iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
01-01-13
23:07
Κατά παραγγελία; Τι εννοείς; Δεν βγάζει κάποιο νόημαΜα αν ο νόμος, είναι κατα παραγγελία, τότε τεκμαίρεται η ανομία της πράξης (νομοθέτησης) και κατα συνέπεια, δεν είναι ηθικός. Ωθεί στην εδραίωση συγκεκαλυμμένης μορφής δικτατορίας.
Αποδοχή νόμου;Και εμείς με την σειρά μας αποδεχόμενοι τον νόμο, όχι ως ορθό, αλλά απλά αποδεχόμενοι την λειτουργικότητα του, έστω και ως αναπόφευκτη, έστω προβάλλοντας την δικαιολογία της αναγκαιότητας του, αν μη τι άλλο, θα μας χαρακτήριζα το ελάχιστο, ως τραγικά πρόσωπα της ιστορίας. Οσο μικροί και αν είμαστε.
Λειτουργικότητα;
Αναγκαιότητα;
Τραγικότητας;
Ο λαϊκισμός έχει κάποια όρια.
Κοίτα σαφώς και χωρίς αμφισβήτηση ο μοναδικός τρόπος για την απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου είναι το state of nature ή αλλιώς φυσική κατάσταση και αν θες η αναρχία. Είσαι διατεθειμένος για κάτι τέτοιο. Προσωπικά μάλλον θα το δοκίμαζα αλλά είμαι γνωστός παλαβιάρης .
Ο άνθρωπος ως είδος έχει τέσσερα ελαττώματα. Την ανταγωνιστικά, την δόξα, τον φόβο και την δυσπιστία. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνεχώς οι συνθήκες κάθε άνθρωπος να είναι εχθρός κάποιου άλλου ανθρώπου ή όπως αλλιώς θέλει το "Homo homini lupus" (ανθρωπολογική απαισιοδοξία) του Thomas Hobbes το ανθρώπινο είδος οδηγείτε συνεχώς σε έναν πόλεμο των πάντων εναντίων των πάντων. Ο Hobbes περιγράφει αυτή την κατάσταση ως "μόνο το υπέρτατο κακό θα έχει θέση, δηλαδή ο διαρκής φόβος και κίνδυνος του βίαιου θανάτου. Ο ανθρώπινος βίος θα είναι μοναχικός, ενδεής, βρωμερός, κτηνώδης και βραχύς"
Σε αυτό το φαινόμενο η λύση που έρχεται από τον ορθολογισμό λέει ότι το άτομο εκχωρεί ένα μέρος των (φυσικών) ελευθεριών σε ένα πρόσωπο (βασιλεία, αυτοκρατορία κτλ) ή σε μια ομάδα προσώπων (ολιγαρχίας, δημοκρατία κτλ) με σκοπό να απαλλαχτεί από την αγρία, τραγική και πολεμική κατάσταση της φύσης του ανθρώπου. Έτσι λοιπόν μιλώντας για οποιαδήποτε μορφή νομοθεσίας (τοπικής, εθνικής, πολιτειακής, παγκόσμιας ή ακόμη και συμπαντικής) ή έστω μιλώντας για μορφή κράτους και πολιτεύματος εξορισμού έχουμε ως δεδομένα με αυτά που καταδεικνύεις με αυτόν τον γλαφυρό λαϊκισμό.
Δεν σου αρέσει ο ορθολογισμός;
Ωραία, Μαζί σου. Έλα τότε να ζωγραφίσουμε
Οι λέξεις νομοθεσία, νόμοι, σύνταγμα κτλ απαιτούν (δυστυχώς;) ορθολογισμό
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
25-07-09
13:29
Επίσης, θα ήθελα να θέσω στη συζήτηση μια ακόμη παράμετρο, η οποία με απασχολεί. Θεωρώ ότι η ηθική, στις περισσότερες περιπτώσεις πολύ μικρή ή ουδεμία σχέση έχει με τη λογική. Δηλαδή, αυτό που θεωρούμε ως ηθικά αποδεκτό, δεν οφείλεται σε λογική σκέψη κι επιχειρήματα, αλλά σε εκμάθηση και συνήθεια.
Τι θα είχατε να πείτε επ' αυτού;
Ακριβώς είτε πολύ μικρή σχέση είτε καμία ...
Τι σχέση έχει με την λογική έχει η ηθική που επιβάλει την γυναίκα να μην είναι πολυγαμικό ον;
(Σίγουρα υπάρχουν αλλά τόσα παραδείγματα, και ίσως αλλά τόσο αντί-παραδείγματα, αλλά το point είναι το γιατί ...)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder
Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
22-07-09
00:30
Τι σχέση έχει το κράτος, ο νόμος και η ηθική; Anyway ...Θα συμφωνούσατε με μια παγκοσμιοποίηση που θα κατέληγε σ' ένα κράτος, ένα νόμο, μία ηθική;
Όχι μόνο είμαι υπερ, εφόσον προκύψει από έναν σοβαρό θεσμό όπως ΕΕ, αλλά θεωρώ ότι εκεί οδηγούμαστε σιγά σιγά γιατί αλλιώς θα πρέπει να απαρνηθούμε και οποιαδήποτε εξέλιξη δεν προέρχεται από την χώρα μας ... (δηλαδή όλες στην περίπτωση μας)Θα συμφωνούσατε με μια παγκοσμιοποίηση που θα κατέληγε σε ένα νόμο
Ας πάρουμε για παράδειγμα το Internet, κάποιος Έλληνας για να προστατεύσει τον εαυτό του ή το έργο θα πρέπει να τραβήξει από τα μαλλιά ερμηνείες άσχετων νόμων έτσι ώστε να προσαρμοστούν στην λογική και βασική ανάγκης του, την προστασία του.
Επίσης γιατί αυτές οι τεράστιες διαφορές μεταξύ των κρατών στην φορολογία; Οι χώρες με μικρούς συντελεστές φορολογίας πως επιβιώνουν; Επίσης πως ακριβώς βοηθάει το Ελληνικό κράτος κάποιον και απαιτεί αυτόν να του δίνει το 10% από τόκους ή από το κέρδος από αγοραπωλησίες μετοχών; Επίσης γιατί το κράτος δεν αρκείτε στο ΦΠΑ και ζητάει επιπλέον φόρους στους συνδρομητές κινητής τηλεφωνίας; Επίσης γιατί κάποιες χώρες χρειάζονται 25% ΦΠΑ (Denmark, Sweden) όταν ακόμη και η Ελλάδα αντέχει με αρκετά μικρότερο ποσοστό;
Υποτίθεται η νομοθεσία εκφράζει το σωστό γιατί αυτές οι διαφορές; Αυτό που θεωρώ είναι ότι είναι ανοησία κάθε χώρα να προσπαθεί να εφεύρει το τροχό και ότι με ένα κοινό brainstorming το αποτέλεσμα θα ήταν εκπληκτικό.
Δεν θεωρώ ότι η μοναδική λύση είναι η κοινή παγκόσμια νομοθεσία (γιατί όχι όμως αλλά σίγουρα να πρέπει υπάρχει μια κοινή γραμμή και απλά να υπάρχουν διαφορές σε θέματα που αφορούν κάθε την κουλτούρα και έθιμα μιας χώρας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.