Vkey
Επιφανές μέλος
Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
24-09-09
19:17
Οκ...εδώ διαβάζω όλες τις κλασσικές ατάκες χωρισμού...
Ναι κι εμένα μου τις έχουν πει...
Και τώρα προσπαθώ να θυμηθώ τι έχω πει κι εγώ....
Οπότε θυμήθηκα την τελευταία φορά που χώρισα (πάει και καιρός) που ήμουν στην δύσκολη θέση γιατί το είχα επεξεργαστεί, το είχα πάρει απόφαση...το είχα παλέψει με εμένα και τον εαυτό μου αλλά δεν...και είχα απέναντί μου ένα κατ' άλλα υπέροχο άνθρωπο, που αγνοούσε οικειοθελώς τα σημάδια ότι η σχέση οδεύει προς το τέλος...ότι υπάρχει πλέον μεγάλο πρόβλημα...ότι όσο και να το πάλευε ο ίδιος εγώ δεν μπορούσα να στρώσω...
Και ήταν αυτό το άχαρο...εγώ είχα αποφασίσει και για τους δυο μας...(πόσο εγωιστικό ακούγεται άραγε
Πάνω στην συζήτηση είπα δεν μπορώ...δεν κάνω...δεν νιώθω...ότι εγώ τα έχω βρει με εμένα αλλά δεν μπορώ να τα βρω μαζί του...
Χμμμ...αρκετά ειλικρινής ε;
Όχι όμως....γιατί έπρεπε να πω κι άλλα... ότι δεν τον ερωτεύθηκα όσο κι αν προσπάθησα... και ότι πραγματικά ήταν υπέροχος άνθρωπος...είχε τα πάντα...αλλά εγώ δεν ένιωθα...δεν μου το έβγαλε ποτέ απλά προσπάθησα επειδή σε αυτόν είδα 5 και 10 βασικά πράγματα κι αποφάσισα ότι άξιζε να το προσπαθήσω....αλλά δεν...
Ότι ενδιάμεσα είχα τσιμπηθεί από το νυν σύντροφό μου αλλά το καταπίεσα γιατί ήταν η επιλογή μου και έμεινα να το προσπαθήσω χωρίς να τον προδώσω ποτέ....
Σε τι θα ωφελούσε αν ήξερε όλη αυτή την αλήθεια;
Γιατί να τον πληγώσω ακόμα παραπάνω από ότι τον πληγώνω με το να του λέω τέλος;
Όχι δεν είναι αλτρουισμός.... κι εδώ εγωισμός είναι...γιατί προσπαθούσα να με γλιτώσω από τις τύψεις...
Γιατί από τόσους χωρισμούς έχω καταλάβει ότι ένας από τους δύο θα πονέσει παραπάνω...
Ένας από τους δύο δεν θα μάθει όλη την αλήθεια και δεν θα πάρει ποτέ όλες τις απαντήσεις...
Κι απλά ξέρω ότι ο καθένας θα σου χρυσώσει το χάπι λέγοντας όλες αυτές τις &%^()^#$ που έχουμε γράψει κατά καιρούς...
Γιατί ακόμα κι αν ζητάς ειλικρινές απαντήσεις...ακόμα κι αν δηλώνεις στον άλλον ότι μπορείς να τις αντέξεις κανείς πραγματικά δεν ξέρει....και δεν περιμένω πλέον να τις πάρω...
Για να μην παρεξηγηθώ δεν είμαι υπερ όλων αυτών των δικαιολογιών... τις σιχαίνομαι...
Γι' αυτό και όπως και να μου πει ο άλλος το τέλος...για εμένα είναι τέλος...και δεν περιμένω καμία εξήγηση "ειλικρινής" 'η μη...
Είτε γιατί μου αξίζει κάτι περισσότερο (αν μου αξίζει δώσ' το μου εσύ που ξέρεις τι τέλεια που είμαι), είτε γιατί "δεν θα ξανά αγαπήσω ποτέ άλλη σαν κι εσένα" (ναι αλλά θα ξενό μπιπ μια χαρά από εδώ και μπρός), είτε γιατί "θέλω να τα βρω με τον εαυτό μου" (όχι ....με άλλη θες να τα βρεις αλλά αν δεν σου κάτσει καλό είναι και το Βικάκι ε; )
Έτσι όπως τα έγραψα ελπίζω να βγαίνει τι θέλω να πω...γιατί δεν είμαι και σίγουρη
Ναι κι εμένα μου τις έχουν πει...
