04-12-09
12:32
Αν δεν μπορούσα με κανένα τρόπο να κάνω (βιολογικά) δικά μου παιδιά, θα προτιμούσα να μείνω childfree και να απολαύσω τα θετικά αυτού (και βρίσκω αρκετά θετικά στο να μην κάνεις παιδί).
Να τολμήσω να ρωτ'ησω ποια είναι αυτά;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
31-08-09
15:31
Μα γιατί να χάσεις την ιδέα που είχες γι' αυτήν; Δεν είναι για όλους τους ανθρώπους η γέννηση ενός παιδιού ο ιερός σκοπός της ζωής, οπότε μου φαίνεται απολύτως λογικό να βάζει κάποιος την προσωπική του ελευθερία πάνω από αυτό (και πρόσεχε εδώ δε μιλάμε για περιπτώσεις που κάποια έμεινε έγκυος κατα λάθος και θέλει να κάνει έκτρωση αλλά για μία που το δηλώνει a priori). Δηλαδή γιατί μία δικαιολογία του τύπου θα γινόμουν ανεπαρκής γονέας τη θεωρείς πιο άξια από το έχω άλλους στόχους να προωθήσω στη ζωή μου, δε θα με ενδιέφερε ένα παιδί;
Γιατί ενώ συνήθως προσπαθώ να είμαι δίκαια και αντικειμενική, σε αυτό το συγκεκριμένο θέμα κρίνω εξ ιδίων τα αλλότρια, και το παραδέχομαι. Δεν είναι σωστό, αλλά το κάνω. Μπορώ να έρθω στη θέση του καθένα και να καταλάβω κάποιες επιλογές που κάνει που αντικειμενικά είναι λάθος. Σε αυτό το θέμα όμως αδυνατώ να το κάνω...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
31-08-09
11:55
Τι θα πιστεύατε για μια γυναίκα που δηλώνει πως δε θέλει/ δεν πρόκειται ποτέ να παντρευτεί και να κάνει παιδιά; Θα μ'ενδιέφερε να μάθω τη γνώμη σας, και συγκεκριμένα:
* Ποια θα ήταν η πρώτη σκέψη που θα σας περνούσε από το νου ακούγοντας κάτι τέτοιο και επιπλέον
* Αν θεωρείτε πως ο γάμος, τα παιδιά, ή έστω και το παιδί εκτός γάμου, είναι "η φυσική εξέλιξη κάθε γυναίκας" εφόσον "συντελεί στην πληρότητα της, στο να ολοκληρωθεί σαν άνθρωπος"
Γενικά είμαι της άποψης "ποτέ μη λες ποτέ". Κάποιος που είναι απόλυτος σε κάποια θέση χωρίς να δίνει περιθώρια μεταβολής αν χρειαστεί, με τρομάζει. Βασικά για μένα μετράει ο λόγος που δε θα θέλει να κάνει παιδιά. Ήξερα μια γυναίκα γύρω στα 55 (Θεός σχωρέστην...) που μου είπε "δεν έκανα παιδί γιατί δεν ένιωθα οτι είχα κάτι να του προσφέρω". Αυτήν την άποψη τη σεβάστηκα απόλυτα. Γιατί για ποιον άλλο λόγο κάνεις παιδί παρά για να του προσφέρεις και να του μάθεις πράγματα; Είμαι πολύ ευαίσθητη στο θέμα παιδιά, οπότε ίσως φανώ σκληρή. Αν όμως κάποια μου πει, δεν κάνω παιδί γιατί θα χαλάσω το σώμα μου, γιατί θέλω να κάνω τη ζωή μου, τις βόλτες μου, την καριέρα μου, τα ταξίδια μου, να έχω γκόμενους κλπ κλπ, θα το σεβαστώ μεν, αλλά θα χάσω την ιδέα που είχα για αυτήν. Λυπάμαι που το λέω. Συγχωρώ πολλά πράγματα που ακούω για άλλους γιατί πάντα συνυπολογίζω τα συναισθήματα που έχουν και τους λόγους που τους οδήγησαν σε διάφορες πράξεις. Αλλά στο συγκεκριμένο θέμα είμαι τρομερά ευαίσθητη, δε συγχωρώ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.