"Ταινιάρες" που δε μας άρεσαν καθόλου

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Παραδεχτείτε το. Όλοι έχουμε κάποιες ταινίες που, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος "λάτρεψε", έχουν τις καλύτερες κριτικές στο IMDB και έσπασαν ταμεία, εμείς μόλις τις είδαμε αγανακτήσαμε. Ξεκινάω πρώτη, λοιπόν, με το top 3 μου που προκάλεσε πολλά σχόλια του στυλ "τιιιι;;; δε σ' άρεσε;;; πας καλάαα;"

1. Inception. Ίσως να έφταιγε που ήμουν μικρή, ίσως ότι γενικά δεν τα πάω καλά με τις πολύ μπερδεμένες πλοκές, η ταινία αυτή με άφησε παγερά αδιάφορη. Από την άλλη, μόλις το συζήτησα με τη μάνα μου που είναι τρομερή σινεφίλ, είχε ακριβώς την ίδια άποψη με εμένα. Τι να πεις, κρίμα.

2. Gravity. Δυστυχώς αυτή η ταινία κατάλαβα από το πρώτο πεντάλεπτο ότι δεν πρόκειται να μ' αρέσει, έλα μου όμως που μας την είχαν προβάλει στο σχολείο και επί τρία μαθήματα έπρεπε να βλέπουμε αυτό το πράγμα! Απαράδεκτη αμερικανιά, απαράδεκτη Sandra Bullock, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που νόμιζα ότι παθαίνω ασφυξία κάθε πέντε λεπτά, γενικά χάλι μαύρο. Παραμένει στις top ταινίες του IMDB, ωστόσο, οπότε θεωρώ ότι πρέπει να συγκαταλεχθεί στη λίστα.

3. Shutter Island. Η ταινία αυτή δεν ήταν απαραίτητα κακή, απλά για κάποιο λόγο η όλη ατμόσφαιρα μου θύμιζε πολύ "Εξπρές του Μεσονυκτίου", η οποία ήταν, είναι και θα παραμείνει μία από τις αγαπημένες μου ταινίες που χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Επομένως είχε ήδη θέσει πολύ ψηλά τον πήχη. Να φταίει κι εκείνο το αμφιλεγόμενο τέλος, που ο καθένας έβγαζε τη δική του θεωρία, ακολουθούμενη από την ατάκα "απλά δεν καταλάβατε την ταινία"; Να φταίει που νύσταζα κιόλας; Θα σας γελάσω.
 

Eileen

Τιμώμενο Μέλος

Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
Παραδεχτείτε το. Όλοι έχουμε κάποιες ταινίες που, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος "λάτρεψε", έχουν τις καλύτερες κριτικές στο IMDB και έσπασαν ταμεία, εμείς μόλις τις είδαμε αγανακτήσαμε. Ξεκινάω πρώτη, λοιπόν, με το top 3 μου που προκάλεσε πολλά σχόλια του στυλ "τιιιι;;; δε σ' άρεσε;;; πας καλάαα;"

1. Inception. Ίσως να έφταιγε που ήμουν μικρή, ίσως ότι γενικά δεν τα πάω καλά με τις πολύ μπερδεμένες πλοκές, η ταινία αυτή με άφησε παγερά αδιάφορη. Από την άλλη, μόλις το συζήτησα με τη μάνα μου που είναι τρομερή σινεφίλ, είχε ακριβώς την ίδια άποψη με εμένα. Τι να πεις, κρίμα.

2. Gravity. Δυστυχώς αυτή η ταινία κατάλαβα από το πρώτο πεντάλεπτο ότι δεν πρόκειται να μ' αρέσει, έλα μου όμως που μας την είχαν προβάλει στο σχολείο και επί τρία μαθήματα έπρεπε να βλέπουμε αυτό το πράγμα! Απαράδεκτη αμερικανιά, απαράδεκτη Sandra Bullock, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που νόμιζα ότι παθαίνω ασφυξία κάθε πέντε λεπτά, γενικά χάλι μαύρο. Παραμένει στις top ταινίες του IMDB, ωστόσο, οπότε θεωρώ ότι πρέπει να συγκαταλεχθεί στη λίστα.

