Έρωτας με ψυχολόγο

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Ίσως το λάθος έπρεπε να το βάλω σε εισαγωγικά, φυσικά και δεν είναι λάθος απλά χμμμ είναι κάτι που πιστεύω ότι δεν είναι υγιές, ίσως ούτε αυτό ακούγεται απόλυτα σωστό αλλά καταλαβαίνεις πιστεύω τί εννοώ. Και είμαι ένα άτομο που έχει τύχει να κάνω φαινομενικά λάθος σχέσεις.
Γενικά ο ψυχολόγος είναι κάτι πολύ προσωπικό και θεωρώ ότι πρέπει να είσαι ειλικρινής αν θέλεις να κάνεις όντως δουλειά και αυτή τη στιγμή δεν είναι, και δεν είναι πχ ο μαθητικος σού από τό φροντιστήριο, είναι κάποιος που πας για βα να κάνεις δουλειά οπότε όσο δύσκολο και νά είναι πιστεύω ότι θα ήταν σωστό απέναντι στον εαυτό της νά πει την αλήθεια.
Γενικά έξω από τό χορό πολλά τραγούδια λέμε, είναι δύσκολη η φάση της φίλης σου και γενικά δε νομίζω ότι διαφωνούμε κάπου.

Γειά σου, ναι σε καταλαβαίνω απόλυτα.

Θεωρώ πώς είναι δυστυχώς επόμενο, ωστόσο να προσκολλάσαι σε σχέσεις (οποιαδήποτε σχέση) δεν έχει σχέση τόσο, εάν είναι θεραπευτική, φιλική, ή κάποια άλλη, αν από αυτό το πρόσωπο αντλείς όσα δεν έχεις λάβει ή δεν λαμβάνεις ίσως, από τα πρόσωπα που θα έπρεπε. Γιατί πιστεύω γιατί το έκανα και εγώ αυτό στο παρελθόν ότι σε πολλά πρόσωπα βλέπεις φιγούρες οι οποίες να σου έχουν εκλείψει όπως και συναισθήματα, τα οποία τα έχεις ανάγκη και θέλεις απλά να τα αναπληρώσεις και φόβος και απειλή ότι θα χάσεις αυτό το πρόσωπο και όλα αυτά που αντλείς από αυτά, μπορεί να σου σημάνουν συναγερμό και να σε βάλουν σε ένα φαύλο κύκλο ανασφάλειας, με αποτέλεσμα να μην θες να ξεκολλήσεις. Αυτό έχω καταλάβει ότι τουλάχιστον συμβαίνει με την φίλη μου και με όσα μου δείχνει ή μου έχει πει κατά καιρούς και μπορώ να πω ότι επειδή έχω βρεθεί στην θέση της, ότι την καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να την πείσω να κάνει αυτό που είναι σωστό, γιατί ακόμα και σε εμένα μου φαίνεται δύσκολο :redface:. Πέρα από αυτά ωστόσο νιώθω, ότι εάν ο άλλος είναι και κούκλος σε τραβάει περισσότερο, όταν απολαμβάνεις και την φροντίδα του, δεν ξέρω complicated λίγο.

Πιστεύω πως οι περισσότεροι από εμάς έχουμε κάνει ή μπορεί να συνάψουμε φαινομενικά λάθος σχέσεις, αλλά θεωρώ πως είναι λίγο υποκειμενικό οι "λάθος" σχέσεις γιατί πχ εσύ μπορεί να την νομίζεις για λάθος ενώ για κάποιον άλλον μπορεί να μην είναι. Ωστόσο αντικειμενικά λάθος σχέσεις δυστυχώς όλοι έχουμε κάνει και καταλαβαίνουμε μετά το γιατί.

Αυτό θεωρώ και εγώ είναι κάτι πολύ προσωπικό και είναι να ταιριάξεις και με τον άλλον και να έχεις και καλή χημεία. Γιατί δεν μπορούμε να ταιριάξουμε με όλους τους θεραπευτές και είναι πολύ δύσκολο. Δεν είμαι ειδικός, αλλά νομίζω πως δεν νομίζω να μπορείς να ταιριάξεις με 2 ψυχολόγους, εδώ κάνεις αμάν να βρεις έναν που να νιώσεις εμπιστοσύνη και ασφάλεια ώστε να ανοιχτείς μέχρι να αρχίσει η διαδικασία της ψυχοθεραπείας έτσι όπως πρέπει. Σίγουρα απαιτεί ειλικρίνεια, αλλιώς και δεν έχει και νόημα να πας και να ξεκινήσεις γιατί δεν θα βοηθήσεις και τον εαυτό σου και φυσικά απαιτεί την θέληση του ατόμου να γίνει καλά, δεν μπορείς να πιέσεις κάποιον ενήλικα να δεχθεί βοήθεια, παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις που είναι αναγκαίο. Και είμαι σίγουρη, ότι η φίλη μου αν διακόψει από αυτόν δεν θα θέλει να πάει αλλού, είναι αρνητική ήδη και δεν ξέρω και ούτε μπορώ να την πείσω από την μια ίσως γιατί την νιώθω απόλυτα και από την άλλη πιστεύω ότι δεν έχει νόημα να διακόψεις από κάποιον μετά από χρόνο να βρεις άλλον να αρχίσεις από το 0, και πόσο μάλλον όταν έχεις αναπτύξει συναισθήματα για κάποιον άλλον που είναι αδύνατο να τα ξεπεράσεις.

Ισχύει ότι είναι δύσκολη :( :give_rose:, αλλά δεν ξέρω εάν το πει, εάν υπάρχει περίπτωση να μπορεί να παραμείνει με τον ίδιο χωρίς να αλλάξει δηλαδή και απλά να ξέρει εάν μπορεί να το διαχειριστεί με τον σωστό τρόπο και ο ψυχολόγος της, είναι ρίσκο ακόμα και να υπάρχει αυτή η ελπίδα!
 

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Γειά σου, ναι σε καταλαβαίνω απόλυτα.

Θεωρώ πώς είναι δυστυχώς επόμενο, ωστόσο να προσκολλάσαι σε σχέσεις (οποιαδήποτε σχέση) δεν έχει σχέση τόσο, εάν είναι θεραπευτική, φιλική, ή κάποια άλλη, αν από αυτό το πρόσωπο αντλείς όσα δεν έχεις λάβει ή δεν λαμβάνεις ίσως, από τα πρόσωπα που θα έπρεπε. Γιατί πιστεύω γιατί το έκανα και εγώ αυτό στο παρελθόν ότι σε πολλά πρόσωπα βλέπεις φιγούρες οι οποίες να σου έχουν εκλείψει όπως και συναισθήματα, τα οποία τα έχεις ανάγκη και θέλεις απλά να τα αναπληρώσεις και φόβος και απειλή ότι θα χάσεις αυτό το πρόσωπο και όλα αυτά που αντλείς από αυτά, μπορεί να σου σημάνουν συναγερμό και να σε βάλουν σε ένα φαύλο κύκλο ανασφάλειας, με αποτέλεσμα να μην θες να ξεκολλήσεις. Αυτό έχω καταλάβει ότι τουλάχιστον συμβαίνει με την φίλη μου και με όσα μου δείχνει ή μου έχει πει κατά καιρούς και μπορώ να πω ότι επειδή έχω βρεθεί στην θέση της, ότι την καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να την πείσω να κάνει αυτό που είναι σωστό, γιατί ακόμα και σε εμένα μου φαίνεται δύσκολο :redface:. Πέρα από αυτά ωστόσο νιώθω, ότι εάν ο άλλος είναι και κούκλος σε τραβάει περισσότερο, όταν απολαμβάνεις και την φροντίδα του, δεν ξέρω complicated λίγο.

Πιστεύω πως οι περισσότεροι από εμάς έχουμε κάνει ή μπορεί να συνάψουμε φαινομενικά λάθος σχέσεις, αλλά θεωρώ πως είναι λίγο υποκειμενικό οι "λάθος" σχέσεις γιατί πχ εσύ μπορεί να την νομίζεις για λάθος ενώ για κάποιον άλλον μπορεί να μην είναι. Ωστόσο αντικειμενικά λάθος σχέσεις δυστυχώς όλοι έχουμε κάνει και καταλαβαίνουμε μετά το γιατί.

