Αξίζει να πηγαίνουμε ταξίδια;

Guest 092312

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Πάντως, αντίστοιχη (ή και περισσότερη) πικρία με όσους χαρακτηρίζουν μίζερους όσους δεν πάνε διακοπές, υπάρχει και από την άλλη μεριά αυτών που κράζουν όσους πάνε. Γιατί δεν μπορεί να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει και αντέχει η τσέπη του; Κι αν οι διακοπές είναι πληρωμένες από γονείς/γκόμενο...ε και;

Για να μείνω στο θέμα,αν συντονιστούμε θα πάμε Κρήτη, αλλά δεν βάζω και το χέρι μου στη φωτιά.
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Ειλικρινά δεν ξέρω εάν έχω διαβάσει πιο μίζερη πρόταση εδώ μέσα. Για κανένα μπάνιο πας ή φυλάς τα έξοδα της βενζίνης για προίκα; Δουλειά, σπίτι, ύπνος. Το σπίτι άλλωστε μας παρέχει ό,τι χρειαζόμαστε για να ζήσουμε: ψυγείο, τουαλέτα, υπολογιστή (με google maps παρακαλώ) και κρεβάτι. Πού να τρέχουμε τώρα να αλλάζουμε παραστάσεις;

Όταν με το καλο καταλάβεις πως οι άνθρωποι έχουν διαφορετική εκκίνηση στη ζωή, διαφορετικά προσώντα, βιώνουν διαφορετικές καταστάσεις που ίσως να μην επέλεξαν, έχουν διαφορετικούς στόχους, αξίες και ιδανικά και στρατηγηκές για να τα πετύχουν τότε ξαναδιάβασε αυτά που έγραψα και μπορεί μάθεις κάτι. Μέχρι τότε η νοηση σου θα είναι πιο μονοδιάστατη και από του τύπου που περιέγραψες.
 

Guest 874453

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Όταν με το καλο καταλάβεις πως οι άνθρωποι έχουν διαφορετική εκκίνηση στη ζωή, διαφορετικά προσώντα, βιώνουν διαφορετικές καταστάσεις που ίσως να μην επέλεξαν, έχουν διαφορετικούς στόχους, αξίες και ιδανικά και στρατηγηκές για να τα πετύχουν τότε ξαναδιάβασε αυτά που έγραψα και μπορεί μάθεις κάτι. Μέχρι τότε η νοηση σου θα είναι πιο μονοδιάστατη και από του τύπου που περιέγραψες.

Συμφωνώ απόλυτα!
Κάποιοι δεν ξέρουν την φράση "μην κρίνεις τον άλλον αν δε φορέσεις τα παπούτσια του κ διασχίσεις το μονοπάτι του" κ προβαίνουν σε χαρακτηρισμούς.
Λες κ τα ταξίδια είναι στην κορυφή της πυραμίδας.
 

Libertus

Συντονιστής

Ο Libertus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 10,241 μηνύματα.
Όταν με το καλο καταλάβεις πως οι άνθρωποι έχουν διαφορετική εκκίνηση στη ζωή, διαφορετικά προσώντα, βιώνουν διαφορετικές καταστάσεις που ίσως να μην επέλεξαν, έχουν διαφορετικούς στόχους, αξίες και ιδανικά και στρατηγηκές για να τα πετύχουν τότε ξαναδιάβασε αυτά που έγραψα και μπορεί μάθεις κάτι. Μέχρι τότε η νοηση σου θα είναι πιο μονοδιάστατη και από του τύπου που περιέγραψες.
Δεν μίλησες καθόλου εξαρχής για οικονομικές δυσχέρειες, οπότε μην το γυρνάς εκεί που σε συμφέρει. Είπες ότι οι διακοπές είναι ένα εντελώς περιττό έξοδο, ότι δεν μας αλλάζει επ' ουδενί το να δούμε πέτρες στη Ρώμη και ότι έχουμε τους ηλεκτρονικούς χάρτες για να επισκεφτούμε όποιο μέρος μας αρέσει. Δεν είπα σε κανέναν που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα ή που πρέπει να φυλάξει χρήματα, ώστε να επενδύσει σε κάτι πιο ουσιαστικά άμεσα, να ξοδέψει για διακοπές. Έχει μεγάλη διαφορά το να θες να πας διακοπές και να μην μπορείς από το να μπορείς να πας διακοπές και να τις θεωρείς ανούσιες. Εγώ κατακρίνω τη δεύτερη επιλογή, γιατί για τον εαυτό μου ξέρω τα οφέλη του ταξίδιου και θα έβρισκα βαρετούτσικο έναν άνθρωπο που έχει τη φιλοσοφία ότι δεν μας προσφέρουν τα ταξίδια. Επίσης, όταν μιλάμε για διακοπές, δεν εννοούμε να ξοδέψεις 2.000 ευρώ για να πας στο Μπαλί. Διακοπές μπορεί να είναι η διαμονή σε εξοχικό φίλου, σε σπίτι κάποιου που σπουδάζει έξω, σε camping, ένα τριήμερο στην Αίγινα, επιλογές δηλαδή με μικρό ή και κανένα κόστος διαμονής. Τώρα, τι σχέση έχουν οι αξίες και τα ιδανικά με το εάν κάποιος πάει διακοπές δεν ξέρω και τρομάζω να ρωτήσω.
 