3. Shutter Island. Η ταινία αυτή δεν ήταν απαραίτητα κακή, απλά για κάποιο λόγο η όλη ατμόσφαιρα μου θύμιζε πολύ "Εξπρές του Μεσονυκτίου", η οποία ήταν, είναι και θα παραμείνει μία από τις αγαπημένες μου ταινίες που χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Επομένως είχε ήδη θέσει πολύ ψηλά τον πήχη. Να φταίει κι εκείνο το αμφιλεγόμενο τέλος, που ο καθένας έβγαζε τη δική του θεωρία, ακολουθούμενη από την ατάκα "απλά δεν καταλάβατε την ταινία"; Να φταίει που νύσταζα κιόλας; Θα σας γελάσω.

Μιλάμε με αποτελείωσες με την λίστα σου! :P

Από ό,τι κατάλαβα από τη λίστα σου, το θέμα σου είναι με τις open ended ταινίες και τα διφορούμενα τέλη. Μπορώ να καταλάβω γιατί ένας θεατής να δυσαρεστηθεί με κάτι τέτοιο.

Χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, θα πω την δική μου unpopular opinion και περιμένω καρτερικά τα πυρά των απανταχού σινεφίλ :P

Pulp Fiction
.

Ομολογουμένως το είδα όταν ήμουν 15-16, δε μου άρεσε καθόλου και έκτοτε δεν έχω επιχειρήσει να το ξαναδώ. Γενικά με τον Tarantino δε τα πάω καλά...

Πολύ ωραίο θέμα, btw! ^^
 

ultraviolence

Τιμώμενο Μέλος

Ο ultraviolence αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μουσικός και μας γράφει απο Γαλλία (Ευρώπη). Έχει γράψει 13,777 μηνύματα.
Έχοντας πλήρη επίγνωση του κραξίματος που θα φάω, θα πω το Fight Club. Μια νεότερη εκδοχή του εαυτού μου είχε γοητευτεί ( γιατί; ) από την ταινία, αλλά πλέον την έχω απλά απομυθοποιήσει. Δεν καταλαβαίνω γιατί μου άρεσε και γενικά το hype γύρω απ'αυτή.
There, I said it. :P
 

Eileen

Τιμώμενο Μέλος

Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
Έχοντας πλήρη επίγνωση του κραξίματος που θα φάω, θα πω το Fight Club. Μια νεότερη εκδοχή του εαυτού μου είχε γοητευτεί ( γιατί; ) από την ταινία, αλλά πλέον την έχω απλά απομυθοποιήσει. Δεν καταλαβαίνω γιατί μου άρεσε και γενικά το hype γύρω απ'αυτή.
There, I said it. :P

A NAI! Το Fight Club δε μου πέρασε καν από το μυαλό.

Αυτή την είδα αρκετά μεγάλη, και ενώ λόγω hype & frenzy γύρω από την ταινία περίμενα να δω ένα σύγχρονο έπος, απογοητεύτηκα. Πάλι καλά που έπαιζε ο Norton ( :inlove: ) και η Elena.

Εντάξει, τώρα αυτό ίσως δε πρέπει να το γράψω, αλλά δε φοβάμαι, θα το κάνω:

Τιτανικός & Notebook: NUH-UH :redface:
 
Τελευταία επεξεργασία:

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Έχοντας πλήρη επίγνωση του κραξίματος που θα φάω, θα πω το Fight Club. Μια νεότερη εκδοχή του εαυτού μου είχε γοητευτεί ( γιατί; ) από την ταινία, αλλά πλέον την έχω απλά απομυθοποιήσει. Δεν καταλαβαίνω γιατί μου άρεσε και γενικά το hype γύρω απ'αυτή.
There, I said it. :P

Νομίζω μόλις μου γύρισε μπούμερανγκ το θέμα που άνοιξα. Ναι, μου γύρισε μπούμερανγκ. Ναι, παθαίνω εγκεφαλικό αυτή τη στιγμή.