Αυτό θεωρώ και εγώ είναι κάτι πολύ προσωπικό και είναι να ταιριάξεις και με τον άλλον και να έχεις και καλή χημεία. Γιατί δεν μπορούμε να ταιριάξουμε με όλους τους θεραπευτές και είναι πολύ δύσκολο. Δεν είμαι ειδικός, αλλά νομίζω πως δεν νομίζω να μπορείς να ταιριάξεις με 2 ψυχολόγους, εδώ κάνεις αμάν να βρεις έναν που να νιώσεις εμπιστοσύνη και ασφάλεια ώστε να ανοιχτείς μέχρι να αρχίσει η διαδικασία της ψυχοθεραπείας έτσι όπως πρέπει. Σίγουρα απαιτεί ειλικρίνεια, αλλιώς και δεν έχει και νόημα να πας και να ξεκινήσεις γιατί δεν θα βοηθήσεις και τον εαυτό σου και φυσικά απαιτεί την θέληση του ατόμου να γίνει καλά, δεν μπορείς να πιέσεις κάποιον ενήλικα να δεχθεί βοήθεια, παρά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις που είναι αναγκαίο. Και είμαι σίγουρη, ότι η φίλη μου αν διακόψει από αυτόν δεν θα θέλει να πάει αλλού, είναι αρνητική ήδη και δεν ξέρω και ούτε μπορώ να την πείσω από την μια ίσως γιατί την νιώθω απόλυτα και από την άλλη πιστεύω ότι δεν έχει νόημα να διακόψεις από κάποιον μετά από χρόνο να βρεις άλλον να αρχίσεις από το 0, και πόσο μάλλον όταν έχεις αναπτύξει συναισθήματα για κάποιον άλλον που είναι αδύνατο να τα ξεπεράσεις.

Ισχύει ότι είναι δύσκολη :( :give_rose:, αλλά δεν ξέρω εάν το πει, εάν υπάρχει περίπτωση να μπορεί να παραμείνει με τον ίδιο χωρίς να αλλάξει δηλαδή και απλά να ξέρει εάν μπορεί να το διαχειριστεί με τον σωστό τρόπο και ο ψυχολόγος της, είναι ρίσκο ακόμα και να υπάρχει αυτή η ελπίδα!

Και αν υπάρχει η πιθανότητα (μπορεί να είναι μικρή )να και στον άλλον γιατί να μην το ανακαλύψει και να αλλάξει ψυχολόγο?

Είναι δύσκολο να βρεις γενικά ψυχολόγο που νά σού ταιριάζει αλλά απο τή στιγμή πού η ίδια δεν μπορεί να οφεληθει από τόν συγκεκριμένο στο μέγιστο γιατί να μην τό κάνει? Δε γνωρίζω πολλά απο ψυχολογία αλλά απο τά λίγα που ξέρω η επιλογή συντρόφου, τα άτομα που μας ελκύουν λενε πράγματα για τον χαρακτήρα μας. Καταλαβαίνω ότι ακούγεται σκληρό και για εμένα θα ήταν, όπως έχει υπάρξει όπως είπα στη σχέση που βρέθηκα, αλλά πας στον ψυχολόγο για κάποιους λόγους, ξοδεύεις χρήματα καί ενέργεια, είναι καλό να παίρνεις το μέγιστο που μπορείς νά πάρεις.
Θα μπορούσε πρώτα να βρει καί μετά να διακόψει. Όπως σού είπα καταλαβαίνω αυτά που λες αλλά ως εξωτερικός παρατηρητής, μου φαίνεται κάτι που στο τέλος περισσότερο κακό θα της κάνει παρά καλό
 

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Και αν υπάρχει η πιθανότητα (μπορεί να είναι μικρή )να και στον άλλον γιατί να μην το ανακαλύψει και να αλλάξει ψυχολόγο?

Είναι δύσκολο να βρεις γενικά ψυχολόγο που νά σού ταιριάζει αλλά απο τή στιγμή πού η ίδια δεν μπορεί να οφεληθει από τόν συγκεκριμένο στο μέγιστο γιατί να μην τό κάνει? Δε γνωρίζω πολλά απο ψυχολογία αλλά απο τά λίγα που ξέρω η επιλογή συντρόφου, τα άτομα που μας ελκύουν λενε πράγματα για τον χαρακτήρα μας. Καταλαβαίνω ότι ακούγεται σκληρό και για εμένα θα ήταν, όπως έχει υπάρξει όπως είπα στη σχέση που βρέθηκα, αλλά πας στον ψυχολόγο για κάποιους λόγους, ξοδεύεις χρήματα καί ενέργεια, είναι καλό να παίρνεις το μέγιστο που μπορείς νά πάρεις.
Θα μπορούσε πρώτα να βρει καί μετά να διακόψει. Όπως σού είπα καταλαβαίνω αυτά που λες αλλά ως εξωτερικός παρατηρητής, μου φαίνεται κάτι που στο τέλος περισσότερο κακό θα της κάνει παρά καλό

Θα σου απαντήσω όπως το βλέπω εγώ γιατί και εγώ μπορεί να μην το αποκάλυπτα εάν μου συνέβαινε, αλλά θα στο πάω γενικά και μετά θα καταλήξω στο ειδικό που είναι ο ψυχολόγος, που είναι κάτι βέβαια που το βλέπω και στην συμπεριφορά και της ίδιας.

Γενικά έχουμε την τάση να μην θέλουμε να στεναχωρούμε και να πληγώνουμε άτομα που νιώθουμε ότι μας αγαπάνε και μας φροντίζουν και μας κάνουν να νιώθουμε ότι μας αποδέχονται και να μην τους λέμε πχ ότι "αυτό μας πείραξε" ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, γιατί φοβόμαστε μην χάσουμε την εύνοιά τους και όλα αυτά που λαμβάνουμε και είναι πολύ κακό, γιατί στην προσπάθειά μας, να είμαστε αρεστοί, χάνουμε τον εαυτό μας προσπαθώντας να ικανοποιήσουμε τους άλλους, αλλά ποτέ τον ίδιο μας τον εαυτό. Αυτό εγώ το είχα σε μεγάλο βαθμό παλιά, που έκανα τα πάντα για τους άλλους για να είναι κοντά μου για να με αγαπούν και ήμουν τόσο ανόητη που δεχόμουνα να πληγωνόμουν από τις επιλογές μου, επειδή επέτρεπα συμπεριφοράς στον βωμό της αγάπης και της φροντίδας. Ενώ στην ουσία δεν πρέπει να αφήνουμε κανέναν να μας το κάνει αυτό, γιατί η αγάπη δεν σε πληγώνει δεν μπορεί να σε πληγώσει, δεν πονάει, η αγάπη σε κάνει να αισθάνεσαι καλά σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Μπορεί να γίνει σκληρή, αλλά όχι με σκοπό να σου κάνει κακό, αλλά καλύτερο άνθρωπο, λεπτά τα όρια. Ακόμα προσπαθώ βέβαια να μπω σε αυτό το κλίμα και στην πράξη, γιατί μεταξύ μας υπάρχουν περιπτώσεις που ενώ έχω καταλάβει τι λάθος έκανα στην ζωή μου, ακόμα εξακολουθώ να το κάνω, αλλά προσπαθώ να το ελέγχω και να τιθασεύω το εσωτερικό παιδί μέσα μου. Αγάπη με όρια και όχι από όρους, πολύ σημαντικό!

Φαντάσου λοιπόν τώρα ένα παιδί, που έχει πληγωθεί στην παιδική του ηλικία, έχει χωρίσει πρόσφατα από τον σύντροφό της, μετά από πολλά χρόνια ως νέος άνθρωπος πια, και έχασε αποδοχής, αγάπης, φροντίδας, τα οποία βρήκε στον ψυχολόγο της που είναι τώρα. Ήδη βίωσε πόσες απορρίψεις, ήδη πληγώθηκε πολλές φορές, ήδη ένιωσε πάρα πολύ άσχημα, πόσο δύσκολο θα είναι να αποκαλύψει την αλήθεια με κίνδυνο να "χάσει" πάλι ένα άτομο από το οποίο λάμβανε όλα αυτά; Σίγουρα θα κάνει τα πάντα για να μην το χάσει καθώς δεν αντέχει άλλη "απόρριψη", γιατί τώρα ίσως να επιθυμεί περισσότερο να τα βιώνει αυτά, γιατί έχει την αίσθηση ότι αναπληρώνει το κενό της, που πιστεύω ότι αυτό το κενό σίγουρα δεν μπορεί στο αναπληρώσει κανένας άλλος, παρά μόνο εσύ ο ίδιος, και για αυτό οι συναισθηματικές σχέσεις εξάρτησης δεν κάνουν καθόλου καλό, αλλά ο καθένας πρέπει να πατάει στα πόδια του και να στηρίζεται κατά βάση μόνο σε αυτόν. Αλλά είναι εύκολο στα λόγια αυτά, γιατί εάν ως παιδί δεν έχει πάρει αυτά που πρέπει και αντιμετωπίζει και δυσκολίες ενηλικίωσης, είναι αδύνατο ως δύσκολο ως ενήλικας να φροντίσει τον εαυτό του και να αγαπηθεί, γιατί θα αναζητά διαρκώς αυτά που δεν πήρε ποτέ από τους άλλους, ώστε να πάει παραπέρα.