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Δεν μίλησες καθόλου εξαρχής για οικονομικές δυσχέρειες, οπότε μην το γυρνάς εκεί που σε συμφέρει. Είπες ότι οι διακοπές είναι ένα εντελώς περιττό έξοδο, ότι δεν μας αλλάζει επ' ουδενί το να δούμε πέτρες στη Ρώμη και ότι έχουμε τους ηλεκτρονικούς χάρτες για να επισκεφτούμε όποιο μέρος μας αρέσει. Δεν είπα σε κανέναν που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα ή που πρέπει να φυλάξει χρήματα, ώστε να επενδύσει σε κάτι πιο ουσιαστικά άμεσα, να ξοδέψει για διακοπές. Έχει μεγάλη διαφορά το να θες να πας διακοπές και να μην μπορείς από το να μπορείς να πας διακοπές και να τις θεωρείς ανούσιες. Εγώ κατακρίνω τη δεύτερη επιλογή, γιατί για τον εαυτό μου ξέρω τα οφέλη του ταξίδιου και θα έβρισκα βαρετούτσικο έναν άνθρωπο που έχει τη φιλοσοφία ότι δεν μας προσφέρουν τα ταξίδια. Επίσης, όταν μιλάμε για διακοπές, δεν εννοούμε να ξοδέψεις 2.000 ευρώ για να πας στο Μπαλί. Διακοπές μπορεί να είναι η διαμονή σε εξοχικό φίλου, σε σπίτι κάποιου που σπουδάζει έξω, σε camping, ένα τριήμερο στην Αίγινα, επιλογές δηλαδή με μικρό ή και κανένα κόστος διαμονής. Τώρα, τι σχέση έχουν οι αξίες και τα ιδανικά με το εάν κάποιος πάει διακοπές δεν ξέρω και τρομάζω να ρωτήσω.
Επίσης είναι τουλάχιστον τραγικό να αποκαλούνται μνημεία παγκοσμίως γνωστά "σιγά τις πέτρες". Πραγματικά αυτό δεν το καταλαβαίνω. Εγώ δεν έχω ταξιδέψει όπως άλλοι στο εξωτερικό αλλά έχω πάει σε αρκετούς αρχαιολογικούς χώρους μέσα στην Ελλάδα και ήμουν πολύ χαρούμενη που είδα μνημεία και μουσεία από κοντά.
 

Nihilist

Τιμώμενο Μέλος

Ο Nihilist αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,355 μηνύματα.
Μεταφυσικές έννοιες πώς ακριβώς είναι;

Δε διαφωνούμε σε κάτι, απλώς μάλλον νοούμε διαφορετικά την έννοια «μεταφυσικό». Έτσι ονόμαζαν οι διανοούμενοι του Κύκλου της Βιέννης όσες προτάσεις δεν ήταν ούτε αναλυτικές ούτε εμπειρικά επαληθεύσιμες, δηλαδή στερούνταν επιστημονικής-γνωστικής αξίας. Αν και οι επιστημολογικές θεωρήσεις των συγκεκριμένων φιλοσόφων, δηλαδή των λογικών θετικιστών, θεωρούνται πλέον παρωχημένες και έχουν εν μέρει καταρριφθεί από τη διαψευσιμότητα του Πόπερ, διατηρούν(για μένα τουλάχιστον) κύρος ως προς τις μεταφυσικές προτάσεις, κατεξοχήν εκείνες με δεοντικό χαρακτήρα ή ηθικούς προσδιορισμούς. Με λίγα λόγια, οι προτάσεις αυτές δεν μεταφέρουν αντικειμενική γνώση (ή τουλάχιστον επίφαση αντικειμενικότητας όπως θα έλεγαν οι σχετικιστές) και άρα στερούνται νοήματος, είναι σχετικές και παντελώς υποκειμενικές, δε μπορούν ούτε να επαληθευτούν ούτε να διαψευστούν και άρα θα είναι endlessly debatable.

Θεωρώ οτι η ηθική είναι ένα κατασκεύασμα της εκάστοτε κοινωνίας με σκοπό να κρατάει "περιορισμένους" τους ανθρώπους σε θέματα για τα οποία δεν μπορεί να νομοθετήσει ή της είναι απλά πιο εύκολο να τα απαγορεύει με έμμεσο τρόπο.
Για μένα η ηθική είναι ένας άλλος τρόπος να επιβάλλεις πράγματα όπως τα επιβάλλει κι η θρησκεία. Η θρησκεία απλά λέει "ο Θεός δε θέλει να τρως χοιρινό και να πιεις αλκοόλ" ή "η θρησκεία θέλει να κάνεις σεξ μετά το γάμο" κλπ. Όταν όμως ο άνθρωπος αρνείται να ακολουθήσει τη θρησκεία, η κοινωνία πρέπει κάπως αλλιώς να επιβάλλει κανόνες τους οποίους δεν μπορεί να τους κάνει νόμους: κι έτσι κατασκευάζει την έννοια της ηθικής. "Αν βρεις ένα πορτοφόλι θα είναι ανήθικο να το κρατήσεις αντί να το επιστρέψεις" ή "Είναι ανήθικο να παντρευτείς την πρώην γυναίκα του αδελφού σου".