Μιλάμε με αποτελείωσες με την λίστα σου! :P

Από ό,τι κατάλαβα από τη λίστα σου, το θέμα σου είναι με τις open ended ταινίες και τα διφορούμενα τέλη. Μπορώ να καταλάβω γιατί ένας θεατής να δυσαρεστηθεί με κάτι τέτοιο.

Χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, θα πω την δική μου unpopular opinion και περιμένω καρτερικά τα πυρά των απανταχού σινεφίλ :P

Pulp Fiction
.

Ομολογουμένως το είδα όταν ήμουν 15-16, δε μου άρεσε καθόλου και έκτοτε δεν έχω επιχειρήσει να το ξαναδώ. Γενικά με τον Tarantino δε τα πάω καλά...

Πολύ ωραίο θέμα, btw! ^^


Για τον Tarantino συμφωνώ. Έχοντας μια κολλητή που ξεψυχάει για τις ταινίες του, είχα προσπαθήσει κι εγώ να δω το Pulp Fiction και το Reservoir Dogs, έτσι από περιέργεια. Το Pulp Fiction δε μου φάνηκε κακό, απλά στο τέλος κατάλαβα ότι δεν πρόσεχα όσο θα έπρεπε τις λεπτομέρειες, κι έτσι αναγκάστηκα να καταφύγω στο Google για να καλύψω μερικά κενά. Στο Reservoir Dogs, ντρέπομαι που το λέω, αλλά με πήρε ο ύπνος. Sorry, not my thing.
 
Τελευταία επεξεργασία:

CiNeFiL

Διακεκριμένο μέλος

Η CiNeFiL αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 7,229 μηνύματα.
Παραδεχτείτε το. Όλοι έχουμε κάποιες ταινίες που, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος "λάτρεψε", έχουν τις καλύτερες κριτικές στο IMDB και έσπασαν ταμεία, εμείς μόλις τις είδαμε αγανακτήσαμε. Ξεκινάω πρώτη, λοιπόν, με το top 3 μου που προκάλεσε πολλά σχόλια του στυλ "τιιιι;;; δε σ' άρεσε;;; πας καλάαα;"

1. Inception. Ίσως να έφταιγε που ήμουν μικρή, ίσως ότι γενικά δεν τα πάω καλά με τις πολύ μπερδεμένες πλοκές, η ταινία αυτή με άφησε παγερά αδιάφορη. Από την άλλη, μόλις το συζήτησα με τη μάνα μου που είναι τρομερή σινεφίλ, είχε ακριβώς την ίδια άποψη με εμένα. Τι να πεις, κρίμα.

2. Gravity. Δυστυχώς αυτή η ταινία κατάλαβα από το πρώτο πεντάλεπτο ότι δεν πρόκειται να μ' αρέσει, έλα μου όμως που μας την είχαν προβάλει στο σχολείο και επί τρία μαθήματα έπρεπε να βλέπουμε αυτό το πράγμα! Απαράδεκτη αμερικανιά, απαράδεκτη Sandra Bullock, κλειστοφοβική ατμόσφαιρα που νόμιζα ότι παθαίνω ασφυξία κάθε πέντε λεπτά, γενικά χάλι μαύρο. Παραμένει στις top ταινίες του IMDB, ωστόσο, οπότε θεωρώ ότι πρέπει να συγκαταλεχθεί στη λίστα.

3. Shutter Island. Η ταινία αυτή δεν ήταν απαραίτητα κακή, απλά για κάποιο λόγο η όλη ατμόσφαιρα μου θύμιζε πολύ "Εξπρές του Μεσονυκτίου", η οποία ήταν, είναι και θα παραμείνει μία από τις αγαπημένες μου ταινίες που χαράχτηκαν ανεξίτηλα στη μνήμη μου. Επομένως είχε ήδη θέσει πολύ ψηλά τον πήχη. Να φταίει κι εκείνο το αμφιλεγόμενο τέλος, που ο καθένας έβγαζε τη δική του θεωρία, ακολουθούμενη από την ατάκα "απλά δεν καταλάβατε την ταινία"; Να φταίει που νύσταζα κιόλας; Θα σας γελάσω.
με πονας
ειδικα για το shutter island και το gravity
στο 2ο ειχα υπαρξιακα που με ακολουθουσαν ανελεητα για πολυ καιρο μετα
το shutter island νομιζω ειναι ο λογος που δεν τρελαθηκα οταν ειδα το memento, αν το ειχα δει πιο πριν θα ειχα ενθουσιαστει αλλα συγκρινοντας το με το shutter απλα περασε και δεν ακουμπησε
Μιλάμε με αποτελείωσες με την λίστα σου! :P