Αυτό πιστεύω και νιώθω και εγώ, που ήμουν πολύ στην θέση της και είμαι ακόμα και τώρα, αλλά λίγο λιγότερο. Άρα αυτός είναι και ο λόγος που θεωρώ, ότι μακάρι να μπορέσει να μην αλλάξει (παρότι της είπα να το πει με όποιο τίμημα) και να συνεχίσει με τον ίδιον για να νιώθει και εκείνη καλά, γιατί αν βρει άλλον, πιστεύεις ότι θα μπορεί να του ανοιχτεί πάλι το ίδιο τόσο, θα έχει νόημα η ψυχοθεραπεία να αρχίσει πάλι από το 0 και να γκρεμίσει όσα έχτισε με τον άλλον, συν του ότι θα τον σκέφτεται διαρκώς! Ναι σίγουρα μπορεί να μην επωφεληθεί εάν μένει στον ίδιο και εκείνος ακόμα και να το μάθει δεν είναι σε θέση να το διαχειριστεί και συμφωνώ σε αυτό και είναι μία η άλλη και δεν ξέρω τι θα αποδώσει στο μέγιστο. Αλλά δεν ξέρω τι είναι καλύτερο να μείνει σε ένα ψυχολόγο που νιώθει συναισθήματα και να προχωρήσει η ψυχοθεραπεία όπως προχωρήσει, αφού θα εμπιστεύεται και θα νιώθω ασφαλής ή να πάει σε άλλον, κουβαλώντας μία "απόρριψη", δυσκολία να ανοιχτεί με κίνδυνο να ξανά κυλήσει; Ούτε και εγώ μπορώ να την συμβουλέψω παραπάνω από όσα της έχω πει και μου λέτε, αλλά επειδή δυστυχώς την καταλαβαίνω απόλυτα και όσα σκέφτεται και νιώθει, τα σκέφτομαι και τα νιώθω επίσης δεν ξέρω τι άλλο να κάνω, γιατί είναι αρνητική στο να αλλάξει εντελώς :redface: και δεν μπορώ να την πείσω και εάν εγώ η ίδια δεν το τηρώ πάντα! Είναι σκληρό, πολύ σκληρό, γιατί η "απόρριψη" πονάει, και όταν απομακρύνεσαι από έναν άνθρωπο που σε φροντίζει. Όταν αναπτύσσεις ισχυρούς συναισθηματικούς μετά δεν μπορείς να τους σπάσεις!!

Δεν θέλει να διακόψει εδώ όλη την ζωή της όλη την ημέρα της την ζει, απλά για να τον δει και να του μιλήσει :(
 
Τελευταία επεξεργασία:

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Θα σου απαντήσω όπως το βλέπω εγώ γιατί και εγώ μπορεί να μην το αποκάλυπτα εάν μου συνέβαινε, αλλά θα στο πάω γενικά και μετά θα καταλήξω στο ειδικό που είναι ο ψυχολόγος, που είναι κάτι βέβαια που το βλέπω και στην συμπεριφορά και της ίδιας.

Γενικά έχουμε την τάση να μην θέλουμε να στεναχωρούμε και να πληγώνουμε άτομα που νιώθουμε ότι μας αγαπάνε και μας φροντίζουν και μας κάνουν να νιώθουμε ότι μας αποδέχονται και να μην τους λέμε πχ ότι "αυτό μας πείραξε" ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο, γιατί φοβόμαστε μην χάσουμε την εύνοιά τους και όλα αυτά που λαμβάνουμε και είναι πολύ κακό, γιατί στην προσπάθειά μας, να είμαστε αρεστοί, χάνουμε τον εαυτό μας προσπαθώντας να ικανοποιήσουμε τους άλλους, αλλά ποτέ τον ίδιο μας τον εαυτό. Αυτό εγώ το είχα σε μεγάλο βαθμό παλιά, που έκανα τα πάντα για τους άλλους για να είναι κοντά μου για να με αγαπούν και ήμουν τόσο ανόητη που δεχόμουνα να πληγωνόμουν από τις επιλογές μου, επειδή επέτρεπα συμπεριφοράς στον βωμό της αγάπης και της φροντίδας. Ενώ στην ουσία δεν πρέπει να αφήνουμε κανέναν να μας το κάνει αυτό, γιατί η αγάπη δεν σε πληγώνει δεν μπορεί να σε πληγώσει, δεν πονάει, η αγάπη σε κάνει να αισθάνεσαι καλά σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Μπορεί να γίνει σκληρή, αλλά όχι με σκοπό να σου κάνει κακό, αλλά καλύτερο άνθρωπο, λεπτά τα όρια. Ακόμα προσπαθώ βέβαια να μπω σε αυτό το κλίμα και στην πράξη, γιατί μεταξύ μας υπάρχουν περιπτώσεις που ενώ έχω καταλάβει τι λάθος έκανα στην ζωή μου, ακόμα εξακολουθώ να το κάνω, αλλά προσπαθώ να το ελέγχω και να τιθασεύω το εσωτερικό παιδί μέσα μου. Αγάπη με όρια και όχι από όρους, πολύ σημαντικό!

Φαντάσου λοιπόν τώρα ένα παιδί, που έχει πληγωθεί στην παιδική του ηλικία, έχει χωρίσει πρόσφατα από τον σύντροφό της, μετά από πολλά χρόνια ως νέος άνθρωπος πια, και έχασε αποδοχής, αγάπης, φροντίδας, τα οποία βρήκε στον ψυχολόγο της που είναι τώρα. Ήδη βίωσε πόσες απορρίψεις, ήδη πληγώθηκε πολλές φορές, ήδη ένιωσε πάρα πολύ άσχημα, πόσο δύσκολο θα είναι να αποκαλύψει την αλήθεια με κίνδυνο να "χάσει" πάλι ένα άτομο από το οποίο λάμβανε όλα αυτά; Σίγουρα θα κάνει τα πάντα για να μην το χάσει καθώς δεν αντέχει άλλη "απόρριψη", γιατί τώρα ίσως να επιθυμεί περισσότερο να τα βιώνει αυτά, γιατί έχει την αίσθηση ότι αναπληρώνει το κενό της, που πιστεύω ότι αυτό το κενό σίγουρα δεν μπορεί στο αναπληρώσει κανένας άλλος, παρά μόνο εσύ ο ίδιος, και για αυτό οι συναισθηματικές σχέσεις εξάρτησης δεν κάνουν καθόλου καλό, αλλά ο καθένας πρέπει να πατάει στα πόδια του και να στηρίζεται κατά βάση μόνο σε αυτόν. Αλλά είναι εύκολο στα λόγια αυτά, γιατί εάν ως παιδί δεν έχει πάρει αυτά που πρέπει και αντιμετωπίζει και δυσκολίες ενηλικίωσης, είναι αδύνατο ως δύσκολο ως ενήλικας να φροντίσει τον εαυτό του και να αγαπηθεί, γιατί θα αναζητά διαρκώς αυτά που δεν πήρε ποτέ από τους άλλους, ώστε να πάει παραπέρα.