Συμφωνώ εν μέρει. Αρχικά, ναι μεν η ηθική είναι κατασκεύασμα, αλλά έχει ως βάση της ανθρώπινα ένστικτα. Έπειτα, φαίνεται πως προσωποποιείς την κοινωνία και λες «με σκοπό να κρατάει περιορισμένους τους ανθρώπους» - «να επιβάλλει κανόνες» και αυτό δεν είναι σωστό. Η κοινωνία δεν αποφασίζει να επιβάλει κάτι και ύστερα το επιβάλλει, η πορεία είναι χρονικά αντίστροφη. Κοινωνία είναι ένα σύστημα συνεχών αλληλεπιδράσεων μέσα σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, και ηθική η προοδευτική(και γι’ αυτό ρευστή) εξέλιξη συναισθηματικών αντιδράσεων και κατ’ επέκταση αξιολογήσεων των διαφόρων αλληλεπιδράσεων, αξιολογήσεις βασισμένες σε ένστικτα και ανάγκες.
Αν και ο Νίτσε είπε πολλές μπούρδες, η άποψή του για την ηθική(από την πραγματεία «Πέρα από το Καλό και το Κακό») πιστεύω είναι η πλέον πραγματιστική:
Όπου κι αν συναντήσουμε μια ηθική, συναντούμε επίσης μια αξιολόγηση και μια ιεραρχική κατάταξη των ανθρώπινων παρορμήσεων και πράξεων. Αυτές οι αξιολογήσεις και οι ιεραρχικές κατατάξεις είναι πάντα εκφράσεις των αναγκών μιας κοινότητας και αγέλης: ό,τι την ευεργετεί περισσότερο κατά πρώτο λόγο – και κατά δεύτερο και κατά τρίτο – θεωρείται ανώτερο μέτρο για την αξία όλων των ατόμων. Η ηθική μαθαίνει στο άτομο να είναι λειτουργία της αγέλης και να αποδίδει αξία στον εαυτό του μόνο ως λειτουργία. Επειδή οι όροι για τη διατήρηση διαφορετικών κοινοτήτων ήταν πολύ διαφορετικοί, υπήρξαν και πολύ διαφορετικές ηθικές. Λαμβάνοντας υπόψη τις ουσιώδεις αλλαγές στις μορφές των μελλοντικών αγελών και κοινοτήτων, κρατών και κοινωνιών, μπορούμε να προφητέ-ψουμε πως θα υπάρξουν κι άλλες διιστάμενες μεταξύ τους ηθικές. Η ηθική είναι το αγελαίο ένστικτο στο άτομο.

Όταν όμως ο άνθρωπος αρνείται να ακολουθήσει τη θρησκεία, η κοινωνία πρέπει κάπως αλλιώς να επιβάλλει κανόνες τους οποίους δεν μπορεί να τους κάνει νόμους: κι έτσι κατασκευάζει την έννοια της ηθικής. "Αν βρεις ένα πορτοφόλι θα είναι ανήθικο να το κρατήσεις αντί να το επιστρέψεις" ή "Είναι ανήθικο να παντρευτείς την πρώην γυναίκα του αδελφού σου".

Καταλαβαίνω τι λες, διαφωνώ απλώς σε κάποια technicalities για τη σχέση κοινωνίας-ηθικής. Επίσης, για χάρη αποκλειστικά της ακρίβειας, και οι δύο περιπτώσεις που περιγράφεις συνιστούν αδικήματα και ρυθμίζονται από νόμο, το μεν εύρεση απωλολότος(αρ. 1081 ΑΚ), το δε κώλυμα γάμου λόγω εξ αγχιστείας συγγένειας, η οποία διατηρείται και μετά το διαζύγιο(αρ. 1357 κ´ 1462 ΑΚ).
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δεν μίλησες καθόλου εξαρχής για οικονομικές δυσχέρειες, οπότε μην το γυρνάς εκεί που σε συμφέρει. Είπες ότι οι διακοπές είναι ένα εντελώς περιττό έξοδο, ότι δεν μας αλλάζει επ' ουδενί το να δούμε πέτρες στη Ρώμη και ότι έχουμε τους ηλεκτρονικούς χάρτες για να επισκεφτούμε όποιο μέρος μας αρέσει. Δεν είπα σε κανέναν που αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα ή που πρέπει να φυλάξει χρήματα, ώστε να επενδύσει σε κάτι πιο ουσιαστικά άμεσα, να ξοδέψει για διακοπές. Έχει μεγάλη διαφορά το να θες να πας διακοπές και να μην μπορείς από το να μπορείς να πας διακοπές και να τις θεωρείς ανούσιες. Εγώ κατακρίνω τη δεύτερη επιλογή, γιατί για τον εαυτό μου ξέρω τα οφέλη του ταξίδιου και θα έβρισκα βαρετούτσικο έναν άνθρωπο που έχει τη φιλοσοφία ότι δεν μας προσφέρουν τα ταξίδια. Επίσης, όταν μιλάμε για διακοπές, δεν εννοούμε να ξοδέψεις 2.000 ευρώ για να πας στο Μπαλί. Διακοπές μπορεί να είναι η διαμονή σε εξοχικό φίλου, σε σπίτι κάποιου που σπουδάζει έξω, σε camping, ένα τριήμερο στην Αίγινα, επιλογές δηλαδή με μικρό ή και κανένα κόστος διαμονής. Τώρα, τι σχέση έχουν οι αξίες και τα ιδανικά με το εάν κάποιος πάει διακοπές δεν ξέρω και τρομάζω να ρωτήσω.


Καλά άσε τις βλακείες σε μένα. Το ποστ γράφει πως θεωρώ τα ταξίδια περιττό έξοδο, το οποίο ισχύει διότι δεν πέθανε ποτέ κανείς από την αταξίδωση και δεν δεύτερον δεν γράφει πουθενά οτι τα θεωρώ περιττά επειδή τσιγκουνεύομαι τα λεφτά μου ή μαζεύω προίκα ή ότι βλακεία σκέφτηκες. Η ουσία είναι πως δεν ήξερες ακριβώς τι εννοώ και αντί να ρωτήσεις έβγαλες το δικό σου συμπέρασμα και έκανες την προσωπική επίθεση.

