Crow_of_Darkness
Εκκολαπτόμενο μέλος
Ο Crow_of_Darkness αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 398 μηνύματα.
31-05-06
11:03
Μου έχει τύχει να μου τη ''πέσει'' άτομο του ιδίου φύλου μια φορά στη ζωή μου και δεν είμαι καθόλου χαρούμενος για αυτό. Δεν έχω τίποτε απολύτως με αυτά τα άτομα, αλλά δεν είμαι και ευτυχής για αυτό που μου συνέβει.
Πρίν από κάτι μήνες με είχε φέρει ο δρόμος κοντά στη Βουλή, στην Αθήνα. Μιας και είχα τελειώσει τις δουλειές μου και ήμουν κοντά, είπα πρίν πάω να πάρω το τρόλλευ για να πάω στο σπίτι μου, να πάω μια βόλτα στον Εθνικό πάρκο. Μπήκα μέσα λοιπόν και περπάτησα προς τη λίμνη με τις πάπιες. Σε μια φάση έκατσα να κάνω ένα τσιγάρο σε ένα παγκάκι. Δεν είχε πολύ κόσμο. Μετά από λίγο, με πλησιάζει ένας ηλικιωμένος γύρω στα 60-65 και κάθεται δίπλα μου στο παγκάκι. Από την αρχή κάτι μου ''βρώμησε'', διότι όλα τα άλλα παγκάκια ήταν άδεια δίπλα... Μου πιάνει τη συζήτηση περί ανέμων και υδάτων. Εγώ απαντούσα μονολεκτικά, περίμενα να τελειώσει το τσιγάρο και να φύγω. Με ρώταγε πόσο χρονών είμαι, με τί ασχολούμαι και άλλα τέτοια, ενώ πέταγε και υπονοούμενα. Πρίν σηκωθώ να φύγω, βάζει το χέρι του στον ώμο μου χωρίς να του έχω δώσει κάποιο δικαίωμα και με ρώτησε κάτι άσχετο, - δε θυμάμαι. Πετάω το τσιγάρο κάτω και φεύγω χωρίς να απαντήσω. Ο θυμός μου δε περιγράφεται, στο τσάκ ήμουν να πλακωθώ μαζί του, αλλά ευτυχώς ενήργησα ψύχραιμα. Αναγνωρίζω ότι το λάθος μου ήταν ότι δεν σηκώθηκα να φύγω πιο πρίν, αλλά δεν ήμουν σίγουρος για το ποιόν του και στο κάτω κάτω γιατί να σηκωθώ να φύγω από τη θέση μου? Ποιός ήταν αυτός που θα μου χάλαγε την ηρεμία μου και θα με έτρεπε σε ''φυγή''? Τέλοσπάντων το γεγονός τελείωσε εκεί και ευτυχώς είχε αυτό το φινάλε και όχι κάτι πιο ''δραματικό''. (Π.Χ να πλακωθούμε στο ξύλο) Για μέρες ήμουν τσαντισμένος με αυτό που μου συνέβη και ''έβραζα'', αλλά τελικά έδωσα τόπο στην οργή.
Εσείς, έχετε κάποια παρόμοια εμπειρία? Αν ναι πώς το αντιμετωπίσατε?
Πρίν από κάτι μήνες με είχε φέρει ο δρόμος κοντά στη Βουλή, στην Αθήνα. Μιας και είχα τελειώσει τις δουλειές μου και ήμουν κοντά, είπα πρίν πάω να πάρω το τρόλλευ για να πάω στο σπίτι μου, να πάω μια βόλτα στον Εθνικό πάρκο. Μπήκα μέσα λοιπόν και περπάτησα προς τη λίμνη με τις πάπιες. Σε μια φάση έκατσα να κάνω ένα τσιγάρο σε ένα παγκάκι. Δεν είχε πολύ κόσμο. Μετά από λίγο, με πλησιάζει ένας ηλικιωμένος γύρω στα 60-65 και κάθεται δίπλα μου στο παγκάκι. Από την αρχή κάτι μου ''βρώμησε'', διότι όλα τα άλλα παγκάκια ήταν άδεια δίπλα... Μου πιάνει τη συζήτηση περί ανέμων και υδάτων. Εγώ απαντούσα μονολεκτικά, περίμενα να τελειώσει το τσιγάρο και να φύγω. Με ρώταγε πόσο χρονών είμαι, με τί ασχολούμαι και άλλα τέτοια, ενώ πέταγε και υπονοούμενα. Πρίν σηκωθώ να φύγω, βάζει το χέρι του στον ώμο μου χωρίς να του έχω δώσει κάποιο δικαίωμα και με ρώτησε κάτι άσχετο, - δε θυμάμαι. Πετάω το τσιγάρο κάτω και φεύγω χωρίς να απαντήσω. Ο θυμός μου δε περιγράφεται, στο τσάκ ήμουν να πλακωθώ μαζί του, αλλά ευτυχώς ενήργησα ψύχραιμα. Αναγνωρίζω ότι το λάθος μου ήταν ότι δεν σηκώθηκα να φύγω πιο πρίν, αλλά δεν ήμουν σίγουρος για το ποιόν του και στο κάτω κάτω γιατί να σηκωθώ να φύγω από τη θέση μου? Ποιός ήταν αυτός που θα μου χάλαγε την ηρεμία μου και θα με έτρεπε σε ''φυγή''? Τέλοσπάντων το γεγονός τελείωσε εκεί και ευτυχώς είχε αυτό το φινάλε και όχι κάτι πιο ''δραματικό''. (Π.Χ να πλακωθούμε στο ξύλο) Για μέρες ήμουν τσαντισμένος με αυτό που μου συνέβη και ''έβραζα'', αλλά τελικά έδωσα τόπο στην οργή.
Εσείς, έχετε κάποια παρόμοια εμπειρία? Αν ναι πώς το αντιμετωπίσατε?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.