Αυτό πιστεύω και νιώθω και εγώ, που ήμουν πολύ στην θέση της και είμαι ακόμα και τώρα, αλλά λίγο λιγότερο. Άρα αυτός είναι και ο λόγος που θεωρώ, ότι μακάρι να μπορέσει να μην αλλάξει (παρότι της είπα να το πει με όποιο τίμημα) και να συνεχίσει με τον ίδιον για να νιώθει και εκείνη καλά, γιατί αν βρει άλλον, πιστεύεις ότι θα μπορεί να του ανοιχτεί πάλι το ίδιο τόσο, θα έχει νόημα η ψυχοθεραπεία να αρχίσει πάλι από το 0 και να γκρεμίσει όσα έχτισε με τον άλλον, συν του ότι θα τον σκέφτεται διαρκώς! Ναι σίγουρα μπορεί να μην επωφεληθεί εάν μένει στον ίδιο και εκείνος ακόμα και να το μάθει δεν είναι σε θέση να το διαχειριστεί και συμφωνώ σε αυτό και είναι μία η άλλη και δεν ξέρω τι θα αποδώσει στο μέγιστο. Αλλά δεν ξέρω τι είναι καλύτερο να μείνει σε ένα ψυχολόγο που νιώθει συναισθήματα και να προχωρήσει η ψυχοθεραπεία όπως προχωρήσει, αφού θα εμπιστεύεται και θα νιώθω ασφαλής ή να πάει σε άλλον, κουβαλώντας μία "απόρριψη", δυσκολία να ανοιχτεί με κίνδυνο να ξανά κυλήσει; Ούτε και εγώ μπορώ να την συμβουλέψω παραπάνω από όσα της έχω πει και μου λέτε, αλλά επειδή δυστυχώς την καταλαβαίνω απόλυτα και όσα σκέφτεται και νιώθει, τα σκέφτομαι και τα νιώθω επίσης δεν ξέρω τι άλλο να κάνω, γιατί είναι αρνητική στο να αλλάξει εντελώς :redface: και δεν μπορώ να την πείσω και εάν εγώ η ίδια δεν το τηρώ πάντα! Είναι σκληρό, πολύ σκληρό, γιατί η "απόρριψη" πονάει, και όταν απομακρύνεσαι από έναν άνθρωπο που σε φροντίζει. Όταν αναπτύσσεις ισχυρούς συναισθηματικούς μετά δεν μπορείς να τους σπάσεις!!

Δεν θέλει να διακόψει εδώ όλη την ζωή της όλη την ημέρα της την ζει, απλά για να τον δει και να του μιλήσει :(

Κάποια απο όλα αυτά που περιγράφεις τα αναγνωρίζω και στον εαυτό μου οπότε όπως σου είπα μπορώ νά το κατανοήσω. Τώρα έχω να πω τα εξής:
1) ο ψυχολόγος κάνει τη δουλειά του. Πιστεύω ότι όλοι πρέπει να αποδεχόμαστε όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα με την ιδιότητα μας όμως ο ψυχολόγος είναι μια δουλειά. Υπάρχει περίπτωση να συμπαθεί τη φίλη σου, μπορεί και όχι κοκ. Προσφέρει μια υπηρεσία, πολύ σημαντική κατά τη γνώμη μου. Όμως δεν είναι το φιλαράκι της κλπ. Πίστεψε με ξέρω πώς είναι κάποιος να σε κατανοεί και να σου εξηγεί τι σού συμβαίνει καί γιατί και είναι δύσκολο να βρείς τέτοια άτομα. Αλλά τον πληρώνεις, ακούγεται κυνικό αλλά έτσι είναι, δεν τη φροντίζει ή κάτι τέτοιο είναι εκεί για να κάνει τη δουλειά του. Ακούγεται σκληρό? Μπορεί να είναι αλλά αυτή είναι η γνώμη μου.
2) Ως φίλη της είσαι εκεί για να την συμβουλέψεις, να τη συμπαρασταθείς και αν κάνει 495757 φορές το ίδιο λάθος (το οποίο δε σε επηρεάζει) να πάτε και να πιείτε τσιπούρα. Δε θεωρώ ότι μπορείς να της αλλάξεις τη γνώμη αν και είναι όμορφο που άνοιξες το θέμα για να ακούσεις και άλλες απόψεις.
3) λίγο άσχετο αλλά αυτό που εφαρμόζω τα τελευταία λίγα χρόνια με πολλούς φίλους μου είναι αν κάνουν κάτι που μ ενοχλεί να το λέω επιτόπου με πολύ όμορφο τρόπο και ζητώ να κάνουν το ίδιο γιατί πολλές φορές κάνουμε ασυναίσθητα πράγματα που μπορεί να ενοχλήσουν τον άλλον. Σε κάποιους δούλεψε και έχω γλυτώσει παρεξηγήσεις χωρίς λόγο και αιτία.
 

meetmeinmontauk

Τιμώμενο Μέλος

Η meetmeinmontauk αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 11,788 μηνύματα.

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Αυτό το λες εμμονή, όχι έρωτα

Γεια σου Μιτ :hi:
Χεχε όπως θέλεις ονόμάσε το :P αλλά και όταν είσαι ερωτευμένος με κάποιον παθαίνεις εμμονή, τρελή καψούρα χαχα <3

τι λέω Χριστέ μου :(
Κάποια απο όλα αυτά που περιγράφεις τα αναγνωρίζω και στον εαυτό μου οπότε όπως σου είπα μπορώ νά το κατανοήσω. Τώρα έχω να πω τα εξής:
1) ο ψυχολόγος κάνει τη δουλειά του. Πιστεύω ότι όλοι πρέπει να αποδεχόμαστε όλους τους ανθρώπους ανεξάρτητα με την ιδιότητα μας όμως ο ψυχολόγος είναι μια δουλειά. Υπάρχει περίπτωση να συμπαθεί τη φίλη σου, μπορεί και όχι κοκ. Προσφέρει μια υπηρεσία, πολύ σημαντική κατά τη γνώμη μου. Όμως δεν είναι το φιλαράκι της κλπ. Πίστεψε με ξέρω πώς είναι κάποιος να σε κατανοεί και να σου εξηγεί τι σού συμβαίνει καί γιατί και είναι δύσκολο να βρείς τέτοια άτομα. Αλλά τον πληρώνεις, ακούγεται κυνικό αλλά έτσι είναι, δεν τη φροντίζει ή κάτι τέτοιο είναι εκεί για να κάνει τη δουλειά του. Ακούγεται σκληρό? Μπορεί να είναι αλλά αυτή είναι η γνώμη μου.
2) Ως φίλη της είσαι εκεί για να την συμβουλέψεις, να τη συμπαρασταθείς και αν κάνει 495757 φορές το ίδιο λάθος (το οποίο δε σε επηρεάζει) να πάτε και να πιείτε τσιπούρα. Δε θεωρώ ότι μπορείς να της αλλάξεις τη γνώμη αν και είναι όμορφο που άνοιξες το θέμα για να ακούσεις και άλλες απόψεις.
3) λίγο άσχετο αλλά αυτό που εφαρμόζω τα τελευταία λίγα χρόνια με πολλούς φίλους μου είναι αν κάνουν κάτι που μ ενοχλεί να το λέω επιτόπου με πολύ όμορφο τρόπο και ζητώ να κάνουν το ίδιο γιατί πολλές φορές κάνουμε ασυναίσθητα πράγματα που μπορεί να ενοχλήσουν τον άλλον. Σε κάποιους δούλεψε και έχω γλυτώσει παρεξηγήσεις χωρίς λόγο και αιτία.