Επίσης whether you like it or not το κολοσσαίο πέτρες είναι. Καλύτερο άνθρωπο σε κάνουν οι δυσκολίες που περνάς στην ζωή, το πως αποφασίζεις να τις αντιμετωπίσεις και το πως συμπεριφέρεσαι στου άλλους, όχι το αν μπήκες στο αεροπλάνο για δυο ώρες και κατέβηκες Ρώμη να δεις ένα κτίσμα.


Δεν νομίζω να έγραψα πουθενά ότι όποιος αποφασίζει να ταξιδέψει είναι μαλάκας, σπάταλος ή οτιδήποτε άλλο όπως έκανες εσύ.



Επίσης είναι τουλάχιστον τραγικό να αποκαλούνται μνημεία παγκοσμίως γνωστά "σιγά τις πέτρες". Πραγματικά αυτό δεν το καταλαβαίνω. Εγώ δεν έχω ταξιδέψει όπως άλλοι στο εξωτερικό αλλά έχω πάει σε αρκετούς αρχαιολογικούς χώρους μέσα στην Ελλάδα και ήμουν πολύ χαρούμενη που είδα μνημεία και μουσεία από κοντά.



Χαρούμενη =/= καλύτερος άνθρωπος. Κι εγώ όταν τρώω βάφλα είμαι πολύ χαρούμενος, αλλά δεν σημαίνει πως το να φας βάφλα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
Χαρούμενη =/= καλύτερος άνθρωπος. Κι εγώ όταν τρώω βάφλα είμαι πολύ χαρούμενος, αλλά δεν σημαίνει πως το να φας βάφλα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.
Αν εσύ απαξιώνεις μνημεία και μουσεία γιατί σε φαίνονται στοιβαγμένες πέτρες δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό ούτε με ενδιαφέρει δηλαδή. Εγώ τα θεωρώ άξια θαυμασμού και πως αξίζει να τα δει από κοντά κάποιος. Αν είναι να γκρεμίσουμε την ακρόπολη μην ξοδεύουν τα λεφτά τους τόσα εκατομμύρια τουρίστες για να έρχονται να τα δουν.
 

Gate4

Επιφανές μέλος

Η Ηägring αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Ασία. Έχει γράψει 25,581 μηνύματα.
"Δεν θα αλλάξει η ζωή σου αν δεις τις πέτρες στη Ρώμη" ναι ότι θέλω διαβάζω.
Άντε δες καμιά πέτρα στο δρόμο αν δεν είναι του ματς σπατάλη θερμίδων για σένα.
 

Libertus

Συντονιστής

Ο Libertus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 10,241 μηνύματα.
Καλά άσε τις βλακείες σε μένα. Το ποστ γράφει πως θεωρώ τα ταξίδια περιττό έξοδο, το οποίο ισχύει διότι δεν πέθανε ποτέ κανείς από την αταξίδωση και δεν δεύτερον δεν γράφει πουθενά οτι τα θεωρώ περιττά επειδή τσιγκουνεύομαι τα λεφτά μου ή μαζεύω προίκα ή ότι βλακεία σκέφτηκες. Η ουσία είναι πως δεν ήξερες ακριβώς τι εννοώ και αντί να ρωτήσεις έβγαλες το δικό σου συμπέρασμα και έκανες την προσωπική επίθεση.

Επίσης whether you like it or not το κολοσσαίο πέτρες είναι. Καλύτερο άνθρωπο σε κάνουν οι δυσκολίες που περνάς στην ζωή, το πως αποφασίζεις να τις αντιμετωπίσεις και το πως συμπεριφέρεσαι στου άλλους, όχι το αν μπήκες στο αεροπλάνο για δυο ώρες και κατέβηκες Ρώμη να δεις ένα κτίσμα.


Δεν νομίζω να έγραψα πουθενά ότι όποιος αποφασίζει να ταξιδέψει είναι μαλάκας, σπάταλος ή οτιδήποτε άλλο όπως έκανες εσύ.
Κανείς δεν πέθανε επειδή δεν πήγαινε ταξίδια ή δεν απολάμβανε τη ζωή του γενικότερα. Πώς θα το κάνουμε δηλαδή, μήπως να μείνουμε κλεισμένοι ανάμεσα σε 4 τοίχους και να μην κάνουμε τίποτα; Το σχόλιο με τις πέτρες είναι πραγματικά ανάξιο σχολιασμού. Δεν χρειάζεται να μας εξηγήσεις την οπτική σου περαιτέρω, από αυτό και μόνο τα καταλάβαμε όλα. Γενικά το βλέπεις κοντόφθαλμα το θέμα, διότι τα ταξίδια για οποίον του αρέσουν είναι μια αίσθηση που ξεπερνάει το "βλέπω τα αξιοθέατα και φεύγω". Είναι κυρίως το τι θα κάνεις εκεί που θα πας, οι άνθρωποι και όσα μάθεις από αυτούς, τα μέρη με τα οποία θα έρθεις σε επαφή, το φαγητό.Τα ταξίδια δεν σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο από άποψη χαρακτήρα, αλλά μπορεί να σου προσφέρουν εμπειρίες ζωής. Είναι βέβαια και μια απαραίτητη ανάγκη να ξεφύγει κανείς από την καθημερινότητά του και να αλλάξει παραστάσεις από το να κάθεται κλεισμένος στο σπίτι να μιζεριάζει πως ό,τι δεν μας σκοτώνει, μας κάνει πιο δυνατούς.
 
