Loukianos
Νεοφερμένος
Ο Λουκας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Οικονομολόγος και μας γράφει απο Καναδάς (Αμερική). Έχει γράψει 44 μηνύματα.
16-10-09
09:12
Φιλε Great Chaos,
Συμφωνω με την εκτιμηση σου, πως οι περιπτωσεις που ανεφερα,ειναι μερικες απο τις
«ΠΙΘΑΝΕΣ εξηγήσεις των φαινομένων, δεν είναι όμως οι μόνες δυνατές.»,
γι`αυτο μαλιστα εγραψα, πως
«Για το φαινομενο αυτο υπαρχουν πολλες αποψεις, μερικες απο τις οποιες αναφερω:».
Σχετικως ομως με το θεμα που αναφερεις, περι της δια πιστεως μετακινησης του σημειου συναρμογης του ανθρωπου, κατα τον Δον Χουαν, και την εννοια των δυο πραγματικοτητων του συμπαντος, του υλικου και εφημερου Τονελ και του αυλου και αιωνιου Ναγουαλ, εχω να προσθεσω πολλα, δεν νομιζω ομως πως σχετιζεται αμεσα με το θεμα μας, εαν ομως υπαρχει ενδιαφερον, θα ητο προτιμοτερο να συζητηθει εκτεταμενως σε ξεχωριστο topic.
Γραφεις επισης, πως
«Είναι άλλο το να αρνούμαστε την εξουσιαστική αυθεντία της οιασδήποτε εκκλησίας ή θρησκείας στο να καθοδηγεί έστω και κατά το παραμικρό τη σκέψη μας και άλλο να απορρίπτουμε απερίσκεπτα, πράγματα που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως, όπως η πρόδηλη κατά πολλούς μελετητές πνευματικότητα του σύμπαντος ή εάν θέλεις η απλή φιλοσοφική σκέψη ότι δεν νοείται ύλη χωρίς αντίστοιχες πνευματικές ιδιότητες,».
Η ουσια του θεματος φιλε μου, δεν ειναι η απερισκεπτη απορριψη πραγματων που δεν κατανοουμε πληρως, αλλα η παραλογη, απολυτη και η ανευ στοιχειων, η τουλαχιστων ενδειξεων αποδοχη των. Παντοτε πρεπει να ερευνουμε, για πραγματα που δεν κατανοουμε και για απαντησεις σε διλημματα που μας προβληματιζουν, ποτε ομως δεν πρεπει αναμφισβητητως να αποδεχομαστε παραλογες εικασιες.
Εαν η πνευματικοτητα του συμπαντος και της υλης ηταν προδηλη, οπως φαινεται πως πιστευεις, κατι θα ειχαμε και εμεις οι υπολλοιποι αντικηφθει περι αυτων, αυτο ομως οχι μονον δεν συμβαινει, αλλα και αυτοι, που επιμενουν σ`αυτα, οταν ερωτηθουν αδυνατουν να εξηγησουν πως καταληγουν σε τετοιου ειδους συμπερασματα, αυτο που συνηθως προβαλλουν ως επιχειρημα ειναι πως ειναι θεμα πιστης.
Συμφωνω με την εκτιμηση σου, πως οι περιπτωσεις που ανεφερα,ειναι μερικες απο τις
«ΠΙΘΑΝΕΣ εξηγήσεις των φαινομένων, δεν είναι όμως οι μόνες δυνατές.»,
γι`αυτο μαλιστα εγραψα, πως
«Για το φαινομενο αυτο υπαρχουν πολλες αποψεις, μερικες απο τις οποιες αναφερω:».
Σχετικως ομως με το θεμα που αναφερεις, περι της δια πιστεως μετακινησης του σημειου συναρμογης του ανθρωπου, κατα τον Δον Χουαν, και την εννοια των δυο πραγματικοτητων του συμπαντος, του υλικου και εφημερου Τονελ και του αυλου και αιωνιου Ναγουαλ, εχω να προσθεσω πολλα, δεν νομιζω ομως πως σχετιζεται αμεσα με το θεμα μας, εαν ομως υπαρχει ενδιαφερον, θα ητο προτιμοτερο να συζητηθει εκτεταμενως σε ξεχωριστο topic.