Από ό,τι κατάλαβα από τη λίστα σου, το θέμα σου είναι με τις open ended ταινίες και τα διφορούμενα τέλη. Μπορώ να καταλάβω γιατί ένας θεατής να δυσαρεστηθεί με κάτι τέτοιο.

Χωρίς ιδιαίτερη σκέψη, θα πω την δική μου unpopular opinion και περιμένω καρτερικά τα πυρά των απανταχού σινεφίλ :P

Pulp Fiction
.

Ομολογουμένως το είδα όταν ήμουν 15-16, δε μου άρεσε καθόλου και έκτοτε δεν έχω επιχειρήσει να το ξαναδώ. Γενικά με τον Tarantino δε τα πάω καλά...

Πολύ ωραίο θέμα, btw! ^^

και μενα με αποτελειωσε
για το παλπ φιξιον συμφωνω αν και μ αρεσει ο ταραντινο (reservoir dogs, django κλπ) το pulp fiction ηταν σαν ταινια που θα μπορουσε να ειναι καλη αααν, και εγω μικρη την ειχα δει αλλα λιγο τα σχολια τυπου ειναι ταινιαρα που με ειχαν κανει να εχω προσδοκιαρες, λιγο κατι σκηνες που ειχα δει αποσπασματικα απο δω και απο κει, λιγο το οτι μου φαινοταν ασυνδετο οσο δεν παει, απλα το περασα στο αδιαφορο

soo, most overrated movies imo:

Titanic (αξιζει την 1η θεση με διαφορα)

το notebook, amelie κλπ δεν θα τα βαλω καν στη λιστα ο τιτλος του θρεντ λεει "Ταινιαρες" αρνουμαι να θεωρηθει ενα απο αυτα ταινιαρα, δεν το θελει κ ο θεος

Αvatar (εκανε την εποχη που βγηκε τον κακο χαμο κατα κυριο λογω χαρη στο 3D που ειχε γινει μοδα στα σινεμα και γενικα μπακ δεν, 2 ταινιες του Τζειμς Καμερον που αναφερω σερι και οχι δεν εχω τιποτα εναντιον του αληθεια, το μαρκετινγκ που εκανε για να γινει χαμος με τα εισητηρια ισα ισα ηταν πανεξυπνο αλλα μια που την ειδαμε τοτε μια που χαθηκε στη ληθη για παντα)

La la land (δεν τα παω καλα με τα ρομαντικοτετοια (εκτος απο το Forrest Gump- και κανα 2 αλλες- αν θελει καποιος να το θεωρησει ρομαντικη ταινια), νομιζω φανηκε αλλα ναι δεν καταλαβα γιατι αυτη η ταινια εκανε παταγο, προσωπικα βαρεθηκα, απλα ειδα στιγμιοτυπα απο παλια επιτυχημενα μιουζικαλ, καλη παραγωγη I have to admit that, αλλα ως εκει απλα νεεεξτ


Donnie Darko και The Butterfly Effect (σοορρυ κοσμε, εχω φαει πολυ κραξιμο γι αυτο αλλα μεεεεχ πολυς λογος για το τιποτα μου φανηκαν αρκετα naive σαν ταινιες και νομιζω μοιαζουν κατα καποιο τροπο σσοοου ειπα να τις βαλω μαζι)

μεσα στη λιστα θα μπορουσα να βαλω και πολλες ευρωπαικες ταινιες που βγηκαν κυριως απο το 2016 περιπου και μετα και που εκθιασαν οι κριτικοι και καλα πολυ κουλτουρε για τα απλα κοινα θνητα μυαλα μας αλλα δεν θυμαμαι καν τιτλους
 
Τελευταία επεξεργασία:

Eileen

Τιμώμενο Μέλος

Η Athena (1/3 ΜΕΤΣ) αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 7,414 μηνύματα.
La la land (δεν τα παω καλα με τα ρομαντικοτετοια (εκτος απο το Forrest Gump- και κανα 2 αλλες- αν θελει καποιος να το θεωρησει ρομαντικη ταινια), νομιζω φανηκε αλλα ναι δεν καταλαβα γιατι αυτη η ταινια εκανε παταγο, προσωπικα βαρεθηκα, απλα ειδα στιγμιοτυπα απο παλια επιτυχημενα μιουζικαλ, καλη παραγωγη I have to admit that, αλλα ως εκει απλα νεεεξτ

Το La la land θεωρήθηκε πολύ καλή ταινία, διότι πήρε ένα σχεδόν νεκρό στη μεγάλη οθόνη είδος, το musical, και το έφερε στα δεδομένα του 21ου αιώνα, επαναπροσδιορίζοντας τα όρια και τις δυνατότητές του. Η καθ' όλα εξαιρετική μουσική ήταν ακόμη ένα κλειδί για την επιτυχία της ταινίας. Τέλος, παρ' όλο που είναι και ρομαντική ταινία αυτό δίνεται με μία φυσική ρεαλιστικότητα μέσα από το σενάριο, κάτι που δεν συνηθίζεται καθόλου στις ταινίες του είδους. Η σύλληψή της ιδέας είναι επηρεασμένη από την καθημερινότητα: δύο νέοι, ο καθένας με έντονη αγάπη για την τέχνη του, ερωτεύονται, προσπαθούν να εξελιχθούν και να μην χάσουν αυτό που έχουν, αλλά life is bigger than us. Αυτή η γλυκόπικρη αίσθηση, η μαγεία του ανικανοποίητου, αν θες, είναι που συγκίνησαν βαθιά κόσμο και κριτικούς.

μεσα στη λιστα θα μπορουσα να βαλω και πολλες ευρωπαικες ταινιες που βγηκαν κυριως απο το 2016 περιπου και μετα και που εκθιασαν οι κριτικοι και καλα πολυ κουλτουρε για τα απλα κοινα θνητα μυαλα μας αλλα δεν θυμαμαι καν τιτλους

ωχ, εδώ έχει ψωμί η υπόθεση :hehe:

Υ.Γ: Διαβάζω αυτά που έγραψα για το La la land και ο λανθάνων ρομαντισμός που εντοπίζω με κάνει με βεβαιότητα να σκέφτομαι ότι μάλλον μου έχουν χακάρει το account :hehe:
 
Τελευταία επεξεργασία:

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
Harry Potter. Αντεξα να δω μεχρι την 4η. Δεν με ενθουσιασε, ισως επειδη διαβαζα τα βιβλια πριν βγουν οι ταινιες. Κατα την γνωμη μου δεν συγκρινονται τα βιβλια με τις ταινιες. Τα χρονικα της Ναρνια ειναι επισης χαλια στην μεγαλη οθονη.
 

Guest 712911

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Memento. Ωστόσο, είχα δει την ταινία πριν αρκετά χρόνια και θέλω να την ξαναδώ κάποια στιγμή μήπως και αναθεωρήσω. :kitty:
 

Giorgos216

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,247 μηνύματα.
Ρε σεις έχετε γράψει ήδη μερικές από τις αγαπημένες μου ταινίες...:lol:

Εγώ θα συμφωνήσω απολύτως με το Fight Club. Ούτε το βρήκα ενδιαφέρον, ούτε μου άρεσε το όποιο μήνυμα κατάφερε να μου περάσει, ούτε με εξέπληξε η τροπή που πήρε η ταινία, καθότι το βρήκα αναμενόμενο περιέργως.

Πλην αυτού, περίμενα να εντυπωσιαστώ περισσότερο με το Citizen Kane. Αξιοπρεπής ταινία οπωσδήποτε, αλλά όταν τη βλέπεις γνωρίζοντας πως πολλοί τη θεωρούν την απόλυτη κλασική και καλύτερη ταινία που έχει υπάρξει, περιμένεις αρκετά διαφορετικά πράγματα από το να δεις μια συμπαθητική ταινία.
 

