχεις κάνει νέα σχέση? Πόσο καιρό μετά?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ανεξάρτητος
Νεοφερμένος
Ο ανεξάρτητος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 17 μηνύματα.
13-07-09
13:11
Ας υποθέσουμε ότι είστε σε μια σχέση όπου αγαπάτε, είστε ερωτευμένοι κάνετε όνειρα περνάτε καλά και για κάποιον λόγο (και πολλές αφορμές) επέρχεται ο χωρισμός. Τι κάνετε?
Καταρχάς τι έχετε νιώσει? Τι συναισθήματα?
Προσπαθείτε να τον/την ξανακερδίσετε?
Τον/την ξεχνάτε? Πως αντιμετωπίζετε την κατάσταση?
Πως αντιμετωπίζετε το μέλλον και τις επόμενες σχέσεις?
Και το σημαντικότερο πόσο γρήγορα κάνατε την επόμενη σχέση?
ΥΓ. Αυτό που πληγώνει περισσότερο σε έναν χωρισμό είναι η απόκρυψη της αλήθειας και η δημιουργία μιας επίπλαστης αλήθειας όπου εξυπηρετεί μόνο ένα πράγμα: Την ωραιοποίηση του γεγονότος. Όταν χωρίζεις πληγώνεις. Θέλεις όμως να φύγεις και να κάνεις και τον άλλον να νιώσει υπεύθυνος. (όχι ότι δεν παίζει κι αυτό, αλλά αν ενδιαφέρεσαι ακόμα δίνεις ευκαιρία δεν χωρίζεις). Αυτό είναι που προσωπικά πιστεύω πληγώνει περισσότερο. Ότι αυτός/η που μένει πίσω δεν έχει καταλάβει ΓΙΑΤΙ έγινε ότι έγινε και χάνει πολύ χρόνο να αναλύει τα "λάθη" που του φόρτωσε ο αποχωρών για να δικαιολογήσει την συμπεριφορά του. Ή στην χειρότερη περίπτωση να κάθεται να σκέφτεται ποια είναι η πραγματική αιτία που αποχωρεί ο άλλος.
Π.χ.1. Φεύγω γιατί δεν σου αξίζω = Φεύγω γιατί είμαι γυναικάς και θέλω να πάρω όλες τις ξανθές υπαλλήλους στο γραφείο και μία από αυτές κάνει καλύτερες π.ες από σένα και θα είναι αυτή τώρα το κορόιδο μου.
Π.χ.2 Υπάρχει άλλος? Όχι απλά δεν νιώθω πια τίποτα για σένα. Μα πριν 15 μέρες έλεγες άλλα... Ναι άλλα ξαφνικά άδειασα από την απαίσια και τρισάθλια συμπεριφορά σου. Ωραία παραδέχομαι κάποια λάθη μου (επουσιώδη πάντα) να τα ξαναβρούμε... Μπα δεν μου βγαίνει = Ρε μεγάλε έχω άλλον και δεν μπορώ να σας έχω και τους δύο. Πιέζομαι... ή βαρέθηκα γιατί έτσι είμαι εγώ λέω μεγάλες κουβέντες αλλά στην πρώτη δυσκολία άντε γεια...
Αν λεγόταν έτσι τα πράγματα πως θα απαντούσατε στα πιο πάνω ερωτήματα?
Καταρχάς τι έχετε νιώσει? Τι συναισθήματα?
Προσπαθείτε να τον/την ξανακερδίσετε?
Τον/την ξεχνάτε? Πως αντιμετωπίζετε την κατάσταση?
Πως αντιμετωπίζετε το μέλλον και τις επόμενες σχέσεις?
Και το σημαντικότερο πόσο γρήγορα κάνατε την επόμενη σχέση?
ΥΓ. Αυτό που πληγώνει περισσότερο σε έναν χωρισμό είναι η απόκρυψη της αλήθειας και η δημιουργία μιας επίπλαστης αλήθειας όπου εξυπηρετεί μόνο ένα πράγμα: Την ωραιοποίηση του γεγονότος. Όταν χωρίζεις πληγώνεις. Θέλεις όμως να φύγεις και να κάνεις και τον άλλον να νιώσει υπεύθυνος. (όχι ότι δεν παίζει κι αυτό, αλλά αν ενδιαφέρεσαι ακόμα δίνεις ευκαιρία δεν χωρίζεις). Αυτό είναι που προσωπικά πιστεύω πληγώνει περισσότερο. Ότι αυτός/η που μένει πίσω δεν έχει καταλάβει ΓΙΑΤΙ έγινε ότι έγινε και χάνει πολύ χρόνο να αναλύει τα "λάθη" που του φόρτωσε ο αποχωρών για να δικαιολογήσει την συμπεριφορά του. Ή στην χειρότερη περίπτωση να κάθεται να σκέφτεται ποια είναι η πραγματική αιτία που αποχωρεί ο άλλος.
Π.χ.1. Φεύγω γιατί δεν σου αξίζω = Φεύγω γιατί είμαι γυναικάς και θέλω να πάρω όλες τις ξανθές υπαλλήλους στο γραφείο και μία από αυτές κάνει καλύτερες π.ες από σένα και θα είναι αυτή τώρα το κορόιδο μου.
Π.χ.2 Υπάρχει άλλος? Όχι απλά δεν νιώθω πια τίποτα για σένα. Μα πριν 15 μέρες έλεγες άλλα... Ναι άλλα ξαφνικά άδειασα από την απαίσια και τρισάθλια συμπεριφορά σου. Ωραία παραδέχομαι κάποια λάθη μου (επουσιώδη πάντα) να τα ξαναβρούμε... Μπα δεν μου βγαίνει = Ρε μεγάλε έχω άλλον και δεν μπορώ να σας έχω και τους δύο. Πιέζομαι... ή βαρέθηκα γιατί έτσι είμαι εγώ λέω μεγάλες κουβέντες αλλά στην πρώτη δυσκολία άντε γεια...
Αν λεγόταν έτσι τα πράγματα πως θα απαντούσατε στα πιο πάνω ερωτήματα?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.