Γραφεις επισης, πως
«Είναι άλλο το να αρνούμαστε την εξουσιαστική αυθεντία της οιασδήποτε εκκλησίας ή θρησκείας στο να καθοδηγεί έστω και κατά το παραμικρό τη σκέψη μας και άλλο να απορρίπτουμε απερίσκεπτα, πράγματα που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως, όπως η πρόδηλη κατά πολλούς μελετητές πνευματικότητα του σύμπαντος ή εάν θέλεις η απλή φιλοσοφική σκέψη ότι δεν νοείται ύλη χωρίς αντίστοιχες πνευματικές ιδιότητες,».
Η ουσια του θεματος φιλε μου, δεν ειναι η απερισκεπτη απορριψη πραγματων που δεν κατανοουμε πληρως, αλλα η παραλογη, απολυτη και η ανευ στοιχειων, η τουλαχιστων ενδειξεων αποδοχη των. Παντοτε πρεπει να ερευνουμε, για πραγματα που δεν κατανοουμε και για απαντησεις σε διλημματα που μας προβληματιζουν, ποτε ομως δεν πρεπει αναμφισβητητως να αποδεχομαστε παραλογες εικασιες.
Εαν η πνευματικοτητα του συμπαντος και της υλης ηταν προδηλη, οπως φαινεται πως πιστευεις, κατι θα ειχαμε και εμεις οι υπολλοιποι αντικηφθει περι αυτων, αυτο ομως οχι μονον δεν συμβαινει, αλλα και αυτοι, που επιμενουν σ`αυτα, οταν ερωτηθουν αδυνατουν να εξηγησουν πως καταληγουν σε τετοιου ειδους συμπερασματα, αυτο που συνηθως προβαλλουν ως επιχειρημα ειναι πως ειναι θεμα πιστης.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Loukianos
Νεοφερμένος
Ο Λουκας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Οικονομολόγος και μας γράφει απο Καναδάς (Αμερική). Έχει γράψει 44 μηνύματα.
15-10-09
22:16
Αγαπητε Νωευς ,
Εις απαντηση της ερωτησης σας,
«αυτή την αίσθηση άνεσης προς τα "χέρια των Ιατρών", δεν την οφείλετε σε κάποια πίστη;
Εχω να προσθεσω τα εξεις:
Πιστη, εκτος της υπο συζητησην δογματικης της εννοιας , σημαινει και την μετα βαιβεωτητος, απολυτη αφοσιωση στην ορθοτητα μιας ιδεας, μιας φιλοσοφιας, ενος πραγματος κ.λ.π. Η πιστη, ανεξαιρετως, συμπεριλαμβανει την εννοια συμβαινοντων και μελλοντικως αναμενομενων αποτελεσματων, που δεν στηριζονται σε λογικες διαδικασιες η εμπειρικα δεδομενα. Η πιστη μπορει καποιος να ισχυριστει, πως ειναι η ανευ κριτικης σκεψης συνεναιση του νου πως κατι ειναι αληθες.
Συμφωνως με τα ανωτερω λοιπον, το να αισθανεται καποιος πιο ανετα στα χερια των ιατρων, δεν ειναι θεμα πιστης αλλα το λογικο συμπερασμα μιας νοητικης διαδικασιας που στηριζεται σε πολλα εμπειρικα στοιχεια.
Εις απαντηση της ερωτησης σας,
«αυτή την αίσθηση άνεσης προς τα "χέρια των Ιατρών", δεν την οφείλετε σε κάποια πίστη;
Εχω να προσθεσω τα εξεις:
Πιστη, εκτος της υπο συζητησην δογματικης της εννοιας , σημαινει και την μετα βαιβεωτητος, απολυτη αφοσιωση στην ορθοτητα μιας ιδεας, μιας φιλοσοφιας, ενος πραγματος κ.λ.π. Η πιστη, ανεξαιρετως, συμπεριλαμβανει την εννοια συμβαινοντων και μελλοντικως αναμενομενων αποτελεσματων, που δεν στηριζονται σε λογικες διαδικασιες η εμπειρικα δεδομενα. Η πιστη μπορει καποιος να ισχυριστει, πως ειναι η ανευ κριτικης σκεψης συνεναιση του νου πως κατι ειναι αληθες.