Wrong

Δραστήριο μέλος

Η αβάπτιστη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 439 μηνύματα.
Το La la land θεωρήθηκε πολύ καλή ταινία, διότι πήρε ένα σχεδόν νεκρό στη μεγάλη οθόνη είδος, το musical, και το έφερε στα δεδομένα του 21ου αιώνα, επαναπροσδιορίζοντας τα όρια και τις δυνατότητές του. Η καθ' όλα εξαιρετική μουσική ήταν ακόμη ένα κλειδί για την επιτυχία της ταινίας. Τέλος, παρ' όλο που είναι και ρομαντική ταινία αυτό δίνεται με μία φυσική ρεαλιστικότητα μέσα από το σενάριο, κάτι που δεν συνηθίζεται καθόλου στις ταινίες του είδους. Η σύλληψή της ιδέας είναι επηρεασμένη από την καθημερινότητα: δύο νέοι, ο καθένας με έντονη αγάπη για την τέχνη του, ερωτεύονται, προσπαθούν να εξελιχθούν και να μην χάσουν αυτό που έχουν, αλλά life is bigger than us. Αυτή η γλυκόπικρη αίσθηση, η μαγεία του ανικανοποίητου, αν θες, είναι που συγκίνησαν βαθιά κόσμο και κριτικούς.

Αυτό ακριβώς. Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ όταν το είχα δει, κυρίως λόγω εικόνων (εξαιρετικό cinematography) και μουσικής. Λίγο καιρό μετά, είδα τα μιούζικαλ του Demy, απ' όπου ο Chazelle επηρεάστηκε (κυρίως απ' τις Parapluies de Cherbourg) και εκτίμησα πολύ την προσπάθειά του να αναστηλώσει το μιούζικαλ, τη συνεργασία του με τον Hurwitz και όλες τις αναφορές του. Επίσης κάποιες νότες των κομματιών του La La Land ανακαλούν (ως φόρο τιμής) τη μουσική του Michel Legrand. Υπάρχουν, βέβαια, και άλλες απόψεις (η Γαλάνη στο ύψος της, απάντησε σοβαρά, όπως έπρεπε, στις χαζές ερωτήσεις).

Εγώ θα το ομολογήσω. Δε μου αρέσουν πολλές ταινίες του Godard. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί αυτόν ταυτίζουν, κατά βάση, με το nouvelle vague και όχι την Varda ή τον Truffaut. Θα του το δώσω για το Pierrot le fou επειδή έχει κάποια ωραία πλάνα και εκπληκτικές εικόνες (από άποψη cinematography, χρωμάτων κλπ.), αλλά δεν με πείθει. Δεν έχω δει, βέβαια, όλες μα όλες τις ταινίες του, όταν το κάνω, θα μπορώ να εκφέρω πιο ολοκληρωμένη άποψη, αλλά δε μου ταιριάζει η οπτική του, δε νομίζω ότι προσφέρει τη βαθιά κριτική που διατείνεται, δεν ξέρω πώς να το εκφράσω.:P To Redoubtable τον παρουσίασε με τρόπο που, φαντάζομαι, ήταν ως ένα βαθμό ρεαλιστικός – γέλασα πολύ μ' αυτήν την ταινία, όχι πως είναι σπουδαία, αλλά όταν ξέρεις τις αναφορές, γελάς. Στον Godard δεν αρεσε καθόλου η ιδέα του να κάνουν τη συγκεκριμένη περίοδο της ζωής του ταινία αλλά εγώ, ως κοινό, πέρασα ένα ευχάριστο δίωρο.:)
 

Moriarty

Νεοφερμένος

Ο Moriarty αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 2 μηνύματα.
Star wars. Βαρετές και χωρίς ωραίους χαρακτήρες

Shawdshanks redemption. πολύ μέτρια και φλατ
 

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Η Nelliel αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,061 μηνύματα.
Μη μου λες τέτοια πάνω που είχα ψηθεί φουλ για star wars και το χω κατεβασμένο, 1080p κλπ φάση :hmm:


Ουτε εμενα μου αρεσει το star wars. Την τελευταια επιχειρησα να την δω σινεμα σε 3D και ουτε το 3D βοηθησε.

