BrokenHeart
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο Evris αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 963 μηνύματα.
01-08-09
17:57
Δεν είμαι άτομο που επηρεάζεται από τη γνώμη των άλλων, όμως, το τελευταίο δίμηνο είμαι βυθισμένος σε σκέψεις, και θα ήθελα να τις μοιραστώ μαζί σας. Είμαι σε σχέση ενός χρόνου. Μέχρι τον 9το μήνα όλα κυλούσαν μια χαρά. Και οι 2 μαθητές της Β' λυκείου, σε διαφορετικά σχολεία, βλεπόμασταν τα σαββατοκύριακα και περνούσαμε μια χαρά. Ήμασταν ερωτευμένοι και αγαπημένοι. Από τον 9το μήνα και έπειτα, όμως, αρχίσαμε να μαλώνουμε συχνά, για ανούσια πράγματα, υπήρχαν παρεξηγισμοί και άλλα πολλά. Και οι 2 μας, έχουμε αρχίσει προετοιμασία για τη γ' λυκείου. Εκείνη θέλει μια υψηλοβαθμη σχολή και για αυτό το λόγο έχει πολλές ώρες και πολύ διάβασμα. Από εκεί που στέλναμε καθημερινά πάνω απο 30 μηνύματα (~100 πολλές φορές) και μιλούσαμε αρκετή ώρα, τώρα, εξαιτίας του διαβασματος της, στέλνουμε το πολύ 10 (20 με βαριά καρδιά). Αποτέλεσμα: εγώ νιώθω ότι δεν την ξέρω πια, δεν ξέρω πως είναι, δεν ξέρω τί κάνει...
Δεν έχουμε την ευκαιρία να πηγαίνουμε στο ίδιο σχολείο και γι' αυτό το λόγο, η συχνή επικοινωνία μας ήταν ουσιαστικά αυτό που κρατούσε τη σχέση μας. Πλέον, βγαίνουμε λιγότερο, μιλάμε λιγότερο. Εκείνη λέει ότι με αγαπάει, με θέλει πολύ, και ότι κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να κρατήσει η σχέση. Όμως εγώ νιώθω ότι αυτό δεν είναι αρκετό. Να έλεγα ότι θα κάνω υπομονή έναν ακόμη χρόνο, μέχρι να τελειώσουμε το λύκειο; Έλα όμως που εκείνη θέλει να περάσει στην άλλη άκρη της Ελλάδος. Έχουμε κάνει όνειρα για μας, όμως καθώς πλησιάζει ο καιρός, αρχίζω να προσγειώνομαι. Μου φαίνεται αδύνατο να αντέξω 1 + 5 (που θέλει η σχολή της) ακόμα χρόνια για να καταφέρουμε επιτέλους να είμαστε μαζί.
Απ' την άλλη εκείνη συνεχίζει να κάνει όνειρα ότι θα κρατήσουμε τη σχέση από απόσταση. Προσωπικά, θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο. Κάνω σκέψεις να κόψω από τώρα. Ήδη μαλώνουμε συχνά γιατί της λέω συνεχώς ότι δεν κάνει τίποτα για να κρατήσει η σχέση. Δε θέλω να της κάνω κακό, οπότε σκέφτομαι να την χωρίσω πριν αρχίσει το σχολείο, για να καταφέρει να επανέλθει γρήγορα. Με αγαπάει πολύ, ξέρω ότι θα στεναχωρηθεί, αλλά θέλω να κάνω το καλύτερο και για τους 2 μας. Αυτή η σχέση, έτσι όπως τα φέρνει η ζωή, δύσκολα θα κρατήσει. Αλλά κάτι συνεχώς με εμποδίζει στο να την χωρίσω.. Δεν ξέρω... Φοβάμαι ότι θα πληγωθεί πάαααρα πολύ... Σκέφτομαι εκείνη... Πφ... Δεν ξέρω τί να κάνω.
Σχολίαστε όσοι θέλετε. Θα ήθελα πολύ να ακούσω τη γνώμη σας.
Δεν έχουμε την ευκαιρία να πηγαίνουμε στο ίδιο σχολείο και γι' αυτό το λόγο, η συχνή επικοινωνία μας ήταν ουσιαστικά αυτό που κρατούσε τη σχέση μας. Πλέον, βγαίνουμε λιγότερο, μιλάμε λιγότερο. Εκείνη λέει ότι με αγαπάει, με θέλει πολύ, και ότι κάνει ό,τι περνά από το χέρι της για να κρατήσει η σχέση. Όμως εγώ νιώθω ότι αυτό δεν είναι αρκετό. Να έλεγα ότι θα κάνω υπομονή έναν ακόμη χρόνο, μέχρι να τελειώσουμε το λύκειο; Έλα όμως που εκείνη θέλει να περάσει στην άλλη άκρη της Ελλάδος. Έχουμε κάνει όνειρα για μας, όμως καθώς πλησιάζει ο καιρός, αρχίζω να προσγειώνομαι. Μου φαίνεται αδύνατο να αντέξω 1 + 5 (που θέλει η σχολή της) ακόμα χρόνια για να καταφέρουμε επιτέλους να είμαστε μαζί.
Απ' την άλλη εκείνη συνεχίζει να κάνει όνειρα ότι θα κρατήσουμε τη σχέση από απόσταση. Προσωπικά, θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο. Κάνω σκέψεις να κόψω από τώρα. Ήδη μαλώνουμε συχνά γιατί της λέω συνεχώς ότι δεν κάνει τίποτα για να κρατήσει η σχέση. Δε θέλω να της κάνω κακό, οπότε σκέφτομαι να την χωρίσω πριν αρχίσει το σχολείο, για να καταφέρει να επανέλθει γρήγορα. Με αγαπάει πολύ, ξέρω ότι θα στεναχωρηθεί, αλλά θέλω να κάνω το καλύτερο και για τους 2 μας. Αυτή η σχέση, έτσι όπως τα φέρνει η ζωή, δύσκολα θα κρατήσει. Αλλά κάτι συνεχώς με εμποδίζει στο να την χωρίσω.. Δεν ξέρω... Φοβάμαι ότι θα πληγωθεί πάαααρα πολύ... Σκέφτομαι εκείνη... Πφ... Δεν ξέρω τί να κάνω.
Σχολίαστε όσοι θέλετε. Θα ήθελα πολύ να ακούσω τη γνώμη σας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.