Συμφωνως με τα ανωτερω λοιπον, το να αισθανεται καποιος πιο ανετα στα χερια των ιατρων, δεν ειναι θεμα πιστης αλλα το λογικο συμπερασμα μιας νοητικης διαδικασιας που στηριζεται σε πολλα εμπειρικα στοιχεια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Loukianos
Νεοφερμένος
Ο Λουκας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Οικονομολόγος και μας γράφει απο Καναδάς (Αμερική). Έχει γράψει 44 μηνύματα.
14-10-09
00:42
Θεωρω πως ο φοβος και η εξαυτου προερχομενη ελπιδα, προτρεπουν τον ανθρωπο να πιστευει σε κατι το υπερανθρωπινο και παντοδυναμο.
Η ζωη μας ειναι γεματη με αβεβαιωτητες, δυσκολιες και πολλες φορες δεινα και ανεξαιρετως καταληγει στον θανατο. Η πραγματικοτητα αυτη, για πολλους, ειναι τοσο αφορητη και υπερβολικη που οι περισσοτεροι επιτρεπουν ασιστατες και παραλογες ελπιδες να παρεμποδιζουν και πολλες φορες να κατευθυνουν την νοντικη τους διαδικασια.
Πολλοι ωθουμενοι απο διαφορες φοβιες δημιουργουν εναν εξωπραγματικο, φανταστικο κοσμο, η υποστηριξη και διατηρηση του οποιου απαιτει την νοερα δημιουργια μιας παντοδυναμης Οντοτητας και ετσι αυτη η εξ απελπισιας και φοβου προερχομενη ελπιδα και η θεοποιηση της τους αποδυναμωνει και δεσμευει.
Αλοι αποδεχονται την γεματη αντιξοοτητες απροβλεπτη ζωη, ως την μονη πραγματικοτητα, και προσπαθουν να την αντιμετωπισουν χωρις φοβους και παραλογες προσδοκιες. Δεν θεωρουν τα ανθρωπινα ως ματαια και δεν αισθανονται οικτο για την ζωη τους, ετσι η ζωη τους γινεται πιο ενδιαφερουσα, ηρεμη, φυσιολογικη και προπαντων αδεσμευτη, χωρις την αναγκη πιστης σε κατι που η υπαρξη του αμφισβητειται και οπωσδηποτε αγνωειται. Την πραγματικοτητα αυτη την περιγραφει σαφεστατα ο μεγαλος λογιος Νικος Καζαντζακης, "Δεν πιστευω σε τιποτα, Δεν φοβαμαι τιποτα, Ειμαι ελευθερος".
Ειμαι της γνωμης, πως η πιστη σε οποιαδηποτα θεοτητα η ανωτερα δυναμη δεν μπορει να ειναι εμφυτη. Δεν ειμαστε οντα γεννημενα να πιστευουμε, κατι τετοιο θα συνεπαγετο την υπαρξη ενος θεικου γονιδιου, κατι που μαλλον ειναι λανθασμενο και οπωσδηποτε αβασιμο. Δεν υπαρχει λογος να πιστευουμε, πως ο ανθρωπος εξεληχθη ιδιαιτερως για να πιστευει σε θεοτητα-τες, στην περιπτωση μαλιστα που η υπαρξη της-των, αμφισβητειται.
Εαν η πιστη σε θεοτητα-τες ητο εμφυτη, τοτε ολοι οι ανθρωποι αναμφισβητητως θα επιστευαν και μαλιστα στην ιδια θεοτητα, η οποια εκφυσεως θα ηταν και η σωστη, κατι που δεν συμβαινει, εκτος βεβαια, εαν υπαρχουν διαφορετικα και πολλα τετοιου ειδους θεικα γονιδια σε διαφορετικους ανθρωπους και φυλες, οπως το γονιδιο του Οσιρη και της Ισιδας, του Βραχμαν, του Βουδα, του Δια, του θεου των Ιουδαιων κ.λ.π. και να μην ξεχναμε το γονιδιο των αθειστων.
Για τους λογους αυτους, θεωρω την αποψη περι εμφυτου πιστεως λανθασμενη και αβασιμη.
Προσπαθω επισης με εκπληξη να καταλαβω πως το,
σχετιζεται με το υπο συζητηση θεμα μας,
"Γιατι Πιστευoυn oi ανθρωποι;"
εκτος βεβαια εαν νοειται, πως οι πιστευοντες στον εαυτον τους δεν εχουν γνωση του εαυτου των, ενω οι πιστευοντες σε κατι αναποδεικτο και αμφιβολο εχουν.
