είναι όμως πρότυπα ζωής ή απλά πανέμορφες κοπέλες;
Ποιος τις θεωρεί πρότυπα ζωής;;;;;;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αν ήξερες οτι σπουδάζοντας κάτι για να "μορφωθείς, να αναπτύξεις τις ικανότητες σου σε αυτό που σε ενδιαφέρει" στο τέλος θα έμενες άνεργη, θα το σπούδαζες ποτέ;;;;;Για να μορφωθείς, να αναπτύξεις τις ικανότητες σου σε αυτό που σε ενδιαφέρει...
Για να αποκτήσεις καλοπληρωμένη δουλειά δεν χρειάζεται να σπουδάσεις. Γίνε υδραυλικός.
Ο υδραυλικός μπορεί να βγάζει πολλά χρήματα, πρώτον όμως θέλει κάποια εξειδίκευση = σπουδές και δεύτερον του βγαίνει η ψυχή.
Μπορεί. Πάντως το θεωρώ πολύ μικρό ποσοστό αυτό. Τουλάχιστον όταν κατέβεις από το ροζ συννεφάκι "αχ τι ωραία που είναι η ζωή, κάνω κάτι που μου αρέσει και πληρώνομαι" και χτυπάνε την πόρτα λογαριασμοί, παιδιά κλπ κλπ, αρχίζεις να εκτιμάς πιο πολύ τα λεφτουδάκια στο χέρι παρά τις πνευματικές προκλήσεις (όχι εσυ, γενικά).Ή απλά κάτι πιο challenging πνευματικά.
Σωστό, αν δεν υπήρχε όμως η ομορφιά κάποιου να το αναδείξει, μάλλον η παραγωγικότητά του θα έμενε στην ντουλάπα του.Η ευφυία (εν προκειμένω το ταλέντο, αλλά και το ταλέντο ένα είδος ευφυίας είναι) του ίδιου του είναι άκρως παραγωγική, αν ο σχεδιαστής ήταν απλά ωραίος, δεν νομίζω ότι θα παρήγαγε κάτι αξιόλογο.
Χωρίς χρήματα;;;; Στοιχειωδώς να προσέχεις την εμφάνιση σου, είναι 2ο έξοδο μετά το φαγητό! Πόσο μάλλον όσες την προσέχουν σε επίπεδα μοντέλου!
Για τον κόπο επίσης δεν θα το έλεγα. Ακόμα και τις τέλειες προϋποθέσεις να σου έδωσε η φύση, σκέψου πχ την αποτρίχωση
Ε καλά, αν συγκρίνεις τώρα τα έξοδα και τον κόπο ενός μοντέλου (=δεν κάνω τίποτα, απλά κάνω αποτρίχωση και βάφω τα μαλλιά μου, κι όμως κάποιοι με πληρώνουν μόνο γι' αυτά) και ενός ανθρώπου που σπουδάζει (=έχω φάει 12 χρόνια στο σχολείο + πόσα δεν ξέρω φροντιστήρια, 4 το λιγότερο στο πανεπιστήμιο, δεν ξέρω άλλα πόσα σε μεταπτυχιακά, phd, fgh κλπ κλπ που δεν ξέρω - πόσος κόπος και πόσα χρήματα, κι όμως κάνω ντελύβερυ ή έστω παίρνω 1000 ευρώ μισθό) οκ!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Ξεκολλήστε επιτέλους από τη νοοτροπία ότι το Πανεπιστήμιο είναι μια υποχρεωτική αγγαρεία και αν καταφέρεις και την αντέξεις το σύμπαν σου χρωστάει. Τίποτα δεν (θα έπρεπε να) δικαιούσαι επειδή σπούδασες και μόνον. Το Πανεπιστήμιο σου δίνει κάποια εφόδια απλά, όσα του επιτρέψεις. Το να μην σπουδάσεις και να κάνεις κάτι άλλο επίσης σου δίνει κάποια εφόδια (διαφορετικά κατά περίπτωση) και δεν είναι απαραίτητα κατακριτέο να το προτιμήσεις, ούτε σε καθιστά απαραίτητα σε μειονεκτική θέση.
Δε λες όμως, τι είναι τελικά το πανεπιστήμιο; Για μένα πας στο πανεπιστήμιο για να: 1) μορφωθείς, 2) αποκτήσεις τα εφόδια για μια καλή (= καλοπληρωμένη) δουλειά. Τι άλλο είναι τελικά; Και ποιος ο λόγος να πας αν δεν ξέρεις με βεβαιότητα οτι θα βρεις όντως μια καλή δουλειά; (εκτός από τη μορφωση που είναι μεν σημαντική, λίγοι όμως έχουν μόνο αυτή ως έναυσμα για σπουδές).