Και τώρα προσπαθώ να θυμηθώ τι έχω πει κι εγώ....
Οπότε θυμήθηκα την τελευταία φορά που χώρισα (πάει και καιρός) που ήμουν στην δύσκολη θέση γιατί το είχα επεξεργαστεί, το είχα πάρει απόφαση...το είχα παλέψει με εμένα και τον εαυτό μου αλλά δεν...και είχα απέναντί μου ένα κατ' άλλα υπέροχο άνθρωπο, που αγνοούσε οικειοθελώς τα σημάδια ότι η σχέση οδεύει προς το τέλος...ότι υπάρχει πλέον μεγάλο πρόβλημα...ότι όσο και να το πάλευε ο ίδιος εγώ δεν μπορούσα να στρώσω...
Και ήταν αυτό το άχαρο...εγώ είχα αποφασίσει και για τους δυο μας...(πόσο εγωιστικό ακούγεται άραγε
Πάνω στην συζήτηση είπα δεν μπορώ...δεν κάνω...δεν νιώθω...ότι εγώ τα έχω βρει με εμένα αλλά δεν μπορώ να τα βρω μαζί του...
Χμμμ...αρκετά ειλικρινής ε;
Όχι όμως....γιατί έπρεπε να πω κι άλλα... ότι δεν τον ερωτεύθηκα όσο κι αν προσπάθησα... και ότι πραγματικά ήταν υπέροχος άνθρωπος...είχε τα πάντα...αλλά εγώ δεν ένιωθα...δεν μου το έβγαλε ποτέ απλά προσπάθησα επειδή σε αυτόν είδα 5 και 10 βασικά πράγματα κι αποφάσισα ότι άξιζε να το προσπαθήσω....αλλά δεν...
Ότι ενδιάμεσα είχα τσιμπηθεί από το νυν σύντροφό μου αλλά το καταπίεσα γιατί ήταν η επιλογή μου και έμεινα να το προσπαθήσω χωρίς να τον προδώσω ποτέ....
Σε τι θα ωφελούσε αν ήξερε όλη αυτή την αλήθεια;
Γιατί να τον πληγώσω ακόμα παραπάνω από ότι τον πληγώνω με το να του λέω τέλος;
Όχι δεν είναι αλτρουισμός.... κι εδώ εγωισμός είναι...γιατί προσπαθούσα να με γλιτώσω από τις τύψεις...
Γιατί από τόσους χωρισμούς έχω καταλάβει ότι ένας από τους δύο θα πονέσει παραπάνω...
Ένας από τους δύο δεν θα μάθει όλη την αλήθεια και δεν θα πάρει ποτέ όλες τις απαντήσεις...
Κι απλά ξέρω ότι ο καθένας θα σου χρυσώσει το χάπι λέγοντας όλες αυτές τις &%^()^#$ που έχουμε γράψει κατά καιρούς...
Γιατί ακόμα κι αν ζητάς ειλικρινές απαντήσεις...ακόμα κι αν δηλώνεις στον άλλον ότι μπορείς να τις αντέξεις κανείς πραγματικά δεν ξέρει....και δεν περιμένω πλέον να τις πάρω...
Για να μην παρεξηγηθώ δεν είμαι υπερ όλων αυτών των δικαιολογιών... τις σιχαίνομαι...
Γι' αυτό και όπως και να μου πει ο άλλος το τέλος...για εμένα είναι τέλος...και δεν περιμένω καμία εξήγηση "ειλικρινής" 'η μη...
Είτε γιατί μου αξίζει κάτι περισσότερο (αν μου αξίζει δώσ' το μου εσύ που ξέρεις τι τέλεια που είμαι), είτε γιατί "δεν θα ξανά αγαπήσω ποτέ άλλη σαν κι εσένα" (ναι αλλά θα ξενό μπιπ μια χαρά από εδώ και μπρός), είτε γιατί "θέλω να τα βρω με τον εαυτό μου" (όχι ....με άλλη θες να τα βρεις αλλά αν δεν σου κάτσει καλό είναι και το Βικάκι ε; )
Έτσι όπως τα έγραψα ελπίζω να βγαίνει τι θέλω να πω...γιατί δεν είμαι και σίγουρη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.