Ελπιζω το lion king να μην απογοητευσει.
 

Guest 092312

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Από ό,τι κατάλαβα από τη λίστα σου, το θέμα σου είναι με τις open ended ταινίες και τα διφορούμενα τέλη. Μπορώ να καταλάβω γιατί ένας θεατής να δυσαρεστηθεί με κάτι τέτοιο.

Eγώ με μια πρώτη ματιά πιστεύω ότι δεν της αρέσουν οι ταινίες όπου συμβαίνει κάτι που "ακυρώνει" όσα έχουν προηγηθεί με κάποιον τρόπο. Ιτ'ς οκέι, δεν είναι για όλα τα γούστα, αν και προσωπικά τρελαίνομαι.

Γενικά θεωρώ ότι όταν κρίνουμε αν μία ταινία έκανε δικαιολογημένα ντόρο ή όχι, θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τα στάνταρ της εποχής που βγήκε. Αν έβγαιναν ταινίες όπως το seven ή το alien (και οι δύο θεωρούνται must-watch στο είδος τους) το 2019 θα λέγαμε -κι εγώ προσωπικά θα έλεγα- "meh". Αλλά δεδομένου του ότι βγήκαν πριν από 25-30 χρόνια αλλάζουν αρκετά πράγματα.
Και το avatar, η σύγχρονη ποκαχόντας, προσωπικά δεν μου άρεσε ιδιαίτερα αλλά καταλαβαίνω γιατί όταν προβλήθηκε έγινε ο κακός χαμός.
 

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Μη μου λες τέτοια πάνω που είχα ψηθεί φουλ για star wars και το χω κατεβασμένο, 1080p κλπ φάση :hmm:
Με το star wars νομίζω είναι ανάλογα αν σε αρέσουν τέτοιου είδους ταινίες. Η αλήθεια είναι ότι οι παλιές βλέπονται δύσκολα επειδή γυρίστηκαν με μέσα άλλης εποχής. Εμένα παρόλα αυτά με άρεσαν. Τα πρίκουελ θα έλεγα ότι ήταν πολύ βαρετά εκτός της τρίτης ταινίας που είχε κάτι δραματικό.
 

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Eγώ με μια πρώτη ματιά πιστεύω ότι δεν της αρέσουν οι ταινίες όπου συμβαίνει κάτι που "ακυρώνει" όσα έχουν προηγηθεί με κάποιον τρόπο. Ιτ'ς οκέι, δεν είναι για όλα τα γούστα, αν και προσωπικά τρελαίνομαι.

Τους λέω τους λόγους στο αρχικό μου σχόλιο, διαφέρουν κατά περίπτωση. Έχουν υπάρξει και ταινίες όπως το Primal Fear που ενώ είχαν plot twist, ξετρελάθηκα.
 

Aleksa

Τιμώμενο Μέλος

Η Aleksa αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 19,575 μηνύματα.
Το πρώτο που μου έρχεται, το (υπερεκτιμημένο) Inception.:down:
Από μια φάση κι έπειτα άρχισα να κοιτάω οπουδήποτε, εκτός από την οθόνη.
 

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Προσθέτω μία όχι τόσο γνωστή για να χαρακτηριστεί ως "ταινιάρα", αλλά επειδή την είδα μόλις τώρα και απογοητεύτηκα μου 'ρθε το thread στο μυαλό.

Climax (2018) υπό σκηνοθεσία Gaspar Noe. Οκ, δεν ήταν και κακή, αλλά πέρα από ορισμένες χτυπητές σκηνές που με άγγιξαν, η υπόλοιπη ταινία μου φάνηκε βαρετή και αλλόκοτη. Γνώμες;
 

Guest 647452

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Βαθύ Λαρύγγι.Μετριο σενάριο.Υποτονικές ερμηνίες.Θα μπορούσαν και καλύτερα.Επιπροσθέτως φθηνή παραγωγή.Μια μετριότητα μην την δείτε γιατί θα πνιγέιτε.
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 7 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top