DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
10-01-10
14:05
αυτό λένε και όσοι πιστεύουν στη μετενσάρκωση, ότι σκοπός είναι να σπάσει η αλυσίδα και ο νόμος δράση-αντίδραση. (...) Διότι αν αποδεχθείς την ύπαρξη του νόμου δράση - αντίδραση, άλλος τρόπος να τον καταργήσεις εκτός από τη επικίνδυνη και παθητικότατη νιρβάνα δεν υπάρχει.
Φίλε Δόκτωρα, θέλοντας να εισφέρω την ελάχιστη άποψη μου μόνο, χωρίς να αξιώνω φυσικά καμμία αυθεντία στο ζήτημα, θα πρότεινα ως αντιμετώπιση της νιρβάνα απλά ως μιας κατάστασης στην οποία φτάνει ο άνθρωπος όταν αφυπνιστεί και φωτιστεί. Εκείνη τη στιγμή, στην ένωση που επιτυχάνεται με ανώτερες μορφές συνειδητότητας, φοβάμαι ότι δε μπορούμε να αποδώσουμε το χαρακτηριστικό της παθητικότητας ή τουλάχιστον με την έννοια που το αντιλαμβανόμαστε εδώ και σήμερα.
Για το επικίνδυνη που αναφέρεις θα το κρατήσω σεβόμενη την προσωπική σου γνώμη χωρίς να αναφερθώ σε αυτό.
Όσον αφορά στη μετενσάρκωση, το τέρμα του δρόμου που αποκαλείται και σπάσιμο της αλυσίδας των γεννήσεων, είναι ουσιαστικά η ολοκλήρωση της πορείας του ανθρώπου, δεν σπάει κάτι, απλά τελειώνει, ολοκληρώνεται, παύει να υφίσταται η ανάγκη επανάληψης του καθώς δεν υπάρχει αρνητική δράση που να επιφέρει αντίδραση παρά μόνο η διαδικασία ένωσης με το ανώτερο ον...
φιλικά,
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
09-01-10
18:38
Υπόθεση εργασίας:
- Στον κόσμο (βλ. σύμπαν) υπάρχουν νόμοι με ισχύ γενική στον άπειρο χώρο και χρόνο.
- Τους νόμους τους έχει θέσει ένας νομοθέτης (βλ. θεός, θεότητα, όπως το ονομάζει ο καθένας).
- Βασικό στοιχείο των νόμων αυτών είναι το αξίωμα δράσης - αντίδρασης, ήτοι, κάθε πράξη καλή ή κακή, κάθε λόγος, κάθε συναίσθημα ή σκέψη επιφέρει συνέπειες ανάλογες τις ποιότητας του. Αυτό σε γενικές γραμμές.
Από το χαρακτηριστικό αυτό συνεπάγεται το γεγονός ότι ο νομοθέτης έθεσε σε ισχύ τους νόμους, έβαλε τους κανόνες, αλλά δεν χρειάζεται να ασχοληθεί με την εφαρμογή τους, την επιβολή κυρώσεων ή την παροχή των επιβραβεύσεων αφού οι νόμοι λειτουργούν πλέον αυτόνομα στα πλαίσια που τους έχει βάλει.
- Οπότε, κάθε "αμαρτία" "έργω, λόγω ή διανοία" δεν είναι παρά η παράβαση κάποιων νόμων και επισύρει τις ανάλογες προς την σοβαρότητα της ποινές.
Σημείωση: Το γεγονός ότι κάποιες φορές η ποινή ή αντιθέτως η επιβράβευση δεν επέρχεται όσο το άτομο είναι εν ζωή, εξηγείται με τη μετενσάρκωση καθώς με τον τρόπο αυτό κανείς δεν αποφεύγει μια τιμωρία ή δεν χάνει μια επιβράβευση έστω και αν το πλέγμα του κάρμα του επιβάλει αυτό να συμβεί σε μια επόμενη ζωή του. (αναλογιστείτε παραδείγματα ανθρώπων που έζησαν με κάθε άνεση μια ζωή μέσα στην ανομία και πέθαναν πλούσιοι και διάσημοι, χωρίς να «τιμωρηθούν» για τις «αμαρτίες» ή ακόμα και τα εγκλήματα που διέπραξαν)
Ποιος ο ρόλος της συγχώρησης από το θεό?
- Ζητείται από το νομοθέτη να παραβιάσει τους νόμους του και να συγχωρήσει τον παραβάτη δημιουργώντας «προηγούμενο»?
- Χρησιμοποιείται ως ψυχολογικό μέσο αυτό-λύτρωσης και αυτό-εξιλέωσης του «αμαρτωλού» για να αισθανθεί αυτός καλύτερα ιδιαίτερα όταν έχει συνειδητοποιήσει το μέγεθος μιας πραγματικά αρνητικής πράξης του?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.