Τελευταία επεξεργασία:

grtt

Δραστήριο μέλος

Ο grtt αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 425 μηνύματα.
Θεωρώ αδιανόητη τη λογική "κανείς δεν πέθανε αν δεν κάνει ταξίδια".. Κατανοώ να μη μπορεί κάποιος να πάει κάπου για οικονομικούς λόγους και επίσης θεωρώ λογικό να μη θέλουν όλοι να γυρίσουν όλο τον κόσμο. Για κάποιους οι διακοπές είναι ξεκούραση, για μένα είναι κούραση μεν, αλλά γνωριμία με άλλους τόπους.
Σε καμία περίπτωση δεν είναι αρκετό να δει κανείς κάτι σε μια φωτογραφία, όταν ταξιδεύω θέλω να βλέπω και πώς ζουν λίγο οι άνθρωποι, να πάρω μια μυρωδιά από τον τρόπο ζωής και την καθημερινότητα τους. Ξέρω ότι είναι πολύ δύσκολο να το βιώσω αυτό ως επισκέπτης μερικών ημερών σε έναν τόπο αλλά παίρνω μια γεύση. Θεωρώ πολύ σημαντικό να βλέπει κανείς τους δρόμους, την αρχιτεκτονική τους, τα μέσα μεταφοράς, χαίρομαι που θα πάρω το μετρό ή το τραμ που θα πάρει κι ένας εργαζόμενος του τόπου που πάω, χαίρομαι που θα μείνω σε ένα σπίτι Airbnb και θα έχω "γείτονα" ένα παππού ή κάποιους στην πολυκατοικία που για αυτούς είναι κατοικία τους, χαίρομαι να πάω στο σούπερ μάρκετ να δω τι έχει εκεί!
Και ναι, είναι υπέροχο να βλέπεις το Κολοσσαίο από κοντά και πολλά άλλα μέρη, κατανοείς ότι δεν είμαστε μόνο εμείς μοναδικοί στον κόσμο, υπάρχουν κι άλλοι λαοί που δημιούργησαν, που έχουν ιστορία, πολιτισμό, καινοτομίες. Σου ανοίγονται ορίζοντες, γίνεσαι πιο ανοικτός σε εμπειρίες, γνωρίζεις άλλους ανθρώπους.
Τα ταξίδια είναι επένδυση για μένα σε γνώσεις, γνωριμίες, με αγαλιάζουν πραγματικά. Θα θεωρούσα πολύ μίζερη τη ζωή μου να μη μπορώ να ταξιδέψω. Και όχι δε χρειάζεται μια ολόκληρη περιουσία για να ταξιδέψει κανείς, μια εβδομάδα στο εξωτερικό μπορεί να είναι πιο οικονομική από μια εβδομάδα σε κάποιο ελληνικό νησί..
 

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 31,005 μηνύματα.
κατανοείς ότι δεν είμαστε μόνο εμείς μοναδικοί στον κόσμο, υπάρχουν κι άλλοι λαοί που δημιούργησαν, που έχουν ιστορία, πολιτισμό, καινοτομίες. Σου ανοίγονται ορίζοντες, γίνεσαι πιο ανοικτός σε εμπειρίες, γνωρίζεις άλλους ανθρώπους.
Όλα αυτά όταν σαν άνθρωπος σε ενδιαφέρει να γίνεις ανοικτός σε εμπειρίες και να γνωρίσεις νέους ανθρώπους. Αν η ζωή σου όπως είναι είναι ικανοποιητική για σένα και έχεις αυτά που σε ευχαριστούν, δε νομίζω οτι χρειάζεσαι τίποτα από αυτά που αναφέρεις. Επίσης δε θεωρώ οτι είμαστε οι μόνοι που δημιούργησαν και δε με ενδιαφέρει κιόλας, δεν το βλέπω ανταγωνιστικά. Αν θέλω να μάθω την ιστορία κάποιου λαού και τον πολιτισμό, ανοίγω το βιβλίο ή το ίντερνετ και διαβάζω, βλέπω σχετικά ντοκιμαντέρ κλπ. Εσύ μάλλον δεν είσαι σε αυτή την κατηγορία αλλά θεωρώ οτι πολύς κόσμος θέλει να κάνει ταξίδια για την προβολή ή για να πει οτι κάτι έκανε, με αποτέλεσμα να στερείται όλο το χρόνο για να πάει 4-5 ταξίδια. Έχω συγγενή που το κάνει αυτό, μπορεί όλο το χρόνο η ζωή της να είναι μέσα στη μιζέρια, να ψωνίζει από τα lidl (με κάθε σεβασμό στους ανθρώπους που ψωνίζουν από τα lidl), δεν πηγαίνει ούτε για έναν καφέ, αλλά 4-5 ταξίδια οπωσδήποτε πάει σε διάφορες πόλεις με φτηνά εισιτήρια και φτηνά σπίτια από airbnb. Νιώθω δηλαδή οτι πάει να καλύψει ένα κενό που έχει η ζωή της με τα ταξίδια. Δεν την κακολογώ, όλοι έχουμε πράγματα που μας γεμίζουν κι ίσως δεν αρέσουν σε άλλους, αλλά νομίζω οτι λίγοι είναι οι συνειδητοποιημένοι ταξιδιώτες που πάνε πράγματι για να μάθουν, να γνωρίσουν τον τόπο, τους ανθρώπους, κι όχι για να βγάλουν σέλφι και να τις βάλουν στο ίνσταγκραμ.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Nihilist

Τιμώμενο Μέλος

Ο Nihilist αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,355 μηνύματα.
Επίσης whether you like it or not το κολοσσαίο πέτρες είναι. Καλύτερο άνθρωπο σε κάνουν οι δυσκολίες που περνάς στην ζωή, το πως αποφασίζεις να τις αντιμετωπίσεις και το πως συμπεριφέρεσαι στου άλλους, όχι το αν μπήκες στο αεροπλάνο για δυο ώρες και κατέβηκες Ρώμη να δεις ένα κτίσμα.
Χαρούμενη =/= καλύτερος άνθρωπος. Κι εγώ όταν τρώω βάφλα είμαι πολύ χαρούμενος, αλλά δεν σημαίνει πως το να φας βάφλα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο.

