Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
11-07-06
12:23
Πρόσφατα πέτυχα το τέλος του σε ένα σπίτι αλλά δεν πήρα πρέφα.Μιλάμε δεν το θυμάμαι καθόλου το έργο.
Κάτι ψηλά με τον πατέρα του!
Κάτι ψηλά με τον πατέρα του!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
27-06-06
12:56
Τι σκέφτομαι? Αλήθεια! Ούτε που σκέφτηκα ότι είσαι 11.Αρχική Δημοσίευση από Michelle:Επειδή ξέρω τι σκέφτεσαι, do the maths. Το 1997 ήμουν 11 ετών.
Πάντα υπάρχουν άνθρωποι με τις ζωές τους. Δεν κάνουν το λάθος όμως όλες οι ιστορικές ταινείες να αναλλώνονται με τέτοια θέματα για να μπορέσουν να πουλήσουν. Και στην τελικά εμένα η απόδοση του love story μου φάνηκε πολύ γελοία για τα πρότυπα μου.Αρχική Δημοσίευση από Michelle:Ταινία ήταν, όχι ντοκυμαντέρ. Λογικό είναι να υπάρχουν πρωταγωνιστές και παράλληλες ιστορίες πολύ μικρότερης σημασίας. Αυτό που ήθελε να σου δείξει, και προφανώς δεν κατάλαβες, είναι οτι οι άνθρωποι που πέθαναν δεν ήταν απλά ένα μπουλούκι αλλά είχαν δικές τους ζωές, προβλήματα, έρωτες κλπ. Οπότε κατά τη γνώμη μου μια χαρά ταίριαζε.
Ειλικρινά τίποτα. Μήπως βγάζεις συμπεράσματα μαζί και με το παραπάνω! Δεν γνωριζόμαστε έτσι δεν είναι??Αρχική Δημοσίευση από Michelle:Και τι υπονοείς με αυτό;
Επιστρέφουμε στο θέμα. Ρε σεις μια ταινεία με τον jack Nickolson που έχει ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο και έχει πεθάνει η γυναίκα του το έχει δει κανένας να γράψει και τον τίτλο?? Ειλικρινά με έκανε να δω με άλλο μάτι την ζωή τους!! Άσε που μετά το As good as it gets δεν μου είχε αρέσει άλλη ταινεία του!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
26-06-06
15:06
Αρχική Δημοσίευση από Aayla:Είχες ξεκωλιαστεί στα γέλια;;;;;;; Πάντως εγώ είχα κλάψει τόσο πολύ (στο σινεμά ιδιαίτερα) με τον Τιτανικό, που θυμάμαι ότι δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω και ενώ η παρέα μου ήθελα να πάμε για καφέ μετά, εγώ ντρεπόμουν να εμφανιστώ στο φως με πρησμένα μάτια!!!
Αρχική Δημοσίευση από Michelle:Άντίδραση βρε Aayla, δεν το καταλαβαίνεις;
Κι εγώ πάντως την ίδια ακριβώς αντίδραση με σένα είχα με τον Τιτανικό και ντρεπόμουν να το αναφέρω πριν
Οοοοοοοοοοο Chalenge! και τσαντίλα υποψιάζομαι από την Aayla
Αρχικά τίποτα δεν υπάρχει να ντραπεί κανένας για προσωπική του επιλογή! Και να σου πω απορώ που το διάβασα. Επίσης ήταν κάτι που ήταν σχεδόν must να κάνεις συνεπώς ποια ντροπή???
Και είχα ξεκολιαστεί στα γέλια γιατί μου φάνηκε πολύ γελοίο το love story μπροστά στην σοβαρότητα του θέματος Τιτανικού για το οποίο και πήγα να δω και το έργο. Για μένα το love story πούλησε το έργο αλλά το χάλασε θεματολογικά. Όπως είπα και εμένα με συγκινούν οι ιστορίες αγάπης αλλά όχι αυτού του τύπου.
Και να σας πω και τι έβλεπα εγώ την εποχή που παιζόταν. Πέρναγα έξω από το Κινηματογράφο στην Πάτρα που το έπεζε και έβλεπα κάτι μάπες γυναικών λες και είχαν φάει ξύλο, ανδροπαρέες να γελάνε και οι άνδρες στα ζευγαράκια να προσπαθούν να δείξουν μια σοβαρότητα στην κοπέλα τους που είχε πλαντάξει στο κλάμα! Μιλάμε φωτοτυπία κάθε μέρα!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Demelene
Διάσημο μέλος
Ο Demelene αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,430 μηνύματα.
20-06-06
11:01
Και εγώ δεν έχω κλάψει ποτέ. Αλλά έχω στεναχωρηθεί αρκετά και συγκινηθεί
Λίγο που το σκέφτομαι είναι ελάχιστες.
Σίγουρα είναι το Jack, και το The Man Who Cried
Γενικά μαρέσουν πολύ τα love story αλλά αυτά που είναι love story και δεν το ξεφτιλίζουν. πχ The Road Home κάτι που γενικά καταφέρνουν καλύτερα η μή αμερικάνικες ταινείες.
Α και το Requiem for a Dream.
Στον τιτανικό πάντως είχα ξεκολιαστεί στα γέλια. Με τίς μπροστινές μας να κλαίνε!
Λίγο που το σκέφτομαι είναι ελάχιστες.
Σίγουρα είναι το Jack, και το The Man Who Cried
Γενικά μαρέσουν πολύ τα love story αλλά αυτά που είναι love story και δεν το ξεφτιλίζουν. πχ The Road Home κάτι που γενικά καταφέρνουν καλύτερα η μή αμερικάνικες ταινείες.
Α και το Requiem for a Dream.
Στον τιτανικό πάντως είχα ξεκολιαστεί στα γέλια. Με τίς μπροστινές μας να κλαίνε!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.