Η ζωη μας ειναι γεματη με αβεβαιωτητες, δυσκολιες και πολλες φορες δεινα και ανεξαιρετως καταληγει στον θανατο. Η πραγματικοτητα αυτη, για πολλους, ειναι τοσο αφορητη και υπερβολικη που οι περισσοτεροι επιτρεπουν ασιστατες και παραλογες ελπιδες να παρεμποδιζουν και πολλες φορες να κατευθυνουν την νοντικη τους διαδικασια.
Πολλοι ωθουμενοι απο διαφορες φοβιες δημιουργουν εναν εξωπραγματικο, φανταστικο κοσμο, η υποστηριξη και διατηρηση του οποιου απαιτει την νοερα δημιουργια μιας παντοδυναμης Οντοτητας και ετσι αυτη η εξ απελπισιας και φοβου προερχομενη ελπιδα και η θεοποιηση της τους αποδυναμωνει και δεσμευει.
Αλοι αποδεχονται την γεματη αντιξοοτητες απροβλεπτη ζωη, ως την μονη πραγματικοτητα, και προσπαθουν να την αντιμετωπισουν χωρις φοβους και παραλογες προσδοκιες. Δεν θεωρουν τα ανθρωπινα ως ματαια και δεν αισθανονται οικτο για την ζωη τους, ετσι η ζωη τους γινεται πιο ενδιαφερουσα, ηρεμη, φυσιολογικη και προπαντων αδεσμευτη, χωρις την αναγκη πιστης σε κατι που η υπαρξη του αμφισβητειται και οπωσδηποτε αγνωειται. Την πραγματικοτητα αυτη την περιγραφει σαφεστατα ο μεγαλος λογιος Νικος Καζαντζακης, "Δεν πιστευω σε τιποτα, Δεν φοβαμαι τιποτα, Ειμαι ελευθερος".
Γιατί όμως όλοι οι άνθρωποι έχουν μέσα τους εμφυτευμένη τούτη την ανάγκη; Ποια λειτουργία εξυπηρετεί και γιατί επιλέχθηκε από την Φυσική Επιλογή;
Ειμαι της γνωμης, πως η πιστη σε οποιαδηποτα θεοτητα η ανωτερα δυναμη δεν μπορει να ειναι εμφυτη. Δεν ειμαστε οντα γεννημενα να πιστευουμε, κατι τετοιο θα συνεπαγετο την υπαρξη ενος θεικου γονιδιου, κατι που μαλλον ειναι λανθασμενο και οπωσδηποτε αβασιμο. Δεν υπαρχει λογος να πιστευουμε, πως ο ανθρωπος εξεληχθη ιδιαιτερως για να πιστευει σε θεοτητα-τες, στην περιπτωση μαλιστα που η υπαρξη της-των, αμφισβητειται.
Εαν η πιστη σε θεοτητα-τες ητο εμφυτη, τοτε ολοι οι ανθρωποι αναμφισβητητως θα επιστευαν και μαλιστα στην ιδια θεοτητα, η οποια εκφυσεως θα ηταν και η σωστη, κατι που δεν συμβαινει, εκτος βεβαια, εαν υπαρχουν διαφορετικα και πολλα τετοιου ειδους θεικα γονιδια σε διαφορετικους ανθρωπους και φυλες, οπως το γονιδιο του Οσιρη και της Ισιδας, του Βραχμαν, του Βουδα, του Δια, του θεου των Ιουδαιων κ.λ.π. και να μην ξεχναμε το γονιδιο των αθειστων.
Για τους λογους αυτους, θεωρω την αποψη περι εμφυτου πιστεως λανθασμενη και αβασιμη.
Προσπαθω επισης με εκπληξη να καταλαβω πως το,
Γνωθι σαυτον
σχετιζεται με το υπο συζητηση θεμα μας,
"Γιατι Πιστευoυn oi ανθρωποι;"
εκτος βεβαια εαν νοειται, πως οι πιστευοντες στον εαυτον τους δεν εχουν γνωση του εαυτου των, ενω οι πιστευοντες σε κατι αναποδεικτο και αμφιβολο εχουν.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.