Πρώτα πρέπει να μας πεις τι ορίζεις "καλύτερο άνθρωπο"(παντελώς σχετική και ασαφής έννοια, δεν μπορείς να περιμένεις να σε καταλάβουμε χωρίς εξηγήσεις), μετά να μας πεις για ποιο λόγο μόνο τα πράγματα που μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους αξίζουν, ή, έστω, για ποιο λόγο αυτά που δε μας κάνουν είναι περιττά(ακούγεται σαν να βρήκες το νόημα της ζωής), και στο τέλος να επιχειρηματολογήσεις γιατί τα ταξίδια δε μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους και άρα είναι περιττά.
Εσύ πήγες κατευθείαν στο τρίτο, χωρίς καν να δώσεις συγκεκριμένα επιχειρήματα για τα ταξίδια, αλλά λέγοντας αόριστα και πρόχειρα ποια πράγματα σε κάνουν/δε σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο, που είναι σόφισμα λήψεως του ζητουμένου.

Ειλικρινά σ' τα λέω εντελώς καλοπροαίρετα όλα αυτά. Μπορεί πράγματι να παρεξηγήσαμε κάτι, αλλά γι' αυτό ευθύνεται η ασάφεια και η λογική ασυνέπεια των νοημάτων σου.
 

Guest 209912

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Πρώτα πρέπει να μας πεις τι ορίζεις "καλύτερο άνθρωπο"(παντελώς σχετική και ασαφής έννοια, δεν μπορείς να περιμένεις να σε καταλάβουμε χωρίς εξηγήσεις), μετά να μας πεις για ποιο λόγο μόνο τα πράγματα που μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους αξίζουν, ή, έστω, για ποιο λόγο αυτά που δε μας κάνουν είναι περιττά(ακούγεται σαν να βρήκες το νόημα της ζωής), και στο τέλος να επιχειρηματολογήσεις γιατί τα ταξίδια δε μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους και άρα είναι περιττά.
Εσύ πήγες κατευθείαν στο τρίτο, χωρίς καν να δώσεις συγκεκριμένα επιχειρήματα για τα ταξίδια, αλλά λέγοντας αόριστα και πρόχειρα ποια πράγματα σε κάνουν/δε σε κάνουν καλύτερο άνθρωπο, που είναι σόφισμα λήψεως του ζητουμένου.

Ειλικρινά σ' τα λέω εντελώς καλοπροαίρετα όλα αυτά. Μπορεί πράγματι να παρεξηγήσαμε κάτι, αλλά γι' αυτό ευθύνεται η ασάφεια και η λογική ασυνέπεια των νοημάτων σου.


Υπάρχουν τρία πράγματα τα οποία είναι σημαντικά στη ζωή.

Το πρώτο είναι η σωματική υγεία. Δίχως αυτή θα ζήσεις μια πολύ μικρή ζωή ή χειρότερα θα ζήσεις μια μεγάλη ζωή στην οποία θα υποφέρεις συνεχώς.

Το δεύτερο είναι η ψυχική υγεία. Δίχως αυτή θα ζήσεις μια ζωή γεμάτη μιζέρια. Το πως θα την διατηρήσεις εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο. Πέραν της καλής σωματικής υγείας, για τους περισσότερους ένα σημαντικό κομμάτι είναι οι ουσιαστικές σχέσεις με άλλους ανθρώπους, καθώς είμαστε κοινωνικά όντα.

Το τρίτο είναι ο σκοπός της ζωής σου. Αν δεν βαδίζεις προς την επίτευξη του, τότε θα αισθάνεσαι πως η ζωή σου στερείται νοήματος, θα σκέφτεσαι νιχιλιστικά και αυτό αργά η γρήγορα θα επηρεάσει την ψυχική και σωματική σου υγεία. Το ποιος είναι ο σκοπός της ζωής σου δεν το ξέρω. Αυτό μπορείς να το βρεις μόνο εσύ.



Ο χάρτης για την επίτευξη των παραπάνω πραγμάτων είναι η απόκτηση των τεσσάρων αρετών οι οποίες είναι:

1) Γενναιότητα - η ικανότητα να υπερνικάς τους φόβους σου και να μην τους αφήνεις να κυριαρχούν την βούλησή σου.

2) Εργατικότητα - η ικανότητα να κάνεις τα πράγματα που έχεις αποφασίσει ότι πρέπει να κάνεις, όταν πρέπει να τα κάνεις.

3) Εγκράτεια - η ικανότητα να αντιστέκεσαι σε πράγματα και συμπεριφορές που σου κάνουν κακό, π.χ εξαρτήσεις

4) Σοφία - η ικανότητα να κατανοείς τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνεις για να πετύχεις το στόχο σου.


