17-11-09
18:59
Ο άνθρωπος του Θεού δεν έχει πατρίδα και λέει "Όχι" μόνο στον εαυτό του.
Ήδη από την αρχή του ποστ μου τα χαλάς! Δεν έχει πατρίδα; Από το ρητό : ''Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια'', κρατάμε μόνο το θρησκεία; Η πατρίδα, φίλε μου, είναι ένα από το πιο σημαντικά πράγματα στη ζωή μας και θα πρέπει να νιώθουμε περήφανοι για αυτήν, όχι να την απαρνηθούμε. Οι άνθρωποι που δεν έχουν πατρίδα είναι λίγοι, δυστυχισμένοι και ψάχνουν να τη βρουν.
Επίσης, ο σωστός άνθρωπος για μένα, ''άνθρωπος του Θεού για σένα'', δεν λέει όχι μόνο στον εαυτό του, αλλά προσπαθεί να βοηθήσει και να συμβουλέψει και του άλλους.
Ο άνθρωπος του Θεού δεν ανήκει σε κοινωνικές ομάδες, δεν υποτάσσεται σε θεσμούς και δεν έχει εχθρούς. Αγαπά άνεϋ όρων το Θεό και τον κάθε άνθρωπο.
Η ένταξη στο κοινωνικό σύνολο και η καταννόηση των θεσμών είναι από τους πιο σημαντικούς στόχους. Αν δεν ανήκουμε σε κοινωνικές ομάδες, τότε τι; Είμαστε μόνοι μας και τι νόημα έχει η ζωή μας; Απλά περιμένουμε το θάνατο, όπου θα είμαστε στάνταρ στον Παράδεισο, αφού είμαστε ''άνθρωποι του Θεού'';
Όσο για το ότι δεν έχει εχθρούς.. Προσπερνάω το ότι είναι αδύνατο.. Και στέκομαι στο ότι ένας άνθρωπος είναι πλασμένος να βιώνει όλα τα συναισθήματα.. Και θυμό και μίσος.. Απλά πρέπει να τα ελέγχει. Πρέπει να κρίνει ποιος είναι ο εχθρός και ποιος ο σύμμαχος και να δράσει ανάλογα... Όχι να βάζει όλους τους ανθρώπους στο ίδιο σακί. Πρέπει να προσαρμόζεται ανάλογα με τις περιπτώσεις...
Βλέπει με την ίδια συμπάθεια τον καλό και τον κακό, τον δίκαιο και τον άδικο, το θύμα και τον θύτη, τον βιαστή και τον βιαζόμενο. Στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως έβλεπε με τον ίδιο πόνο, τους Εβραίους στους θαλάμους αερίων και του Ναζί που τους εκτελούσαν.
Θα ξαναπροσπεράσω ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο... Και επαναλαμβάνω πρέπει να κρίνουμε... Αν αγαπάμε και νιώθουμε τα ίδια συναισθήματα για όλους, δεν έχει νόημα η ύπαρξη μας.. Πρέπει να προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι, να αποδεχτούμε τον εαυτό μας και να βοηθήσουμε και τους άλλους να βελτιωθούν. Αν τους αγαπάμε όλους το ίδιο πάει να πει ότι όλοι είναι καλοί, όλοι τέλειοι. Όχι, πρέπει να αποφασίζουμε ανάλογα με την περίσταση και ανάλογα με τον άνθρωπο.
Ο άνθρωπος του Θεού δεν ανταγωνίζεται, δεν υπερασπίζεται τα δικαιώματά του, δεν συμμετέχει σε πολέμους και δεν νιώθει εχθρότητα για κανένα.
Αν στις μέρες μας, δεν υπερασπίζεσαι και δεν διεκδικείς τα δικαιώματά σου, δεν θα πάρεις ποτέ αυτά που σου ανήκουν. Μην περιμένεις κάποιος να στα χαρίσει ή να στα προσφέρει απλόχερα. Αν δεν αγωνιστείς δεν πας παραπέρα, μένεις στάσιμος. Δεν πρέπει να αποδεχτούμε τον κόσμο όπως είναι, πρέπει να προσπαθήσουμε με αγώνες να τον κάνουμε καλύτερο... Να τον βελτιώσουμε. όχι να τον κάνουμε τέλειο, γιατί είναι αδύνατον, αλλά να τον βελτιώσουμε..
Όσο για το ότι δεν νιώθει εχθρότητα για κανέναν, ισχύουν όσα σου είπα πιο πάνω.
Ο άνθρωπος του Θεού δεν είναι ήρωας. Είναι άκρα ταπείνωση. Δεν αποζητά τη δόξα αλλά δοξάζει μόνο το Θεό. Δεν συμμετέχει σε μάχες αλλά προσεύχεται για αυτούς που τον μάχονται. Ο άνθρωπος του Θεού είναι με το μέρος των εχθρών του
Η φιλοδοξία αποτελεί ισχυρό κίνητρο. Πρέπει να αποζητάμε λίγη δόξα, να αναδειχθούμε, να ξεφύγουμε από τα τετριμένα. Η ταπεινότητα (όχι ταπείνωση, νομίζω) είναι απαραίτητη, αλλά σε λογικά πλαίσια.
Τώρα στο ότι ο άνθρωπος του Θεού πέρνει το μέρος των εχθρών του.. Προφανώς δεν έχει εχθρούς.. Δεν έχει πατρίδα, δεν ανήκει σε κοινωνικές ομάδες, δεν έχει κριτική σκέψη, δεν αγωνίζεται... Απλά περιμένει να πεθάνει και να πάει στο παράδεισο αφού ακολούθησε το ''θέλημα του Θεού'';
Δεν υπερασπίζεται τα σύνορα αλλά την Αγάπη. Δεν έχει περιουσία, ιδεολογία και κατεστημένη θρησκεία. Ο άνθρωπος του Θεού ανεβαίνει εκούσια στον σταυρό, παίρνει επάνω του την οδύνη του σύμπαντος κόσμου και προσφέρει τη ζωή του ως ευώδες θυμίαμα ενώπιον του Θεού.
Είναι νομίζω, πολύ πιο χρήσιμο από το να θυσιάσεις τη ζωή σου να την κάνεις να μετρήσει... Να προσπαθήσεις να προσφέρεις κάτι, να αξιοποιήσεις το δώρο της ζωής, συμμετέχοντας και όχι ζώντας σε έναν ονειρικό κόσμο σαν άβουλο πρόβατο.
Πολύ ωραία τα λες
αγαπητέ Νικήτα, όμως σύμφωνα με μελέτες της επιστήμης της βιολογίας, εάν υπήρχε ένα τέτοιο είδος ανθρώπου, θα ήταν καταδικασμένο με μαθηματική ακρίβεια σε εξαφάνιση!!
Συμφωνώ απόλυτα.. Απόλυτα. Θα εξαφανιζόταν προτού καν το καταλάβει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.