Γιάννης
Περιβόητο μέλος
Ο Παπαφλέσσας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 48 ετών. Έχει γράψει 4,851 μηνύματα.
30-10-06
16:13
Σοβαρά μιλάς τώρα;
Φυσικά και η πιο συγκινητική στιγμή ήταν η σκηνή με τον Γουίλσον. Όλο το νόημα της ταινίας ήταν εκεί.
"I'm sorry Wilsooon.....".
Ίσως η καλύτερη ερμηνεία στην καριέρα του (μέτριου ηθοποιού για μένα) Τομ Χανκς.
Οχι και μέτριος ρε zork ο tom! (Μιλάω λες και τον ξέρω απο χθές! )
Αυτή η ταινεία όντως είναι απο τις απίστευτες.
Κορυφαία στιγμή όμως ήταν και η σκηνή με τον μπεν άφλεκ στο αρμαγεδόν την ώρα που τον έχει βάλει μέσα στο ασανσερ ο Μπρούς Γουίλις και παίρνει την θέση του για να ενεργοποιήσει την βόμβα.
Ειδικά η αντίδραση του και ταυτόχρονα το να ακούς τι του λέει ήταν όλα τα λεφτά
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Γιάννης
Περιβόητο μέλος
Ο Παπαφλέσσας αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 48 ετών. Έχει γράψει 4,851 μηνύματα.
22-06-06
13:36
Αρχική Δημοσίευση από KoRaKi:H ταινια που με αρρωστησε πραγματικα ηταν το Dancer in the Dark. Στο τελος τσαντιστηκα, το τραβαγε επιτηδες στα ακρα ο von Trier και πηγα στην τουαλετα για κανα 10 λεπτο
Χαλασμένο ποπ κόρν ?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.