Όποιος δεν έχει τα παραπάνω δεν θα έχει και τα σημαντικά πράγμα της ζωής. Συνεπώς καλύτερος άνθρωπος είναι αυτός που έχει σε μεγαλύτερο βαθμό τις παραπάνω αρετές. Η καλλιέργεια τους είναι μια δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία. Αυτά κατά βάσιν είναι εμπειρικά αξιώματα γι αυτό μην περιμένεις αποδείξεις. Δεν υπάρχει καμία λογική απόδειξη για το τι πρέπει να κάνεις στην ζωή σου και τι όχι, καθώς η ζωή δεν έχει κανένα απολύτως αντικειμενικό νόημα παρά μόνο το υποκειμενικό που της δίνουμε εμείς.

Τα υλικά αγαθά που χρειάζεται κάποιος για να ζήσει είναι αρκετά λίγα και είναι τα βασικά αγαθά που σου επιτρέπουν να διατηρήσεις την σωματική σου υγεία, δηλαδή τα βασικά. Τα υπόλοιπα αγαθά είναι περιττά καθώς δεν προσφέρουν κάτι το οποίο δεν έχεις χωρίς αυτά και συνεπώς το μόνο που κάνουν είναι να ξοδεύουν τα χρήματα σου, δηλαδή να αυξάνουν τις ώρες που πρέπει να δουλεύεις, δηλαδή να μειώνουν το χρόνο που έχεις να διαθέσεις για τα 3 σημαντικά πράγματα. Αυτή η στάση ζωή λέγεται μινιμαλισμός και για κάποιους, συνήθως για όσους δεν έχουν κάποιο σκοπό στη ζωή αποτελεί τον ορισμό της μιζέριας, καθώς όταν δεν έχεις ένα σκοπό τη ζωή καταλήγεις να ζεις για τις εφήμερες απολαύσεις. Δικαίωμά τους.

Και για να φτάσουμε στο ζητούμενο. Τα ταξίδια λοιπόν αποτελούν απλά ένα μέσο να αποστρεσοποιηθεί κάποιος κυρίως από τη δουλειά που κάνει αναγκαστικά για να ζήσει ή για να καλύψει τις μη μινιμαλιστικές ανάγκες του. Είναι στην ίδια λοιπόν κατηγορία με το να πίνεις μπύρα στο μπαλκόνι, με το να παίζεις παιχνίδια στο pc, με το να κάνεις binging στο netflix, να διαβάζεις λογοτεχνία, να παίζεις μπάλα κτλ. Όλα τα υπόλοιπα για μένα είναι απλά μάρκετινγκ που κάνει ο καθένας στον εαυτό του. Για παράδειγμα όλοι πάνε στην Ρώμη να δουν το κολοσσαίο και να φάνε μακαρονάδα επειδή είναι "εμπερία και σε κάνει καλύτερο άνθρωπο" ενώ με τα ίδια λεφτά θα μπορούσαν να πάνε στην Κένυα και να δουλέψουν εθελοντικά κάπου, κάτι που θα καλλιεργούσε όλες τις αρετές και θα ήταν και ουσιαστική εμπειρία. Αλλά το δεύτερο δε το κάνει κανείς εξού και το μάρκετινγκ.
Για αυτό το λόγο είπα και εξ αρχής πως τα ταξίδια είναι περιττά και αποτελούν απλά την νέα μόδα της εποχής.
Ο μόνος legit λόγος για τα ταξίδια είναι αν όντως αποτελούν το σκοπό της ζωή σου.

Και για να ξεκαθαρίσω πάλι τη θέση μου, δεν έχω τίποτα με τα ταξίδια, ούτε με αυτούς που τα κάνουν, όπως δεν έχω τίποτα με όλες τις υπόλοιπες εφήμερες απολαύσεις. Δεν με ενδιαφέρει στο ελάχιστο πως αποφασίζουν οι υπόλοιποι να αφιερώσουν το χρόνο τους. Έγραψα απλά την άποψή μου όπως αυτή πηγάζει μέσα από τη φιλοσοφία της ζωής μου. Αν θες να εμβαθύνεις περισσότερο στα παραπάνω διάβασε τους στωικούς.
 

grtt

Δραστήριο μέλος

Ο grtt αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 425 μηνύματα.
Αν κι έγραψα πριν ότι τα ταξίδια σου ανοίγουν ορίζοντες, πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν και κατηγορίες ανθρώπων που το κάνουν απλώς για ευχαρίστηση. Αλλά γιατί όχι; Καλά κάνουν και το κάνουν. Δε μπορούμε και πάλι να πούμε ότι δεν έχει νόημα να κάνει ταξίδια κάποιος. Αλλιώς θα έπρεπε να πούμε γιατί να τρώμε πολλές διαφορετικές τροφές, να δοκιμάζουμε νέες συνταγές ή εστιατόρια από τη στιγμή που σκοπός της τροφής είναι η αυτοσυντήρησή μας και άρα είτε την παίρνουμε σε μορφή χαπιών είτε τρώμε 2-3 τροφές ίδιες συνεχώς είτε τρώμε γκουρμέ πιάτα είναι το ίδιο. Το φαγητό είναι και ευχαρίστηση. Όπως και πολλά άλλα ακόμα στη ζωή. Αλλιώς, αρχίζουμε φιλοσοφικά ερωτήματα του τύπου "να ζει κανείς ή να μη ζει;"
Επομένως είτε κανείς ταξιδεύει για ευχαρίστηση, είτε για εμπειρίες, γνωριμίες, γνώσεις είτε με δικά του λεφτά ή του μπαμπά, δεν έχει σημασία. Αν το κάνει για να τον ευχαριστήσει και δε βλάπτει κανέναν, δε βλέπω τον λόγο να μη το κάνει...
 