Πίστεψέ με οι περισσότεροι ίσως να τα βλέπουν στον εαυτό τους. Έχω αρχίσει ψυχοθεραπεία ένα χρόνο και κάτι, ποτέ δεν θα περίμενα να το πω αυτό, αλλά έχω βρει την υγεία μου και μου αρέσει πάρα πολύ όλο αυτό <3 Είναι δύσκολο αλλά ταυτόχρονα υπέροχο μαγικό ταξίδι που σε κάνει να κοιτάς την ζωή αλλιώς και να καταλάβεις την μοναδικότητά σου :redface:
1) Δεν είναι σκληρό για εμένα (για την φίλη μου ίσως να ήταν), είναι η αλήθεια. Σίγουρα, ο ψυχολόγος είναι επάγγελμα, αλλά θα το χαρακτήριζα και λειτούργημα. Όπως το επάγγελμα ενός γιατρού, έτσι και ενός ειδικού ψυχικής υγείας. Ανέφερα την φροντίδα με την έννοια ότι το να βελτιώνεις την σωματική σου και ψυχική σου υγεία και να μεριμνάς για αυτήν, είναι ένδειξη ότι φροντίζεις τον εαυτό σου, και εάν δεν υπήρχαν αυτοί οι άνθρωποι ώστε να μπορέσουν να σε βοηθήσουν δεν θα μπορούσες να το κάνεις. Σίγουρα ο προσωπικός θεραπευτής δεν είναι και δεν πρέπει να είναι φίλος και δεν μπορεί και να είναι, αλλά δεν ξέρω αν αυτό που θα πω είναι και "σωστό" αλλά ένας ψυχολόγος μπορεί να γίνει ο καλύτερός σου φίλος, αν βέβαια δεν έχετε καμία άλλη θεραπευτική σχέση και απλά είναι ένας φίλος που έτυχε να ασκεί αυτό το συγκεκριμένο επάγγελμα, γιατί έχει μάθει να αφουγκράζεται, να υποστηρίζει και να έχει ενσυναίσθηση και όχι μόνο να μιλάει. Αυτό μπορεί να το κάνει ο καθένας, αλλά στον ψυχολόγο απολαμβάνεις την σιγουριά. Αλλά και πάλι όπως είπες τρομερά δύσκολο να βρεις τέτοια άτομα που είναι φίλοι σου, και αυτό ίσως να κάνει κάποιον να αισθάνεται μοναξιά!
2) Σε ευχαριστώ πολύ. :-* <3 Ναι εννοείται δεν μπορώ να της αλλάξω γνώμη, και το ξέρω, αλλά δεν μπορώ και να προσπαθήσω περαιτέρω να την συμβουλέψω πέρα από αυτό που της έχω πει, επειδή δυστυχώς καθρεφτίζω τι λέει και τι νιώθει σε εμένα. Αν δεν είχα το ίδιο "πρόβλημα" μαζί της, ίσως να ήμουν πιο αντικειμενική και να μπορούσα να την βοηθήσω να δει ποιο είναι το σωστό για τον εαυτό της. Και εδώ είναι το περίεργο ότι πολλές φορές ενώ ξέρουμε ποιο είναι το σωστό, κάνουμε αυτό που θέλουμε, που μας λέει το συναίσθημα και αρνούμαστε να δούμε το τι πρέπει, και το κάνω και εγώ πολλές φορές :(
3) Νομίζω πως κάνεις το καλύτερο και αυτό πρέπει να γίνεται και όταν ο άλλος είναι πραγματικός φίλος δεν θα σε παρεξηγηθεί θα σε καταλάβει και πρέπει να το σεβαστεί, εάν παρεξηγηθεί δεν είναι δική σου ευθύνη, δεν μπορούμε να τα ελέγχουμε όλα ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. Έχεις αισθανθεί ποτέ ενοχές, επειδή είπες στον άλλον μία αλήθεια, που μπορεί να τον έχει πληγώσει, αλλά για το καλό του; Το πιο δύσκολο είναι να το πεις με όμορφο τρόπο πάνω στην ένταση ....

Ξέρεις (άσχετο) τι με εκπλήσσει στις συνεδρίες με τους ψυχολόγους; :eek:
 
Τελευταία επεξεργασία:

Guest 254537

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Και εσύ και η φίλη σου είστε αρκετά ανώριμες. Διάβασα Δυο φορές ότι ο ψυχολόγος είναι όμορφος και κούκλος και Πως να μην τον ερωτευτείς?! Facepalm^2

Ξέρει τίποτα προσωπικο για αυτόν?!
 

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Και εσύ και η φίλη σου είστε αρκετά ανώριμες. Διάβασα Δυο φορές ότι ο ψυχολόγος είναι όμορφος και κούκλος και Πως να μην τον ερωτευτείς?! Facepalm^2

Ξέρει τίποτα προσωπικο για αυτόν?!


Μου είπε ότι είναι όμορφος, και εάν είναι όμορφος ο οποιοσδήποτε στον καθένα μπορεί να κάνει κλικ.
Είτε είναι μανάβης, είτε ένας φούρναρης είτε δεν ξέρω και εγώ τι :redface: ...

Δεν ξέρω εάν ξέρει, δεν μου έχει πει τίποτα .....Αλλά λογικά πιστεύω όχι, γιατί απαγορεύεται ο θεραπευόμενος να ξέρει την προσωπική ζωή του θεραπευτή του!!
 

Guest 254537

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Μου είπε ότι είναι όμορφος, και εάν είναι όμορφος ο οποιοσδήποτε στον καθένα μπορεί να κάνει κλικ.
Είτε είναι μανάβης, είτε ένας φούρναρης είτε δεν ξέρω και εγώ τι :redface: ...

Δεν ξέρω εάν ξέρει, δεν μου έχει πει τίποτα .....Αλλά λογικά πιστεύω όχι, γιατί απαγορεύεται ο θεραπευόμενος να ξέρει την προσωπική ζωή του θεραπευτή του!!


Η ανωριμότητα είναι ότι εγώ πχ θα δω έναν όμορφος ,θα πω ότι είναι όμορφος αλλά δε θα τον ερωτευτώ. Ο έρωτας δε είναι η ομορφιά.

Μπέρδεψε,τα Μπούτια της η φίλη σου και χρήζει διακοπής συνεδρίων.
 

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Η ανωριμότητα είναι ότι εγώ πχ θα δω έναν όμορφος ,θα πω ότι είναι όμορφος αλλά δε θα τον ερωτευτώ. Ο έρωτας δε είναι η ομορφιά.

Μπέρδεψε,τα Μπούτια της η φίλη σου και χρήζει διακοπής συνεδρίων.


Κανείς δεν είπε, ότι τον ερωτεύτηκε επειδή είναι μόνο όμορφος, αλλά κυρίως γιατί βρίσκει σε αυτόν ότι ίσως δεν έχει λάβει σε άλλα πρόσωπα φροντίδας, αυτό προσπαθώ να εξηγήσω. Ο έρωτας σίγουρα δεν είναι μόνο η ομορφιά, αλλά η αγάπη, το νοιάξιμο, το ενδιαφέρον, και μία θεραπευτική σχέση τα έχει, ή μάλλον πρέπει να τα έχει καθώς ο ψυχολόγος δέχεται τον άλλον άνευ όρων, όπως ένας σύζυγος την σχέση του, ή ένας γονιός το παιδί του!! Αλλά επειδή βλέπω να βγαίνουμε οff topic με το θέμα του έρωτα, σταματώ εδώ!
 

Guest 092312

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Θέλω να σχολιάσω κάτι που έχει αναφερθεί πολλές φορές στο θρεντ και είναι απίστευτα λάθος, αυτό το "θα αρχίσει ξανά από το 0 αν αλλάξει ψυχολόγο". Η περισσότερη δουλειά στην ψυχοθεραπεία δεν γίνεται από τον θεραπευτή ούτε στο γραφείο του, είναι μία εσωτερική διαδικασία. Αν όντως έχει αποδώσει σε κάτι η επιλογή του συγκεκριμένου ψυχολόγου θα φανεί αν πάει σε άλλον και δεν "βρεθεί στο 0". Ναι, ο καινούριος θα χρειαστεί να κάνει λίγο catching up και θα χρειαστεί να ξανασυζητήσουν γεγονότα και συναισθήματα που είχαν συζητηθεί και με τον προηγούμενο, αλλά είναι ένα πολύ μικρό τίμημα προκειμένου να έχει αποτέλεσμα μία τέτοια προσπάθεια.
Κατά τ'άλλα, νταξ, ξαναναφέρθηκε αλλά ας μην χρησιμοποιούμε την λέξη έρωτας τόσο αυθαίρετα. Ο ασθενής δεν ξέρει σχεδόν τίποτα για τον ψυχολόγο του, απλά νιώθει ότι έχει χώρο να μιλήσει και να ακουστεί και το παρερμηνεύει, αυτό δεν είναι έρωτας.
 

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Θέλω να σχολιάσω κάτι που έχει αναφερθεί πολλές φορές στο θρεντ και είναι απίστευτα λάθος, αυτό το "θα αρχίσει ξανά από το 0 αν αλλάξει ψυχολόγο". Η περισσότερη δουλειά στην ψυχοθεραπεία δεν γίνεται από τον θεραπευτή ούτε στο γραφείο του, είναι μία εσωτερική διαδικασία. Αν όντως έχει αποδώσει σε κάτι η επιλογή του συγκεκριμένου ψυχολόγου θα φανεί αν πάει σε άλλον και δεν "βρεθεί στο 0". Ναι, ο καινούριος θα χρειαστεί να κάνει λίγο catching up και θα χρειαστεί να ξανασυζητήσουν γεγονότα και συναισθήματα που είχαν συζητηθεί και με τον προηγούμενο, αλλά είναι ένα πολύ μικρό τίμημα προκειμένου να έχει αποτέλεσμα μία τέτοια προσπάθεια.
Κατά τ'άλλα, νταξ, ξαναναφέρθηκε αλλά ας μην χρησιμοποιούμε την λέξη έρωτας τόσο αυθαίρετα. Ο ασθενής δεν ξέρει σχεδόν τίποτα για τον ψυχολόγο του, απλά νιώθει ότι έχει χώρο να μιλήσει και να ακουστεί και το παρερμηνεύει, αυτό δεν είναι έρωτας.