Συνήθως οι καλοί φοιτητές κάνουν και μεταπτυχιακά και μετά τους φαίνεται πολύ "λίγο" το να γίνουν καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Α έρχεσαι στα λόγια μου: τους φαίνεται λίγο γιατί προσδοκούν υψηλότερο μισθό.
Το μόνο μειονέκτημα της ομορφιάς έναντι της ευφυίας είναι ότι η ευφυία είναι πιο παραγωγική. Και τα 2 είναι εγγενή προτερήματα, τα οποία αποκτήθηκαν χωρίς κανένα κόπο.
Διαφωνώ. Για σένα που κάνεις λέμε μια έρευνα η ευφυία είναι όντως πιο παραγωγική γιατί αυτή χρησιμοποιείς για την έρευνα, για κάποιον που σχεδιάζει ρούχα και θέλει κάποιον να τα επιδείξει η ευφυία του είναι άχρηστη, όμως η ομορφιά τού είναι πολύ παραγωγική.
Επίσης: αποκτήθηκαν χωρίς κόπο; Η ευφυία από μόνη της είναι άχρηστη, ως εγγενές χαρακτηριστικό, αν δεν καλλιεργείται. Κι η ομορφιά το ίδιο, αν δε γίνει προσπάθεια.
Επιπλέον, το καλλιτεχνικό ταλέντο είναι επίσης εγγενές (κόπο κάνεις για να το εξασκήσεις, το ίδιο και με την ομορφιά, για να τη διατηρήσεις) και επίσης δεν παράγει κάτι αντικειμενικά χρήσιμο, παρά μόνο κάτι όμορφο (δεν το λέω για να το υποβαθμίσω). Αναρωτιέμαι, γιατί υποτιμάμε τόσο την ομορφιά ως προτέρημα σε σχέση με άλλα επίσης εγγενή χαρακτηριστικά; Είναι ένας προβληματισμός που έχω καιρό τώρα... (και όχι, δεν είναι ρητορικό το ερώτημα)
Κι όμως με τον τρόπο σου μια χαρά υποτιμάς το καλλιτεχνικό ταλέντο. Παραγωγικό δεν είναι μόνο κάτι αντικειμενικά χρήσιμο όπως λες, απλά γιατί δεν υπάρχει αντικειμενικότητα στον όρο χρήσιμο. Σκέψου μια ζωή όπου θα υπήρχαν μόνο μελέτες, έρευνες, εργασίες, βιομηχανίες κλπ κλπ χωρίς την ψυχαγωγία μέσα. Καταστροφή. Το ίδιο και το ανάποδο βέβαια. Οπότε όλα χρειάζονται στη ζωή.
Τώρα στο ερώτημά σου, ίσως συμβαίνει γιατί φαίνεται οτι η ομορφιά υπάρχει χωρίς κόπο, χωρίς σπουδές, χωρίς χρήματα.
Παρ' όλα αυτά, σκέψου, πόσοι εκτιμούν πραγματικά κάποιον ζωγράφο, γλύπτη, τραγουδιστή, χορευτή; Νομίζω οτι οι περισσότεροι τους "φθονούν" επειδή μπορούν να βγάζουν (πολλά) χρήματα από ένα έμφυτο (=χωρίς κόπο) ταλέντο τους.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Well said. Προσωπικά μου φαίνεται τρομερά απαιτητική δουλειά, και σε καμία περίπτωση δεν θα τη χαρακτήριζα "χωρίς κόπο"! Μόνο και μόνο την εξαντλητική δίαιτα και γυμναστική να σκεφτείς... (που δεν είναι μόνο αυτά)
Χωρίς κόπο δεν είναι, συμφωνώ. Αλλά όταν μπαίνουν κι άλλοι παράγοντες στη μέση, όπως οτι είναι κάτι που γίνεται χωρίς σπουδές - χρήματα και το οτι έχει ημερομηνία λήξης, αλλά τα ποσά είναι ιδιαίτερα (και προκλητικά) μεγάλα, όλα αυτά με κάνουν να θυμώνω.Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε τη ζωή τους στα θρανία και καταλήγουν μπάρμαν και ντιλίβερυ. Αυτό με βγάζει από τα ρούχα μου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Πρότυπα ομορφιάς: Ανυπέρβλητο παράδειγμα χειραγώγησης;
Παράλληλα βλέπω το American's next top model, το οποίο (στη χείριστή του μορφή) ήρθε και στην Ελλάδα, και αναρωτιέμι τι είναι αυτό που κάποια κορίτσια λατρεύουν τόσο πολύ στο μόντελινγκ, τις βλέπω να κλαίνε, να χτυπιούνται "αυτό είναι το όνειρό μου, ο σκοπός της ζωής μου", και λέω, τι είναι αυτό το τόσο υπέροχο που επιθυμούν τόσο πολύ;
Κι αναρωτιέμαι: Μήπως είναι η σκέψη οτι θα πληρώνονται ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΥΝ ΚΟΠΟ;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.