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 31,005 μηνύματα.
Αν κι έγραψα πριν ότι τα ταξίδια σου ανοίγουν ορίζοντες, πρέπει να πούμε ότι υπάρχουν και κατηγορίες ανθρώπων που το κάνουν απλώς για ευχαρίστηση. Αλλά γιατί όχι; Καλά κάνουν και το κάνουν. Δε μπορούμε και πάλι να πούμε ότι δεν έχει νόημα να κάνει ταξίδια κάποιος. Αλλιώς θα έπρεπε να πούμε γιατί να τρώμε πολλές διαφορετικές τροφές, να δοκιμάζουμε νέες συνταγές ή εστιατόρια από τη στιγμή που σκοπός της τροφής είναι η αυτοσυντήρησή μας και άρα είτε την παίρνουμε σε μορφή χαπιών είτε τρώμε 2-3 τροφές ίδιες συνεχώς είτε τρώμε γκουρμέ πιάτα είναι το ίδιο. Το φαγητό είναι και ευχαρίστηση. Όπως και πολλά άλλα ακόμα στη ζωή. Αλλιώς, αρχίζουμε φιλοσοφικά ερωτήματα του τύπου "να ζει κανείς ή να μη ζει;"
Επομένως είτε κανείς ταξιδεύει για ευχαρίστηση, είτε για εμπειρίες, γνωριμίες, γνώσεις είτε με δικά του λεφτά ή του μπαμπά, δεν έχει σημασία. Αν το κάνει για να τον ευχαριστήσει και δε βλάπτει κανέναν, δε βλέπω τον λόγο να μη το κάνει...
Μα τώρα συγκρίνουμε το φαγητό που είναι ανθρώπινη ανάγκη με τα ταξίδια; Το να πεις οτι τα ταξίδια είναι ένα ακριβό χόμπι, το δέχομαι. Είναι όμως κάτι που μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό και είναι και πολύ ακριβό σε σχέση με άλλα χόμπι ή διασκεδάσεις. Εγώ όσες φορές πήγα ταξίδι κάπου που δεν είχα ξαναπάει το μόνο που θυμάμαι τώρα από τα ταξίδια αυτά είναι με ποιους ήμουν και τί έκανα. Ούτε πέτρες, ούτε μουσεία, ούτε αξιοθέατα, ούτε τίποτα. Ακόμα κι αν εξαρτιόταν η ζωή μου από αυτό δεν μπορώ να θυμηθώ ούτε ένα μέρος που πήγα και με εντυπωσίασε. Δεν ήμουν ποτέ άνθρωπος που με ενδιέφερε το περιβάλλον γύρω μου. Οι άνθρωποι γύρω μου μού δίνουν συναισθήματα κι όχι τα μέρη.
 

fretoe

Δραστήριο μέλος

Ο fretoe αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 692 μηνύματα.
People often think spending money on an experience is not as wise an investment as spending it on a material possession. They think the experience will come and go in a flash, and they'll be left with little compared to owning an item. But in reality we remember experiences long afterward, while we soon become used to our possessions. At the same time, we also enjoy the anticipation of having an experience more than the anticipation of owning a possession.
Source: Thomas Gilovich, Cornell University
https://research.cornell.edu/news-features/intriguing-human-behavior
 

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 31,005 μηνύματα.
Από τη μια, δε θα μού πει κάποιος, όσο έξυπνος και μορφωμένος κι αν είναι, πώς θα ζήσω τη ζωή μου. Από την άλλη, τα "αποκτήματα" μπορεί να είναι πράγματα που σε βοηθούν να έχεις εμπειρίες πχ μπορεί να αγοράσεις ένα σπίτι με μεγάλο κήπο και πισίνα κι εκεί να καλείς κόσμο και να παίζετε και να περνάτε καλά, οπότε κι αυτό εμπειρία είναι. Ή να αγοράσεις μια μεγάλη τηλεόραση και να καλείς φίλους να βλέπετε ταινίες. Οπότε όλοι στις εμπειρίες στοχεύουμε με την απόκτηση κάποιου υλικού πράγματος, δε λέω να ξοδεύεις τα λεφτά σου για να αγοράζεις βάζα και μπιμπελό για να τα κοιτάς.
 

fretoe

Δραστήριο μέλος

Ο fretoe αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 692 μηνύματα.
Από τη μια, δε θα μού πει κάποιος, όσο έξυπνος και μορφωμένος κι αν είναι, πώς θα ζήσω τη ζωή μου. Από την άλλη, τα "αποκτήματα" μπορεί να είναι πράγματα που σε βοηθούν να έχεις εμπειρίες πχ μπορεί να αγοράσεις ένα σπίτι με μεγάλο κήπο και πισίνα κι εκεί να καλείς κόσμο και να παίζετε και να περνάτε καλά, οπότε κι αυτό εμπειρία είναι. Ή να αγοράσεις μια μεγάλη τηλεόραση και να καλείς φίλους να βλέπετε ταινίες. Οπότε όλοι στις εμπειρίες στοχεύουμε με την απόκτηση κάποιου υλικού πράγματος, δε λέω να ξοδεύεις τα λεφτά σου για να αγοράζεις βάζα και μπιμπελό για να τα κοιτάς.


Αυτό που δεν κατάλαβες μάλλον είναι ότι αυτά δεν είναι λόγια ενός μορφωμένου και έξυπνου ανθρώπου που απλά ξύπνησε μια μέρα και τα είπε.
Αυτά στηρίζονται σε πειράματα και έρευνες που έχουν γίνει στην ψυχολογία του ανθρώπου.
Οπότε το θεωρώ λίγο περίεργο να τα απαξιώνουμε έτσι.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top