Για "το θα αρχίσει ξανά από το 0" ναι ίσως έχεις δίκιο και μπορεί να είναι άτοπο αυτό που είπα. Σίγουρα είναι μία εσωτερική διαδικασία και θέλει δουλειά και θέληση από τον ίδιον άνθρωπο που πάει σε ψυχολόγο και σίγουρα εάν εάν έχει γίνει, εάν για όποιο λόγο αλλάξει θεραπευτή, δεν αρχίζει από το 0, με βάση όσα είπες. Έχεις δίκιο ότι το τίμημα είναι μικρό, προς το αποτέλεσμα που θα θέλει να πετύχει, και δεν μπορώ να φέρω αντίρρηση σε αυτό και ομολογώ ότι δεν το είχα σκεφτεί αυτό. Απλά και εγώ εστίασα στο ότι θα πρέπει να ξανά συζητηθούν πάλι όλα αυτά που την προβλημάτιζαν ώστε και ο άλλος ο ψυχολόγος να πάρει ένα ιστορικό μέχρι να φτάσει στο σημείο που την άφησε ο τελευταίος ψυχολόγος, και στο ότι ο κάθε ψυχολόγος έχει διαφορετικές μεθόδους θεραπείας οπότε θα έπρεπε να ξανά έστιάσουν ίσως σε παλιά, δεν ξέρω εάν καταλαβαίνεις. Αλλά εντάξει αν ο άλλος δεν σε βοηθάει και δεν μπορείς, σίγουρα να πληρώσεις το "τίμημα" και να πας σε άλλον με όποιο κόστος.

Για το θέμα του έρωτα, το καταλαβαίνω πως το λες και έχεις ένα point, ίσως είναι αυθαίρετο. Αλλά εάν διαβάσεις το λινκ που παρέθεσε η Σύλβια στις αρχές του θέματος, αλλά και άλλες πηγές που το έψαξα και εγώ μετά περισσότερο, όντως αναφέρονται στα συναισθήματα που αναπτύσσονται μεταξύ θεραπευόμενου θεραπευτή, που οκ άσχετα μπορεί να νομίζει ο θεραπευόμενος ότι είναι έρωτας, ενώ δεν είναι. Πόσες φορές έχουμε δει ανθρώπους που δεν τους ξέρουμε καν, αλλά λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά ; Καταλαβαίνω τι λες και πως το λες και δεν διαφωνώ, αλλά δεν "διαφωνώ" και με το συναίσθημα της φίλης μου απέναντι στον θεραπευτή της, γιατί μπορώ να καταλάβω πως μπορεί να νιώθει.
 

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Το σίγουρο όμως είναι ότι, επειδή προφανώς δεν πρόκειται να κάνει σχέση με τον ψυχολόγο της (εάν είναι έστω και λίγο επαγγελματίας ο άνθρωπος), θα πρέπει δυστυχώς να εκλογικεύσει τα συναισθήματά της και να τον ξεπεράσει. Και λέω "εκλογικεύσει" επειδή συχνά ερωτευόμαστε αυτό που νομίζουμε ότι είναι ο άλλος και, κατ'επέκταση αιθεροβατούμε.

Η πραγματικότητα είναι πως η κοπέλα βρίσκεται σε μια ευάλωτη κατάσταση, λόγω της ψυχοθεραπείας που ακολουθεί, η οποία ενδεχομένως να θολώνει την κρίση της. Ο ψυχολόγος της καταλαβαίνω ότι είναι ωραίος, μορφωμένος, ώριμος και σίγουρα σε μεγαλύτερη επαφή με τη γυναικεία ψυχοσύνθεση από τον μέσο άντρα, λόγω επαγγέλματος. Δεν παύει όμως να είναι άνθρωπος που σίγουρα έχει αδυναμίες και ενδεχομένως να μην ακολουθεί ούτε ο ίδιος τις συμβουλές που δίνει. Επίσης θα ήταν απίστευτα υποτιμητικό για τον ίδιο εάν εκμεταλλευόταν τη θέση του και ανταπέδιδε το ενδιαφέρον στη φίλη σου, καθώς είμαι σίγουρη ότι γνωρίζει τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει πάνω της.
 

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 31,005 μηνύματα.
Το σίγουρο όμως είναι ότι, επειδή προφανώς δεν πρόκειται να κάνει σχέση με τον ψυχολόγο της (εάν είναι έστω και λίγο επαγγελματίας ο άνθρωπος), θα πρέπει δυστυχώς να εκλογικεύσει τα συναισθήματά της και να τον ξεπεράσει. Και λέω "εκλογικεύσει" επειδή συχνά ερωτευόμαστε αυτό που νομίζουμε ότι είναι ο άλλος και, κατ'επέκταση αιθεροβατούμε.

Η πραγματικότητα είναι πως η κοπέλα βρίσκεται σε μια ευάλωτη κατάσταση, λόγω της ψυχοθεραπείας που ακολουθεί, η οποία ενδεχομένως να θολώνει την κρίση της. Ο ψυχολόγος της καταλαβαίνω ότι είναι ωραίος, μορφωμένος, ώριμος και σίγουρα σε μεγαλύτερη επαφή με τη γυναικεία ψυχοσύνθεση από τον μέσο άντρα, λόγω επαγγέλματος. Δεν παύει όμως να είναι άνθρωπος που σίγουρα έχει αδυναμίες και ενδεχομένως να μην ακολουθεί ούτε ο ίδιος τις συμβουλές που δίνει. Επίσης θα ήταν απίστευτα υποτιμητικό για τον ίδιο εάν εκμεταλλευόταν τη θέση του και ανταπέδιδε το ενδιαφέρον στη φίλη σου, καθώς είμαι σίγουρη ότι γνωρίζει τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει πάνω της.
Και ξαναλέω, δεν είναι έρωτας αυτό, είναι ευγνωμοσύνη που υπάρχει κάποιος που την ακούει και τη βοηθάει. Το ίδιο συναίσθημα θα νιώθαμε για τον χειρουργό που μας χειρούργησε ή τον οποιοδήποτε γιατρό. Ο θεραπευτής, λόγω της δουλειάς του, καλύπτει ένα "κενό" το οποίο λείπει σχεδόν σε όλους μας, που είναι η ανάγκη να ακουστούμε και να μας καταλάβουν. Αν η κοπέλα αυτή πει στον ψυχολόγο της οτι τον έχει ερωτευτεί θα της απαντήσει οτι αυτό δεν ισχύει κι οτι τα συναισθήματα αυτά δεν είναι έρωτας.
 

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Και ξαναλέω, δεν είναι έρωτας αυτό, είναι ευγνωμοσύνη που υπάρχει κάποιος που την ακούει και τη βοηθάει. Το ίδιο συναίσθημα θα νιώθαμε για τον χειρουργό που μας χειρούργησε ή τον οποιοδήποτε γιατρό. Ο θεραπευτής, λόγω της δουλειάς του, καλύπτει ένα "κενό" το οποίο λείπει σχεδόν σε όλους μας, που είναι η ανάγκη να ακουστούμε και να μας καταλάβουν. Αν η κοπέλα αυτή πει στον ψυχολόγο της οτι τον έχει ερωτευτεί θα της απαντήσει οτι αυτό δεν ισχύει κι οτι τα συναισθήματα αυτά δεν είναι έρωτας.

Ναι, το αντιλαμβάνομαι, σου έχω πατήσει και thank you την πρώτη φορά που το είπες, ενδέχεται να το ξαναείπα κι εγώ.

Μιλάω όμως, τώρα, από την οπτική της κοπέλας, τι θα έκανα αν ήμουν εγώ στη θέση της οπότε δεν στέκομαι τόσο πολύ εκεί. Μπορεί να το αντιληφθεί όταν εκλογικεύσει τα συναισθήματά της, μπορεί και όχι.
 

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Το σίγουρο όμως είναι ότι, επειδή προφανώς δεν πρόκειται να κάνει σχέση με τον ψυχολόγο της (εάν είναι έστω και λίγο επαγγελματίας ο άνθρωπος), θα πρέπει δυστυχώς να εκλογικεύσει τα συναισθήματά της και να τον ξεπεράσει. Και λέω "εκλογικεύσει" επειδή συχνά ερωτευόμαστε αυτό που νομίζουμε ότι είναι ο άλλος και, κατ'επέκταση αιθεροβατούμε.

Η πραγματικότητα είναι πως η κοπέλα βρίσκεται σε μια ευάλωτη κατάσταση, λόγω της ψυχοθεραπείας που ακολουθεί, η οποία ενδεχομένως να θολώνει την κρίση της. Ο ψυχολόγος της καταλαβαίνω ότι είναι ωραίος, μορφωμένος, ώριμος και σίγουρα σε μεγαλύτερη επαφή με τη γυναικεία ψυχοσύνθεση από τον μέσο άντρα, λόγω επαγγέλματος. Δεν παύει όμως να είναι άνθρωπος που σίγουρα έχει αδυναμίες και ενδεχομένως να μην ακολουθεί ούτε ο ίδιος τις συμβουλές που δίνει. Επίσης θα ήταν απίστευτα υποτιμητικό για τον ίδιο εάν εκμεταλλευόταν τη θέση του και ανταπέδιδε το ενδιαφέρον στη φίλη σου, καθώς είμαι σίγουρη ότι γνωρίζει τον αντίκτυπο που μπορεί να έχει πάνω της.

Ναι ξεκάθαρα, θα πρέπει να τον ξεπεράσει, αλλά, υπάρχουν πολλά αλλά ....Πιστεύω ότι σύμφωνα και με όσα είπε η Σύλβια, ότι έχει βρει ένα υποκατάστατο των αγαπημένων προσώπων της σε αυτόν. Αλλά πόσο εύκολο είναι να τον ξεπεράσει, όταν στην ζωή της δεν έχει κανένα πρόσωπο (αυτό νομίζει τουλάχιστον) που να την υποστηρίζει τόσο, και θα πρέπει να συνεχίσει μόνη της; Κακά τα ψέματα και εγώ πιστεύω πως εάν ο άνθρωπος είναι μόνος και δεν έχει αγάπη, στήριξη από κανέναν, (συγγνώμη που θα το πω αυτό), ότι τι νόημα θα έχει η ζωή του με την έννοια, (πως να το πω...) όλοι χρειαζόμαστε ανθρώπους δίπλα μας για να πετύχουμε, να συνεχίσουμε την ζωή μας, δεν μπορούμε συνέχεια να χαλάμε τα λεφτά μας σε ψυχολόγους ούτε να βασιζόμαστε μόνο σε αυτούς, αν δεν έχουμε και είμαστε μόνοι μας, μπορούμε να ζήσουμε, να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες; Πώς θα νιώθουμε εάν βλέπουμε τους άλλους να έχουν υποστήριξη και εμείς να πορευόμαστε μόνοι μας; Είναι εύκολο;
Δεν αναπληρώνονται ποτέ αυτά, καλείσαι να τα αποδεχθείς και να πας παρακάτω, στην θεωρία εύκολο και για όσους είναι έξω από τον χορό, για όλους εκείνους εντός; Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω...Είναι πολύ σκληρό :redface:


Σίγουρα είναι και πίστεψέ με, σε ιδιαίτερα ευάλωτη κατάσταση. Φυσικά όλοι οι ψυχολόγοι είναι άνθρωποι με αδυναμίες και προσωπικά προβλήματα και κανείς δεν είναι τέλειος. Οι ψυχολόγοι έχουν σπουδάσει ψυχολογία είναι υπεύθυνοι για την ψυχική υγεία. Δεν σημαίνει ότι δεν κάνουν λάθη στην ζωή τους και γενικότερα, απλά ίσως έχουν άλλες άμυνες να τα αντιμετωπίζουν. Έχουν συναισθήματα, και εάν είναι σωστοί επαγγελματίες νοιάζονται για τον άλλον ως άνθρωπο και όχι ως πελάτη που απλά θα πάρει τα λεφτά του.

Ναι, καταλαβαίνω τις δυσκολίες που έχουν να αναπτύξουν δύο άνθρωποι που διατηρούσαν ή διατηρούν και μία παραπάνω σχέση εκτός της θεραπευτικής!


Και ξαναλέω, δεν είναι έρωτας αυτό, είναι ευγνωμοσύνη που υπάρχει κάποιος που την ακούει και τη βοηθάει. Το ίδιο συναίσθημα θα νιώθαμε για τον χειρουργό που μας χειρούργησε ή τον οποιοδήποτε γιατρό. Ο θεραπευτής, λόγω της δουλειάς του, καλύπτει ένα "κενό" το οποίο λείπει σχεδόν σε όλους μας, που είναι η ανάγκη να ακουστούμε και να μας καταλάβουν. Αν η κοπέλα αυτή πει στον ψυχολόγο της οτι τον έχει ερωτευτεί θα της απαντήσει οτι αυτό δεν ισχύει κι οτι τα συναισθήματα αυτά δεν είναι έρωτας.

Σύλβια,εν μέρει συμφωνώ. Αλλά θα διαφωνήσω στο ότι αυτό μπορεί να το νιώθαμε με έναν χειρουργό ή άλλον γιατρό. Δεν ξέρω πως να σου εξηγήσω το γιατί όμως. Θεωρώ πιο σημαντικό έναν άνθρωπο που θα κάτσει και θα μας καταλάβει, και θα ακούσει χωρίς κριτική, γιατί είναι αυτό που λες εσύ καλύπτει το κενό μέσα μας, και πόσο μάλλον όταν αυτό γίνεται συνέχεια, και όχι πχ μία ή 2 φορές που μπορεί να συμβεί με αυτόν πχ που θα μας χειρουργήσει. Σίγουρα η ευγνωμοσύνη και στους 2 είναι τεράστια και δεν μπορώ να το αρνηθώ αυτό, ωστόσο θεωρώ ότι αυτός που ακούει την ψυχή μας, είναι κάτι το πολύ ιδιαίτερο. Καλύπτει την μοναξιά μας, μας δίνει κάποια άλλη λύση στο πρόβλημα που δεν μπορεί να μας την δώσει ένας δικός μας άνθρωπος, που αυτό πονάει βέβαια! Γιατί πρέπει να πληρώσεις, για να καλύψεις το κενό σου, αντί να στο καλύπτουν τα άτομα με τα οποία θα έπρεπε να νιώθεις αυτήν την αλληλοκάλυψη. Δεν ξέρω εάν με καταλαβαίνεις τι εννοώ! Αλλά σίγουρα έτσι όπως το έγραψες, κατάλαβα περισσότερο την διαφορά του έρωτα με την κάλυψη του κενού του εσωτερικού κόσμου. Αλλά και πάλι δεν μπορούν να αναπτυχθούν όμως και συναισθήματα αγάπης και ερωτικά; :redface: Εάν της το πει, θα την διώξει; Το περίεργο είναι ότι μου λέει ότι την κάνει να θυμώνει πολλές φορές μαζί του, αλλά κολλάει περισσότερο, γιατί το πιστεύεις;
 

Agaphbou

Περιβόητο μέλος

Η Αγάπη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 26 ετών. Έχει γράψει 5,328 μηνύματα.
Ναι ξεκάθαρα, θα πρέπει να τον ξεπεράσει, αλλά, υπάρχουν πολλά αλλά ....Πιστεύω ότι σύμφωνα και με όσα είπε η Σύλβια, ότι έχει βρει ένα υποκατάστατο των αγαπημένων προσώπων της σε αυτόν. Αλλά πόσο εύκολο είναι να τον ξεπεράσει, όταν στην ζωή της δεν έχει κανένα πρόσωπο (αυτό νομίζει τουλάχιστον) που να την υποστηρίζει τόσο, και θα πρέπει να συνεχίσει μόνη της; Κακά τα ψέματα και εγώ πιστεύω πως εάν ο άνθρωπος είναι μόνος και δεν έχει αγάπη, στήριξη από κανέναν, (συγγνώμη που θα το πω αυτό), ότι τι νόημα θα έχει η ζωή του με την έννοια, (πως να το πω...) όλοι χρειαζόμαστε ανθρώπους δίπλα μας για να πετύχουμε, να συνεχίσουμε την ζωή μας, δεν μπορούμε συνέχεια να χαλάμε τα λεφτά μας σε ψυχολόγους ούτε να βασιζόμαστε μόνο σε αυτούς, αν δεν έχουμε και είμαστε μόνοι μας, μπορούμε να ζήσουμε, να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες; Πώς θα νιώθουμε εάν βλέπουμε τους άλλους να έχουν υποστήριξη και εμείς να πορευόμαστε μόνοι μας; Είναι εύκολο;
Δεν αναπληρώνονται ποτέ αυτά, καλείσαι να τα αποδεχθείς και να πας παρακάτω, στην θεωρία εύκολο και για όσους είναι έξω από τον χορό, για όλους εκείνους εντός; Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω...Είναι πολύ σκληρό :redface:


Σίγουρα είναι και πίστεψέ με, σε ιδιαίτερα ευάλωτη κατάσταση. Φυσικά όλοι οι ψυχολόγοι είναι άνθρωποι με αδυναμίες και προσωπικά προβλήματα και κανείς δεν είναι τέλειος. Οι ψυχολόγοι έχουν σπουδάσει ψυχολογία είναι υπεύθυνοι για την ψυχική υγεία. Δεν σημαίνει ότι δεν κάνουν λάθη στην ζωή τους και γενικότερα, απλά ίσως έχουν άλλες άμυνες να τα αντιμετωπίζουν. Έχουν συναισθήματα, και εάν είναι σωστοί επαγγελματίες νοιάζονται για τον άλλον ως άνθρωπο και όχι ως πελάτη που απλά θα πάρει τα λεφτά του.

Ναι, καταλαβαίνω τις δυσκολίες που έχουν να αναπτύξουν δύο άνθρωποι που διατηρούσαν ή διατηρούν και μία παραπάνω σχέση εκτός της θεραπευτικής!

Ανοίγεις μεγάλη συζήτηση τώρα. Εν συντομία, θα πω απλά πως εάν είναι δίκαιη κι ευγενική με τους ανθρώπους, στάνταρ θα βρεθεί αργά ή γρήγορα εκείνος που θα την υποστηρίξει. Η ομορφιά πηγάζει από μέσα μας και είναι ορατή στους άλλους, ελπίζω να γίνομαι αντιληπτή.

Γι' αυτό εγώ θα έλεγα στη φίλη σου να κάνει κουράγιο, να τα βρει πρώτα με τον εαυτό της όσο δύσκολο κι αν της είναι, να μάθει να αγαπά αυτό που βλέπει στον καθρέφτη, να εμπιστεύεται την κρίση της, να περνάει καλά μόνη της και μετά θα βρει και τη συντροφιά που αναζητά.

Καταλαβαίνω ότι η μοναξιά είναι δύσκολο να παλευτεί πολλές φορές, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς σ' αυτή τη ζωή δεν υπάρχουν σωτήρες και αιώνιες νταντάδες. Υπάρχουν μόνο φίλοι, σύντροφοι, συγγενείς και γνωστοί που είναι κάποιες στιγμές διαθέσιμοι να μας βοηθήσουν και μετά πάλι επιστρέφουν στη ζωή τους και στον εαυτό τους.
 

Guest 254537

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Σοφία,μιλάς με τόση βεβαιότητα για την φίλη σου που ...αμφιβάλλω ότι δε είσαι η παθούσα!

Πως γίνεται να σου λέει ότι πάει σε ψυχολόγο,τον ερωτεύτηκε και γενικά νιώθει μονή και δε έχει στήριγμα?
 

Dreamer_SW

Διάσημο μέλος

Η Dreamer_SW αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 3,832 μηνύματα.
Γ
Ανοίγεις μεγάλη συζήτηση τώρα. Εν συντομία, θα πω απλά πως εάν είναι δίκαιη κι ευγενική με τους ανθρώπους, στάνταρ θα βρεθεί αργά ή γρήγορα εκείνος που θα την υποστηρίξει. Η ομορφιά πηγάζει από μέσα μας και είναι ορατή στους άλλους, ελπίζω να γίνομαι αντιληπτή.

Γι' αυτό εγώ θα έλεγα στη φίλη σου να κάνει κουράγιο, να τα βρει πρώτα με τον εαυτό της όσο δύσκολο κι αν της είναι, να μάθει να αγαπά αυτό που βλέπει στον καθρέφτη, να εμπιστεύεται την κρίση της, να περνάει καλά μόνη της και μετά θα βρει και τη συντροφιά που αναζητά.

Καταλαβαίνω ότι η μοναξιά είναι δύσκολο να παλευτεί πολλές φορές, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς σ' αυτή τη ζωή δεν υπάρχουν σωτήρες και αιώνιες νταντάδες. Υπάρχουν μόνο φίλοι, σύντροφοι, συγγενείς και γνωστοί που είναι κάποιες στιγμές διαθέσιμοι να μας βοηθήσουν και μετά πάλι επιστρέφουν στη ζωή τους και στον εαυτό τους.

Σίγουρα είναι μεγάλη συζήτηση, και είναι πολύ ωραίο να συζητηθεί, εάν και απαιτεί μεγάλη ανάλυση. ???? Σίγουρα, και θέλει τεράστια προσπάθεια να αγαπήσει τον εαυτό της, όταν οι άλλοι γύρω της, της έχουν αποδείξει το αντίθετο τόσα χρόνια, έχουν χωρίσει οο δικοί της έχοντας χάσει και την αδερφή της πρόσφατα. Είναι πολύ μπέδρεμα όλο. Σίγουρα αυτό γίνεται, και λίγοι μένουν κοντά στον άλλον παράλληλα με την ζωή τους.

Σίγουρα η εσωτερική ομορφιά, είναι η πιο πηγαία!

Σοφία,μιλάς με τόση βεβαιότητα για την φίλη σου που ...αμφιβάλλω ότι δε είσαι η παθούσα!

Πως γίνεται να σου λέει ότι πάει σε ψυχολόγο,τον ερωτεύτηκε και γενικά νιώθει μονή και δε έχει στήριγμα?

Έχω περάσει ένα παρόμοιο στάδιο πέρυσι οπότε μπορώ να καταλάβω, και για αυτό πήγα και εγώ σε ψυχολόγο. Είναι κολλητή μου την ζω πολλές ώρες μέσα στην ημέρα, και έχοντας και λίγο ενσυναίσθηση μπορώ να καταλάβω. Τα προηγούμενα χρόνια για εμένα, ήταν πάρα πολύ άσχημα ψυχολογικά, τώτα ανακάπτω. Η κολλητή μου βιώνει ακριβώς το ίδιο ίσως και λίγο χειρότερα. Οπότε μπορώ να έρθω στην θέση της. Λέω όσα μου έχει πει σε γενικές γραμμές. Και επειδή ασχολούμαι με εθελοντικά καθημερινά σε σύλλογο κατά της παιδικής βίας και έχω έρθει αντιμέτωπη με καταστάσεις και με παιδιά, μπορώ να μπω πιο εύκολα στην θέση του άλλου. Δυστυχώς η ενσυναίσθηση απουσιάζει από αρκετούς, και το μόνο εύκολο είναι να δείχνουμε με το δάχτυλο. Και για να έρθουμε σε επαφή με παιδιά, περνάμε εκπαιδεύσεις συνέχεια και σεμινάρια και απαιτεί και από εμάς, να λαμβάνουμε την κατάλληλη βοήθεια. Και η ψυχοθεραπεία σε βοηθάει σε αυτό, κατανοώντας τον εαυτό σου, μπορείς να καταλάβεις τον άλλον, χωρίς να του κουνάς δάχτυλο ή να τον κρίνεις, αλλά να είσαι εκεί να τον υποστηρίζεις χωρίς καθρέφτισμα των δικών σου συναισθημάτων ή αντιλήψεων!
 
Τελευταία επεξεργασία:

Guest 186240

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Σοφία,μιλάς με τόση βεβαιότητα για την φίλη σου που ...αμφιβάλλω ότι δε είσαι η παθούσα!

Πως γίνεται να σου λέει ότι πάει σε ψυχολόγο,τον ερωτεύτηκε και γενικά νιώθει μονή και δε έχει στήριγμα?

Δεν ξέρεις τι σημαίνει το τακτ,έτσι?
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top